U nas zapłacisz kartą
Owłosienie na penisie - Wszystko, co powinieneś wiedzieć
Choroby skóry penisa
Popularne choroby męskiego członka to te dające uciążliwe objawy skórne.
Owrzodzenie penisa
Owrzodzenie penisa może być efektem infekcji, urazu lub chorób przenoszonych drogą płciową (chlamydii, rzeżączki, kiły i innych). Również występowanie łuszczycy na penisie prowadzi niekiedy do powstawania owrzodzeń, podobnie jak mechaniczne uszkodzenia naskórka (na przykład podczas stosunku seksualnego). Może to być także rezultat kontaktu z substancjami drażniącymi lub alergenami.
W przypadku owrzodzenia penisa odczuwa się pieczenie lub swędzenie w okolicy uszkodzenia skóry oraz ból. Chore miejsce jest zaczerwienione i obrzęknięte. Z penisa może wydobywać się wydzielina. Niekiedy pojawiają się również problemy z oddawaniem moczu.
Leczenie owrzodzenia penisa zależy od przyczyny. W przypadku infekcji przenoszonych drogą płciową lekarz może przepisać antybiotyki, leki przeciwwirusowe albo przeciwgrzybicze – w zależności od rodzaju patogenu. Jeśli przyczyną jest uraz leczenie może obejmować miejscowe stosowanie maści lub kremów, a w przypadku poważniejszych obrażeń konieczna bywa nawet interwencja chirurgiczna.
Grzybica penisa
Grzybica na członku, znana również jako kandydoza prącia, to choroba spowodowana nadmiernym rozwojem grzyba Candida albicans w wilgotnych i ciepłych obszarach, takich jak fałdy skórne na penisie.
Przyczynami tego stanu rzeczy mogą być noszenie obcisłej bielizny, brak higieny intymnej, nadmierna wilgotność oraz osłabienie układu odpornościowego. Również długo stosowana antybiotykoterapia zaburza równowagę bakterii w organizmie, co z kolei sprzyja rozwojowi grzybów.
Objawy grzybicy prącia to przede wszystkim czerwone plamy, zaczerwienienie, obrzęk penisa, swędzenie lub pieczenie w okolicach główki penisa, a także białe, grudkowate wydzieliny oraz ból lub dyskomfort podczas stosunku płciowego czy oddawania moczu.
Leczenie grzybicy na członku obejmuje zazwyczaj miejscowe stosowanie kremów lub maści oraz aplikowanie doustnych leków przeciwgrzybicznych. Konieczna jest też prawidłowa
i regularna higiena intymna, mycie penisa łagodnym mydłem i utrzymanie obszaru genitalnego w suchym stanie. Czynności te (podobnie jak noszenie przewiewnej bielizny) zapobiegają nawrotom infekcji. W momencie wystąpienia objawów grzybicy na członku zawsze zaleca się konsultację z lekarzem. Terapia powinna być dostosowane do konkretnego przypadku (samoleczenie może pogorszyć sytuację). Warto również pamiętać, że grzybice mogą być przenoszone drogą płciową, więc ważne jest poinformowanie partnera seksualnego o infekcji i podjęcie odpowiednich środków ostrożności, aby uniknąć ponownego zarażenia.
Normalny rozwój penisa
Dobrą wiadomością jest to, że rozmiar penisa rzadko jest oznaką problemu medycznego. Mając to na uwadze, istnieje kilka odpowiedzi na temat „normalnego” rozmiaru penisa, który zadowoli emocjonalnie niecierpliwego nastolatka.
Między 10 a 14 rokiem życia, kiedy pojawia się większość gwałtownych wzrostów, nastolatki często odczuwają potrzebę „rozmiaru” ze swoimi rówieśnikami, wierząc, że nie spełniają swoich oczekiwań, jeśli są mniej niż przeciętni. Nawet u dzieci w wieku 11 lat widoczne zmiany obserwowane u innych mogą szybko zmienić się ze źródła ciekawości w niepokój.
Aby rozwiać te obawy, rodzice muszą zrozumieć i podzielić się z dziećmi faktami dotyczącymi prawidłowego rozwoju penisa, jeśli i kiedy stanie się to problemem.
Etapy rozwoju
Ogólnie rzecz biorąc, genitalia rozwijają się w dość przewidywalnych etapach. Według ekspertów ze Stanford Children’s Health etapy dojrzewania płciowego u osób z penisami rozkładają się mniej więcej w następujący sposób:
- Początek dojrzewania: 9,5 do 14 lat
- Pierwsza zmiana dojrzewania: powiększenie jąder
- Wzrost penisa: około rok po rozpoczęciu dojrzewania jąder
- Wygląd włosów łonowych: 13,5 lat
- Emisje nocne („mokre sny”): około 14 lat
- Inne zmiany (zarost, głębszy głos i trądzik): około 15 lat
Należy zauważyć, że w przeciwieństwie do mokrych snów i trądziku, nie ma określonego wieku, w którym narządy płciowe zaczną rosnąć. Dokładne określenie, kiedy zacznie się dojrzewanie i jak będzie się rozwijało, może być trudne.
Dla niektórych może się to wydawać niemal pojedynczym wydarzeniem. W innych może rozwijać się zrywami i zaczyna się już w szkole średniej. Chociaż rodzeństwo często postępuje zgodnie z podobnymi wzorcami wzrostu, mogą istnieć nawet różnice między nimi, które przeczą oczekiwaniom.
