U nas zapłacisz kartą
Podłoże chorób owłosionej skóry głowy - Krzyżówka pomiędzy zdrowiem a dolegliwościami
Świąd – nieodzowny przy łuszczycy
Łuszczyca jest to choroba o przewlekłym i nawrotowym przebiegu, cechująca się świądem i zwiększoną proliferacją naskórka, a klinicznie złuszczającymi wykwitami grudkowymi, ustępującymi bez pozostawienia śladów. Łuszczyca może się ograniczyć do występowania w obrębie owłosionej skóry głowy lub zajmować równocześnie inne partie ciała. Etiologia tej choroby cały czas ewoluuje.
Łuszczyca jest chorobą autoimmunologiczną o uwarunkowaniach genetycznych z określonymi antygenami. Często jej induktorem jest silny stres lub przeżycia emocjonalne.
Autoimmunologiczne procesy łuszczycowe zachodzące w skórze są powiązane z limfocytami T, które powodują miejscowy jałowy stan zapalny i poprzez szereg reakcji immunologicznych w komórkach.
Efektem tych reakcji jest aż 8-krotnie skrócony czas trwania cyklu komórkowego w naskórku doprowadzający do nieprawidłowej proliferacji naskórka. W wyniku tej dysfunkcji pojawia się ognisko z nawarstwionym naskórkiem.
Stan zapalny może być pojedynczą zmianą lub może dotyczyć całej owłosionej skóry głowy. W momencie, kiedy łuska mocno przylega do skóry możemy wyczuwać delikatny dyskomfort. Natomiast kiedy łuska zaczyna się złuszczać, obserwujemy objaw łupieżu i odczuwamy nasilający się świąd. Bardzo ważne w tym momencie jest unikanie fizycznego podrażnienia tych zmian. Podrażnienie powstałe na skutek drapania może spowodować pojawienie się kolejnych zmian wzdłuż linii zadrapania po upływie 6-12 dni. Zjawisko to nazywane jest objawem Koebnera, stanowi ono wynik odczynu izomorficznego i nie jest związane z zakażeniem drobnoustrojami.
Miejscowe terapie w walce z łuszczycą polegają na stosowaniu preparatów niwelujących objawy stanu zapalanego, świądu oraz regulujących proliferację komórek skórnych. W terapii łuszczycy polecane są również nowe technologie oparte o system exciplex. Naświetlania systemem exciplex bezpośrednio miejsc zmienionych łuszczycowo pozwalają na inhibicje limfocytów T, niwelując stan zapalny i przywracając piękną i zdrową skórę. Terapia ta może być stosowana na każdą partię ciała łącznie z owłosioną skórą głowy.
Na czym polega łojotokowe zapalenie skóry?
Łojotokowe zapalenie skóry obejmuje te obszary naszego ciała, które mają dużą ilość gruczołów łojowych, pełniących w naszych organizmach funkcje ochronne. Przypuszczalnie to właśnie zaburzenie działania tych gruczołów oraz zarażenie grzybem Malassezia furfur odpowiada za rozwój choroby.
Na zakażenie grzybem Malasezzia narażone jest wiele osób, jednak nie zawsze wywołuje to objawy chorobowe. Dopiero w określonych, sprzyjających dla grzyba warunkach zakażenie staje się chorobotwórcze - drobnoustrój dynamicznie się namnażają i zmienia skład fizjologicznej flory skóry.
ŁZS częściej występuje u osób z rodzinnym wywiadem choroby, z cerą tłustą czy zaburzeniami hormonalnymi (podwyższonym poziomem androgenów).
e-Recepta Express
Do 1 godziny roboczej* Antykoncepcja stała, leki stałe, przedłużenie terapii w chorobach przewlekłych, leki na potencję.
Antykoncepcja awaryjna
Do 1 godziny roboczej* Tabletka 'po', tabletka dzień po, tabletka do 72h, pigułka po.Objawy grzybicy skóry głowy
Grzybica głowy, w zależności od jej rodzaju, może mieć nieco inny przebieg. Pojawiające się dolegliwości mają też różne nasilenie. Czasem choroba ta jest mylona z innymi schorzeniami dermatologicznymi, o których będzie mowa w dalszej części artykułu.
