U nas zapłacisz kartą
Owłosienie na penisie - Wszystko, co powinieneś wiedzieć
Choroby męskiego członka
Prącie, będące integralną częścią układu moczowo-płciowego mężczyzny, jest narażone na różnorodne schorzenia, które mogą znacząco wpływać na jakość życia. Choroby penisa mają zróżnicowane przyczyny i różnie się je leczy. Do najczęściej występujących należą zapalenie cewki moczowej oraz choroby skóry penisa (owrzodzenia, grzybica na członku). Nieco rzadziej pojawiają się nowotwory prącia czy na przykład choroba Peyroniego. Jak wyglądają te dolegliwości?
Nadmierne owłosienie (hipertrychoza): przyczyny, objawy i leczenie
Nadmierne owłosienie to dodatkowe owłosienie, które może pojawić się w określonych obszarach ciała lub na całym ciele. Jeśli nadmierne owłosienie występuje u kobiet w miejscach, w których normalnie występuje tylko u mężczyzn (m. in. nad górną wargą, na klatce piersiowej, podbrzuszu), to mówimy o hirsutyzmie. Jeśli natomiast nadmierne owłosienie ma charakter uogólniony – występuje na całym ciele, to jest to hipertrychoza, która może występować zarówno u kobiet, jak i mężczyzn. Leczenie zależy od przyczyny nadmiernego owłosienia.
Nadmierne owłosienie to odpowiednio nasilone dodatkowe owłosienie, które może występować na całym ciele lub w niektórych okolicach, które mogą różnić się u kobiet i u mężczyzn. Należy pamiętać, że owłosienie jest sprawą indywidualną i nie ma norm, które dokładnie określałyby, jakiego typu włosy, w jakiej liczbie są prawidłowe, a jakie nie. Istnieją natomiast skale, w których można ocenić nasilenie owłosienia i na tej podstawie stwierdzić, czy mogą one świadczyć o nieprawidłowościach lub nie.
Choroby prącia – rak
Niektóre przypadki raka prącia są związane z zakażeniem wirusem brodawczaka ludzkiego HPV, zwłaszcza niektórymi szczepami, jak HPV 16 i HPV 18. Ryzyko rozwoju nowotworu zwiększa również niewłaściwa higiena, wynikiem której jest długotrwała obecność smegmy (sebum i martwe komórki skóry) pod napletkiem, palenie tytoniu oraz zaburzenia, w których napletek nie może być w pełni cofnięty, co prowadzi niekiedy do zakażenia i stanów zapalnych. Ryzyko wzrasta także wraz z wiekiem. Na szczęście ta choroba penisa występuje dość rzadko. Diagnozę raka prącia słyszy około 200 mężczyzn rocznie.
Objawy tego nowotworu to: guzy lub owrzodzenia w obrębie prącia, zwłaszcza na główce lub napletku, zmiany w kolorze skóry penisa (zaczerwienienie, biel lub inne nieprawidłowe zabarwienie), ból i/lub uczucie pieczenia, świeże wybroczyny w okolicy prącia, nietrzymanie moczu (zależnie od lokalizacji guza), powiększenie węzłów chłonnych w pachwinach, co może wskazywać na zaawansowane stadium choroby.
Leczenie raka obejmuje szereg procedur medycznych. W przypadku nowotworu ograniczonego do prącia może być przeprowadzona operacja wycięcia zmienionego obszaru (resekcja). Stosowana jest również radioterapia w celu zniszczenia komórek nowotworowych oraz chemioterapia podawana dożylnie. Immunoterapia z kolei polega na stosowaniu leków, które wzmacniają zdolność układu immunologicznego do zwalczania komórek nowotworowych. Skuteczność leczenia często zwiększana jest poprzez kombinację różnych metod terapii.
Choroba Peyroniego
Choroba Peyroniego to choroba penisa wynikajca z tworzenia się blizn w obrębie błony, która otacza ciała jamiste prącia. One z kolei prowadzą do skrzywienia członka, bólu oraz trudności w utrzymaniu pełnej erekcji. Przyczyny schorzenia są niejasne – mogą mieć związek z mikrourazami, genetyką lub chorobami tkanki łącznej.
Choroba Peyroniego wygląda dość charakterystycznie. Objawia się patologicznym skrzywieniem prącia podczas erekcji oraz dyskomfortem, gdy prącie jest ugięte. Ponadto może wystąpić miejscowe zgrubienie lub stwardnienie na penisie. Chory ma też zwykle trudności w osiągnięciu erekcji.
Skrzywienie prącia i związane z tym objawy mogą wpływać na życie seksualne i sprawiać trudności – zarówno w aspekcie fizycznym, jak i psychicznym. Choroba często zaczyna się nagle i stopniowo postępuje. W leczeniu wykorzystuje się terapię farmakologiczną, interwencję chirurgiczną lub inne metody – w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta.
Diagnoza nieprawidłowego penisa
Diagnoza nienormalnie małego penisa wydaje się być dość prostym procesem, ale w rzeczywistości tak nie jest. Chociaż badanie fizykalne może ustalić, że penis jest poniżej tego, czego można się spodziewać w wieku dziecka, nie może dokładnie przewidzieć, jak duży wzrost może jeszcze wystąpić.
Jednak niezależnie od wieku w momencie diagnozy mikropenis definiuje się jako penisa o 2,5 odchylenia mniejsze od średniej dla wieku.
Wczesna diagnoza, w okresie niemowlęcym lub wczesnym dzieciństwie, jest ważna dla skutecznego leczenia. Jeśli przyczyną jest niedobór hormonów, suplementacja hormonów może być skuteczna w zachęcaniu do nadrabiania zaległości w rozwoju.
Inne czynniki
Należy pamiętać, że mogą istnieć czynniki inne niż wzrost, które wyjaśniają nienormalnie krótki wygląd penisa. Na przykład nadmiar tłuszczu w miednicy może przesłaniać penisa o normalnej wielkości. To samo może mieć miejsce, gdy dziecko ma bardzo dużą ramę, stwarzając wrażenie, że penis jest mniejszy niż jest.
Rzadziej występują wady wrodzone, które ograniczają widoczność penisa na zewnątrz. Przykłady obejmują taśmę penoskrotalną (w której moszna rozciąga się w górę prącia, tworząc niewyraźne połączenie między nimi) i stulejkę (w której napletek nie jest w stanie się cofnąć).
Mały rozmiar penisa może czasami wystąpić w wyniku zaburzeń genetycznych (takich jak zespół Klinefeltera), które utrudniają produkcję testosteronu podczas rozwoju płodu.
