U nas zapłacisz kartą
Rak na palcu - Przyczyny, Objawy, Diagnoza i Leczenie
Regularne kontrolowanie znamion
Nowotwory złośliwe skóry zaliczają się do najliczniejszej grupy nowotworów złośliwych u rasy białej. Wśród nowotworów skóry największą grupę stanowią właśnie raki podstawnokomórkowe – około 3/4 wszystkich nowotworów złośliwych na skórze. Bardzo ważne jest więc regularne kontrolowanie znamion skórnych. W przypadku czerniaka zmiany w obrębie znamienia, które mogą budzić niepokój, są określane jako reguła ABCDE – Freidmana i Rigela:
- A – asymetria (ang. asymetry) – zmiana kształtu znamienia z okrągłej na niesymetryczną,
- B – brzegi, granica (ang. border) – nierówne, postrzępione brzegi znamienia,
- C – czerwony, czarny lub niejednorodny kolor (ang. colour) –zmiana w zabarwieniu znamienia: ściemnienie, rozjaśnienie, różne kolory w obrębie tego samego znamienia,
- D – duży rozmiar, średnica znamienia (ang. diameter) – należy zbadać wszelkie znamiona o wielkości powyżej 6 mm,
- E – ewolucja (ang. evolving over time) – postępujące zmiany zachodzące w znamieniu.
Rak skóry jest jednak jednym z najtrudniejszych w leczeniu nowotworów. Wynika to z faktu, że często wykrywany jest zbyt późno, a to z kolei źle wpływa na rokowania pacjenta. Podstawą rozpoznania nowotworu skóry jest badanie histopatologiczne, które pozwala dokładnie określić rodzaj komórek, które występują w obrębie zmiany na skórze.
Niegojąca się rana a nowotwór skóry
Rak podstawonokomórkowy jest jednym z najczęstszych nowotworów skóry. Jego objawem może być niewielkie, płytkie owrzodzenie, które zazwyczaj wygląda jak nieduża rana. Pokrywa się strupkiem, który cyklicznie odpada – odsłaniając w ten sposób owrzodzenie. Zdarza się, że o tym typie nowotworu mogą świadczyć też guzki o perłowej powierzchni pojawiające się na skórze oraz niewielkie zaczerwienienie. Zmiany związane z nowotworem podstawnokomórkowym zwykle występują na tych częściach ciała, które są odsłonięte i wystawiane na słońce. W większości przypadków pojawiają się na twarzy lub szyi, rozwijają się miejscowo i powoli.
Jeśli zauważycie, że rana nie goi się przez kilka tygodni – powinniście zareagować. Żeby rozpoznać, czy zmiana na skórze ma niepokojący charakter, należy udać się do dermatologa, który oceni to poprzez badanie dermatologiczne z wykorzystanie dermatoskopu (później dokonuje się badania histopatologicznego). Badania pozwolą określić ich dokładne podłoże. Nowotwór ten ma charakterystyczny wygląd, dlatego lekarz często już po pierwszych oględzinach jest w stanie z dużym prawdopodobieństwem rozpoznać tę chorobę. Choć ten rodzaj raka cechuje się złośliwym charakterem to wykryty odpowiednio wcześnie – jest całkowicie uleczalny. Warunkiem jest jednak podjęcie odpowiedniego leczenia.
Poza niegojącymi się ranami niepokój powinny wzbudzić także następujące objawy:
- Łuszcząca się zmiana skórna – taka zmiana zazwyczaj po zastosowaniu odpowiednich zabiegów kosmetycznych regeneruje się i znika. Łuszcząca zmiana, która zwiększa swoją powierzchnię i uporczywie pozostaje na skórze, może być objawem nowotworu płaskonabłonkowego lub podstawnokomórkowego.
- Kolorowe znamiona – sygnałem alarmującym powinny być też pieprzyki w kolorze czerwonym, fioletowym, niebieskim. Pieprzyki zwykle są jednolitego koloru, natomiast te, które są objawem zmian nowotworowych – mają zazwyczaj wiele kolorów i odcieni. Niepokojącym objawem jest również zmiana kształtu pieprzyka, jego wielkość (pieprzyki zwykle są małe) oraz bolesność. Warto więc regularnie kontrolować pieprzyki u lekarza dermatologa.
- Błyszczący guzek na skórze – może być objawem raka podstawnokomórkowego skóry. Taki guzek zazwyczaj pojawia się na twarzy (w obrębie oczu i nosa, na czole), rzadko na kończynach dolnych lub górnych. Może być mylony z ugryzieniem komara.
Jak rozpoznać torbiel galaretowatą?
Ganglion może zostać zdiagnozowany przez lekarza, do czego zwykle konieczne są:
- ocena wzrokowa,
- badanie palpacyjne,
- obraz kliniczny,
- diagnostyka obrazowa.
Lekarz zazwyczaj zleca wykonanie USG lub też rezonansu magnetycznego, który jest znacznie dokładniejszym badaniem. Dzięki nim możliwe jest zweryfikowanie, czy zmiana to faktycznie torbiel galaretowata czy inna jednostka chorobowa, na przykład martwica kości, zmiany złośliwe o charakterze nowotworowym czy też stany zapalne stawów.
W przypadku ganglionów w okolicach dłoni konieczne jest sprawdzenie, czy zmiany nie maja charakteru naczyniowego, poprzez zweryfikowanie stanu unaczynienia ręki za pomocą testu Allena. Próba polega na obserwacji ukrwienia dłoni po jej odpowiednim zaciśnięciu i uciśnięciu tętnic.
Nawet w sytuacji, gdy lekarz stwierdzi u pacjenta torbiel galaretowatą, konieczna jest również jej dłuższa obserwacja. Dotyczy to zwłaszcza zmian, które nie są bolesne i nie powodują dyskomfortu u pacjenta podczas wykonywania wszelkich typowych czynności.