U nas zapłacisz kartą
Pryszcz na powiece oka - Przyczyny, leczenie i porady pielęgnacyjne
Objawy opryszczki oka
Opryszczkowe zapalenie spojówek niesie za sobą typowe cechy wirusowego zapalenia spojówek, które obejmują przede wszystkim:
- obfita, surowicza wydzielina z oczu, jak również odczyn grudkowy spojówek,
- małe pęcherzyki wypełnione treścią surowiczą – z czasem pęcherzyki pękają i tworzą pokryte strupem owrzodzenia,
- silne łzawienie, będące reakcją na podrażnienie spojówek i dróg łzowych przez wirusa,
- ból, któremu może towarzyszyć mrowienie lub pieczenie oka,
- uczucie ciała obcego w oku, które może znacznie utrudniać wykonywanie podstawowych czynności, takich jak ruchy gałkami ocznymi czy mruganie,
- pogorszenie widzenia, co jest szczególnie niepokojące, gdyż powtarzające się infekcje mogą prowadzić do trwałego pogorszenia widzenia, a nawet do jego utraty,
- powiększenie przyusznych węzłów chłonnych.
Częstym powikłaniem zakażenia wirusem opryszczki jest zapalenie rogówki, zwykle w postaci drzewkowatego ubytku w jej nabłonku. Choroba często następuje też po zapaleniu górnych dróg oddechowych lub gardła. Czas trwania objawów wynosi do 3 tygodni.
Leczenie gradówki - co stosować?
Nieleczona gradówka może powodować silny ból lub nawet pogorszyć ostrość widzenia. Jak leczyć gradówkę? Leczenie farmakologiczne gradówki polega zazwyczaj na wcieraniu w gradówkę maści zawierających antybiotyki, aplikowaniu specjalnych kropli na gradówkę lub leków doustnych. W każdej aptece znajdziemy także maści i płyny na gradówkę dostępne bez recepty.
Gdy stosowanie tego rodzaju preparatów nie przynosi efektów, konieczne jest operacyjne usunięcie gradówki. Operacja gradówki jest wykonywana w znieczuleniu miejscowym i polega na nacięciu skóry w miejscu guzka i usunięcia wszystkich jego elementów.
Warto pamiętać, że osoby, które mają tendencję do pojawiania się gradówek, powinny regularnie przemywać powieki wacikiem zwilżonym ciepłą przegotowaną wodą.
Jak wygląda gradówka na oku? Poznaj przyczyny i domowe sposoby leczenia
Gradówka to przewlekłe zapalenie gruczołu tarczkowego, objawiające się niedużym guzkiem występującym na górnej lub dolnej powiece. Choć nie powoduje uczucia bólu, może być groźna dla wzroku. Jakie są przyczyny powstawania gradówki i co zrobić, aby się jej pozbyć?
- Gradówka (inaczej chalazion) to przewlekłe, ziarniniakowe zapalenie gruczołu tarczkowego (gruczołu Meiboma). Objawia się występowaniem niebolesnego guzka na dolnej lub górnej powiece oka.
- Gradówka jest bardzo podobnych schorzeniem do jęczmienia. Choć mają wiele wspólnych objawów, istnieje jedna zasadnicza różnica między nimi.
- Pojawienie się gradówki jest wskazaniem do wizyty u okulisty. Oprócz maści, płynów i kropli na gradówkę, w leczeniu można sięgnąć po domowe sposoby, głównie okłady z wykorzystaniem ziół.
- Co to jest gradówka na oku? Poznaj objawy
- Przyczyny postawania gradówki na oku
- Gradówka a jęczmień - jak rozpoznać?
- Gradówka u dziecka
- Leczenie gradówki - co stosować?
- Domowe sposoby na gradówkę
Jęczmień na oku - przyczyny, jak się go pozbyć, czy jest groźny?
Jęczmień to ostra forma miejscowego zakażenia powiek. Jęczmień objawia się zwykle bolesnym, ograniczonym obrzękiem powieki i obecnością guzka zapalnego. Jęczmień może występować także u dzieci. Podstawą leczenia w przypadku jęczmienia są ciepłe okłady i masaż powieki.
Jęczmień (hordeolum) to ogólne określenie ostrego, miejscowego zakażenia powiek. Jeśli obejmuje mieszki włosowe rzęs, powstaje zwykle na skutek zaczopowania ich ujścia oraz zakażenia gruczołów łojowych Zeissa lub gruczołów rzęskowych (potowych) Molla. Nazywany jest wówczas jęczmieniem zewnętrznym. Jeśli jęczmień rozwija się w gruczołach tarczkowych Meiboma, określa się go jako jęczmień wewnętrzny.
Gruczoły tarczkowe Meiboma produkują łojową wydzielinę i znajdują się w głębi powieki w tzw. tarczce, włóknistej tkance nadającej powiekom charakterystyczny kształt. W powiece górnej znajduje się ich 30–40, natomiast w dolnej – 20–30. Ujścia gruczołów Meiboma znajdują się w brzegach powiek. W przypadku zapalenia tych gruczołów lub ich nieprawidłowego funkcjonowania (dysfunkcji) dochodzi do ich pogrubienia i zablokowania odpływu wydzieliny łojowej. W dalszej kolejności następuje wtórne zakażenie.
Co zrobić aby uniknąć zachorowania?
Brak skutecznych metod profilaktyki. Większość osób w populacji jest nosicielem latentnej postaci wirusa ukrytego w zwojach nerwowych. Do jego reaktywacji może dojść na przykład wskutek upośledzenia odporności miejscowej lub ogólnej.
Zobacz także
Opryszczka narządów płciowych Opryszczkę narządów płciowych wywołuje wirus Herpes (HSV), najczęściej typu 2. Do zakażenia dochodzi w trakcie stosunku płciowego. Ponieważ wirus ulega przeniesieniu w wyniku kontaktu bezpośredniego ze skórą do infekcji może dojść w wyniku różnych praktyk seksualnych.
Opryszczka u dzieci Zakażenie wirusem opryszczki HSV-1 jest szeroko rozpowszechnione wśród ludzi. Szacuje się, że zakażonych jest 80% populacji.
Zakażenie narządów płciowych wirusem opryszczki u kobiet w ciąży Opryszczkę narządów płciowych powoduje wirus Herpes (Herpes simplex virus – HSV). Jest to jedna z najczęściej występujących chorób przenoszona drogą płciową.
Wybrane treści dla Ciebie
Wirusowe zapalenia spojówek Wirusowe zapalenia najczęściej są spowodowane przez adenowirusy oraz wirusa opryszczki. Do zakażenia dochodzi drogą kontaktową przez dotykanie rękami przedmiotów, na których znajdują się wirusy, i przenoszenie ich na powieki.
Zapalenie przełyku wywołane przez wirus opryszczki zwykłej U osób bez zaburzeń odporności zmiany chorobowe występujące w przebiegu zakażenia HSV są ograniczone, powodują ból i trudności przy przełykaniu z towarzyszącymi nudnościami i wymiotami (czasem krwistymi) oraz bólem za mostkiem.
