Jak Radzić Sobie z Lysieniem Plackowatym na Głowie

Jak powinno wyglądać leczenie łysienia plackowatego?

Ze względu na fakt, iż ciężko ustalić jest konkretną przyczynę choroby, to również problemem jest uderzenie w źródło łysienia plackowatego. Leczenie łysienia plackowatego obejmuje używanie środków stosowanych miejscowo lub ogólnie, w zależności od rodzaju oraz stadium postępowania łysienia. Najczęściej korzysta się z dobrodziejstw glikokortykosteroidów formie maści, żelów czy kremów. Mają one właściwości immunosupresyjne oraz przeciwzapalne. Dodatkowo w leczeniu wykorzystywana jest cygnolina, która wykazuje działanie bakteriobójcze oraz grzybobójcze oraz minoksydyl, który zazwyczaj stosowany jest w leczeniu łysienia androgenowego, ale wykazano, iż przeciwdziała również nawrotom leczenia plackowatego.

Lekarze zalecają często zmianę diety lub też ograniczenie stresu. Co więcej, polecane są również różnego rodzaju zabiegi, które mają na celu pobudzenie cebulek włosów, wzmocnienie ich i spowodowanie wzrostu włosów. W szczególności zaleca się mezoterapię igłową i mikroigłową, karboksyterapię czy też kriomasaż. Część osób decyduje się również na skorzystanie z leczenia biologicznego, które wykorzystuje preparaty przeciwcytokinowe.

Wiele osób zastanawia się, czy przy łysieniu plackowatym włosy odrosną. Przystosowaniu odpowiednich leków, naturalnych metod oraz wykorzystywaniu preparatów na porost włosów i przeciwko ich wypadaniu istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że włosy na nowo zaczną wyrastać w prawidłowy sposób. Szampon na łysienie plackowate powinien być delikatny, oparty na naturalnych składnikach, które będą wspierać porost włosów. Produkty do pielęgnacji i stylizacji włosów na Wapteka.pl obejmują zarówno szampony, jak i kremy oraz inne preparaty ukierunkowane na wspomaganie porostu i zapobieganie wypadaniu. Przykładem jest HIMALAYA Krem Hair Loss, który jest przeznaczony właśnie dla osób zmagających się z nadmierną utratą włosów z powodu łysienia plackowatego. Wspomagać porost można za pomocą GenActiv ColosRegen, który dodatkowo regeneruję skórę oraz odbudowuje naturalną florę bakteryjną.

Czy swędząca skóra głowy i krostki to ospa wietrzna?

Silnie swędzące krosty na głowie mogą wskazywać na rozwój ospy wietrznej, Jest to choroba powodowana przez wirus VZV i najczęściej atakuje dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym.

Do typowych jej objawów należą wykwity skórne, ze szczególną intensywnością lokujące się na twarzy oraz owłosionej skórze głowy. Stosunkowo łatwo jest je rozpoznać, jako że choroba przechodzi specyficzny cykl rozwoju.

W kolejnych stadiach zmiany mają postać:

  • czerwonych plam,
  • twardych i zbitych grudek,
  • wypełnionych ropą pęcherzy,
  • krost z charakterystycznym czubkiem,
  • zasychających strupów.

U małych dzieci przebieg choroby zazwyczaj jest łagodny i ogranicza się do wykwitów skórnych oraz lekkich objawów ogólnoustrojowych. Osoby dorosłe chorują na ospę znacznie rzadziej, ale w ich przypadku istnieje duże ryzyko groźnych powikłań, z zapaleniem płuc na czele.

Ropne krosty na głowie we włosach

Ropne krosty na głowie we włosach z dużą dozą prawdopodobieństwa są skórną manifestacją zapalenia mieszków włosowych. Jest to infekcja wywoływana przez gronkowce, czyli jedne z najbardziej zjadliwych bakterii gram dodatnich.

Stan zapalny pierwotnie obejmuje ujścia mieszków włosowych, a następnie całe mieszki oraz ich otoczenie. Z czasem powstają bolące krosty na głowie, a także strupy.

Wyróżnia się kilka postaci infekcji, wśród których na wyróżnienie zasługują:

  • Figówka, która stanowi ropne zapalenie mieszków włosowych w postaci przewlekłej, utrzymujące się długi miesiącami, a nawet latami. Wypryski na głowie pojawiają się pod włosami, ale też na twarzy. Mają charakter krost oraz zmiękczonych grudek. W miejscu wykwitów włosy wychodzą z mieszków z wyjątkową łatwością, co sprzyja miejscowemu łysieniu.
  • Czyraczność, a więc ropne zapalenie okołomieszkowe, związane z powstaniem martwiczego czopa. Schorzenie to często występuje u osób cierpiących na cukrzycę, zaburzenia czynności nerek oraz niedostatki odporności.

