U nas zapłacisz kartą
Pryszcze na nosie - skąd się biorą i jak sobie z nimi radzić
Co na pryszcze na brodzie może przepisać lekarz?
Co na pryszcze na brodzie stosuje się w ramach profesjonalnej terapii? Paleta dostępnych leków jest bardzo szeroka. Należą do nich między innymi:
- antybiotyki, takie jak erytromycyna, klindamycyna, , tetracyklina oraz mupirocyna,
- chemioterapeutyki, w tym przede wszystkim metronidazol,
- retinoidy, czyli pochodne witaminy A takie jak ) adapalen, tazaroten, tretinoina,
- kwas azelainowy,
- nadtlenek benzoilu,
- maść ichtiolowa,
- tlenek cynku,
- leki hormonalne: spironolakton i octan cyproteronu.
Dodatkowo zdecydować można się na jednej z licznych zabiegów, takich jak laseroterapia, naświetlanie lampą IPL, peeling kawitacyjny, mikrodermabrazja.
Pryszcze - leczenie
Stosuje się różne metody w zależności od nasilenia i rodzaju trądziku. Terapia jest zwykle długotrwała. Przy łagodnym przebiegu wystarcza stosowanie miejscowych preparatów zawierających retinoidy, nadtlenek benzoilu, antybiotyki (erytromycyna i klindamycyna), kwas azelainowy. W średnio- lub bardzo nasilonym trądziku grudkowo-krostkowym stosuje się doustnie antybiotyki najczęściej z grupy tetracyklin. W cięższych postaciach trądziku, przy przewlekłym przebiegu choroby oraz oporności na inne formy leczenia stosuje się pochodne witaminy A, która działa na łojotok, nadmierne rogowacenie ujść przewodów łojowych oraz odczyn zapalny. Uwaga! W związku z działaniem uszkadzającym płód konieczne jest bezwzględne unikanie ciąży przez cały czas trwania leczenia witaminą A oraz po jego zakończeniu.
Odradza się celowe opalanie cery z wypryskami, w związku z tym, że pod wpływem promieni ultrafioletowych dochodzi do nasilenia istniejących zaburzeń złuszczania naskórka, w efekcie czego następuje pogorszenie stanu skóry skłonnej do trądziku w okresie jesiennym.
Wypryski na brodzie u młodzieży - skąd się biorą?
Wypryski na brodzie u osób w wieku nastoletnim (11-18 lat) z dużą dozą prawdopodobieństwa są manifestacją schorzenia znanego jako trądzik młodzieńczy (Acne juvenilis). Jest to przewlekła choroba gruczołów łojowych oraz ujść mieszków włosowych, powodująca nadprodukcję sebum.
Bezpośrednią jej przyczyną jest:
- nadmierne stężenie androgenów w okresie dojrzewania płciowego, zwłaszcza u chłopców,
- przyspieszone rogowacenie ujść gruczołów łojowych,
- nadkażenia bakteryjne, zwłaszcza ze strony szczepu Propionibacterium acnesi.
W zależności od charakteru objawów przypadłość ta występuje w kilku odmianach, wśród których wyróżnić można:
- trądzik zaskórnikowy – podstawowym wykwitem są tak zwane wągry (zaskórniki), otwarte lub zamknięte. Mają one średnicę od 1 do 3 milimetrów. Są efektem zatkania gruczołów łojowych,
- trądzik krostkowy – na twarzy, w tym w szczególności w tzw. strefie T (czoło, nos, broda), pojawiają się wypełnione ropą, żółtawe krosty, zaś skóra objęta zostaje stanem zapalnym. Pryszcze te są miękkie, ale nie powinny być wyciskane, a to z uwagi na ryzyko dalszego rozprzestrzenienia choroby. Po ustąpieniu pryszczy z twarzy, do końca życia mogą po nich pozostać blizny,
- trądzik grudkowy lub grudkowo-krostkowy – oprócz ropnych krost, na brodzie pojawić się mogą twarde, zbite, czerwone grudki.
Pryszcze podskórne: leczenie
Po pierwsze, pryszczy podskórnych nie można wyciskać! Zmiany te są osadzone na tyle głęboko, że pryszcz może rozlać się pod skórą. Wyjątkowo łatwo też o rozdrapanie pryszcza do krwi podczas naciskania go z każdej strony. Najprostszym sposobem na pryszcze podskórne jest maść ichtiolowa, czyli niedroga maść apteczna dostępna bez recepty, która wyciąga ropę z głęboko osadzonego pryszcza na zewnątrz. Należy ją stosować ostrożnie, ponieważ bardzo brudzi. Maść nakłada się na cystę i wokół niej i zmywa po około trzydziestu minutach. Dermatolodzy przepisują ją w połączeniu z antybiotykiem, jeśli pojawi się taka potrzeba.
Innym sprawdzonym sposobem na trądzik grudkowo-cystowy jest domowa kuracja retinoidami lub seria zabiegów kwasami w salonie kosmetycznym. Niektórym osobom pomaga również zmiana diety, ograniczenie słodkich napojów, słodyczy oraz tłustych potraw i mięsa. Niestety, na pryszcze powstałe ze stresu ciężko zaradzić inaczej jak zwiększoną dawką relaksu.
Niektóre pryszcze w newralgicznych miejscach łatwo pomylić z innymi zmianami skórnymi. Mogą to być:
- tłuszczaki, czyli łagodne nowotwory w postaci twardych guzków, które w przeciwieństwie do pryszczy nie mają zabarwienia i występują przede wszystkim na plecach oraz na barkach,
- włókniaki, czyli niegroźne twarde guzki lub zwisające zmiany skórne przypominające brodawki,
- kaszaki, czyli torbiele zastoinowe to zaczopowane ujścia gruczołów łojowych, które zwykle są mniejsze niż pryszcze podskórne, mają żółte zabarwienie i niewielką ciemną kropkę we wnętrzu.
Od czego są pryszcze na brodzie po 40-50 roku życia?
Od czego są pryszcze na brodzie u osób w starszym wieku? Po 40-50 urodzinach przypadłość ta dotyka przede wszystkim kobiety i ma to związek z zaburzeniami hormonalnymi charakterystycznymi dla okresu menopauzalnego. Jest to jeden z podstawowych objawów zjawiska znanego jako hipoandrogenizm. Bezpośrednią jego przyczyną jest gwałtowne obniżenie produkcji estrogenów w jajnikach, przy jednoczesnym niewielkim tylko spadku ilości syntezowanych androgenów. Prowadzi to do zaburzenia równowagi na rzecz hormonów męskich.
Efektem tego jest:
- trądzik – wykwit krost w różnych częściach twarzy, ale przede wszystkim na brodzie. W wyniku działania androgenów dochodzi donasilenia lipogenezy, wzrostu komórek łojowych oraz zwiększonego wydzielania łoju,
- hirsutyzm– pojawienie się męskiego owłosienia na twarzy, ramionach, brzuchu, a nawet na plechach,
- Wirylizacja – zwiększenie masy mięśniowej, obniżenie tonu głosu, powiększenie łechtaczki, pomniejszenie piersi.
- łysienie typu męskiego.
