U nas zapłacisz kartą
Owłosienie na penisie - Wszystko, co powinieneś wiedzieć
Zapalenie cewki moczowej
Wśród częstych chorób męskiego członka jest także zapalenie cewki moczowej – „rurki” biegnącej wewnątrz prącia, przez którą wydalany jest mocz. Przyczyną tego stanu rzeczy są zazwyczaj bakterie, takie jak Chlamydia trachomatis i Neisseria gonorrhoeae (dwoinka rzeżączki) oraz niektóre wirusy, jak na przykład herpes simplex. Rzadziej schorzenie wywołują grzyby, jak Candida.
Przy zapaleniu cewki moczowej odczuwa się dyskomfort lub pieczenie podczas mikcji oraz swędzenie w okolicy ujścia cewki, gdzie widać zaczerwienienie i obrzęk. Z cewki wydobywa się ropna lub śluzowata wydzielina. Chory może mieć ponadto problem z nietrzymaniem moczu.
W przypadku zapalenia cewki moczowej spowodowanego bakteriami standardową praktyką jest antybiotykoterapia. Jeśli stan zapalny jest wynikiem infekcji wirusowej lub grzybiczej, lekarz zaleca odpowiednio leki przeciwwirusowe lub przeciwgrzybicze. Konieczne może być również stosowanie środków przeciwbólowych lub przeciwzapalnych, aby złagodzić objawy.
Choroby prącia – rak
Niektóre przypadki raka prącia są związane z zakażeniem wirusem brodawczaka ludzkiego HPV, zwłaszcza niektórymi szczepami, jak HPV 16 i HPV 18. Ryzyko rozwoju nowotworu zwiększa również niewłaściwa higiena, wynikiem której jest długotrwała obecność smegmy (sebum i martwe komórki skóry) pod napletkiem, palenie tytoniu oraz zaburzenia, w których napletek nie może być w pełni cofnięty, co prowadzi niekiedy do zakażenia i stanów zapalnych. Ryzyko wzrasta także wraz z wiekiem. Na szczęście ta choroba penisa występuje dość rzadko. Diagnozę raka prącia słyszy około 200 mężczyzn rocznie.
Objawy tego nowotworu to: guzy lub owrzodzenia w obrębie prącia, zwłaszcza na główce lub napletku, zmiany w kolorze skóry penisa (zaczerwienienie, biel lub inne nieprawidłowe zabarwienie), ból i/lub uczucie pieczenia, świeże wybroczyny w okolicy prącia, nietrzymanie moczu (zależnie od lokalizacji guza), powiększenie węzłów chłonnych w pachwinach, co może wskazywać na zaawansowane stadium choroby.
Leczenie raka obejmuje szereg procedur medycznych. W przypadku nowotworu ograniczonego do prącia może być przeprowadzona operacja wycięcia zmienionego obszaru (resekcja). Stosowana jest również radioterapia w celu zniszczenia komórek nowotworowych oraz chemioterapia podawana dożylnie. Immunoterapia z kolei polega na stosowaniu leków, które wzmacniają zdolność układu immunologicznego do zwalczania komórek nowotworowych. Skuteczność leczenia często zwiększana jest poprzez kombinację różnych metod terapii.
Co to jest hipertrychoza?
Hipertrychoza to uogólnione nadmierne owłosienie, czyli występujące na całym ciele. Nadmierny wzrost włosów jest spowodowany konwersją włosów mieszkowych typu vellus we włosy dojrzałe.
Przyczyną nadmiernego owłosienia u kobiet może być hirsutyzm. Jest to występująca u kobiet nadmierna ilość włosów dojrzałych na obszarach androgenowrażliwych (czyli obszarach ciała, na których wzrost włosów jest regulowany męskimi hormonami płciowymi), takich jak warga górna, klatka piersiowa, wewnętrzne powierzchnie ud, plecy i brzuch, układających się w męski typ owłosienia. Hirsutyzm może być wywołany zaburzeniami hormonalnymi – nadmiarem androgenów lub lekami, ale może być też idiopatyczny, czyli bez uchwytnej przyczyny. Więcej: Hirsutyzm
U kobiet może dojść także do wirylizacji, czyli zespołu objawów związany z bardziej nasilonym nadmiarem androgenów, w którym poza hirsutyzmem występuje: powiększenie łechtaczki, zmniejszenie piersi i macicy, obniżenie głosu, zwiększenie masy mięśniowej, trądzik, łysienie typu męskiego (zaczynające się od skroni i widoczne także na czubku głowy).
- choroby jajników – zespół policystycznych jajników (PCOS, najczęściej), guz wirylizujący jajnika
- choroby nadnerczy – guz nadnerczy produkujący androgeny, choroba lub zespół Cushinga, wrodzony przerost nadnerczy wywołany niedoborem tzw. 21-hydroksylazy lub 11β-hydroksylazy
- leki – androgeny, steroidy anaboliczne, danazol, antykoncepcja hormonalna z androgennym progestagenem
- hiperprolaktynemia
- zespół oporności na insulinę
- hirsutyzm idiopatyczny, czyli bez uchwytnej przyczyny.