Kiedy Włosy Wypadają po Chemioterapii?
Włosy po chemioterapii – co należy wiedzieć?
Włosy po chemioterapii to zdecydowanie jeden z najczęściej poruszanych tematów przez osoby czekające na tego typu leczenie onkologiczne. Niektóre leki stosowane do chemioterapii mogą powodować znaczne osłabienie i wypadanie włosów (przede wszystkim na głowie, ale i na całym ciele). Wpływ na to ma rodzaj stosowanych leków oraz ich dawka. Leczenie nowotworu przy użyciu chemioterapii bardzo często łączy się jednak z tym nieprzyjemnym skutkiem ubocznym, ponieważ jest to agresywna forma terapii. Obejmuje podawanie leków cytostatycznych w odpowiednich dawkach.
Włosy po chemioterapii zaczynają wypadać około 10-14 dnia po rozpoczęciu leczenia, co ma związek z toksycznym uszkodzeniem komórek mieszków włosowych. Przyjmowane leki atakują bowiem nie tylko komórki nowotworowe, ale i inne, zdrowe komórki organizmu ludzkiego. U niektórych włosy po chemii wypadają dopiero po 2-4 tygodniach. Wszystko zależy od rodzaju i dawki zastosowanych leków. Do preparatów powodujących wypadanie włosów zalicza się między innymi: doksorubicynę, etopozyd, cyklofosfamin czy busulfan. Niestety, odrastanie włosów w trakcie chemioterapii na ogół nie jest możliwe, należy z tym zaczekać do jej zakończenia.
Jednak aby w jak największym stopniu zmniejszyć problem ich utraty, warto:
- zrezygnować z zabiegów na włosach, głównie farbowania i ondulacji,
- chronić głowę przed skrajnymi temperaturami, szczególnie przed nadmiernym promieniowaniem UV,
- maksymalnie skrócić włosy przed chemioterapią, aby w momencie ich wypadania nie doświadczyć szoku,
- jeszcze przed rozpoczęciem leczenia kupić perukę,
- zaopatrzyć się w delikatne kosmetyki do mycia i pielęgnacji skóry głowy przy chemioterapii.
Włosy po chemioterapii – pielęgnacja i porady
Utrata owłosienia jako skutek stosowania chemioterapii systemowej dotyczy około 65% pacjentów onkologicznych. Wypadanie włosów spowodowane przyjmowaniem chemioterapii oznacza dla wielu chorych na raka poważne obciążenie i źródło stresu. Według badań, aż 47% pacjentek poddawanych leczeniu onkologicznemu uważa łysienie jako najbardziej traumatyczny aspekt chemioterapii. Efekt ten jest na szczęście z reguły odwracalny. Włosy zaczynają odrastać około 3-6 miesięcy po zakończonej terapii.
Co dzieje się z włosami po chemioterapii?
Istotą działania cytostatyków jest niszczenie komórek szybko się dzielących, dlatego włosy po chemioterapii (a dokładnie meszki włosowe) stają się obok komórek nowotworowych, jedną z głównych ofiar chemicznego leczenia przeciwnowotworowego. Około 85% wszystkich komórek macierzy włosa znajduje się w ciągłej fazie podziału, co normalnie prowadzi do wzrostu włosów o około 1/3 mm na dobę. Cytostatyki, włączając się w ten cykl, rozpoczynają około dwóch do czterech tygodni później mniej lub bardziej nasilone odpadanie włosów od cebulek.
Włosy po chemioterapii mogą wypadać stopniowo lub masowo. Uszkodzone przez chemię włosy stają się cienkie, suche i ułamują się tuż przy skórze głowy. Przy niskodawkowej chemioterapii wypadanie włosów może przebiegać wolniej lub może być słabiej nasilone. Utrata owłosienia może dotyczyć nie tylko głowy, ale również zarostu na twarzy, owłosienia kończyn, pach oraz włosów łonowych.
Efekt ten jest na szczęście z reguły odwracalny. Włosy zaczynają odrastać 1-2 miesiące po zakończeniu terapii. Zazwyczaj po odrośnięciu włosy mają ciemniejszą barwę, są silniejsze, grubsze i bardziej kręcone niż przed rozpoczęciem chemioterapii.
Mit 3: Chemioterapia wypala żyły
Podczas podawania niektórych leków możliwe jest wystąpienie bólu, jednak mając tę wiedzę, można zapobiec przykrym dolegliwościom poprzez zastosowanie leków przeciwbólowych przed podaniem „chemii”.
W ekstremalnie rzadkich przypadkach może dojść do wynaczynienia (przedostania się leku z żył do otaczających tkanek), co będzie manifestować się bólem i zapaleniem tkanek miękkich w okolicy wkłucia.
Ból naczynia, w które podawane są leki, najczęściej spowodowany jest jego stanem zapalnym niekoniecznie spowodowanym przez lek – może być to drażnienie mechaniczne samym cewnikiem lub zakażenie bakteryjne. Im dłuższa igła i im dłużej tkwi w jednym naczyniu, tym większe prawdopodobieństwo stanu zapalnego. Prawidłowym postępowaniem w przypadku dolegliwości związanych z zapaleniem miejscowym naczynia będzie zmiana wkłucia.
