U nas zapłacisz kartą
Pryszcze po 35 roku życia - Przyczyny, Leczenie i Pielęgnacja Skóry
Wyprysk kontaktowy na twarzy
W większości przypadków za wypryski na twarzy odpowiadają hormony. Ale zdarza się, że krostki na skórze są skutkiem alergii. Wyprysk kontaktowy pojawia się w wyniku – jak wskazuje nazwa – kontaktu skóry z czynnikiem drażniącym. Może być nim określony składnik kosmetyku bądź np. nikiel zawarty w biżuterii. Takiemu wypryskowi towarzyszy świąd, zaczerwienienie, pieczenie.
Według medycyny chińskiej rozmieszczenie wyprysków na twarzy odzwierciedla stan organizmu i wskazuje, które narządy mogą nie funkcjonować prawidłowo. Pryszcze na czole mogą sugerować, że nie najlepiej działa jelito cienkie i że występują problemy trawienne. Pryszcze na brodzie podpowiadają, żeby lepiej przyjrzeć się narządom miednicy małej. Trądzik na policzkach można wiązać z pracą żołądka, płuc. Z kolei pryszcze pod nosem i wokół ust wiązane są z niewłaściwym działaniem jelita grubego czy serca.
Białe wypryski na twarzy
Białe krostki na twarzy również mogą występować przy trądziku – są to wtedy tzw. zaskórniki zamknięte. Ale nierzadko białe grudki to prosaki – niewielkie, twarde krostki, występujące zazwyczaj w większych skupiskach, tworząc na skórze „kaszkę”. Tak jak w przypadku innych zmian ich powstawanie związane jest z zatkaniem ujścia gruczołów łojowych. Biały kolor zawdzięczają właśnie obecności nagromadzonego sebum.
Może się zdarzyć, że w okresie dojrzewania skóra na twarzy jest gładka i bezproblemowa, a dopiero po 30., a nawet 40. życia ujawnia swoje drugie oblicze. Cera trądzikowa u kobiet po 30. roku życia wygląda zwykle nieco inaczej niż u nastolatek. W okresie dojrzewania wypryski gromadzą się w strefie T, czyli na brodzie, nosie i czole. Natomiast u dorosłych kobiet pryszcze pojawiają się głównie na brodzie i żuchwie, tworząc linię U. Za ich powstawanie również odpowiadają wahania hormonalne, ale też stres, nieprawidłowa dieta, niewłaściwe nawyki pielęgnacyjne.
Rodzaje trądziku hormonalnego po 30
Trądzik osób dorosłych podzielić można według różnych kryteriów. Jednym z nich jest to, w jakim momencie po raz pierwszy pojawiły się na skórze trądzikowe wykwity. W takim przypadku do trądziku późnego, bo tak też nazywane jest to schorzenie dermatologiczne po 25.-30. roku życia, zalicza się:
- trądzik przetrwały, a więc taki, który swój początek miał już w okresie dojrzewania, jednak po okresie spokoju i zaleczenia, powrócił ponownie właśnie w dorosłości,
- trądzik o późnym początku, czyli trądzik, który po raz pierwszy u danej osoby pojawił się w wieku dorosłym, bez pierwszego epizodu w młodości.
Inne kryterium dotyczy tego, które hormony mają najważniejszy udział w rozwoju trądziku hormonalnego po trzydziestce. Pod tym względem dokonuje się podziału na:
- trądzik androgenny – w jego przypadku wyraźnie zaznacza się wpływ androgenów na kondycję skóry, może występować u mężczyzn, jednak o wiele częściej dotyczy kobiet, u których nieprawidłowy poziom tych hormonów często ma podłoże chorobowe,
- trądzik estrogenowy – dotyczy głównie kobiet w okresie menopauzy, ale zmiana poziomu estrogenów odgrywa też istotną rolę w przypadku pojawiania się pryszczy przed miesiączką.
Jak leczyć trądzik hormonalny po 30?
W leczeniu trądziku wieku dorosłego ważne miejsce zajmują antybiotyki, zarówno stosowane miejscowo w formie maści, jak i doustne (np. erytromycyna, tetracyklina). Hamują one namnażanie bakterii trądzikowych. Złagodzić trądzik hormonalny pomogą też maści na pryszcze zawierające nadtlenek benzoilu, który wykazuje szerokie spektrum działania: ma właściwości przeciwbakteryjne, złuszczające i przeciwłojotokowe. Zwalczyć trądzik hormonalny pomogą też preparaty z kwasem azelainowym, zwłaszcza jeśli zmagacie się z trądzikiem różowatym.
Dobre efekty leczenia dają leki doustne z grupy retinoidów. Działają one na wszystkie patomechanizmy powstawania zmian trądzikowych: zmniejszają wydzielanie łoju, regulują rogowacenie ujść gruczołów łojowych, ograniczają zasiedlanie bakterii i tendencję do stanów zapalnych. Poza tym działają bardzo korzystnie na pobudzenie syntezy kolagenu. Zwłaszcza u dorosłych pacjentów ze skórą trądzikową zauważamy, że w czasie terapii dochodzi do znacznego jej odmłodzenia – mówi Magdalena Łopuszyńska.
Przyczyny trądziku po 30. roku życia: trądzik a hormony
Trądzik u dorosłych ma bardzo złożoną etiopatogenezę i nierzadko nie można ustalić jednej podstawowej przyczyny. Najczęściej jednak uznaje się, że w jego powstawaniu kluczową rolę odgrywają zaburzenia wydzielania łoju, nieprawidłowa keratynizacji ujść gruczołów łojowych i namnożenie bakterii. Jakie są czynniki powodujące trądzik?
Nadaktywne gruczoły łojowe wydzielają zbyt duże ilości sebum. Zdarza się, że nieprawidłowa jest nie tylko jego ilość, ale też skład, co prowadzi do zwiększonej lepkości i utrudnionego wypływu. Zaburzenia keratynizacji skutkują z kolei tym, że martwe komórki naskórka gromadzą się w ujściach gruczołów, zatykają je i uniemożliwiają sebum wypłynięcie na powierzchnię skóry. Powstają zaskórniki zamknięte i otwarte. Ważną rolę odgrywa także mikroflora bakteryjna skóry. Jej naturalnym komponentem jest bakteria Cutibacterium acnes (nazywane też Propionibacterium acnes), problem pojawia się wówczas, gdy równowaga zostaje zachwiana i bakteria nadmiernie się namnaża. Zgromadzone w kanałach łojowych sebum, komórki naskórka i bakterie to idealne warunki dla rozwinięcia stanu zapalnego. Czy jednak rzeczywiście tak zawsze jest?
W niektórych postaciach trądziku w ogóle nie ma bakterii, w innych nie ma stanu zapalnego, w innych dominuje stan zapalny, a w jeszcze innych obecne są głównie zrogowaciałe ujścia gruczołów łojowych. Czynniki te się wzajemnie przeplatają, uzupełniają, jeden pobudza drugi. Udział tych czynników jest różny u różnych osób, stąd każdy trądzik ma trochę inny obraz kliniczny i inaczej reaguje na leczenie. Nie jest to tak oczywista jednostka chorobowa, chociaż tak bardzo pospolita – mówi dermatolożka Magdalena Łopuszyńska.
W przypadku trądziku osób dojrzałych ważną rolę odgrywają zmiany hormonalne, które mogą polegać zarówno na zbyt wysokim, jak i zbyt niskim poziomie hormonów płciowych oraz na zaburzeniu proporcji między nimi. Hormony, które mają największy wpływ na rozwój tej choroby skóry, to:
