U nas zapłacisz kartą
Pokonałam łysienie androgenowe - Moja historia walki i zwycięstwa
Łysienie androgenowe – leczenie
Leki doustne
Łysienie androgenowe można leczyć farmakologicznie poprzez stosowanie leków o działaniu ogólnoustrojowym. O wyborze odpowiedniego leku zawsze powinien decydować lekarz, który dobierze odpowiednią substancję i określi sposób dawkowania.
Obecnie w leczeniu łysienia androgenowego najczęściej stosuje się finasteryd. Substancja ta hamuje powstawanie pochodnej testosteronu – DHT. Ma to miejsce dzięki blokowaniu enzymu 5-α-reduktazy, który powoduje przemianę testosteronu w dihydrotestosteron. Należy pamiętać, że lek ten działa, gdy jest przyjmowany regularnie, a pierwsze zauważalne efekty obserwowane są po około 6 miesiącach leczenia. Niestety wykazuje on wiele działań niepożądanych. Finasteryd nie posiada rejestracji w stosowaniu u kobiet, ponieważ wykazuje działanie teratogenne.
Innym lekiem zmniejszającym stężenie DHT w surowicy jest dutasteryd . Badania wskazują, że substancja ta działa silniej od finasterydu, dlatego niektórzy lekarze rekomendują dutasteryd jako lek pierwszego rzutu w leczeniu łysienia androgenowego. Powoduje on wiele skutków ubocznych, dlatego jego stosowanie należy skonsultować z lekarzem. Ponadto silnie uszkadza płód, dlatego jest całkowicie przeciwwskazany dla kobiet w ciąży i planujących dziecko.
Niektórzy lekarze zalecają kobietom stosowanie spironolaktonu . Badania dowodzą, że wykazuje on również silne powinowactwo do receptorów androgenowych, zmniejszając wytwarzanie testosteronu. Efektem tego procesu jest zahamowanie wypadania włosów, lecz substancja ta nie wykazuje żadnego wpływu na wzrost włosów.
Doustne środki antykoncepcyjne stosowane u kobiet zawierające w swoim składzie pochodne progesteronu i estrogeny zmniejszają produkcje androgenów, regulując ich poziom w surowicy krwi.
Leki o działaniu miejscowym
W leczeniu miejscowym najczęściej stosowane są preparaty zawierające w swoim składzie minoksidyl . Związek ten występuje w licznych lekach w stężeniu 2% i 5%. Stosowany jest w postaci wcierek i szamponów pobudzających wzrost włosów poprzez zwiększenie przepływu krwi przez łożysko naczyniowe skóry. Pierwsze rezultaty leczenia pod warunkiem systematycznej aplikacji można zaobserwować po około 2 miesiącach od rozpoczęcia leczenia. Podobne właściwości wykazuje aminexil , który jest obecny w licznych wcierkach, szamponach i odżywkach. Dodatkowo wzmacnia i uelastycznia włosy.
Nowoczesne metody leczenia: skuteczność i perspektywy
Obecnie dostępne metody leczenia łysienia androgenowego obejmują stosowanie leków miejscowych, takich jak minoksydyl, czy doustnych, jak finasteryd. Zabiegi chirurgiczne, zwłaszcza przeszczep włosów, stają się coraz bardziej popularne, oferując trwałe rezultaty.
Warto podkreślić, że choć nie ma jednego uniwersalnego leku na łysienie androgenowe, to zrozumienie indywidualnych potrzeb pacjenta oraz wykorzystywanie innowacyjnych rozwiązań opartych na naturalnych składnikach, takich jak siemię lniane, sezam czy zielona herbata, które mogą znacząco wpłynąć na skuteczność terapii, ograniczając tym samym przyjmowanie farmakoterapii, która częstokroć niesie ze sobą działania niepożądane.
Podsumowując w kontekście leczenia łysienia androgenowego kluczowe jest zrozumienie wielowymiarowych czynników wpływających na jego rozwój. Połączenie tradycyjnych terapii z nowoczesnymi, opartymi na wiedzy o substancjach naturalnych, może otworzyć nowe perspektywy w skutecznym przeciwdziałaniu temu schorzeniu. Konsultacja z profesjonalistą, uwzględniająca indywidualne potrzeby pacjenta, stanowi fundament skutecznej terapii łysienia androgenowego.
