U nas zapłacisz kartą
Przyczyny Łysienia Plackowatego - Odzyskaj Kontrolę nad Twoimi Włosami
Łysienie plackowate u kobiet i mężczyzn – czy czymś się różni?
Łysienie plackowate dotyka zarówno kobiety, jak i mężczyzn. Nie wyróżnia się jednej płci, która przeważa w występowaniu tej choroby. Dane naukowe nie wskazują także, aby hormony płciowe były odpowiedzialne za powstawanie łysienia plackowatego. Objawy choroby są takie same u kobiet i mężczyzn . Jedyną zauważalną różnicą może być miejsce występowania, gdyż mężczyźni często mają objawy w okolicy brody.
Lekarz dermatolog najczęściej na podstawie badania fizykalnego jest w stanie zdiagnozować łysienie plackowate. U pacjenta obserwuje się wyłysiałe placki, które pojawiły się niespodziewanie i uległy rozszerzeniu. Lekarz bada także stan paznokci, które mogą posiadać objawy paznokci naparstkowatych. Czasem lekarz decyduje się na wykonanie biopsji skóry. Badanie to wskazuje, czy w okolicach mieszków włosowych występują nacieki limfocytów oraz w jakiej fazie wzrostu znajdują się włosy. Aby ustalić przyczynę pojawienia się łysienia plackowatego, lekarz może zlecić wykonanie badań krwi w szczególności sprawdzenie poziomu hormonów (głównie tarczycy), poziomu białka, immunoglobulin, stężenia żelaza, morfologię krwi. Pacjent powinien zostać poddany konsultacji reumatologicznej, endokrynologicznej a także psychologicznej .
Podczas wizyty lekarz powinien sprawdzić występowanie współistniejących chorób , takich jak grzybica skóry głowy, łysienie androgenowe u mężczyzn, kiła, trichotillomania (kompulsywne wyrywanie włosów), łysienie bliznowaciejące. Wykluczyć należy także łysienie wywołane przyjmowaniem niektórych leków.
Dowiedz się więcej dzięki naszym szkoleniom:
Łysienie plackowate jest chorobą autoimmunologiczną, która jest często trudna do przewidzenia i nie zawsze można skutecznie zapobiegać jej wystąpieniu. Jednak istnieją pewne czynniki ryzyka i strategie, które mogą pomóc w zmniejszeniu ryzyka zachorowania na łysienie plackowate:
- Dbaj o ogólną kondycję zdrowotną: Zachowanie zdrowego stylu życia może pomóc w utrzymaniu równowagi układu odpornościowego. To obejmuje zdrową, zrównoważoną dietę, regularną aktywność fizyczną i unikanie nadmiernego stresu.
- Unikaj palenia papierosów: Palenie papierosów może mieć negatywny wpływ na układ odpornościowy i zwiększać ryzyko wystąpienia chorób autoimmunologicznych, w tym łysienia plackowatego. Zrezygnuj z palenia, jeśli palisz.
- Ogranicz stres: Stres może wpływać na układ odpornościowy i zwiększać ryzyko chorób autoimmunologicznych. Warto stosować techniki relaksacyjne, takie jak joga czy medytacja, aby zmniejszyć stres.
- Pozostań na bieżąco z badaniami lekarskimi: Regularne wizyty u lekarza pozwalają na wczesne wykrycie ewentualnych problemów zdrowotnych, w tym chorób autoimmunologicznych. W przypadku wystąpienia niepokojących objawów skonsultuj się z lekarzem.
- Unikaj urazów skóry: Urazy skóry, takie jak rany czy oparzenia, mogą być czynnikiem wyzwalającym dla wystąpienia łysienia plackowatego u osób podatnych na tę chorobę. Staraj się unikać urazów skóry i stosuj odpowiednią ochronę w przypadku potrzeby.
- Zdrowa dieta: Dieta bogata w składniki odżywcze, w tym witaminy i minerały, może pomóc w utrzymaniu ogólnego zdrowia i może mieć wpływ na funkcjonowanie układu odpornościowego. Jednak nie ma konkretnej diety, która jest znana jako zapobieganie łysieniu plackowatemu.
- Dietetyk lub suplementacja: W niektórych przypadkach zalecenia dotyczące diety lub suplementacji mogą być dostosowane do indywidualnych potrzeb, zwłaszcza w przypadku niedoborów witamin czy minerałów.
Łysienie plackowate – jak przebiega leczenie?
Leczenie łysienia plackowatego jest zazwyczaj trudne, gdyż często konieczne jest prawidłowe rozpoznanie przyczyny choroby.
Leczenie ma na celu zmniejszenie wypadania włosów, odrost włosów oraz poprawę samopoczucia pacjenta.
W około 30% przypadków włosy w miejscach wyłysiałych odrastają samoistnie.
Lekiem pierwszego wyboru, który jest stosowany w leczeniu łysienia plackowatego jest minoksydyl . Występuje on głównie w formie roztworu do stosowania na skórę głowy. Jego działanie opiera się na rozszerzaniu drobnych naczyń krwionośnych występujących w skórze, co zwiększa ukrwienie i odżywienie mieszków włosowych. Takie działanie stymuluje wzrost nowych włosów. Preparaty z minoksydylem są dostępne w Polsce bez recepty, w stężeniach 2% i 5%. Pierwsze efekty leczenia można zauważyć po 3 miesiącach regularnego, codziennego stosowania. Preparaty z minoksydylem stosuje się głównie na obszar skóry głowy, ale jednym z działań niepożądanych tego leku jest nadmierny wzrost włosów w innym obszarze ciała, na przykład „wąsika” u kobiet.
Innymi lekami stosowanymi w leczeniu miejscowym łysienia plackowatego są kortykosteroidy w formie płynów lub maści nakładanych na skórę. Terapia tymi lekami powinna trwać około 3 miesięcy. Stosowanie kortykosteroidów wiąże się z występowaniem działań niepożądanych , np. w miejscu aplikacji może dojść do podrażnień, suchości skóry, a w cięższych przypadkach do maceracji czy zaniku skóry. Kortykosteroidy nie są skuteczne w postaci łysienia totalis i universalis.
W ciężkich przypadkach łysienia plackowatego glikokortykosteroidy podawane są doustnie. Leczenie może przebiegać według różnych schematów, lek może być przyjmowany codziennie w mniejszych dawkach lub raz w tygodniu w dawce wyższej. Leczenie jest skuteczne podczas trwania terapii, jednak niektórzy pacjenci zauważyli wypadanie włosów po zakończeniu przyjmowania leków.