Plamy jak po oparzeniu - Jak skutecznie radzić sobie z tymi trudnościami?
Oparzenia skóry
Oparzenia stanowią rodzaj uszkodzenia naskórka i skóry właściwej powstałe na skutek działania energii cieplnej i elektrycznej, a także promieniowania elektromagnetycznego. Do oparzeń najczęściej dochodzi w wyniku działania wysokich temperatur płomieni, gorących płynów czy dymów. Oparzenia mają miejsce zarówno w warunkach domowych, gdzie szczególne ryzyko dotyczy dzieci (rozlanie gorących cieczy, nierozważne obchodzenie się z ogniem, jak i w warunkach zewnętrznych (wypadki samochodowe, przemysłowe). W zależności od rodzaju czynnika uszkadzającego wyróżniamy oparzenia cieplne, elektryczne, chemiczne, wywołane promieniowaniem, a także mieszane. Liczba możliwych przyczyn wydaje się jednak nieograniczona.
Temperatura przekraczająca 44°C wywołuje miejscowe uszkodzenie komórek skóry. Powyżej 51°C destrukcji ulega naskórek, natomiast w temperaturze przekraczającej 70°C już sekundy wystarczą, aby nastąpiło całkowite zniszczenie skóry. Wysoka temperatura wywołuje koagulację (tzw. ścinanie się) białka, martwicę (która jest zwykle nieodwracalna) oraz przekrwienie (reakcję zapalną).
Pęcherze i bąble po oparzeniu - co robić krok po kroku
Bąble po oparzeniu oznaczają, że doszło do oparzenia drugiego stopnia. Zwykle są na nie narażone dłonie i ręce podczas gotowania i smażenia. Oparzenie olejem albo bardzo gorącą wodą może pozostawić nieprzyjemne ślady, które będą się długo goić. Zobacz, jak wygląda leczenie oparzeń i co robić z bąblami.
Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o oparzeniach.
Poniżej przedstawiamy ponad 7 000 sprawdzonych specjalistów dezynsekcji i deratyzacji w serwisie Fixly w poszczególnych miastach:
Kiedy pojawiają się bąble po oparzeniu
Oparzenie parą i wrzątkiem
Oparzenia II stopnia zwykle zdarzają się w kuchni. Częstą przyczyną jest woda w garnku lub para z czajnika. Oparzenie parą może się zdarzyć nawet podczas zwykłego szykowania herbaty. Zwykle ten rodzaj poparzenia dotyczy dłoni, bo one znajdują się najbliżej źródła pary. Poparzenie na twarzy może być natomiast wynikiem nachylenia nad gorącym garnkiem.
Do równie częstych przypadków poparzenia w kuchni należy oparzenie wrzątkiem. Jeżeli mamy szczęście to powstanie tylko zaczerwienienie. Jednak wrząca woda i para potrafią wywoływać też poważniejsze objawy. Po jakimś czasie w miejscu działania gorąca pojawia się np. pęcherz po oparzeniu.
Bąbel oparzeniowy jest nieprzyjemnym dodatkiem do piekącej i swędzącej skóry. Szczególnie na palcach, gdzie upośledza czucie. Jednak z takim skutkiem oparzenia parą można sobie poradzić. W dalszej części poradnika dowiecie się jak się z nim obchodzić, czy można go przebić i czym smarować oparzenia.
Oparzenie olejem
Po oparzeniu olejem dużo częściej mogą się pojawiać bąble, a nawet rany. Olej jest o tyle niebezpieczniejszy od wody i pary, że trudniej go usunąć ze skóry. Natomiast blizny i bąble po oparzeniu nie są tak rozległe jak np. przy oparzeniu parą. Gorący olej raczej może skapnąć czy wylać się na ręce lub stopy. Rzadko dochodzi do poparzenia na twarzy.
Z powodu przylegania gorącego oleju do skóry jesteśmy dłużej narażeni na działanie gorąca. Olej wnika też głębiej. Żeby nie dopuścić do powstania rany po oparzeniu trzeba działać natychmiast, gdy do niego dojdzie. Taka rana jest dużo bardziej niebezpieczna od pęcherza po oparzeniu. Nie mając naturalnej warstwy ochronnej nie jesteśmy chronieni przed zakażeniami. Jednocześnie może być dużo bardziej bolesna.
Leczeniem oparzeń bardzo gorącym olejem będzie się musiał zająć lekarz. Jednak w pierwszej kolejności musimy sobie poradzić samodzielnie. Przeczytaj dalej co zrobić po oparzeniu olejem albo wrzątkiem.
Oparzenia skóry – przyczyny i rozpoznanie
Różne stopnie oparzenia
Oparzenia skóry dzieli się zwykle ze względu na stopień jej uszkodzenia. Nasza reakcja będzie zależała od tego, jak poważne jest oparzenie. Zwykle oparzenia wodą nie są bardzo poważne, ale warto wiedzieć jak je zaklasyfikować.
Stopień oparzenia
Objawy
Podstawowe leczenie
Zaczerwienienie skóry, obrzęk, pieczenie.
Trwa kilka dni. Przechodzi po złuszczeniu uszkodzonego naskórka. Wystarczy chłodzenie oparzonego miejsca strumieniem chłodnej wody lub zimnymi okładami, ochrona przed słońcem, niewystawianie na działanie ekstremalnych temperatur. Warto ochronić miejsce opatrunkiem gazowym. W leczeniu pomaga maść nagietkowa, przemywanie naparem z nagietka lub rumianku, żel aloesowy.
Podobne jak przy oparzeniach I stopnia. Dodatkowo tworzą bąble po oparzeniu wypełnione płynem surowiczym.
Leczenie trwa około 2 tygodni. Mogą zostać nieznaczne blizny. Nie należy przekuwać pęcherzy. Poza tym, jeśli oparzenie nie obejmuje więcej niż 10% skóry, stosujemy podobne metody jak w oparzeniach I stopnia. W razie bardziej rozległego oparzenia należy skontaktować się z lekarzem.
Uszkodzenie skóry na całej głębokości może dojść nawet do kości. Zaburzenie czucia. Powstawanie ran i strupów martwiczych (białoszare lub żółte).
Wymaga hospitalizacji, konieczna może być operacja przeszczepu skóry.
Długość leczenia zależy od rozległości i głębokości oparzenia. Pozostawia blizny.
(zamieszczamy to tylko informacyjnie, tego typu oparzenia nie mogą powstać w wyniku działania gorącej wody) Czasami zalicza się je do oparzeń III stopnia, jednak warto odróżnić uszkodzenie tkanek głębokich (mięśnie, ścięgna, kości) i zwęglenia oparzonej części ciała od głębokiego oparzenia.
Konieczna jest hospitalizacja!
Specyfika domowych oparzeń wodą jest taka, że dotyczą z reguły niewielkiego obszaru (najczęściej dłoni) i są lekkie. W takich przypadkach powinna wystarczyć pierwsza pomoc polegająca na chłodzeniu i zabezpieczeniu. Niestety oparzenia wrzątkiem, jak również parą wodną mogą prowadzić do poważniejszych obrażeń. Dotyczy to szczególnie dzieci (czasami osób dorosłych), które wylały na siebie gorącą herbatę oraz osób narażonych na dłuższe działanie wrzątku.
