U nas zapłacisz kartą
Pryszcze na twarzy w okresie menopauzy - Jak sobie z nimi radzić?
Ropne pryszcze i krostki na twarzy – objawy zmian skórnych u dorosłych
Zmiany skórne u dorosłych mogą przybierać różne formy. Zdecydowanie rzadziej niż u nastolatków mają charakter trądziku rozsianego na całej twarzy. Zwykle występują na określonym obszarze (trądzikowa mapa twarzy) lub pojawiają się punktowo. Wśród najczęściej spotykanych objawów zmian skórnych u dorosłych można wyróżnić:
- bolesne wypryski na twarzy – dolegliwości pojawiają się zwykle już w trakcie tworzenia się zmiany. Bolące ropne pryszcze są wynikiem zakażeń bakteryjnych i mogą wymagać leczenia antybiotykiem miejscowym (np. Dalacin T, Klindacin T),
- swędzące wypryski na twarzy – świąd często towarzyszy wypryskom na skórze i pojawia się często przed widocznymi objawami. Chociaż swędzenie jest naturalną reakcją organizmu na stan zapalny, zbyt intensywne drapanie może prowadzić do pogorszenia stanu skóry i rozprzestrzeniania się infekcji,
- ropne podskórne pryszcze – wypryski rozwijające się pod powierzchnią skóry są zwykle bardzo bolesne. Spowodowane są zablokowaniem gruczołów łojowych i mogą prowadzić do tworzenia się dużych, czerwonych guzów na skórze.
- nagłe wypryski na twarzy – gwałtowne pojawienie się rozsianych wyprysków na twarzy zwykle jest wynikiem reakcji alergicznej.
Ropne wypryski na twarzy po 30-tce
Wypryski na twarzy po 30. roku życia to problem, z którym zmagają się kobiety i mężczyźni. Główną przyczyną problemu są zwykle wahania hormonalne, które prowadzą do wystąpienia wyprysków. W przypadku kobiet są to przede wszystkim zmiany związane z cyklem menstruacyjnym i ciążą, a w niektórych przypadkach z zespołem policystycznych jajników. U mężczyzn za powstawanie pryszczy po 30. odpowiada przede wszystkim zbyt wysoki poziom androgenów.
Dodatkowo po 30. roku życia skóra zaczyna tracić elastyczność i zdolność do regeneracji, co może prowadzić do zatykania się porów i powstania wyprysków.
Wypryski na twarzy po 40
Symptomem, który najbardziej rzuca się w oczy, gdy mówimy o upływie czasu, jest stan cery. Skóra w tym wieku nie jest już tak idealna jak kiedyś i jest odbiciem wszystkich lat pielęgnacji. Jeśli była właściwa, skóra nadal pozostaje jędrna i promienna, jednak gdy świadoma pielęgnacja nie była stosowana, skóra podlega wyraźnym oznakom zaniedbania. Skóra z wiekiem traci swoją naturalną elastyczność, nie jest już tak mocno napięta jak kiedyś, a nawet może widocznie zatracać swój naturalny owal.
Na twarzy pojawiają się zmarszczki mimiczne, właściwie już po 30 roku życia, a później tworzą się głębokie zmarszczki, które mają często postać bruzd. Najczęściej tworzą się w okolicy nosa i warg, a także na czole. Powodem tego stanu rzeczy jest to, że skóra zaczyna opadać, gdyż zmniejsza się jej gęstość. Najbardziej widoczne jest to na policzkach. Powodem, dla którego tak się dzieje, jest pogarszający się proces regeneracji skóry. Naturalnie zmniejsza się produkcja hormonów, które w dużym stopniu przyczyniają się do prawidłowego przebiegu tego procesu. Na twarzy oprócz widocznych zmian upływu czasu mogą pojawić się problemy skórne w postaci bolących krost, wyprysków, pryszczy. Mimo tego, że wypryski na twarzy są charakterystyczne dla nastolatków, także dla dorosłych mogą być sporym problemem.
