U nas zapłacisz kartą
Pokonałam łysienie androgenowe - Moja historia walki i zwycięstwa
Łysienie androgenowe – leczenie
Leki doustne
Łysienie androgenowe można leczyć farmakologicznie poprzez stosowanie leków o działaniu ogólnoustrojowym. O wyborze odpowiedniego leku zawsze powinien decydować lekarz, który dobierze odpowiednią substancję i określi sposób dawkowania.
Obecnie w leczeniu łysienia androgenowego najczęściej stosuje się finasteryd. Substancja ta hamuje powstawanie pochodnej testosteronu – DHT. Ma to miejsce dzięki blokowaniu enzymu 5-α-reduktazy, który powoduje przemianę testosteronu w dihydrotestosteron. Należy pamiętać, że lek ten działa, gdy jest przyjmowany regularnie, a pierwsze zauważalne efekty obserwowane są po około 6 miesiącach leczenia. Niestety wykazuje on wiele działań niepożądanych. Finasteryd nie posiada rejestracji w stosowaniu u kobiet, ponieważ wykazuje działanie teratogenne.
Innym lekiem zmniejszającym stężenie DHT w surowicy jest dutasteryd . Badania wskazują, że substancja ta działa silniej od finasterydu, dlatego niektórzy lekarze rekomendują dutasteryd jako lek pierwszego rzutu w leczeniu łysienia androgenowego. Powoduje on wiele skutków ubocznych, dlatego jego stosowanie należy skonsultować z lekarzem. Ponadto silnie uszkadza płód, dlatego jest całkowicie przeciwwskazany dla kobiet w ciąży i planujących dziecko.
Niektórzy lekarze zalecają kobietom stosowanie spironolaktonu . Badania dowodzą, że wykazuje on również silne powinowactwo do receptorów androgenowych, zmniejszając wytwarzanie testosteronu. Efektem tego procesu jest zahamowanie wypadania włosów, lecz substancja ta nie wykazuje żadnego wpływu na wzrost włosów.
Doustne środki antykoncepcyjne stosowane u kobiet zawierające w swoim składzie pochodne progesteronu i estrogeny zmniejszają produkcje androgenów, regulując ich poziom w surowicy krwi.
Leki o działaniu miejscowym
W leczeniu miejscowym najczęściej stosowane są preparaty zawierające w swoim składzie minoksidyl . Związek ten występuje w licznych lekach w stężeniu 2% i 5%. Stosowany jest w postaci wcierek i szamponów pobudzających wzrost włosów poprzez zwiększenie przepływu krwi przez łożysko naczyniowe skóry. Pierwsze rezultaty leczenia pod warunkiem systematycznej aplikacji można zaobserwować po około 2 miesiącach od rozpoczęcia leczenia. Podobne właściwości wykazuje aminexil , który jest obecny w licznych wcierkach, szamponach i odżywkach. Dodatkowo wzmacnia i uelastycznia włosy.
Łysienie androgenowe – przyczyny, objawy, jak leczyć?
Problem nadmiernie wypadających włosów jest szeroko zauważany zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Najczęściej pojawiającym się rodzajem łysienia jest łysienie androgenowe. Jest to specyficzny rodzaj łysienia, którego przyczyn upatruje się w genetyce oraz gospodarce hormonalnej. Ponadto objawy i przebieg łysienia androgenowego jest różny w zależności od płci, a prawdopodobieństwo pojawienia się wzrasta wraz z wiekiem.
Łysienie androgenowe to zmniejszenie mieszków włosów, które odpowiedzialne są za fazy wzrostu włosa. W przypadku miniaturyzacji mieszków włosowych, wzrost włosów zostaje spowolniony lub zahamowany, co z kolei sprawia, że włosy rosną cienkie i słabe, aż w końcu zanikają.
Za główną przyczynę łysienia androgenowego uważa się nadmierną ilość androgenów w organizmie człowieka. Androgeny to męskie hormony płciowe, które występują zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet. Zalicza się do nich testosteron, który jest odpowiedzialny między innymi za prawidłowy rozwój płciowy mężczyzn, libido oraz wzrost włosów.
