U nas zapłacisz kartą
Pryszcze koło uszu - Przyczyny, leczenie i porady
Pryszcz w uchu — najpopularniejsze miejsca występowania
Pryszcz, pryszczowi nierówny. Okazuje się, że te problematyczne krostki mogą występować wewnątrz i na zewnątrz ucha. Do najpopularniejszych miejsc występowania zaliczamy:
- Małżowinę uszną — pryszcz w uchu, który znajduje się wewnątrz lub zewnątrz ucha, nie może być wyciskany. Jeśli sprawia duży ból i jest trudno dostępny, to powinien zostać usunięty przez laryngologa.
- Na płatku ucha — to właśnie w tym miejscu znajduje się wiele gruczołów łojowych, które mogą spowodować zatkanie porów. Co sprzyja powstawaniu pryszczy w tym miejscu? Zaliczamy do tego m.in. noszenie kolczyków w okolicach lub na płatku ucha.
- W kanale słuchowym — pryszcz w uchu w kanale słuchowym może powodować bardzo duży ból. Chcąc go wycisnąć, warto korzystać np. z patyczka Q-tip. Warto jednak wiedzieć, że nieumiejętne usunięcie pryszcza może spowodować wyciek ropy do ucha, co spowodować może groźną infekcję.
- Na chrząstce ucha — w tym miejscu bardzo często gromadzi się pot, brud i bakterie. Noszenie nausznych słuchawek dodatkowo wzmaga rozwój bakterii w tym miejscu.
Sprawdź również: Pryszcze na pośladkach — jak je usunąć? (PORADY)
Jakie są rodzaje pryszczy i co musisz o nich wiedzieć?
Oprócz pryszczy, w uchu mogą powstawać również zaskórniki. Są one mniejsze, ale za to bardziej wytrzymałe niż pryszcze. W praktyce oznacza to, że są trudniejsze do usunięcia, a samo leczenie jest bardziej skomplikowane. Tutaj należy wiedzieć, że woskowina uszna i przytkane gruczoły łojowe są odpowiedzialne za powstawanie tzw. zaskórników białych (występują pod skórą) i zaskórników czarnych (powstają, gdy sebum wchodzi w kontakt z powietrzem). Obecnie pryszcze możemy podzielić na:
- Zaskórniki — dzielimy je na otwarte i zamknięte. Zaskórniki zamknięte nazywamy wągrami i pojawiają się one najczęściej na twarzy. Zaskórniki otwarte powstają w wyniku wypełnienia porów skóry masą składającą się ze zrogowaciałego naskórka i łoju. Następnie dochodzi do utlenienia w nich keratyny, co skutkuje czarną barwą.
- Grudki — to wykwit skóry, który nie zamienia się w stan zapalny.
- Krostki — to rodzaj pryszczy, które przybierają postać pęcherzyków wypełnionych ropą w białym kolorze. Krostki powstają przez bakterie, które zakażają grudki.
- Guzki — to objaw trądziku pospolitego o bardzo ciężkim przebiegu. Ta zmiana skórna wygląda jak wypukła zmiana z naciekiem stanu zapalnego. Efektem guzków są często blizny potrądzikowe.
- Cysty — to pryszcze charakteryzujące się dużym rozmiarem i bolącym zaczerwienieniem wokół. Cysty mogą samoistnie pękać, co powoduje wyciek nieestetycznej substancji w kolorze biało-żółtym.
Pryszcz w uchu — jak zapobiegać?
Istnieje kilka sposobów, które mogą do minimum zredukować ryzyko występowania pryszczy w uchu. Najpopularniejsze to regularne czyszczenie uszów letnią wodą oraz delikatne przecieranie małżowiny usznej w celu usunięcia zalegającej woskowiny. Podczas czyszczenia uszu ważne jest, by woskowina nie została wepchnięta głęboko do kanału słuchowego. Tutaj warto wiedzieć, że nie zaleca się stosowania patyczków kosmetycznych.
Eksperci zaznaczają, że wyciskanie pryszczy, nie jest dobrym rozwiązaniem na pozbycie się pryszczy i zaskórników. Często okazuje się, że zabieg ten przynosi więcej szkody niż pożytku. W sytuacji, gdy ropny płyn pojawi się w kanale słuchowym, może doprowadzić do problematycznego stanu zapalnego. Jeśli więc wycisnęliśmy już pryszcz w uchu, to należy jak najszybciej dokładnie wyczyścić ucho.