Nawet jeśli penis wydaje się mały w wieku 14 lat, wciąż jest szansa na wzrost. Mając to na uwadze, wielu rodziców będzie chciało umówić się na wizytę u lekarza rodzinnego, jeśli penis ich dziecka nie zaczął rosnąć po pojawieniu się owłosienia na ciele i twarzy. Ogólnie rzecz biorąc, w wieku od 18 do 19 lat można spodziewać się niewielkiego dodatkowego wzrostu.
Nadmierne owłosienie (hipertrychoza) - objawy
- wrodzone uogólnione nadmierne owłosienie 1 (zespół Ambras)
- wrodzone uogólnione nadmierne owłosienie 2 (ten typ przez niektórych autorów został opisany jako atawizm, czyli nawrót do sierści typu zwierzęcego)
- włóknistość dziąseł z nadmiernym owłosieniem
- zespół Cantu.
Uogólniona hipertrychoza nabyta jest najczęstszą nabytą postacią nadmiernego owłosienia. Rozwija się ona na podłożu genetycznie uwarunkowanego przerostu mieszków włosowych na całym ciele, nawet przy prawidłowych poziomach androgenów. Chorobą zazwyczaj dotknięte bywają dzieci obu płci.
Do hipertrychozy ograniczonej zalicza się dwie najczęstsze postaci: włosy wyrastające ze znamienia melanocytowego (obecne już przy urodzeniu) oraz tzw. znamię Beckera, w którym najpierw pojawia się nadmierna pigmentacja skóry (ciemnienie), a nadmierne owłosienie staje się widoczne w okresie pokwitania.
Przyczyną uogólnionej hipertrychozy mogą też być niektóre leki. Leki mogą przekształcać włosy meszkowe we włosy dojrzałe, natomiast nie mogą pobudzać wzrostu nowych włosów. Do leków przyczyniających się do hipertrychozy zalicza się: ACTH, glikokortykosteroidy, androgeny, cyklosporynę, danazol, diazoksyd, gonadotropiny, interferon-α, minoksydyl, doustne środki antykoncepcyjne.
U pacjentów z różnymi typami porfirii występuje skłonność do nadmiernego owłosienia, zwłaszcza na skroniach i policzkach. Zaburzenia endokrynologiczne, w tym akromegalia i niedoczynność tarczycy, również mogą powodować nadmierne owłosienie. Hipertrychoza może występować też u kobiet z jadłowstrętem psychicznym lub zapaleniem skórno-mięśniowym.
Czasem nadmierne owłosienie, zwłaszcza pojawiające się na głowie i szyi, z tendencją do szerzenia się na tułów i kończyny może być objawem nowotworu złośliwego. Mówi się wtedy o zespole paranowotworowym. Zwykle dochodzi do tego, kiedy nowotwór jest zaawansowany i daje już przerzuty. Leczenie nowotworu powoduje ustąpienie nadmiernego owłosienia. Ten typ hipertrychozy może być także wrodzony.
Choroby męskiego członka
Prącie, będące integralną częścią układu moczowo-płciowego mężczyzny, jest narażone na różnorodne schorzenia, które mogą znacząco wpływać na jakość życia. Choroby penisa mają zróżnicowane przyczyny i różnie się je leczy. Do najczęściej występujących należą zapalenie cewki moczowej oraz choroby skóry penisa (owrzodzenia, grzybica na członku). Nieco rzadziej pojawiają się nowotwory prącia czy na przykład choroba Peyroniego. Jak wyglądają te dolegliwości?
Diagnoza nieprawidłowego penisa
Diagnoza nienormalnie małego penisa wydaje się być dość prostym procesem, ale w rzeczywistości tak nie jest. Chociaż badanie fizykalne może ustalić, że penis jest poniżej tego, czego można się spodziewać w wieku dziecka, nie może dokładnie przewidzieć, jak duży wzrost może jeszcze wystąpić.
Jednak niezależnie od wieku w momencie diagnozy mikropenis definiuje się jako penisa o 2,5 odchylenia mniejsze od średniej dla wieku.
Wczesna diagnoza, w okresie niemowlęcym lub wczesnym dzieciństwie, jest ważna dla skutecznego leczenia. Jeśli przyczyną jest niedobór hormonów, suplementacja hormonów może być skuteczna w zachęcaniu do nadrabiania zaległości w rozwoju.
Inne czynniki
Należy pamiętać, że mogą istnieć czynniki inne niż wzrost, które wyjaśniają nienormalnie krótki wygląd penisa. Na przykład nadmiar tłuszczu w miednicy może przesłaniać penisa o normalnej wielkości. To samo może mieć miejsce, gdy dziecko ma bardzo dużą ramę, stwarzając wrażenie, że penis jest mniejszy niż jest.
Rzadziej występują wady wrodzone, które ograniczają widoczność penisa na zewnątrz. Przykłady obejmują taśmę penoskrotalną (w której moszna rozciąga się w górę prącia, tworząc niewyraźne połączenie między nimi) i stulejkę (w której napletek nie jest w stanie się cofnąć).
Mały rozmiar penisa może czasami wystąpić w wyniku zaburzeń genetycznych (takich jak zespół Klinefeltera), które utrudniają produkcję testosteronu podczas rozwoju płodu.