Objawy łysienia androgenowego: nie tylko estetyka
Charakterystyczne dla łysienia androgenowego objawy nie tylko wpływają na estetykę, lecz także mogą znacząco wpływać na samopoczucie pacjentów. U mężczyzn proces ten zazwyczaj rozpoczyna się od obszaru skroni i czoła, postępując stopniowo w kierunku szczytu głowy, co może skutkować całkowitym wyłysieniem. U kobiet objawia się przede wszystkim przerzedzeniem włosów na szczycie głowy i w okolicy czoła, co często wiąże się z zagłębieniem linii włosów.
Łysienie androgenowe to schorzenie często uwarunkowane genetycznie. Jednakże, warto przyjrzeć się bliżej dodatkowym czynnikom, które mogą wpływać na rozwój tej przypadłości. Również kluczową rolę odgrywają hormony, zwłaszcza dihydrotestosteron (DHT) – hormon androgenowy, który wywiera wpływ na mieszki włosowe powodując ich nadwrażliwość.
Nowoczesne badania wskazują także na związek między poziomem SHBG (globuliny wiążącej hormony płciowe) a łysieniem androgenowym. SHBG pełni istotną rolę w regulacji dostępności hormonów płciowych, a jego niedobór może wpływać na równowagę hormonalną organizmu, potencjalnie przyspieszając proces łysienia.
Czy łysienie jest odwracalne?
Łysienia androgenowego nie da się cofnąć, jednak można je zahamować i pobudzić mieszki włosowe do wytwarzania nowych włosów. Objawy łysienia są więc odwracalne, ale pod warunkiem, że leczenie zostanie wcześniej podjęte, będzie odpowiednio dobrane i prawidłowo rozłożone w czasie.
Pierwszym krokiem leczenia łysienia androgenowego jest ustalenie przyczyny choroby. Jeśli są to zmiany hormonalne, które można wyregulować, to w pierwszej kolejności specjaliści skupiają się na tym elemencie.
Gdy mamy do czynienia z łysieniem uwarunkowanym genetycznie, to terapię można prowadzić w sposób dwutorowy:
- stosować leki, blokujące receptory androgenowe,
- przeprowadzać zabiegi, które wzmacniają włosy i pobudzają mieszki włosowe.
Łysienie androgenowe - czy przeszczep włosów jest skuteczny?
Łysienie androgenowe to najczęstsza przyczyna utraty włosów u osób dorosłych, dotyczy zarówno mężczyzn jak i kobiet. Zmiany nasilone są szczególnie w okolicy czołowo-skroniowej i ciemieniowej czyli w obszarach największej koncentracji receptorów androgenowych.
Łysienie androgenowe jest to przewlekła choroba dermatologiczna, która polega na stopniowej utracie włosów na głowie bez pozostawiania blizn .
Łysienie spowodowane jest nadmierną aktywacją receptorów androgenowych u osób do tego predysponowanych. Skutkuje to postępującą miniaturyzacją mieszka i ostatecznie utratą zdolności produkcji włosa. Choroba może objawiać się nagłym wypadnięciem dużej ilości włosów, długoletnim wypadaniem niewiele większej (100-300 sztuk) od standardowej ilości (50 sztuk) włosów lub przebiegać z okresami zaostrzeń i remisji.
Łysienie androgenowe jest najczęstszą przyczyną utraty włosów u osób dorosłych, zarówno mężczyzn, jak i kobiet - dotyczy do 80% męskiej populacji i do 50% damskiej. Pierwsze początki choroby mogą być zauważalne już w wieku dojrzewania (około 13 roku życia), jednak choroba najczęściej rozpoczyna się w 3 dekadzie życia lub w okresie andro- i menopauzy. Prawdopodobieństwo zachorowania wzrasta wraz z wiekiem , bardziej narażone są osoby należące do rasy kaukaskiej.
Leczenie łysienia androgenowego należy rozpocząć na wczesnym etapie choroby, gdyż proces degradacji mieszka ma charakter nieodwracalny . Rolą terapii jest zahamowanie patologicznego procesu, w tym celu stosuje się leki działające protekcyjnie na mieszki włosowe lub hamujące produkcję szkodliwego do włosów dihydrotestosteronu. Jeśli choroba jest już zaawansowana, dobrym kosmetycznym efektem cieszy się autoprzeszczep włosów.
