U nas zapłacisz kartą
Pojawianie się Pryszczy na Łydkach - Przyczyny, Leczenie i Porady
Ropne krosty na twarzy
Zmiany ropne na nogach i plecach to nie jedyne tego typu wykwity na ciele. Twarz to kolejne miejsce, często narażone na infekcje bakteryjne. Ropne krosty na twarzy pojawiają się najczęściej u osób o tłustej cerze, czyli takiej która wydziela nadmiar sebum (łoju).
W miejscach, gdzie skóra jest zbyt tłusta „budują się” ropne wypryski. Nie tylko rodzaj cery ma wpływ na tego typu zmiany skórne.
Do najczęstszych przyczyn powstania ropnych krostek na twarzy należą:
- zaburzenia hormonalne, głównie spowodowane przez zwiększenie stężenia prolaktyny, czyli hormonu produkowanego przez przysadkę mózgową,
- nieprawidłowa dieta, bogata w ciężkostrawne i tłuste posiłki, smażone potrawy, zbyt dużą ilość białka,
- niehigieniczny tryb życia, a przede wszystkim nałogowe palenie papierosów i nadużywanie alkoholu,
- niewłaściwa pielęgnacja twarzy, przy użyciu kosmetyków zmywających także powłokę ochronną skóry i narażając ja tym samym na infekcje bakteryjne.
Zmiany tego rodzaju to przede wszystkim ropne krosty na czole. Te występują najczęściej u osób, posiadających grzywkę. Dość często pojawiają się także ropne krosty na policzkach, brodzie i nosie.
Czerwone plamki na ciele u dziecka
Powyższe sytuacje mogą dotyczyć także niemowlaków i starszych dzieci. Jednak najczęściej za czerwone plamy na całym ciele dziecka odpowiadają choroby zakaźne i pasożytnicze.
Wśród najliczniej zdarzających się w tym kontekście schorzeń zakaźnych należy wymienić:
- różyczkę (te krostki zlewają się niemal ze sobą, w pierwszym etapie pojawiają się za uszami, później na całym ciele, do tego dołączają powiększone węzły chłonne oraz umiarkowana gorączka),
- odrę (początkowo plamki są jasne, w zaawansowanej postaci przechodzą w ognistoczerwone, dodatkowym objawem jest tutaj wysoka gorączka),
- szkarlatynę(w tym przypadku czerwone kropeczki występują na brzuchu i klatce piersiowej, znikają same po kilku dniach, rzadko kiedy swędzą, ponadto obserwuje się m.in. silny ból gardła, gorączkę, wymioty).
Pojedyncze czerwone plamki u dziecka można także wiązać z reakcją uczuleniową np. na jakiś lek, produkt spożywczy, kosmetyk, proszek do prania, płyn do płukania tkanin, czy inny detergent.
Dzieci narażone są również na pieluszkowe zapalenie skóry. Objawia się ono czerwonymi bolącymi i swędzącymi plamkami na pupie niemowlaka. Konieczna jest wtedy zmiana pieluch z jednorazowych na bawełniane.
Zaczerwienienia na twarzy z krostkami mogą być natomiast potówkami, których przyczyną jest przegrzanie dziecka.
Każdorazowo, kiedy pojawią się jakiekolwiek podejrzane zmiany na ciele należy poradzić się pediatry.
Czerwone kropki na ciele a nerwica
Krwistoczerwone kropki na skórze tworzą się u niektórych osób w sytuacjach stresowych, w reakcji na trudne psychicznie i emocjonalnie zdarzenie.
Jak to działa? Pod wpływem stresu naczynia krwionośne się rozszerzają i dochodzi do nagłego podwyższenia ciśnienia tętniczego krwi. Oznacza to, że układ współczulny reaguje w nadwrażliwy sposób.
Zaczerwienienia w postaci plam lub kropek zlokalizowane są najczęściej na policzkach, szyi i czole.
Takie plamki zazwyczaj znikają samoistnie po niedługim czasie, często zaraz po uspokojeniu się, czy po przyjęciu leków wyciszających. Czasami te plamki swędzą, jednak nie stanowi to żadnej zasady.
Przeważnie nie są one niebezpieczne, nie rodzą zagrożenia dla zdrowia i życia pacjenta.
Jeśli czerwone kropki na skórze mają swoje źródło w nerwicy, czy stanach lękowych, z reguły przechodzą same. W takich przypadkach należy się skupić na leczeniu choroby podstawowej.
