U nas zapłacisz kartą
Owłosienie na penisie - Wszystko, co powinieneś wiedzieć
Choroby skóry penisa
Popularne choroby męskiego członka to te dające uciążliwe objawy skórne.
Owrzodzenie penisa
Owrzodzenie penisa może być efektem infekcji, urazu lub chorób przenoszonych drogą płciową (chlamydii, rzeżączki, kiły i innych). Również występowanie łuszczycy na penisie prowadzi niekiedy do powstawania owrzodzeń, podobnie jak mechaniczne uszkodzenia naskórka (na przykład podczas stosunku seksualnego). Może to być także rezultat kontaktu z substancjami drażniącymi lub alergenami.
W przypadku owrzodzenia penisa odczuwa się pieczenie lub swędzenie w okolicy uszkodzenia skóry oraz ból. Chore miejsce jest zaczerwienione i obrzęknięte. Z penisa może wydobywać się wydzielina. Niekiedy pojawiają się również problemy z oddawaniem moczu.
Leczenie owrzodzenia penisa zależy od przyczyny. W przypadku infekcji przenoszonych drogą płciową lekarz może przepisać antybiotyki, leki przeciwwirusowe albo przeciwgrzybicze – w zależności od rodzaju patogenu. Jeśli przyczyną jest uraz leczenie może obejmować miejscowe stosowanie maści lub kremów, a w przypadku poważniejszych obrażeń konieczna bywa nawet interwencja chirurgiczna.
Grzybica penisa
Grzybica na członku, znana również jako kandydoza prącia, to choroba spowodowana nadmiernym rozwojem grzyba Candida albicans w wilgotnych i ciepłych obszarach, takich jak fałdy skórne na penisie.
Przyczynami tego stanu rzeczy mogą być noszenie obcisłej bielizny, brak higieny intymnej, nadmierna wilgotność oraz osłabienie układu odpornościowego. Również długo stosowana antybiotykoterapia zaburza równowagę bakterii w organizmie, co z kolei sprzyja rozwojowi grzybów.
Objawy grzybicy prącia to przede wszystkim czerwone plamy, zaczerwienienie, obrzęk penisa, swędzenie lub pieczenie w okolicach główki penisa, a także białe, grudkowate wydzieliny oraz ból lub dyskomfort podczas stosunku płciowego czy oddawania moczu.
Leczenie grzybicy na członku obejmuje zazwyczaj miejscowe stosowanie kremów lub maści oraz aplikowanie doustnych leków przeciwgrzybicznych. Konieczna jest też prawidłowa
i regularna higiena intymna, mycie penisa łagodnym mydłem i utrzymanie obszaru genitalnego w suchym stanie. Czynności te (podobnie jak noszenie przewiewnej bielizny) zapobiegają nawrotom infekcji. W momencie wystąpienia objawów grzybicy na członku zawsze zaleca się konsultację z lekarzem. Terapia powinna być dostosowane do konkretnego przypadku (samoleczenie może pogorszyć sytuację). Warto również pamiętać, że grzybice mogą być przenoszone drogą płciową, więc ważne jest poinformowanie partnera seksualnego o infekcji i podjęcie odpowiednich środków ostrożności, aby uniknąć ponownego zarażenia.
Jakie są metody leczenia nadmiernego owłosienia (hipertrychozy)?
Przed leczeniem należy ustalić przyczynę hipertrychozy. Nierzadko wskazana jest konsultacja endokrynologa. W leczeniu hipertrychozy znalazły szerokie zastosowanie takie metody leczenia, jak: epilacja woskiem, depilacja chemiczna, elektroliza, termoliza, laseroterapia. W razie hipertrychozy wtórnej, czyli wywołanej inną chorobą, należy leczyć chorobę podstawową, jeżeli to możliwe.
Zobacz także
Choroby włosów Wypadanie włosów może być objawem różnych chorób. Oprócz utraty nadmiernej liczby włosów, włosy mogą stać się suche, cienkie, pozbawione blasku i matowe. Utrata włosów może być efektem przebytej choroby, stresu, niedokrwistości z niedoboru żelaza, nieodpowiedniej diety, przyjmowania niektórych leków (np. cytostatyków, leków immunosupresyjnych, witaminy A, β-blokerów). Do nadmiernego wypadania włosów przyczynia się także nieprawidłowa pielęgnacja – m.in. niewłaściwe czesanie i szczotkowanie włosów, prostowanie włosów, trwała ondulacja. Prawidłowo dziennie dochodzi do utraty 60–100 włosów.
Wybrane treści dla Ciebie
Kandydoza skóry Najczęstsza lokalizacja wyprzeń drożdżakowych dotyczy fałdów skórnych (pachowe, pachwinowe, szpara międzypośladkowa, okolica podsutkowa, pępek, fałdy brzuszne u osób otyłych) oraz okolicy pieluszkowej u niemowląt. Stwierdza się ogniska zapalne, wyraźnie odgraniczone od skóry zdrowej, sączące, nierzadko pokryte białawym nalotem.
Łysienie bliznowaciejące Łysienie bliznowaciejące to rodzaj łysienia prowadzący do trwałej i nieodwracalnej utraty włosów. Klasyfikacja opiera się na obrazie klinicznym i wyniku badania histopatologicznego.
Diagnoza nieprawidłowego penisa
Diagnoza nienormalnie małego penisa wydaje się być dość prostym procesem, ale w rzeczywistości tak nie jest. Chociaż badanie fizykalne może ustalić, że penis jest poniżej tego, czego można się spodziewać w wieku dziecka, nie może dokładnie przewidzieć, jak duży wzrost może jeszcze wystąpić.
Jednak niezależnie od wieku w momencie diagnozy mikropenis definiuje się jako penisa o 2,5 odchylenia mniejsze od średniej dla wieku.
Wczesna diagnoza, w okresie niemowlęcym lub wczesnym dzieciństwie, jest ważna dla skutecznego leczenia. Jeśli przyczyną jest niedobór hormonów, suplementacja hormonów może być skuteczna w zachęcaniu do nadrabiania zaległości w rozwoju.
Inne czynniki
Należy pamiętać, że mogą istnieć czynniki inne niż wzrost, które wyjaśniają nienormalnie krótki wygląd penisa. Na przykład nadmiar tłuszczu w miednicy może przesłaniać penisa o normalnej wielkości. To samo może mieć miejsce, gdy dziecko ma bardzo dużą ramę, stwarzając wrażenie, że penis jest mniejszy niż jest.
Rzadziej występują wady wrodzone, które ograniczają widoczność penisa na zewnątrz. Przykłady obejmują taśmę penoskrotalną (w której moszna rozciąga się w górę prącia, tworząc niewyraźne połączenie między nimi) i stulejkę (w której napletek nie jest w stanie się cofnąć).
Mały rozmiar penisa może czasami wystąpić w wyniku zaburzeń genetycznych (takich jak zespół Klinefeltera), które utrudniają produkcję testosteronu podczas rozwoju płodu.