U nas zapłacisz kartą
Owłosienie na penisie - Wszystko, co powinieneś wiedzieć
Średnia długość penisa według wieku
Średnia długość penisa według wieku, opisana w Opieka zdrowotna dla młodzieży i młodych dorosłych: Praktyczny przewodnik Lawrence Neinstein, MD, powinna służyć jedynie jako wskazówka dla rozwoju narządów płciowych.
Nie należy jej używać do sprawdzania, czy nastolatek rozwija się „zgodnie z harmonogramem” (działanie, które może tylko podkreślić brak poczucia bezpieczeństwa). Raczej powinien być używany jako punkt odniesienia, jeśli twoje dziecko obawia się, że pozostaje w tyle w stosunku do wszystkich innych markerów dojrzewania.
Przybliżone zakresy penisa w stanie niewzbudzonym według wieku są następujące:
- Wiek od 10 do 11 lat: 1,6 do 3,1 cala
- Wiek 12: od 2,0 do 4,0 cali
- Wiek 13: od 2,0 do 4,7 cala
- Wiek 14: 2,4 do 5,5 cala
- Wiek 15: 3,1 do 5,9 cala
- Wiek 16: od 3,9 do 5,9 cala
- Wiek 17: 3,9 do 6,3 cala
- Wiek 18: 4,3 do 6,7 cala
Ponieważ mogą występować błędy w sposobie pomiaru penisa, zwykle najlepiej jest zlecić pomiar przez pediatrę lub, jeszcze lepiej, specjalistę ds. zdrowia nastolatków.
Diagnoza nieprawidłowego penisa
Diagnoza nienormalnie małego penisa wydaje się być dość prostym procesem, ale w rzeczywistości tak nie jest. Chociaż badanie fizykalne może ustalić, że penis jest poniżej tego, czego można się spodziewać w wieku dziecka, nie może dokładnie przewidzieć, jak duży wzrost może jeszcze wystąpić.
Jednak niezależnie od wieku w momencie diagnozy mikropenis definiuje się jako penisa o 2,5 odchylenia mniejsze od średniej dla wieku.
Wczesna diagnoza, w okresie niemowlęcym lub wczesnym dzieciństwie, jest ważna dla skutecznego leczenia. Jeśli przyczyną jest niedobór hormonów, suplementacja hormonów może być skuteczna w zachęcaniu do nadrabiania zaległości w rozwoju.
Inne czynniki
Należy pamiętać, że mogą istnieć czynniki inne niż wzrost, które wyjaśniają nienormalnie krótki wygląd penisa. Na przykład nadmiar tłuszczu w miednicy może przesłaniać penisa o normalnej wielkości. To samo może mieć miejsce, gdy dziecko ma bardzo dużą ramę, stwarzając wrażenie, że penis jest mniejszy niż jest.
Rzadziej występują wady wrodzone, które ograniczają widoczność penisa na zewnątrz. Przykłady obejmują taśmę penoskrotalną (w której moszna rozciąga się w górę prącia, tworząc niewyraźne połączenie między nimi) i stulejkę (w której napletek nie jest w stanie się cofnąć).
Mały rozmiar penisa może czasami wystąpić w wyniku zaburzeń genetycznych (takich jak zespół Klinefeltera), które utrudniają produkcję testosteronu podczas rozwoju płodu.
Choroba Peyroniego
Choroba Peyroniego to choroba penisa wynikajca z tworzenia się blizn w obrębie błony, która otacza ciała jamiste prącia. One z kolei prowadzą do skrzywienia członka, bólu oraz trudności w utrzymaniu pełnej erekcji. Przyczyny schorzenia są niejasne – mogą mieć związek z mikrourazami, genetyką lub chorobami tkanki łącznej.
Choroba Peyroniego wygląda dość charakterystycznie. Objawia się patologicznym skrzywieniem prącia podczas erekcji oraz dyskomfortem, gdy prącie jest ugięte. Ponadto może wystąpić miejscowe zgrubienie lub stwardnienie na penisie. Chory ma też zwykle trudności w osiągnięciu erekcji.
Skrzywienie prącia i związane z tym objawy mogą wpływać na życie seksualne i sprawiać trudności – zarówno w aspekcie fizycznym, jak i psychicznym. Choroba często zaczyna się nagle i stopniowo postępuje. W leczeniu wykorzystuje się terapię farmakologiczną, interwencję chirurgiczną lub inne metody – w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta.
Co to jest hipertrychoza?
Hipertrychoza to uogólnione nadmierne owłosienie, czyli występujące na całym ciele. Nadmierny wzrost włosów jest spowodowany konwersją włosów mieszkowych typu vellus we włosy dojrzałe.
Przyczyną nadmiernego owłosienia u kobiet może być hirsutyzm. Jest to występująca u kobiet nadmierna ilość włosów dojrzałych na obszarach androgenowrażliwych (czyli obszarach ciała, na których wzrost włosów jest regulowany męskimi hormonami płciowymi), takich jak warga górna, klatka piersiowa, wewnętrzne powierzchnie ud, plecy i brzuch, układających się w męski typ owłosienia. Hirsutyzm może być wywołany zaburzeniami hormonalnymi – nadmiarem androgenów lub lekami, ale może być też idiopatyczny, czyli bez uchwytnej przyczyny. Więcej: Hirsutyzm
U kobiet może dojść także do wirylizacji, czyli zespołu objawów związany z bardziej nasilonym nadmiarem androgenów, w którym poza hirsutyzmem występuje: powiększenie łechtaczki, zmniejszenie piersi i macicy, obniżenie głosu, zwiększenie masy mięśniowej, trądzik, łysienie typu męskiego (zaczynające się od skroni i widoczne także na czubku głowy).
- choroby jajników – zespół policystycznych jajników (PCOS, najczęściej), guz wirylizujący jajnika
- choroby nadnerczy – guz nadnerczy produkujący androgeny, choroba lub zespół Cushinga, wrodzony przerost nadnerczy wywołany niedoborem tzw. 21-hydroksylazy lub 11β-hydroksylazy
- leki – androgeny, steroidy anaboliczne, danazol, antykoncepcja hormonalna z androgennym progestagenem
- hiperprolaktynemia
- zespół oporności na insulinę
- hirsutyzm idiopatyczny, czyli bez uchwytnej przyczyny.