U nas zapłacisz kartą
Owłosienie na penisie - Wszystko, co powinieneś wiedzieć
Jakie są metody leczenia nadmiernego owłosienia (hipertrychozy)?
Przed leczeniem należy ustalić przyczynę hipertrychozy. Nierzadko wskazana jest konsultacja endokrynologa. W leczeniu hipertrychozy znalazły szerokie zastosowanie takie metody leczenia, jak: epilacja woskiem, depilacja chemiczna, elektroliza, termoliza, laseroterapia. W razie hipertrychozy wtórnej, czyli wywołanej inną chorobą, należy leczyć chorobę podstawową, jeżeli to możliwe.
Zobacz także
Choroby włosów Wypadanie włosów może być objawem różnych chorób. Oprócz utraty nadmiernej liczby włosów, włosy mogą stać się suche, cienkie, pozbawione blasku i matowe. Utrata włosów może być efektem przebytej choroby, stresu, niedokrwistości z niedoboru żelaza, nieodpowiedniej diety, przyjmowania niektórych leków (np. cytostatyków, leków immunosupresyjnych, witaminy A, β-blokerów). Do nadmiernego wypadania włosów przyczynia się także nieprawidłowa pielęgnacja – m.in. niewłaściwe czesanie i szczotkowanie włosów, prostowanie włosów, trwała ondulacja. Prawidłowo dziennie dochodzi do utraty 60–100 włosów.
Wybrane treści dla Ciebie
Kandydoza skóry Najczęstsza lokalizacja wyprzeń drożdżakowych dotyczy fałdów skórnych (pachowe, pachwinowe, szpara międzypośladkowa, okolica podsutkowa, pępek, fałdy brzuszne u osób otyłych) oraz okolicy pieluszkowej u niemowląt. Stwierdza się ogniska zapalne, wyraźnie odgraniczone od skóry zdrowej, sączące, nierzadko pokryte białawym nalotem.
Łysienie bliznowaciejące Łysienie bliznowaciejące to rodzaj łysienia prowadzący do trwałej i nieodwracalnej utraty włosów. Klasyfikacja opiera się na obrazie klinicznym i wyniku badania histopatologicznego.
Normalny rozwój penisa
Dobrą wiadomością jest to, że rozmiar penisa rzadko jest oznaką problemu medycznego. Mając to na uwadze, istnieje kilka odpowiedzi na temat „normalnego” rozmiaru penisa, który zadowoli emocjonalnie niecierpliwego nastolatka.
Między 10 a 14 rokiem życia, kiedy pojawia się większość gwałtownych wzrostów, nastolatki często odczuwają potrzebę „rozmiaru” ze swoimi rówieśnikami, wierząc, że nie spełniają swoich oczekiwań, jeśli są mniej niż przeciętni. Nawet u dzieci w wieku 11 lat widoczne zmiany obserwowane u innych mogą szybko zmienić się ze źródła ciekawości w niepokój.
Aby rozwiać te obawy, rodzice muszą zrozumieć i podzielić się z dziećmi faktami dotyczącymi prawidłowego rozwoju penisa, jeśli i kiedy stanie się to problemem.
Etapy rozwoju
Ogólnie rzecz biorąc, genitalia rozwijają się w dość przewidywalnych etapach. Według ekspertów ze Stanford Children’s Health etapy dojrzewania płciowego u osób z penisami rozkładają się mniej więcej w następujący sposób:
- Początek dojrzewania: 9,5 do 14 lat
- Pierwsza zmiana dojrzewania: powiększenie jąder
- Wzrost penisa: około rok po rozpoczęciu dojrzewania jąder
- Wygląd włosów łonowych: 13,5 lat
- Emisje nocne („mokre sny”): około 14 lat
- Inne zmiany (zarost, głębszy głos i trądzik): około 15 lat
Należy zauważyć, że w przeciwieństwie do mokrych snów i trądziku, nie ma określonego wieku, w którym narządy płciowe zaczną rosnąć. Dokładne określenie, kiedy zacznie się dojrzewanie i jak będzie się rozwijało, może być trudne.
Dla niektórych może się to wydawać niemal pojedynczym wydarzeniem. W innych może rozwijać się zrywami i zaczyna się już w szkole średniej. Chociaż rodzeństwo często postępuje zgodnie z podobnymi wzorcami wzrostu, mogą istnieć nawet różnice między nimi, które przeczą oczekiwaniom.
Nawet jeśli penis wydaje się mały w wieku 14 lat, wciąż jest szansa na wzrost. Mając to na uwadze, wielu rodziców będzie chciało umówić się na wizytę u lekarza rodzinnego, jeśli penis ich dziecka nie zaczął rosnąć po pojawieniu się owłosienia na ciele i twarzy. Ogólnie rzecz biorąc, w wieku od 18 do 19 lat można spodziewać się niewielkiego dodatkowego wzrostu.
Nadmierne owłosienie (hipertrychoza) - objawy
- wrodzone uogólnione nadmierne owłosienie 1 (zespół Ambras)
- wrodzone uogólnione nadmierne owłosienie 2 (ten typ przez niektórych autorów został opisany jako atawizm, czyli nawrót do sierści typu zwierzęcego)
- włóknistość dziąseł z nadmiernym owłosieniem
- zespół Cantu.
Uogólniona hipertrychoza nabyta jest najczęstszą nabytą postacią nadmiernego owłosienia. Rozwija się ona na podłożu genetycznie uwarunkowanego przerostu mieszków włosowych na całym ciele, nawet przy prawidłowych poziomach androgenów. Chorobą zazwyczaj dotknięte bywają dzieci obu płci.
Do hipertrychozy ograniczonej zalicza się dwie najczęstsze postaci: włosy wyrastające ze znamienia melanocytowego (obecne już przy urodzeniu) oraz tzw. znamię Beckera, w którym najpierw pojawia się nadmierna pigmentacja skóry (ciemnienie), a nadmierne owłosienie staje się widoczne w okresie pokwitania.
Przyczyną uogólnionej hipertrychozy mogą też być niektóre leki. Leki mogą przekształcać włosy meszkowe we włosy dojrzałe, natomiast nie mogą pobudzać wzrostu nowych włosów. Do leków przyczyniających się do hipertrychozy zalicza się: ACTH, glikokortykosteroidy, androgeny, cyklosporynę, danazol, diazoksyd, gonadotropiny, interferon-α, minoksydyl, doustne środki antykoncepcyjne.
U pacjentów z różnymi typami porfirii występuje skłonność do nadmiernego owłosienia, zwłaszcza na skroniach i policzkach. Zaburzenia endokrynologiczne, w tym akromegalia i niedoczynność tarczycy, również mogą powodować nadmierne owłosienie. Hipertrychoza może występować też u kobiet z jadłowstrętem psychicznym lub zapaleniem skórno-mięśniowym.
Czasem nadmierne owłosienie, zwłaszcza pojawiające się na głowie i szyi, z tendencją do szerzenia się na tułów i kończyny może być objawem nowotworu złośliwego. Mówi się wtedy o zespole paranowotworowym. Zwykle dochodzi do tego, kiedy nowotwór jest zaawansowany i daje już przerzuty. Leczenie nowotworu powoduje ustąpienie nadmiernego owłosienia. Ten typ hipertrychozy może być także wrodzony.