Przyczyny Łysienia Plackowatego - Odzyskaj Kontrolę nad Twoimi Włosami

Łysienie plackowate – co to jest?

W stanie fizjologicznym człowiek traci około 100 włosów dziennie. W przypadku, gdy włosów wypada więcej i jest to zauważalna ilość mówimy o pojawieniu się łysienia. Obecnie coraz częściej diagnozuje się choroby dermatologiczne, także te dotyczące utraty włosów.

Łysienie plackowate ( Alopecia areata ) jest to choroba przewlekła, która może dotknąć zarówno kobiety, jak i mężczyzn w każdym wieku. Łysienie plackowate po raz pierwszy zostało opisane w 1857 roku jako „nerwica skórna”, gdyż była wiązana z przewlekłym stresem oraz sytuacjami traumatycznymi (utrata pracy, śmierć bliskiej osoby, rozwód).

Najczęściej z tą chorobą zmagają się osoby młode – około 65% chorych nie przekroczyło 30. roku życia.

Na skórze głowy i niekiedy na innych owłosionych obszarach ciała, pojawiają się miejscowe wyłysienia. Za przyczynę tę choroby najczęściej uważa się schorzenia autoimmunologiczne i stres. Pacjenci, bojąc się wykluczenie społecznego lub oceniania, bardzo często maskują chorobę i nie szukają pomocy w leczeniu.

Objawy łysienia plackowatego

Objawy łysienia plackowatego są jednoznaczne i nie sposób ich pomylić z objawami innej choroby. Stan zapalny prowadzi do utraty włosów na danym obszarze. Najczęściej są to pojedyncze ogniska, które kształtem przypominają monetę. Z czasem ognisk pojawia się więcej, a zarost staje się coraz rzadszy i sprawia wrażenie przypadkowo rozrzuconego po twarzy.

Łysienie plackowate na brodzie to choroba autoimmunologiczna o nieznanym podłożu

Co ciekawe utracie włosów w wyniku łysienia plackowatego nie towarzyszą charakterystyczne dla stanu zapalnego objawy. Na twarzy nie pojawiają się charakterystyczne rumienie, skóra nie łuszczy się.

Jak wyleczyć łysienie plackowate?

Istnieje kilka skutecznych metod walki z łysieniem plackowatym. Miejscowo stosuje się glikokortykosteroidy, minoksydyl, ditranol, inhibitory kalcyneuryny, difenylocyklopropenon (DPCP), ester dwubutylowy kwasu skwarowego (SADBE) oraz dinitrochlorobenzen (DNCB). W niektórych przypadkach rekomendowaną metodą jest ostrzykiwanie zmienionych chorobowo miejsc roztworem triamcynolonu.

Fotochemioterapia wykonywana 3 razy w tygodniu (UV). Wyróżnia ją duża skuteczność i małe skutki uboczne. Pobudza ona wzrost mieszków włosowych. Stosuje się także leczenie preparatami światłouczulającymi, czyli psoralenami, a następnie naświetla się problematyczne miejsca światłem UV. Podaje się metoksalen w dawce 0,5 mg/kg masy ciała. Metoda ta spowodować może skutki uboczne w postaci nudności, złego samopoczucia i bólu głowy.

Kolejną polecaną metodą jest immunoterapia DPCP i DNCB. Polega ona na wywołaniu uczulenia na skórze poprzez nałożenie 2-proc. DPCP lub DNCB. Po upływie dwóch tygodni zaczyna się od 0,0001 procent stężenia. Terapia powinna być prowadzona tylko w specjalistycznych ośrodkach. Ocena efektywności metody – przeprowadzana jest po około 3 miesiącach.

Leczenie łysienia plackowatego powinno prowadzić się pod okiem doświadczonego specjalisty. Lekarz nie tylko szybko zdiagnozuje problem, ale także może zbadać jego przyczyny i zaplanować leczenie.

Najczęściej stosuje się różnego rodzaju leki w postaci kremów i maści. Leczenie łysienia plackowatego mogą wspomóc także zabiegi, takie jak:

  • Mezoterapia skóry głowy – zabiegi polegają na podskórnym podaniu odpowiednich mieszanek odżywczych. Podawane jest zazwyczaj osocze bogatopłytkowe na włosy (PRP), które wcześniej pobierane jest od pacjenta, odwirowane i podawane bezpośrednio w skórę głowy.
  • Terapia UVA/UVB/PUVA/ lampa LED/ laser EXAIMEROWY – są to zabiegi polegające na działaniu na skórę głowy światła. Zabiegi są bezinwazyjne i bezbolesne.
  • Kriomasaż Cryo-S – podaje się podtlenek azotu, który powoduje ochłodzenie tkanek i pobudza odnowę włosów.
  • Dr CYJ Hair Filler – zabieg polega na podaniu odpowiednio dobranej mieszanki siedmiu peptydów i kwasu hialuronowego.
  • Karboksyterapia skóry głowy – to śródskórne podane dwutlenku węgla. Efektem zabiegu jest rozszerzenie naczynek krwionośnych i powstanie nowych.
  • Dermorellery
  • Substancje drażniące, stosowane miejscowo – DCP, cygnolina, dziegcie

Fotoalergie fotouczulenia objawy, przyczyny, diagnoza i leczenie Fotoalergie, znane również jako fotouczulenia, to reakcje skórne wywołane ekspozycją na promieniowanie słoneczne, w szczególności promieniowanie ultrafioletowe UVA.

Czytaj dalej...

Za uwarunkowaniem autoimmunologicznym przemawia częste współwystępowanie łysienia plackowatego z innymi chorobami wynikającymi z autoagresji , takimi jak atopowe zapalenie skóry , bielactwo , zapalenie tarczycy najczęściej autoimmunologiczne zapalenie tarczycy Hashimoto , zapalenie jelita grubego, reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń rumieniowaty czy cukrzyca typu 1.

Czytaj dalej...

Poprzez wpływ androgenów u osób z predyspozycją genetyczną następuje miniaturyzacja mieszka włosowego, gdyż metabolit testosteronu dihydrotestosteron, powstający na skutek działania enzymu 5α-reduktazy, wpływa na receptory znajdujące się w mieszkach, skracając fazę wzrostu włosa 2,3.

Czytaj dalej...

W diagnostyce łysienia androgenowego a także do monitorowaniu leczenia wykorzystuje się trichoskopię, która za pomocą dermatoskopu i wideodermatoskopu pozwala na ocenę stanu łodyg włosów, mieszków włosowych oraz skóry głowy.

Czytaj dalej...