Walka z łojotokiem skóry głowy - jak zapobiegać wypadaniu włosów
Jak objawia się ŁZS?
Pierwszy etap choroby to nadmierna produkcja łoju na skórze głowy. Skóra staje się błyszcząca i sprawia wrażenie nieumytej. W okolicach większego skupienia gruczołów łojowych pojawiać się mogą plamy rumieniowe, którym towarzyszy złuszczanie. Złuszczający się naskórek charakteryzuje żółtawy kolor, który wynika z obecności nadmiaru łoju. W niektórych przypadkach dochodzi do tworzenia strupów. Choroba nasila się jesienią i zimą, czyli wtedy kiedy skóra ma niewielki dostęp do promieni słonecznych. Zmiany chorobowe na początku pojawiają się w obrębie owłosionej skóry głowy, a następnie rozprzestrzeniają się na skórę nieowłosioną i obejmują twarz.
Niektórzy pacjenci posiadają problemy skórne wzdłuż kręgosłupa lub w okolicy mostkowej. Zaawansowane stadium łojotokowego zapalenia skóry głowy może charakteryzować wystąpienie rozpadlin, które będą efektem częstego świądu skóry. W przypadku nasilonego stanu zapalnego zdarzają się czerwone zmiany wysiękowe, zwłaszcza w miejscach o utrudnionym dostępie świeżego powietrza. Obszary najczęściej atakowane przez chorobę to te części ciała, które posiadają liczne gruczoły łojowe. Na twarzy są to okolice brwi, zagłębienie brody, fałdy nosowo-policzkowe, środek czoła, górna warga, a czasem nawet policzki.
Łojotok skóry głowy - objawy
Czasem już kilka godzin po umyciu włosy są tłuste, zlepione w „strąki”. Łojotokowi początkowo często towarzyszy suchy łupież, który nieleczony przechodzi w łupież tłusty. Dochodzi wtedy do zmian zapalnych skóry głowy, wywołujących swędzenie i prowokujących do drapania, co może powodować uszkodzenia skóry i wtórne infekcje bakteryjne.
Poza terapią zaleconą przez lekarza ważna jest właściwa pielęgnacja skóry głowy. Należy zwalczać łupież, póki jest suchy – stosować specjalistyczne szampony do mycia włosów i preparaty do wcierania w skórę. Trzeba unikać kosmetyków wysuszających, np. do stylizacji, a także tłustych, zatykających pory. Włosy powinno się myć w letniej wodzie, by nie pobudzać gruczołów łojowych, lepiej też zrezygnować z suszarki. Ponadto warto przyjrzeć się swojej diecie – unikać tłuszczów zwierzęcych i słodyczy.
Profilaktyka łojotokowego zapalenia skóry (ŁZS)
Profilaktyka nawrotów choroby polega na stosowaniu szamponów leczniczych o działaniu przeciwgrzybiczym zgodnie z zaleceniami lekarza.
Zobacz także
Choroba Parkinsona Choroba Parkinsona dotyka w Polsce około 60-70 tys. osób. Z powodu starzenia się społeczeństwa jej częstość będzie rosła.
Padaczka Padaczka jest przewlekłą chorobą mózgu, polegającą na występowaniu powtarzających się napadów padaczkowych.
Łojotok - przyczyny, objawy, leczenie Skłonność do łojotoku jest cechą genetyczną, ale zależy także od wpływu hormonów płciowych. Jest szczególnie nasilony w okresie pokwitania i przekwitania, przy zaburzeniach hormonalnych i zaburzeniach przemiany materii.
Wybrane treści dla Ciebie
Choroby wirusowe skóry Do najczęstszych chorób wirusowych zaliczamy opryszczkę zwykłą, brodawki wirusowe skórne i płciowe, półpasiec, ospę wietrzną oraz mięczaka zakaźnego.
Modzele i nagniotki Nagniotki (zwane odciskami) i modzele są rodzajem pogrubienia naskórka (konkretnie jego warstwy kolczystej i rogowej), które powstają w wyniku długotrwałego działania czynnika mechanicznego. Stanowią one rodzaj odpowiedzi obronnej skóry na powtarzający się ucisk.
Bielactwo nabyte Bielactwo nabyte jest chorobą skóry, w przebiegu której w różnych miejscach na ciele pojawiają się plamy hipopigmentacji, czyli białej, odbarwionej skóry. Granica między plamami a zdrową skórą jest dobrze zaznaczona. Bielactwo nabyte najczęściej pojawia się w drugiej dekadzie życia. Przyczyny i mechanizm powstawania bielactwa nabytego nie są dokładnie wyjaśnione, ale bielactwo może się wiązać z występowaniem chorób autoimmunologicznych (np. chorób tarczycy).
Łojotokowe zapalenie skóry głowy w okresie dojrzewania i dorosłym wieku
Przed wejściem w okres dojrzewania choroba występuje bardzo rzadko. Okres dojrzewania charakteryzuje burza hormonów i wzrost aktywności gruczołów łojowych. Sebum produkowane jest w dużych ilościach, co doprowadza do świecenia się skóry oraz infekcji. Skóra zaczyna intensywnie reagować na podrażnienia i dochodzi do złuszczania naskórka. W okresie dojrzewania zmienia się także skład sebum i wzrasta w nim poziom trójglicerydów.
Wraz z upływem czasu problemy z łojotokowym zapaleniem skóry są rzadsze. Spowodowane jest to obecnością męskiego hormonu testosteronu. Choroba ta w niektórych przypadkach może dotyczyć nawet osób po 50. roku życia. Wszystko zależne jest jednak od konkretnego pacjenta, historii jego choroby i stosowanego wcześniej leczenia.
