Czy łuszczyca jest dziedziczna?
Jak diagnozuje się łuszczycę?
Łuszczycę można rozpoznać po specyficznych zmianach skórnych wynikających z nadmiernego rogowacenia naskórka. Za proces ten odpowiada dermatolog, który diagnozuje chorobę na podstawie badania klinicznego, po stwierdzeniu wykwitów i ognisk charakterystycznych dla łuszczycy w typowej dla nich lokalizacji. W wybranych przypadkach niezbędne może również okazać się wykonanie badania dermatoskopowego – dzięki niemu specjalista może obejrzeć zmiany skórne w powiększeniu i z odpowiednim oświetleniem, co pozwala mu na dostrzeżenie głębszych struktur danej zmiany. Diagnostyce łuszczycy służy również biopsja fragmentu pokrytego zmianą i przekazanie materiału do oceny histopatologicznej. Kluczowe znaczenie ma jednak rodzaj obserwowanych zmian: w przypadku podejrzenia łuszczycy stawowej przydatne może być badanie rentgenowskie stawów.
Wybrane metody diagnostyczne:
- standardowa ocena zmian skórnych,
- badania laboratoryjne, m.in. morfologia krwi,
- badanie histopatologiczne wycinka skóry,
- dermoskopia,
- badanie rentgenowskie stawów,
- ultrasonografia (USG),
- badania genetyczne,
- testy alergiczne.
Pamiętaj: łuszczycę diagnozuje się przede wszystkim na podstawie objawów klinicznych. Nie istnieją badania krwi specyficzne dla tej choroby.
Jak dbać o skórę łuszczycową?
W leczeniu łuszczycy istotna jest także prawidłowa pielęgnacja. Skórę należy regularnie oczyszczać z łuszczącego się naskórka, a także nawilżać i natłuszczać, co pomoże złagodzić uczucie świądu. Pomocne będą dermokosmetyki na bazie moczniku, olejów roślinnych, alantoiny i parafiny. Działanie przeciwświądowe i przeciwzapalne wykazują preparaty (np. maści) z dodatkiem ichtiolu. Warto rozważyć tzw. balenoterapię, czyli kąpiele w wodach morskich lub termalnych, które pomagają usuwać łuskę łuszczycową i łagodzą oraz odkażają zaognioną skórę.
Polecane artykuły
Białe plamy na paznokciach — co mogą oznaczać?
Zapalenie mieszków włosowych — jak się objawia i jak leczyć tę przypadłość?
Trądzik — problem nastolatków i dorosłych. Jak skutecznie leczyć trądzik pospolity?
Grzybica skóry – przyczyny, objawy, rodzaje i leczenie
Jak powstaje łupież? Jak sobie z nim radzić?
Uczulenie na słońce (fotodermatoza) - przyczyny i charakterystyczne objawy. Jak złagodzić uczulenie na słońce?
Czynniki ryzyka wystąpienia łuszczycy
Poza czynnikami genetycznymi oraz autoimmunologicznymi, znaczące są także czynniki środowiskowe - zwiększające nasilenie objawów lub prowokujące ich manifestację. Ich znajomość jest szczególnie ważna dla osób, które już chorują na łuszczycę.
- Czynniki fizyczne, urazy mechaniczne
U 30–50 proc. chorych występuje zjawisko tworzenia się zmian łuszczycowych w miejscu, gdzie wystąpił uraz mechaniczny – oparzenie, skaleczenie, zastrzyk, ukłucie owada, zadrapanie, wykonanie tatuażu, a także promieniowanie UV. - Infekcje o różnym podłożu
Najczęściej ostre infekcje paciorkowcowe, a także przewlekłe infekcje bakteryjne oraz grzybicze. Bardzo wielu chorych podaje, że przed zaostrzeniem objawów łuszczycy przeszli właśnie taką infekcję. - Choroby towarzyszące
Do zaostrzenia lub pojawienia się objawów łuszczycy prowadzą między innymi dermatozy zapalne, takie jak: ospa wietrzna, półpasiec, łojotokowe zapalenie skóry oraz trądzik. Bardziej narażeni na jej wystąpienie są pacjenci z cukrzycą typu 2 oraz dną moczanową. Łuszczyca częściej objawia się i ciężej przebiega także u pacjentów zakażonych wirusem HIV oraz chorych na AIDS.