U nas zapłacisz kartą
Podłoże chorób owłosionej skóry głowy - Krzyżówka pomiędzy zdrowiem a dolegliwościami
Domowe sposoby na zmiany grzybicze na owłosionej skórze głowy
Ziołowy szampon na grzybicę skóry głowy, naturalny olejek herbaciany i napary ziołowe to jedne z domowych sposobów (które można znaleźć w przestrzeni internetowej), zalecanych w leczeniu zmian grzybiczych. Jeśli pacjent chce, może z nich korzystać, ale powinny być one jedynie dodatkiem do leczenia podstawowego. Wymienione domowe sposoby na grzybicę skóry głowy nie mają potwierdzonej skuteczności w leczeniu tej choroby. Jedynie wymienione wyżej leki przeciwgrzybicze mają udowodnioną efektywność w terapii. Podstawą leczenia jest więc doustna i miejscowa terapia przeciwgrzybicza, a z domowych sposobów warto korzystać jedynie dodatkowo.
Jak pielęgnować skórę głowy z grzybicą? Należy zwrócić większą uwagę na mycie włosów. Szampon wykorzystywany do mycia skóry głowy i włosów powinien mieć łagodny skład, aby nie uszkadzać bariery hydro-lipidowej naskórka, nie przesuszać skóry i jednocześnie nie wywoływać podrażnienia. Częstość mycia głowy należy indywidualnie dostosować do potrzeb pacjenta. U części osób konieczne jest codzienne mycie głowy, a u innych wystarczy użycie szamponu raz na kilka dni.
Pamiętajmy jednocześnie o tym, że grzybica owłosionej skóry głowy to choroba zakaźna, która może rozprzestrzeniać się na kolejne osoby. Korzystając więc z grzebieni lub szczotek, należy je regularnie dezynfekować.
Świąd – nieodzowny przy łuszczycy
Łuszczyca jest to choroba o przewlekłym i nawrotowym przebiegu, cechująca się świądem i zwiększoną proliferacją naskórka, a klinicznie złuszczającymi wykwitami grudkowymi, ustępującymi bez pozostawienia śladów. Łuszczyca może się ograniczyć do występowania w obrębie owłosionej skóry głowy lub zajmować równocześnie inne partie ciała. Etiologia tej choroby cały czas ewoluuje.
Łuszczyca jest chorobą autoimmunologiczną o uwarunkowaniach genetycznych z określonymi antygenami. Często jej induktorem jest silny stres lub przeżycia emocjonalne.
Autoimmunologiczne procesy łuszczycowe zachodzące w skórze są powiązane z limfocytami T, które powodują miejscowy jałowy stan zapalny i poprzez szereg reakcji immunologicznych w komórkach.
Efektem tych reakcji jest aż 8-krotnie skrócony czas trwania cyklu komórkowego w naskórku doprowadzający do nieprawidłowej proliferacji naskórka. W wyniku tej dysfunkcji pojawia się ognisko z nawarstwionym naskórkiem.
Stan zapalny może być pojedynczą zmianą lub może dotyczyć całej owłosionej skóry głowy. W momencie, kiedy łuska mocno przylega do skóry możemy wyczuwać delikatny dyskomfort. Natomiast kiedy łuska zaczyna się złuszczać, obserwujemy objaw łupieżu i odczuwamy nasilający się świąd. Bardzo ważne w tym momencie jest unikanie fizycznego podrażnienia tych zmian. Podrażnienie powstałe na skutek drapania może spowodować pojawienie się kolejnych zmian wzdłuż linii zadrapania po upływie 6-12 dni. Zjawisko to nazywane jest objawem Koebnera, stanowi ono wynik odczynu izomorficznego i nie jest związane z zakażeniem drobnoustrojami.
Miejscowe terapie w walce z łuszczycą polegają na stosowaniu preparatów niwelujących objawy stanu zapalanego, świądu oraz regulujących proliferację komórek skórnych. W terapii łuszczycy polecane są również nowe technologie oparte o system exciplex. Naświetlania systemem exciplex bezpośrednio miejsc zmienionych łuszczycowo pozwalają na inhibicje limfocytów T, niwelując stan zapalny i przywracając piękną i zdrową skórę. Terapia ta może być stosowana na każdą partię ciała łącznie z owłosioną skórą głowy.
Świąd przy atopowym zapaleniu skóry
Atopowe zapalenie skóry jest to choroba zaliczana do chorób alergicznych skóry, charakteryzująca się zmianami wypryskowymi z wybitnie nasilonym świądem i lichenizacją. Ma przewlekły i nawrotowy przebieg często z tendencją do wygasania. Etiologia atopowego zapalenia skóry ma charakter genetyczny z uwarunkowaniem immunologicznym w wyniku, którego dochodzi do zwiększonego wydzielania histaminy, prostaglandyn, leukotrienów i proteaz. Substancje te wywołują silny świąd skóry w miejscu zmienionym chorobowo.
Induktor histaminy może być też neuropeptydem – substancją P, która uwalniana jest przez układ nerwowy pod wpływem stresu. Wszystkie histochemiczne procesy przebiegające w skórze w trakcie atopowego zapalenia skóry wykazują zewnętrznie cechy atopii. Do typowych objawów atopii należą skłonności do rogowacenia mieszkowego, suchość, dermografizm, świąd i wrażliwość skóry.
Najczęściej zmiany skórne lokalizują się zgięciach łokciowych i podkolanowych, grzbietach rąk oraz karku, ale też mogą dotyczyć i skalpu. w przypadkach o ciężkim przebiegu zajmują całą powierzchnię skóry.
Postępowanie w przypadku Atopowego Zapalenia Skory polega na odpowiednim nawilżeniu skóry, stosując preparaty z emolientami do pielęgnacji, leki przeciwhistaminowe oraz w mniejszym stopniu leki neuro- i psychotropowe. Nawilżanie i natłuszczanie skóry w przebiegu AZS ma podstawowe znaczenie odbudowujące briofilm i redukujące uczycie świądu.