Niebezpieczne zmiany skórne - Fotografie i Wskazówki Diagnostyczne

Rak skóry - rak kolczystokomórkowy

Rak kolczystokomórkowy (ang. Squamous Cell Carcinoma – SCC) jest drugim najczęściej występującym nowotworem skóry. Ponad 80 proc. przypadków SCC dotyczy części ciała eksponowanych na światło słoneczne, najczęściej jest to głowa (okolica oczodołów, nosowo-wargowa, wargi, nos, policzki, uszy), szyja, grzbiety rąk. Wyróżnia się postać przedinwazyjną i inwazyjną raka kolczystokomórkowego. Postać przedinwazyjna (z której może się rozwinąć rak skóry) - choroba Bowena - to rumieniowe tarczki o ostro zaznaczonych granicach, o aksamitnej lub złuszczającej się powierzchni - erytroplazja Queyrata - widoczna jest jako czerwona gładka plama na żołędzi prącia u nieobrzezanych mężczyzn - erytroplakia - to wszelkiego rodzaju czerwone zmiany zlokalizowane na błonach śluzowych Postać inwazyjna (rak skóry) ma charakter brodawkujący lub wrzodziejący. Skóra wokół jest nacieczona, stwardniała, często obecne są wałowato wywinięte brzegi.

Rak brodawkujący - jest to nowotwór występujący na narządach płciowych, w jamie ustnej i w obrębie stóp. Wzrost raka brodawkującego jest bardzo powolny, jego powierzchnia jest pokryta masami rogowymi. Jego przyczyną może być m.in. wirusy brodawczaka ludzkiego HPV 6 i HPV 11.

Objawy chorób skóry: zmiany skórne, wykwity skórne

Wykwity skórne to zmiany na skórze, które są objawami chorób skóry. W poszczególnych chorobach wykwity mają charakterystyczny wygląd – kolor, kształt, postać, lokalizację i na tej podstawie dermatolog zwykle jest w stanie ustalić rozpoznanie. Zmiany skórne się mogą zmieniać w czasie oraz ustępować z pozostawieniem blizny lub bez niej. Do wykwitów należą: plama, grudka, guzek, guz, pęcherzyk, pęcherz, krosta, bąbel, a także nadżerka, przeczos, pęknięcie i rozpadlina, łuska, strup, owrzodzenie oraz blizna.

Wykwity skórne to zmiany na skórze będące objawami jej choroby. Podstawą diagnostyki dermatologicznej jest prawidłowa umiejętność ich oceny i różnicowania.

  • pierwotne wykwity są zazwyczaj bezpośrednim wynikiem rozwoju procesu chorobowego w skórze
  • wykwity wtórne na ogół rozwijają się z pierwotnych i są ich następstwem.

Nie jest to jednak reguła, ponieważ w niektórych przypadkach, nawet we wczesnym okresie choroby nie udaje się stwierdzić wykwitów pierwotnych, które mogą być krótkotrwałe.

  • plama
  • grudka
  • guzek
  • guz
  • pęcherzyk
  • pęcherz
  • krosta
  • bąbel.
  • nadżerkę
  • przeczos
  • pęknięcie i rozpadlinę
  • łuskę
  • strup
  • owrzodzenie a także
  • bliznę.

Pieprzyki a ryzyko raka – kiedy wskazane jest usunięcie pieprzyka?

Pieprzyk na skórze nie bez powodu wzbudza niepokój - w wielu przypadkach może być to pierwszy objaw czerniaka. Tymczasem w większości przypadków zmiany tego rodzaju mogą pojawiać się na skórze po sezonie letnim, gdy jest ona eksponowana na słońce. Niemniej jednak w każdym przypadku należy skonsultować się z dermatologiem, zwłaszcza jeśli pieprzyk osiąga spore rozmiary. Pieprzyki możemy usuwać laserowo bądź chirurgicznie, w zależności od charakteru zmiany. Niektórzy decydują się na taki krok z powodów estetycznych, jednak w pewnych przypadkach usunięcie pieprzyka staje się koniecznością. Dotyczy to zmian, które:

  • dają atypowy obraz widoczny w dermatoskopii,
  • osiągają bardzo duże rozmiary.

Decyzję o usunięciu pieprzyków ze względu na ryzyko transformacji nowotworowej podejmuje lekarz.