Przyczyny rozwoju łysienia androgenowego
Jak sama nazwa wskazuje łysienie androgenowe spowodowane jest negatywnym wpływem hormonów androgenowych (męskich hormonów) - przede wszystkim dihydrotestosteronu , najsilniejszego metabolitu testosteronu, na mieszek włosowy. Jednak każdy z nas produkuje ten hormon, dlaczego więc wszyscy nie jesteśmy łysi?
Łysienie androgenowe to choroba wieloczynnikowa, a predyspozycja do niej zapisana jest w naszych genach . Jeśli bliski członek rodziny borykał się z problemem samoistnego wypadania włosów, istnieje szansa, że nas też to dotknie. Do tej pory udowodniono, że za zwiększone ryzyko rozwoju łysienia androgenowego odpowiedzialny jest chromosom Y czyli de facto płeć męska oraz polimorfizmy (charakterystyczne formy) genów receptorów androgenowych, estrogenowych, enzymu 5?-reduktazy (enzymu, który przekształca testosteron w dihydrotestosteron) i czynników wzrostu.
Rozwój i nasilenie łysienia androgenowego zależy także od indywidualnych cech naszego organizmu. Ilość i wrażliwość receptorów androgenowych mieszków włosowych, a także siła, z jaką działa enzym 5?-reduktaza są różne u każdego z nas. U kobiet łysienie związane jest prawdopodobnie także ze stężeniem estrogenów w organizmie.
Do łysienia androgenowego predysponuje również przewlekłe zapalenie okołomieszkowe . Wśród czynników środowiskowych, które są w stanie doprowadzić do rozwoju stanu zapalnego wyróżniamy m.in. dym tytoniowy, promieniowanie UV, chemiczne środki drażniące, zanieczyszczenia środowiska, zaburzenia składu flory fizjologicznej skóry.
Przyczyny łysienia androgenowego w zależności od płci
W przypadku mężczyzn schorzenie łysienia androgenowego występuje znacznie częściej niż w przypadku kobiet. Nie jest ono spowodowane samym występowaniem androgenów we krwi, ale genetycznym uwarunkowaniem na nadwrażliwość na pochodną testosteronu, czyli na DHT.
W efekcie zwiększone stężenie DHT powoduje osłabienie mieszków włosowych, a co za tym idzie nadmiernie wypadanie włosów i łysienie miejscowe. Dodatkowo przyczyną pojawienia się łysienia androgenowego u mężczyzn może być nadmierne i niekontrolowane przyjmowanie suplementów diety na przyrost masy, które mogą prowadzić do rozregulowania gospodarki hormonalnej.
pureHealth – Skin Hair Nails – suplement na skórę, włosy i paznokcieW przypadku kobiet łysienie androgenowe również wywoływane jest przez na nadwrażliwość organizmu na zbyt duże stężenie androgenów we krwi. Jednak nie jest to jedyny powód występowania łysienia androgenowego u kobiet. Przyczyną może być również:
- nowotwór jajnika,
- zespół policystycznych jajników,
- nadczynność kory nadnerczy – zespół Cushinga,
- nowotwory nadnerczy,
- choroby tarczycy.
Również w niektórych, specyficznych okresach życia kobiety może pojawić się łysienie androgenowe. Najczęściej ma to miejsce w ciąży, podczas karmienia lub w okresie menopauzy.
Ponadto niezależnie od płci przyczyną łysienia androgenowego może być niezdrowy tryb, życia, palenie papierosów, przewlekły stres oraz zła dieta.
Czy łysienie jest odwracalne?
Łysienia androgenowego nie da się cofnąć, jednak można je zahamować i pobudzić mieszki włosowe do wytwarzania nowych włosów. Objawy łysienia są więc odwracalne, ale pod warunkiem, że leczenie zostanie wcześniej podjęte, będzie odpowiednio dobrane i prawidłowo rozłożone w czasie.
Pierwszym krokiem leczenia łysienia androgenowego jest ustalenie przyczyny choroby. Jeśli są to zmiany hormonalne, które można wyregulować, to w pierwszej kolejności specjaliści skupiają się na tym elemencie.
Gdy mamy do czynienia z łysieniem uwarunkowanym genetycznie, to terapię można prowadzić w sposób dwutorowy:
- stosować leki, blokujące receptory androgenowe,
- przeprowadzać zabiegi, które wzmacniają włosy i pobudzają mieszki włosowe.