Jeśli ropne krosty pojawią się u dziecka, zwłaszcza niemowlaka, należy zareagować jak najszybciej i przede wszystkim zadbać o to, by maluch nie dotykał i nie rozdrapywał wyprysków.

Co to jest łysienie plackowate?

Łysienie plackowate (łac. alopecia areata ) oznaczane w międzynarodowej klasyfikacji chorób jako ICD-10 , to przewlekła, zapalna i autoimmunologiczna choroba skóry. W jej przebiegu komórki zapalne atakują mieszki włosowe, co z kolei powoduje wypadanie włosów. Wypadające włosy tworzą łyse ogniska o różnej wielkości i kształcie .

Łysienie głowy to najczęstszy objaw łysienia plackowatego. Choroba może jednak też obejmować łysienie brwi, rzęs, włosów łonowych czy całego ciała ( łysienie uogólnione ).

Łysienie plackowate jest niebliznowaciejącą postacią łysienia. W bliznowaciejącym łysieniu po wypadnięciu włosa mieszek włosowy zarasta, tworząc bliznę, a włos nigdy nie odrośnie. W łysieniu plackowatym włosy odrastają – cebulka włosa zachowuje zdolność wzrostu, a mieszki włosowe nie zarastają. Niestety, w długotrwałym przebiegu choroby włosów wypada coraz więcej i stopniowo tracą zdolność odrastania.

„W przypadku kobiet mówi się 'wypadanie włosów’, jakby to był stan przejściowy, zamiast nazywać rzeczy po imieniu: łysienie”

Kogo najczęściej dotyka łysienie plackowate?

Łysienie plackowate uznaje się za jedną z częstszych przyczyn utraty włosów – według różnych źródeł choroba dotyka od 1 do 1,7 proc. populacji. Łysienie plackowate obejmuje zarówno mężczyzn, kobiety i dzieci (choć według niektórych źródeł u mężczyzn występuje nieco rzadziej), niezależnie od rasy. Łysienie plackowate u dzieci bywa mylone z nużycą – łysieniem wywołanym przez pasożyty (nużeńce).

Łysienie plackowate u dzieci i kobiet często skutkuje problemami ze zdrowiem psychicznym – osoby dotknięte chorobą doznają cierpienia związanego z nieakceptowanym przez nich wyglądem.

Łysienie plackowate częściej pojawia się u osób młodych, jeszcze przed trzydziestym rokiem życia.

Wielu pacjentów z łysieniem plackowatym cierpi na poważne zaburzenia psychiczne, zwłaszcza dotyczy to zaburzeń lękowych, zaburzeń osobowości oraz zaburzeń nastroju. Są doniesienia, że ważnym czynnikiem pojawiania się łysienia plackowatego może być nieuświadomiony gniew.

Ewa Wojtyna, Małgorzata Dosiak, Łysienie plackowate jako przejaw nieuświadomionej traumy: opis przypadku

Niezwykle istotne dla zahamowania skutków choroby jest zwracanie uwagi na wszystkie, nawet z pozoru nieistotne objawy, jak delikatne swędzenie, uczucie mrowienia, a w skrajnych wypadkach nawet ból, jaki można odczuwać w określonych obszarach skóry.

Czytaj dalej...

Do czynników etiologicznych należy zaliczyć czynniki genetyczne, atopię, czynniki psychiczne, czynniki hormonalne zaburzenia czynności tarczycy , wewnątrzustrojowe ogniska zakażenia obecność superantygenów bakteryjnych , stres, zjawiska autoimmunologiczne.

Czytaj dalej...

Dodatkowo przyczyną pojawienia się łysienia androgenowego u mężczyzn może być nadmierne i niekontrolowane przyjmowanie suplementów diety na przyrost masy, które mogą prowadzić do rozregulowania gospodarki hormonalnej.

Czytaj dalej...

Przyczyną hiperandrogenizmu u kobiet może być zespół Cushinga zaburzenia hormonalne , zespół policystycznych jajników, guzy nadnerczy i jajników, a także nadmiar męskich hormonów będący pochodną stosowania leków antykoncepcyjnych oraz zawierających androgeny.

Czytaj dalej...