U nas zapłacisz kartą
Niebezpieczne zmiany skórne - Fotografie i Wskazówki Diagnostyczne
Znamiona barwnikowe – jak odróżnić łagodne od atypowych? Kiedy warto je skonsultować?
Znamię barwnikowe może mieć charakter wrodzony lub nabyty. W przypadku zmian wrodzonych mówimy o znamionach, które posiadamy na ciele już w momencie urodzenia. Tymczasem zmiany nabyte pojawiają się z wiekiem i mogą być zarówno łagodne, jak i złośliwe. Zmiany łagodne to najczęściej znamiona:
- płaskie,
- o regularnym kształcie,
- o gładkiej powierzchni.
W przypadku znamion barwnikowych atypowych złośliwych istnieje ryzyko przekształcenia się w czerniaka, dlatego wymagają regularnej kontroli dermatologicznej. Wśród zmian atypowych wyróżnia się:
- znamię błękitne - ma charakter łagodny,
- znamię Spitz - o grudkowej powierzchni,
- znamię Beckera - z obecnymi na powierzchni włoskami,
- znamię Suttona - w ciemnym kolorze, z odbarwieniem wokół skóry,
- znamię Clarka - komórki barwnikowe znajdują się bardzo powierzchownie na granicy naskórka.
Każda zmiana skórna o charakterze barwnikowym wymaga konsultacji lekarskiej, nawet jeśli wydaje się nam, że ma ona charakter łagodny. Bez odpowiedniej wiedzy oraz doświadczenia nie jesteśmy w stanie ocenić, czy znamiona są groźne, czy też nie.
Pieprzyki a ryzyko raka – kiedy wskazane jest usunięcie pieprzyka?
Pieprzyk na skórze nie bez powodu wzbudza niepokój - w wielu przypadkach może być to pierwszy objaw czerniaka. Tymczasem w większości przypadków zmiany tego rodzaju mogą pojawiać się na skórze po sezonie letnim, gdy jest ona eksponowana na słońce. Niemniej jednak w każdym przypadku należy skonsultować się z dermatologiem, zwłaszcza jeśli pieprzyk osiąga spore rozmiary. Pieprzyki możemy usuwać laserowo bądź chirurgicznie, w zależności od charakteru zmiany. Niektórzy decydują się na taki krok z powodów estetycznych, jednak w pewnych przypadkach usunięcie pieprzyka staje się koniecznością. Dotyczy to zmian, które:
- dają atypowy obraz widoczny w dermatoskopii,
- osiągają bardzo duże rozmiary.
Decyzję o usunięciu pieprzyków ze względu na ryzyko transformacji nowotworowej podejmuje lekarz.
Wykwity pierwotne
Plama
Fot. 1. Plamy (bielactwo nabyte), w centrum widoczna nadżerka pokryta strupem
Fot. 2. Plamy rumieniowe
Plama to zmiana zabarwienia skóry na ograniczonej powierzchni, leżąca w poziomie skóry, tj. niewyczuwalna przy dotyku. Plamy mogą mieć różną wielkość, kolor i lokalizację. Mogą też towarzyszyć im różne objawy – świąd, pieczenie, łuszczenie się skóry, nadmierne ucieplenie skóry w okolicy plamy. Jeśli plamy występują na całym ciele, mówimy o wysypce (lub osutce) i opisujemy jej cechy charakterystyczne, np. wysypka drobnoplamista (kiedy plamy są niewielkie). Plamy mogą się zlewać się w większe ogniska, a także ulegać ewolucji – zmiana skórna, która początkowo była np. grudką lub pęcherzem może się zmienić w plamę.
1. Plamy z zaburzeń ukrwienia
- plamy rumieniowe: małe, najczęściej liczne wykwity, mogące się zlewać i tworzyć zmiany o charakterze wielokolistym, obrączkowatym. Obserwuje się je często w przebiegu chorób zakaźnych (orda, różyczka, płonica) i w wysypkach (osutkach) polekowych
- rumienie są wykwitami większymi od plam rumieniowych. Mogą mieć charakter przelotny, czyli chwilowy, ustępujący bez leczenia – związane są ze zwiększonym przepływem krwi przez naczynia skórne (np. rumień emocjonalny, rumień wywołany przez związki naczyniorozszerzające) lub trwały – najczęściej w wyniku przekrwienia związanego ze stanem zapalnym, np.: odczyn fototoksyczny i fotoalergiczny, róża
- erytrodermia jest uogólnionym stanem zapalnym skóry. Skóra jest zaczerwieniona jednolicie na większej powierzchni, obrzęknięta z nadmiernym złuszczaniem naskórka. Częstymi objawami towarzyszącymi są świąd, niekiedy powiększenie węzłów chłonnych, podwyższona temperatura, dreszcze, złe samopoczucie.
Chłoniak skóry typu T (ziarniniak grzybiasty, Mycosis fungoides)
To rzadki nowotwór skóry. występuje u osób między 40. a 60. rokiem życia, częściej u mężczyzn. Jest spowodowany niekontrolowanym rozrostem komórek T w skórze. Najczęstsze typy/rodzaje chłoniaka skórnego T-komórkowego to ziarniniak grzybiasty oraz Zespół Sezary'ego.
Choroba Pageta - we wczesnym etapie choroby na skórze pojawiają się plamy rumieniowe, które wywołują świąd i uczucie pieczenia. Może z nich sączyć się wydzielina. Następnie mogą się pojawić nadżerki (często krwawiące).Zmiany występują zwykle w okolicy zewnętrznych narządów płciowych: srom, odbyt, prącie i worek mosznowy - są to okolice bogate w gruczoły apokrynowe i ekrynowe. Rzadziej nowotwór obejmuje górną część ud, pośladki, pachy i okolicę pępka. Znane są pojedyncze przypadki lokalizacji zmian nowotworowych w obszarach skóry pozbawionych gruczołów apokrynowych np.: w przewodach słuchowych zewnętrznych, na powiekach, w przełyku, w cewce moczowej.