Fakty i mity na temat wyciskania pryszczy:
- Wyciskanie pryszczy to zły nawyk — wiele osób za każdym razem stara się wycisnąć znajdującą się wewnątrz krostki ropę. Nie warto tego robić, ponieważ nigdy nie jesteśmy w stanie usunąć całej zawartości. Pozostała ropa to idealne środowisko do namnażania się bakterii, które mogą być przyczyną powstawania nowych problemów ze skórą.
- Wyciskanie pryszczy może powodować blizny i nieestetyczne przebarwienia — to fakt. Po wyciśnięciu pryszcza na skórze często powstaje rana. Gdy wystawiona jest na działanie promieni słonecznych, to najprawdopodobniej dojdzie do przebarwienia.
- Nie wyciśnięte pryszcze, znikają same po kilku dniach — prawdą jest, że zwykłe pryszcze znikają same po kilku dniach. Znikną, ale trzeba pamiętać, że nie wolno ich dotykać i stosować trzeba odpowiednią pielęgnację. Nie można dopuścić do pojawienia się stanu zapalnego, co sprawi, że problem się jeszcze bardziej nasili.
- W usuwaniu pryszczy liczy się kompleksowa pielęgnacja skóry — codzienne rytuały pielęgnacyjne to skuteczny sposób na zminimalizowanie ryzyka powstawania pryszczy. Podstawą jest odpowiednie nawilżanie skóry. Warto stosować dobrej jakości kosmetyki, które zadbają o nawodnienie skóry.
Łysienie plackowate u kota – co to za choroba?
Łysienie plackowate (Alopecia areata) to rzadko występująca u kotów choroba o podłożu autoimmunologicznym (choć istnieją teorie wskazujące na związek choroby z dietą, o czym dalej, nie uważa się raczej, aby to nadwrażliwość na składniki pokarmowe była jej przyczyną).
Łysienie plackowate charakteryzuje się niejednolitym, zazwyczaj niezapalnym bądź częściowo zapalnym łysieniem, któremu nie towarzyszy świąd. Wyróżniamy jeszcze drugie, podobne schorzenie, łysienie rzekomoplackowate, przy którym łysienie ma charakter rozsiany. Również w tym przypadku chorobie nie towarzyszy świąd.
W przypadku łysienia plackowatego (przypomnijmy, choroby autoimmunologicznej, czyli takiej, w której komórki układu odpornościowego atakują organizm) limfocyty atakują opuszkę włosa w fazie anagenu, co doprowadza do wypadania włosów w niektórych miejscach. Łysienie rzekomoplackowate pojawia się natomiast na skutek zapalenia limfocytarnego w cieśni mieszka włosowego. Doprowadza ono do łysienia rozsianego (źródło: D. Kunder, K. A. Moriello, Rozpoznawanie chorób skóry u starszych kotów, „Weterynaria po dyplomie” 2014, nr 2).
Kot cierpiący na łysienie plackowate może stracić całe kępy sierści. Utrata włosów najbardziej zauważalna i dotkliwa jest zwykle w okolicach głowy, szyi, karku i na grzbiecie. Co ciekawe, choroba bardzo często cofa się samoistnie. Włosy odrastają, nie stwierdzono żadnych przebarwień czy zmiany koloru w partiach okrywy z „nową” sierścią.
Jak zapobiegać pryszczom w uszach?
Możesz uchronić się przed powstaniem pryszczy w uchu. Poniżej przedstawiamy ci kilka sposobów na przeciwdziałanie temu problemowi:
Pryszcza w uchu można pomylić z czyrakiem, czyli wrzodem na skórze, który osiąga średnicę nawet do 3 centymetrów! Wokół niego możesz zaobserwować czerwoną obwódkę i bolesną opuchliznę. Czyrak powstaje wskutek zapalenia torebki włosowej, które mogą wywołać gronkowce lub paciorkowce.
Głównym objawem czyraka jest silny ból ucha, a oprócz tego mogą pojawić się takie symptomy jak:
- powiększone węzły chłonne,
- wysoka gorączka,
- dreszcze,
- ogólne zmęczenie,
- swędzenie ucha,
- chwilowa utrata słuchu.
Jak leczyć ten problem?
Sposoby leczenia czyraka ucha zwykle polegają na przyjmowaniu leków przeciwbólowych, przeciwzapalnych i antybiotyków. Czasami jednak czyraki osiągają ogromne rozmiary (np. piłeczki golfowej), a w takiej sytuacji często niezbędne jest chirurgiczne nacięcie czyraka przy użyciu skalpela.
Pamiętaj również o tym, że zmian czyrakowych nie wolno wyciskać, ponieważ najprawdopodobniej spowoduje to rozwój zakażenia. Jeśli dolegliwości bólowe są nasilone, należy jak najszybciej udać się do lekarza, który wdroży odpowiednie leczenie.
