U nas zapłacisz kartą
Pryszcze koło uszu - Przyczyny, leczenie i porady
Leczenie pryszczy w uchu
Jeśli okaże się, że przyczyną tej przypadłości są hormony, to najprawdopodobniej niezbędna będzie kuracja farmakologiczna. W skutecznym usunięciu brzydkich wyprysków pomocne mogą być też specjalistyczne kosmetyki czy zabiegi z zakresu medycyny estetycznej.
Niezależnie od tego, czy masz pryszcza za uchem, czy wewnątrz, nie możesz go wyciskać. To bardzo niebezpieczne, ponieważ może spowodować dostanie się ropy do kanału słuchowego i powiększenia się stanu zapalnego. Gdy pojawi się boląca krosta, to na początku powinieneś wypróbować domowe sposoby, które przedstawimy ci poniżej.
Woda utleniona
Jednym z produktów, który pomoże ci w usunięciu bolesnego pryszcza w uchu, jest woda utleniona. Skutecznie zabija bakterie i umożliwia szybsze wchłonięcie się krosty. Wystarczy, że będziesz nanosić ją za pomocą patyczka higienicznego lub płatka kosmetycznego kilka razy w ciągu dnia na zapalenie ucha. Powtarzaj tę czynność tak długo, aż po kroście nie będzie ani śladu!
Maść ichtiolowa
W walce z krostą w uchu możesz sięgnąć także po maść ichtiolową, którą znajdziesz w każdej aptece. To produkt o działaniu antybakteryjnym, przeciwzapalnym i ściągającym. Poza tym ogranicza wydzielanie sebum i zapobiega namnażaniu się niebezpiecznych bakterii. Nakładaj ją na krostę przynajmniej dwa razy w ciągu dnia.
Zioła i olejki
Innym domowym sposobem na tę przypadłość są liście bazylii, z których wystarczy pozyskać sok, a następnie przemywać nim zmianę skórną, nie pomijając okolic pojawienia się krostki. Jeśli masz w domu olejek z drzewa herbacianego, to on również może okazać się pomocny, ponieważ ma działanie przeciwzapalne i przeciwbakteryjne.
Podsumowując, pryszcz w uchu to nieestetyczna i uciążliwa zmiana, która może pojawić się w każdym momencie twojego życia. Pamiętaj jednak, aby jej nie wyciskać, a zastosować powyższe skuteczne sposoby, dzięki którym pozbędziesz się bolesnej grudki z ucha. Wypróbuj je i szybko usuń pryszcza w uchu!
Pryszcze koło uszu
Łysienie plackowate to jedna z chorób powodujących nienaturalne wypadanie włosów u ludzi oraz zwierząt. To schorzenie o nie do końca wyjaśnionej etiologii, które w pewnym stopniu różni się od innych chorób powodujących łysienie. Jak wygląda diagnozowanie łysienia plackowatego u kotów i jak można pomóc choremu zwierzęciu?
- Łysienie u kotów – jakie może mieć przyczyny?
- Łysienie plackowate u kota – co to za choroba?
- Łysienie plackowate u kota – diagnoza i leczenie
- Łysienie plackowate a kocia dieta
- Elementy istotne w diecie kota z łysieniem plackowatym
Łysienie plackowate to jedno ze schorzeń, które może u kotów wywołać intensywne, nienaturalne wypadanie sierści. Kluczowym elementem diagnozy jest rozpoznanie przyczyny gubienia włosów przez zwierzę. W przypadku kotów wyróżnić możemy cały szereg schorzeń skutkujących pogorszeniem się stanu okrywy włosowej.
Elementy istotne w diecie kota z łysieniem plackowatym
Dieta powinna obfitować w kwasy tłuszczowe omega-3, -6 i -9, które wzmacniają włosy i wpływają pozytywnie na ogólne zdrowie skóry, wspierają układ immunologiczny. Doskonałymi źródłami kwasów omega w kociej diecie są oleje rybie (np. olej z łososia dostępny jako suplement w sklepach zoologicznych), a także żółtko jaja.
Ważne, aby dieta była też bogata w witaminy z grupy B, a zwłaszcza w biotynę. Koty wykazują wyższe zapotrzebowanie na witaminy z grupy B niż np. psy, a niedobór tych składników przekładać się może na złą kondycję sierści i skóry. Witamina B7, czyli biotyna, jest szczególnie ważna na etapie odrastania futra. Dostarcza ona siarki do macierzy włosów, przez co wspiera ich wzrost.
Dla regeneracji okrywy istotna jest też witamina B5, a oprócz witamin B – witamina A oraz witamina E, natomiast spośród składników mineralnych – przede wszystkim cynk.
Odpowiednia dieta może wspierać układ odpornościowy i ogólny stan zdrowia kota, przez co będzie on mniej narażony na różne problemy zdrowotne, a w razie choroby organizm szybciej się zregeneruje. Pamiętaj jednak, że łysienie plackowate jest chorobą wciąż niedokładnie poznaną i poszczególne przypadki mogą różnić się od siebie. Przed rozpoznaniem u kota choroby autoimmunologicznej należy wyeliminować inne, częściej spotykane przyczyny łysienia.
- Depresja u kota: jakie są objawy kociej depresji i jak wygląda leczenie?
- Przepuklina u kota – jak ją rozpoznać i jak leczyć?
- Choroby kotów
Łysienie plackowate u kota – diagnoza i leczenie
Chorobę diagnozuje się poprzez biopsję. Diagnoza jest potrzebna przede wszystkim w celu wykluczenia innych chorób wywołujących łysienie. Łysienia plackowatego w przypadku kotów raczej nie leczy się przyczynowo – nie wdraża się terapii lekami immunosupresyjnymi po pierwsze dlatego, że często jest ona nieskuteczna, a po drugie – jak wspomniano, choroba ma tendencję do samoistnego cofania się w ciągu 2–3 tygodni bez wdrożenia farmakoterapii.
Leczenie łysienia plackowatego u ludzi obejmuje często terapię kortykosterydami – niezbyt skuteczną u ludzi, niestosowaną u kotów. Więcej efektów w przypadku leczenia osób dotkniętych tym schorzeniem przynosi terapia metodą fotodynamiczną UVA, fotochemoterapia metodą PUVA czy podawanie DCP lub innego alergenu kontaktowego, który ma wytworzyć reakcję alergiczną w miejscu łysienia i zaktywizować białe krwinki do działania – równocześnie pobudzają one cebulki włosowe.
W przypadku kotów wywołanie reakcji alergicznej powiązanej ze swędzeniem skóry nie zdałoby egzaminu, co dobrze wie każdy opiekun, którego pupil zmaga się ze świądem. Próba wprowadzenia wywołującej u zwierzęcia dyskomfort terapii nie ma zresztą sensu u większości kocich pacjentów, jako że cofająca się choroba nie wpływa negatywnie na kondycję cebulek włosowych. Niektórzy badacze uważają natomiast, że w walce z łysieniem plackowatym pomocna może być dieta.