Charakterystyka zmian skórnych w przebiegu grzybicy skóry głowy
Grzybica skóry głowy strzygąca powierzchowna ma postać licznych, drobnych zmian na skórze. Włosy są połamane na różnej wysokości. Widoczne mogą być też czarne punkty na skórze, tzw. black dots. Grzybica strzygąca głęboka występuje obecnie znacznie częściej niż grzybica powierzchowna. U pacjentów z tym rodzajem choroby zmiany są głębsze. Pojawiają się krostki i guzki, które są wyraźnie odgraniczone od zdrowej skóry głowy. Można zauważyć zaczerwienienie oraz nasilone złuszczanie się komórek skóry w obrębie zmian. Czasem występują też ropne nacieki, które mają tendencję do zasychania. Zmiany mogą być bolesne. Włosy, podobnie jak przy grzybicy powierzchownej, są na różnej wysokości ułamane. Charakterystyczne jest również to, że nie są one mocno, stabilnie osadzone w mieszkach włosowych.
Grzybica głowy drobnozarodnikowa charakteryzuje się występowaniem okrągłych lub owalnych zmian, których powierzchnia ulega łuszczeniu się. Włosy są zazwyczaj ułamane na podobnej wysokości i pokryte są szarawym naskórkiem.
Woszczynowa grzybica przebiega z obecnością wspomnianych kubków i tarczek woszczynowych o żółtawym zabarwieniu. Mogą występować też zmiany naciekowe. Skóra w ich obrębie również ulega złuszczaniu. Ten rodzaj grzybicy skóry głowy prowadzi do powstania blizn. Nierzadko też skutkuje trwałą utratą owłosienia w miejscach objętych zmianami. Woszczynowa grzybica skóry głowy występuje w Polsce na szczęście rzadko.
Przyczyny grzybicy skóry głowy
Co wywołuje grzybicę skóry głowy? Choroba ta ma podłoże grzybicze. Za jej rozwój w Polsce odpowiadają przede wszystkim 2 dermatofity - Microsporum canis i Trichophyton mentagrophytes v. violaceum. Rzadziej, przyczyną grzybicy skóry głowy są: Microsporum audouinii, Trichophyton tonsurans czy Trichophyton verrucosum. Źródłem zakażenia są zwierzęta lub człowiek. Spośród zwierząt, rezerwuarem mogą być psy, koty, ale także chomiki i świnki morskie. Do rozwoju infekcji może dojść przez kontakt bezpośredni z człowiekiem lub zwierzęciem zakażonym grzybami, lub przez kontakt pośredni - korzystanie z przedmiotów, na których obecne są te drobnoustroje. Mogą być to czapki, ręczniki, grzebienie, szczotki czy chociażby akcesoria do włosów.
Jakie są przyczyny grzybicy skóry głowy? Sam kontakt z czynnikiem chorobotwórczym, jakim w tym przypadku są grzyby, nie jest jeszcze równoznaczny z rozwojem choroby. Istotną rolę pełni tutaj ogólny stan zdrowia i funkcjonowanie układu odpornościowego. Grzybica skóry głowy u dzieci rozwija się częściej niż u dorosłych, co najpewniej związane jest z wydzielaniem łoju. U dzieci, które nie weszły jeszcze w okres dojrzewania, produkcja łoju jest znacząco niższa. Łój natomiast działa grzybostatycznie, czym przyczynia się do utrzymania prawidłowej mikrobioty skóry głowy. Czynniki ryzyka, które zwiększają prawdopodobieństwo rozwoju infekcji grzybiczej skóry to również obniżona odporność, długotrwałe przyjmowanie antybiotyków, obecność innych chorób dermatologicznych w obrębie skóry głowy (np. atopowe zapalenie skóry głowy) oraz nieprzestrzeganie odpowiednich zasad higieny.