Fakt pojawienia się takich zmian na ciele należy zgłosić lekarzowi prowadzącemu. Dobrze jest pokazać czerwone wykwity dermatologowi, a jeśli specjalista zajmujący się schorzeniem podstawowym pacjenta tak zaleci, także medykom innych specjalizacji, np. neurologowi, kardiologowi, itd.
Wyszczuplanie łydek – zabiegi. Na co warto się zdecydować?
Nadmiar tkanki tłuszczowej na łydkach może okazać się bardziej problematyczny niż ma to miejsce w przypadku ud. Łydki bowiem eksponujemy częściej. Oczywiście można zasłonić je spodniami czy sukienką, ale będą dobrze widoczne w przypadku krótszych części garderoby, na przykład spódniczek czy spodenek. Masywnym łydkom można zaradzić i to w bezpieczny i skuteczny sposób. My polecamy szczególnie endermologię, choć na rynku można znaleźć też inne oferty z tego zakresu.
Kiedy warto wyszczuplić masywne łydki? Odpowiedź wydaje się bardzo prosta. Warto zrobić to wtedy, gdy… nam na tym bardzo zależy. Jeżeli wydaje Ci się, że masz pulchniejsze łydki, ale nie przeszkadzają Ci one i nie masz z tego powodu kompleksów, oczywiście nie musisz nic z nimi robić. Jeżeli jednak marzysz o smukłych i jędrnych nogach, ponieważ lubisz je odsłaniać i chcesz się czuć jak najbardziej atrakcyjnie, pomyśl o zabiegach medycyny estetycznej.
Warto pamiętać, że spore łydki mogą wynikać z ogólnej nadwagi czy otyłości. Oczywiście w tym przypadku najlepszym rozwiązaniem będzie kompleksowa redukcja masy ciała. Jest ona istotna nie tylko ze względów estetycznych, ale przede wszystkim zdrowotnych. Bardzo często jednak zdarza się, że nawet szczupłe osoby skarżą się na masywniejsze łydki. Tkanka tłuszczowa lubi gromadzić się w konkretnym miejscu, na przykład na brzuchu, udach czy właśnie łydkach. Ta część ciała jest szczególnie narażona na gromadzenie się płynów. Łydki często są napuchnięte, obrzęknięte i nierzadko pojawia się na nich cellulit, czyli znienawidzona przez kobiety pomarańczowa skórka.
Szczególnie polecanym zabiegiem w przypadku masywniejszych łydek jest endermologia, czyli masaż podciśnieniowy. To nie tylko skuteczna, ale przede wszystkim bezpieczna i wręcz relaksująca metoda, która szturmem zdobywa zainteresowanie na całym świecie. Również Polki przekonują się do endermologii, czego dowodem jest coraz więcej klientek w naszych salonach. Od jakiegoś czasu bowiem świadczymy usługi nie tylko depilacji laserowej, ale także endermologii. Dowiedz się więcej o tym wyjątkowym zabiegu.
Czego objawem są suche czerwone plamy na nogach?
Suche czerwone plamy na nogach to typowy objaw łuszczycy. Jest to przewlekła i niebezpieczna choroba, u której źródeł leży przyspieszony i zaburzony proces rogowacenia naskórka oraz występowanie nieprawidłowych reakcji zapalnych.
Do potencjalnych czynników etiologicznych zalicza się determinanty genetyczne, immunologiczne oraz środowiskowe. Wśród kilkudziesięciu odmian łuszczycy, przynajmniej kilka lokuje się w obrębie kończyn dolnych. Są to:
- łuszczyca zwykła dłoni i stóp,
- łuszczyca krostkowa ograniczona dłoni i stóp,
- krostkowe zapalenie skóry palców,
- łuszczyca zwykła plackowata,
- łuszczyca zwykła odwrócona.
Typową lokalizacją dla trzech pierwszych z nich są stopy, natomiast łuszczyca plackowata i odwrócona objawiają się m.in. po wewnętrznej i zewnętrznej stronie kolan. Z rzadka tego typu zmiany obejmują inne części kończyn, w tym uda, łydki i kostki.
W przebiegu łuszczycy suche plamy na skórze mają postać lekko wyniosłych czerwonych guzków, pokrytych białymi lub srebrnymi łuskami, często występujących na rumieniowym podłożu. Wykwity mogą zlewać się w większe ogniska, z czasem tworząc twarde, bolesne i pękające skorupy.
W przypadku łuszczycy krostkowej, dodatkowo występują wypukłe wykwity wypełnione jałową treścią.