Menopauza a zaczerwienienie twarzy – jak sobie pomóc?
Zdaniem dermatologów większość zmian zachodzących pod wpływem zaburzeń hormonalnych ustępuje samoistnie w ciągu kilku lat. Jeśli jednak czujesz potrzebę natychmiastowej poprawy, możesz wesprzeć się na dwa sposoby. Pierwszy to odpowiednia pielęgnacja, a drugi – hormonalna terapia zastępcza.
Bariera ochronna skóry w okresie menopauzy jest w znacznym stopniu uszczuplona, co niejako wymusza dobór nowej ścieżki pielęgnacji. Mówiąc krótko, z kosmetykami, które twoja skóra tolerowała i które do tej pory dawały zadowalające efekty, może być już nie po drodze. Jeśli jednak wprowadzone pod okiem kosmetologa zmiany w pielęgnacji nie pomagają, powinnaś udać się do ginekologa lub endokrynologa. Być może twoje objawy będą kwalifikowały się do zastosowania suplementacji estrogenów w postaci hormonalnej terapii zastępczej (HTZ).
Zaczerwieniona twarz w okresie menopauzy
Kobiety wkraczające w okres menopauzy bardzo często uskarżają się też na czerwienienie skóry twarzy. Zgodnie przyznają, że ten symptom jest nie tylko wizualnie mało atrakcyjną zmianą, ale niesie ze sobą również ból związany z pieczeniem. Szukają sposobów, jak mogą sobie pomóc i zastanawiają się, dlaczego w okresie menopauzy ich twarz płonie.
Napady zaczerwienienia skóry twarzy (ang. flushing) są skutkiem zaburzeń neurowegetatywnych i wazodylatacyjnych zachodzących pod wpływem zmian hormonalnych. Niedobór estrogenów wiąże się ze spadkiem poziomu ceramidów, których zadaniem jest zatrzymywanie wody w naskórku, utrzymywanie jego elastyczności i szczelności. W okresie menopauzy zmniejsza się więc tkanka podskórna i zanikają typowe dla młodszej skóry poduszeczki tłuszczowe.
Następstwem zmian w obrębie bariery hydrolipidowej często bywa więc nasilenie wrażliwości skóry i jej podatność na wpływ szkodliwych czynników zewnętrznych. Kobiety w okresie menopauzy mogą borykać się w związku z tym z wymienionymi wcześniej symptomami, a więc z nadmierną suchością skóry twarzy i zmianą jej kolorytu, widocznymi przebarwieniami czy podatnością na wszelkie alergie skórne, które również mogą manifestować się zaczerwienieniem.
Swędzenie skóry a menopauza, czyli nieoczywisty objaw klimakterium
Jak rozpoznać pierwsze objawy menopauzy?
Pierwszym znakiem, że wchodzisz w okres menopauzy, jest rozregulowanie cyklu miesiączkowego. Krwawienia mogą stać się bardziej intensywne lub znacznie się zmniejszyć. Czasem towarzyszą im też plamienia w środku cyklu. Sama jego długość również ulega zmianie i miesiączki mogą pojawiać się nawet co kilka miesięcy. Wiąże się to często z brakiem owulacji, a przez to z zaburzoną płodnością.
Klimakterium wpływa też na zespół napięcia przedmiesiączkowego. Często towarzyszą mu rozdrażnienie, zaburzenia trawienia i ból w piersiach, a menopauza może znacznie zaostrzyć te dolegliwości. Dodatkowo jedną z jej pierwszych oznak bywa częstsza niż dotychczas konieczność oddawania moczu oraz jego nietrzymanie.
Objawy somatyczne menopauzy występują równolegle z psychicznymi. Zmiany hormonalne oznaczają wahania nastroju, głównie płaczliwość i niepokój. Czasem może nawet rozwinąć się łagodna postać depresji. Problemy te wynikają z zaburzenia równowagi procesów pobudzających i hamujących ośrodkowy układ nerwowy.
Pierwsze objawy menopauzy po 40. roku życia. Jak je rozpoznać?
