U nas zapłacisz kartą
"Pryszcze od słońca - Jak uniknąć i leczyć?"
Uczulenie na słońce (fotodermatoza) - przyczyny i charakterystyczne objawy. Jak złagodzić uczulenie na słońce?
Panująca niegdyś moda na opaloną skórę ciała, obecnie jest mocno kontrowersyjna. Dermatolodzy ostrzegają przed negatywnymi skutkami promieni słonecznych, jednocześnie zalecając używanie kremów z filtrem przez cały rok. Negatywne skutki nadmiernej ekspozycji na promienie słoneczne to różnego rodzaju oparzenia czy nowotwory skóry. Ekspozycja na światło słoneczne może uwydatnić uczulenie na słońce (fotodermatozę), które może towarzyszyć schorzeniom ogólnoustrojowym. Jak radzić sobie z uczuleniem na słońce? Dlaczego ono występuje?
- Fotodermatozy - czy można być uczulonym na słońce?
- Umów wizytę u lekarza rodzinnego
- Przyczyny powstawania fotodermatoz
- Jak zdiagnozować uczulenie na słońce?
- Jak wygląda uczulenie na słońce?
- Jak leczyć uczulenie na słońce?
- Jak zapobiegać fotodermatozom?
- Witamina D3 a uczulenie na słońce
Jak wygląda leczenie wysypki od słońca?
Aby zdiagnozować problem związany ze zmianami skórnymi powstałymi w wyniku ekspozycji na słońce, wykonuje się testy płatkowe. Osoby, u których pojawia się wysypka, powinny unikać opalania oraz ekspozycji na promieniowanie UV. Powinny również stosować kremy z filtrami (blokery) oraz pozostawać w stałym kontakcie z dermatologiem.
Na zmiany skórne związane z wypryskami fotoalergicznymi należy stosować leki przeciwhistaminowe. Jeśli chodzi o wielopostaciowe osutki świetlne, mogą być potrzebne dodatkowo leki antymalaryczne oraz fotochemioterapia. Najpewniej konieczne będą również maści łagodzące świąd. Wypryski fototoksyczne powinny z kolei zniknąć same po wyeliminowaniu czynnika, który je wywołuje.
Należy pamiętać, że nawet jeśli plamy i krosty już nikną, mogą jeszcze powrócić, dlatego należy ograniczać kontakt ze słońcem. Ważna jest również sama profilaktyka i pielęgnacja: osoby z alergią na słońce powinny stosować kremy nawilżające i natłuszczające. Wskazane jest także przyjmowanie beta-karotenu oraz selenu.
Źródła:
Jak leczyć uczulenie na słońce?
W przypadku, gdy pojawia się wysypka po słońcu leczenie jest niezbędne. Tego typu alergia nie ustępuje samoistnie, a nieleczona i niekontrolowana z czasem może się pogłębiać, dlatego wizyta u dermatologa jest nieunikniona.
Jeśli alergia spowodowana jest czynnikami fototoksycznymi lub fotoalergicznymi należy jak najszybciej usunąć alergizujący czynnik. W leczeniu stosuje się również fotochemioterapię, czyli naświetlanie skóry falami o odpowiedniej długości.
Początek treści sponsorowanej
Uciążliwe objawy alergii takie jak katar, łzawienie oczu czy wysypka towarzyszą nam przez cały rok. Dobrym sposobem na zwalczanie tych dolegliwości będzie lek w postaci tabletki z bilastyną, która działa przeciwhistaminowo, hamuje powstawanie bąbli oraz zmniejsza zaczerwienienia skóry. Lek przeznaczony jest dla dorosłych oraz młodzieży od 12. roku życia. KLIKNIJ TUTAJ i sprawdź jak zmniejszyć objawy alergii.
Koniec treści sponsorowanej
Ponadto skuteczne w leczeniu osutek świetlnych są leki przeciwmalaryczne i beta-karoten, jednak trzeba przyjmować je przez wiele miesięcy.
Uczulenie na słońce - przyczyny i czynniki ryzyka
Fotodermatoza idiopatyczna pojawia się zwykle podczas pierwszego kontaktu skóry ze słońcem. Po zimie organizm nie wytworzył jeszcze odpowiedniej ilości melaniny - barwnika, który chroni skórę przed szkodliwym działaniem słońca, co jest przyczyną dokuczliwych objawów skórnych.
Przykładami tego rodzaju fotodermatozy są osutki świetlne, świerzbiączka letnia, pokrzywka słoneczna, opryszczki ospówkowate i młodzieńcza osutka wiosenna.
Z kolei za reakcję fototoksyczną odpowiadają substancje chemiczne zawarte w kosmetykach (np. perfumach), leki (np. leki przeciwbólowe, środki antykoncepcyjne, niektóre antybiotyki), a także zioła (np. dziurawiec).
Tego typu reakcja może wystąpić u każdego, pod warunkiem zadziałania substancji fototoksycznej i promieniowania UV w odpowiednio dużej dawce.
Reakcja fotoalergiczna różni się od fotodermatozy idiopatycznej i reakcji fototoksycznej tym, że bierze w niej udział układ odpornościowy.
Reakcja fotoalergiczna powstaje w wyniku wystawienia skóry na działanie substancji uczulającej, tzw. fotohaptenu, i promieniowania UV (najczęściej UVA).
Zmienione pod wpływem słońca cząstki substancji uczulającej łączą się z białkami skóry, co prowadzi do wytworzenia alergenów uczulających, które układ odpornościowy zapamiętuje.
W konsekwencji do pojawienia się objawów alergii dochodzi po każdym następnym kontakcie z tą konkretną substancją uczulającą (niezależnie do jej dawki) i nawet po krótkim pobycie na słońcu.
Do substancji fotoalergizujących można zaliczyć m.in. niektóre leki (np. sulfonamidy), substancje zapachowe (np. piżmo ambratowe) i substancje roślinne (np. zawarty w czosnku diallilodisiarczek).
Warto wiedzieć, że ryzyko uczulenia na słońce wzrasta u chorych na bielactwo (nie mają oni melaniny, więc skóra łatwo ulega poparzeniom słonecznym), toczeń rumieniowaty i osób zmagających się ze schorzeniami metabolicznymi (np. porfirie).