Wykwity wtórne

Nadżerka jest powierzchownym ubytkiem naskórka, który ustępuje bez pozostawienia blizny. Nadżerki tworzą się w miejscu wykwitów pierwotnych: pęcherzyków, pęcherzy, krost, sączących grudek.

Przeczos

Fot. 9. Przeczos

Przeczos linijny ubytek naskórka będący następstwem drapania. Odmiennie niż nadżerki, przeczosy występują w skórze niezmienionej na skutek mechanicznych urazów.

Pęknięcie, szczelina

Pęknięcie, szczelina jest płytkim linijnym ubytkiem skóry dotyczącym głównie naskórka. Występuje w okolicach, gdzie skóra narażona jest na napinanie i rozciąganie (okolica otworów naturalnych, brodawek sutkowych, dużych stawów). Czynnikami predysponującymi do pęknięć są: suchość skóry i jej wzmożone rogowacenie (rogowiec dłoni i stóp), obrzęk i stan zapalny (wyprzenia drożdżakowe, grzybica stóp międzypalcowa).

Rozpadlina

Rozpadlina różni się od pęknięcia głębszym usadowieniem, sięgającym do skóry właściwej. Zmiany te łatwiej ulegają wtórnemu zakażeniu, goją się z pozostawieniem blizny.

Łuska

Fot. 10. Łuska

Fot. 11. Strup

Fot. 12. Owrzodzenie

Łuska jest wykwitem powstającym w wyniku niepełnego oddzielania się powierzchownych, zrogowaciałych warstw naskórka.

Ze względu na wielkość łusek wyróżniamy: złuszczanie otrębiaste (łupież skóry owłosionej głowy, przyłuszczyca plackowata drobnoogniskowa, odra) i złuszczanie płatowe (erytrodermie, płonica, choroba Kawasakiego).

Strup

Strup – wykwit powstający na skutek zasychania na powierzchni skóry płynu surowiczego, ropnego lub surowiczo-krwawego z resztkami rozpadłych komórek, krwinek i bakterii. Następstwem strupów pokrywających nadżerki są przejściowe przebarwienia, natomiast pokrywających owrzodzenia – blizny.

Rodzaje zmian skórnych, które wymagają regularnych konsultacji dermatologicznych

Niepokojące zmiany na skórze zwykle skłaniają nas do wizyty u lekarza dermatologa. Ten, po dokładnym ich zbadaniu, może zlecić wykonanie poszczególnych zabiegów lub obserwację. W drugim przypadku co pewien czas będziemy musieli stawiać się w gabinecie specjalisty, który oceni, czy zmiany pogłębiają się, czy też należy w dalszym ciągu poprzestać na ich regularnym obserwowaniu. Mowa tutaj przede wszystkim o zmianach, które:

  • mają nieregularny kształt,
  • pojawiły się nagle,
  • mają niejednolity kolor,
  • mają poszarpane brzegi.

Lekarz może stwierdzić, że na chwilę obecną nie wymagają one wdrażania leczenia, jednak mogą predysponować do powstawania nowotworów skóry. Jeśli zmiana zacznie się powiększać, stanie się bolesna czy zmieni się jej barwa, należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza.

Każde znamię na skórze, które szybko rośnie, ma nieregularny kształt, krwawi, swędzi, jest zaczerwienione, ma niewyraźne brzegi i lub średnicę powyżej 5 mm, powinno jak najszybciej zostać zbadane przez lekarza dermatologa lub chirurga onkologa.

Czytaj dalej...

Osoby z omfalofobią unikają patrzenia na pępki i dotykania okpic własnego pępka, gdyż wywołuje to u nich objawy paniki przyspieszenie rytmu serca, spłycenie i przyspieszenie oddechu, mdłości i wymioty, drżenie rąk i nóg, osłabienie.

Czytaj dalej...

Bywa, że zmiany skórne są sprowokowane ekspozycją na promieniowanie UV Pemfigoid pęcherzowy może także współistnieć z innymi chorobami, takimi jak łuszczyca, cukrzyca, liszaj płaski oraz z innymi chorobami pęcherzowymi pęcherzycą zwykłą i liściastą, chorobą Duhringa, i innymi.

Czytaj dalej...

zespołu paraneoplastycznego inaczej paranowotworowego i często wyprzedzają pojawienie się charakterystycznych dla danego nowotworu objawów nawet o kilka, kilkanaście miesięcy z szacunków wynika, że występują nawet u co dziesiątego pacjenta dotkniętego chorobą nowotworową.

Czytaj dalej...