U nas zapłacisz kartą
Skuteczne metody leczenia pryszczy na głowie we włosach
Pryszcze na głowie u niemowlaka
Drobne krosty na skórze głowy mogą pojawić się na skórze bardzo małych dzieci, w tym niemowląt. Objawem towarzyszącym bywa wówczas swędzenie. W większości przypadków krosty są skutkiem reakcji alergicznej na szampon. W związku z tym lekarze rekomendują stosowanie dermokosmetyków hipoalergicznych, które nie mają w składzie substancji drażniących, SLS-ów, parabenów, sztucznych aromatów, barwników i środków konserwujących.
Zdarza się, że na skutek nieprawidłowej pielęgnacji tzw. ciemieniuchy, czyli łuszczącej się skóry w ciemieniowej części czaszki, dochodzi do zapalenia mieszków włosowych i zakażenia bakteryjnego. Stan zapalny z czopem ropnym w okolicy ciemieniowej u niemowląt wymaga pilnej konsultacji pediatrycznej. Pęknięcie i rozlanie się zainfekowanej treści może spowodować zakażenie naczyń mózgu, a konsekwencje tego są bardzo poważne. Tego rodzaju zmian nie można wyciskać, a do ich leczenia pediatra zaleca najczęściej maści z antybiotykiem lub antybiotyk doustny.
Podsumowanie
Krosty to małe pęcherzyki wypełnione treścią ropną. Na skórze głowy pojawiają się na skutek nieprawidłowej higieny i czynników zewnętrznych, a także niektórych chorób (m.in. zapalenia mieszków włosowych, trądziku, grzybicy). W ich zwalczaniu pomocne są kosmetyki o działaniu złuszczającym, nawilżającym, łagodzącym i regulującym wydzielanie sebum. Oprócz delikatnych szamponów warto od czasu do czasu zastosować peeling lub naturalny olej. W przypadku krostek spowodowanych chorobą, konieczna jest wizyta u dermatologa i rozpoczęcie specjalistycznego leczenia.
Angelika Janowicz, Absolwentka kierunku pielęgniarstwo na Uniwersytecie Medycznym im. Piastów Śląskich we Wrocławiu. Zajmuje się pisaniem o zdrowiu, ponieważ dla niej edukacja i zwiększanie świadomości społeczeństwa są jednymi z najważniejszych elementów profilaktyki. Prywatnie wielbicielka pieszych wędrówek i kuchni greckiej.
Jak należy pielęgnować skórę głowy z krostami?
Istnieje wiele sposobów na pozbycie się pryszczy z powierzchni skóry głowy. Dermatolodzy polecają szampony, w których znajdują się m.in. ketokonazol lub cyklopiroksyna. Dobre efekty daje stosowanie preparatów z kwasem salicylowym i tlenkiem cynku. Przed ich nałożeniem na skórę należy upewnić się, że wymienione składniki aktywne nie powodują reakcji alergicznych.
Jeśli zmiany są zbyt rozległe, konieczna jest wizyta u dermatologa. W zależności od przyczyny zmian ropnych lekarz może zaproponować stosowanie maści z antybiotykiem, a nawet preparatów doustnych. Domowe sposoby na pryszcze na głowie mogą okazać się mało skuteczne. Nie da się jednak ukryć, że wiele problemów dermatologicznych można wyraźnie zmniejszyć za pomocą zmiany nawyków żywieniowych i stylu życia.
Aby cieszyć się zdrowym naskórkiem:
- porzuć zgubne nawyki, tj. zrezygnuj z palenia papierosów i picia alkoholu,
- zadbaj o odpowiednią dietę, bogatą w witaminy i minerały, najlepiej pochodzące ze świeżych warzyw i owoców. Ogranicz słodycze i częściej zaglądaj do sklepu z ekologiczną, nieprzetworzoną żywnością. Zadbaj o odpowiednie nawodnienie, bo od niego również zależy kondycja skóry. Zalecane jest picie około 2 litrów niegazowanej wody mineralnej dziennie,
- wykonuj płukanki na bazie naparów ziołowych. Pamiętaj jednak, że aby zaobserwować pierwsze efekty, konieczne jest stosowanie tych preparatów regularnie, najlepiej co kilka dni. Wyniki badań naukowych wskazują na dużą skuteczność płukanek z kwiatów rumianku, szałwii i lipy,
- wypróbuj domową kurację, która polega na wymieszaniu zwykłych drożdży spożywczych z ciepłym mlekiem i nałożeniu takiej mikstury na głowę. Rytuał ten może przynieść liczne korzyści, jednak problematyczne może okazać się doczyszczenie włosów z resztek drożdży.
Mitem okazuje się skuteczność stosowania na pryszcze spirytusu salicylowego. Przede wszystkim podrażnia on skórę głowy, a przy tym zbyt silnie ją wysusza. Nie jest to zatem dobre rozwiązanie. Aby uniknąć powstawania pryszczy na głowie, skoncentruj się na wypracowaniu dobrych nawyków, które przysłużą się nie tylko skórze, ale pozytywnie wpłyną na ogólny stan twojego zdrowia.
Skąd biorą się krosty na głowie?
Krosty na powierzchni skóry głowy mogą mieć różną przyczynę. Często są spowodowane błędami pielęgnacyjnymi lub działaniem niekorzystnych czynników zewnętrznych. Zdarza się też, że są objawem chorób, które wymagają leczenia. Poznanie przyczyny krost na głowie jest ważne, ponieważ tylko dzięki temu można wdrożyć skuteczne działania lecznicze.
Zapalenie mieszków włosowych
Krosty na głowie mogą pojawić się przy zapaleniu mieszków włosowych. Mieszki włosowe to wąskie szczeliny w skórze. Dojrzewają w nich i wyrastają z nich włosy. Zapalenie mieszków włosowych jest skutkiem infekcji. Skóra głowy ma swoją własną mikroflorę bakteryjną. Gdy dochodzi do jej zaburzenia (np. na skutek nieprawidłowych nawyków), na jej powierzchni zaczynają namnażać się patogeny, które następnie wnikają do mieszków włosowych. Objawem zapalenia mieszków włosowych są ropne krosty, często otoczone rumieniem.
Grzybica skóry głowy
Krosty na skórze głowy można zaobserwować również w przebiegu grzybicy. Jest to choroba infekcyjna wywołana przez grzyby dermatofitowe. Na jej wystąpienie szczególnie narażone są osoby zmagające się z obniżeniem odporności, po długotrwałej kuracji antybiotykowej lub sterydowej oraz nieodpowiednio dbające o higienę.
W przebiegu grzybicy skóry głowy zaobserwować można grudki i krosty. Wykwity powodują swędzenie. Często rozwija się również stan zapalny. Infekcji zwykle towarzyszy nadmierne wypadanie włosów (odrastają one po wyleczeniu infekcji).
Trądzik
Pryszcze na głowie pojawiają się również przy trądziku. Bardzo często dotyczy to osób młodych, w okresie dojrzewania. W ich przypadku schorzenie jest skutkiem zmian hormonalnych, które zaburzają czynność gruczołów łojowych. Zwykle krosty obecne są nie tylko na skórze głowy, ale także na twarzy, a niekiedy też na plecach i dekolcie. Trzeba jednak zdawać sobie sprawę, że trądzik nie jest tylko chorobą wieku młodzieńczego. Coraz częściej chorują na niego dorośli. Objawy są w obu przypadkach takie same.
