U nas zapłacisz kartą
Pryszcze po porodzie - Jak radzić sobie z problemem i pielęgnować skórę po ciąży
Pryszcze na głowie – kogo dotyczy problem?
Chociaż temat pryszczy kojarzy się głównie z okresem dojrzewania, zmiany tego rodzaju mogą pojawić się u osób w różnym wieku. Zapalenie mieszków włosowych jest wywołane przez bakterię, która atakuje bez względu na wiek. Z kolei skłonność do trądziku w różnych częściach ciała wynika w dużej mierze z zaburzeń hormonalnych, pojawiających się nie tylko u młodzieży, ale także u kobiet po porodzie – osiągnięcie ponownej równowagi w gospodarce hormonalnej może nastąpić wiele miesięcy po rozwiązaniu.
Pryszcz podskórny lub ropny pojawiający się na skórze głowy najczęściej wynika z zaniedbań higienicznych. Ma to na ogół związek z noszeniem czapek ze sztucznych materiałów, które nie odprowadzają wilgoci z powierzchni głowy, a ponadto nie zapewniają jej odpowiedniej wentylacji. A ciepło i wilgoć sprzyjają namnażaniu się bakterii, powodują wzmożoną aktywację gruczołów potowych i łojowych. Dochodzi wówczas do nagromadzenia się w porach skóry zbyt dużej ilości sebum, a w konsekwencji do ich zablokowania.
Ponadto przyczynami tworzenia się bolących pryszczy na głowie mogą być:
- zbyt rzadkie mycie skóry głowy,
- pielęgnacja niedopasowana do rodzaju skóry,
- łuszczyca,
- łupież tłusty – powodujący bardzo silne przetłuszczanie się skóry głowy,
- nadmierny wysiłek fizyczny, który powoduje częste pocenie się,
- przewlekły stres – produkowany w sytuacjach stresowych kortyzol prowadzi do wydzielania nadmiaru łoju, który znajduje ujście w zmianach trądzikowych,
- zbyt duża zawartość cukru w diecie – do grupy „winowajców” można zaliczyć nie tylko słodycze, ale także wysokoprzetworzoną żywność,
- zapalenie mieszków włosowych,
- korzystanie z publicznych basenów i saun lub korzystanie z cudzych ręczników,
- zaburzenia hormonalne,
- grzybica,
- zakażenie bakteryjne, np. gronkowcem złocistym.
Tak powstaje pryszcz
Bakterie uwalniają enzymy (lipazy) rozkładające obojętne tłuszcze łoju na mniejsze cząstki (wolne kwasy tłuszczowe). Właśnie te kwasy tłuszczowe powodują powstawanie stanów zapalnych. Wzrasta liczba zakażonych komórek i wydzieliny wypełnającej woreczek. Jest tam coraz mniej miejsca, przez co nasila się nacisk na ścianki mieszka włosowego zablokowanego czopem rogowym. W pewnym momencie ścianki nie wytrzymują nacisku, pękają, a zawartość rozlewa się na otaczającą tkankę. Powstaje ostry stan zapalny, tworzą się krosty.
Trądzik pospolity może mieć różne etapy. Pierwsza odmiana trądziku charakteryzuje się zaskórnikami utrzymującymi się przez miesiące, a nawet lata, w okresie dojrzewania. Rozróżnia się zaskórniki otwarte i zamknięte. W zaskórnikach zamkniętych ujście mieszka jest zatkane, spod skóry prześwituje biaława grudka, czop łojowo-rogowy. Często dochodzi do zakażeń i nagromadzenia się ropy, ponieważ zawartość mieszka nie może się wydostać na zewnątrz. W zaskórnikach otwartych ujście się nie domyka, widoczny jest czarny punkt. Nie ma on nic wspólnego z brudem, jak się powszechnie uważa. Czarny kolor spowodowany jest utlenianiem się czopu rogowo-tłuszczowego. Kolejnym etapem trądziku jest jest acne papulopustolosa. W zaskórniku powstały już zmiany zapalne, grudki i krosty. Ten etap może ciągnąć się latami. Prawie każda krosta pozostawia wklęsłą (rzadziej także wypukłą) bliznę. Jeśli trądzik się pogarsza, rozwija się raczej rzaska forma acne conglobata. W wyniku stanu zapalnego wokół mieszka tworzą się guzkowate nacieki i ropne, a po ich ustąpieniu pozostają blizny wklęsłe i wypukłe.
Trądzik po ciąży: z czego wynika i kiedy mija trądzik po porodzie?
Problemy z cerą to nie tylko przypadłość nastolatek. Trądzik po ciąży to problem, z którym zmaga się całkiem sporo mam. Dlaczego? Otóż pod wpływem działania niektórych hormonów np. w trakcie ciąży i tuż po niej, mogą pojawić się wypryski.
Zwykle zaczyna się już w trakcie ciąży. Gospodarka hormonalna ulega przekształceniu i przewaga niektórych hormonów m. in. progesteronu powoduje problemy z cerą. Sytuacja rzadko kiedy poprawia się tuż po porodzie. W organizmie nadal mamy do czynienia z zaburzeniami hormonalnymi, które nie pozwalają kobiecej cerze wrócić do normalnego wyglądu.
Spis treści
Laserowa rewitalizacja pochwy
Kolejną metodą jest laserowa rewitalizacja pochwy. Do takiego zabiegu zgłaszają się głownie kobiety ze spadkiem napięcia i rozluźnieniem pochwy i po urazach pochwy w trakcie porodu, ale również kobiety w okresie menopauzy i walczące z wysiłkowym nietrzymaniem moczu. Jest to małoinwazyjna metoda leczenia, którą zaleca się wypróbować przed zabiegiem chirurgicznym, aby w najlepszym wypadku w ogóle go ominąć.
Tak zwane laserowe odmładzanie pochwy (LVR – ang. laser vaginal rejuvenation) ma za zadanie poprawić funkcjonowanie narządów rozrodczych i zrekonstruować tkanki. Efektem takiego zabiegu jest uniesienie tkanek krocza oraz zwężenie pochwy. Oddziałując na ściany pochwy specjalnym urządzeniem, powoduje się ich fototermiczne napięcie i obkurczenie.
Urządzeń laserowych jest kilka na rynku, jednak frakcyjny laser ablacyjny uzyskał akceptację w środowisku medycznym jako najbezpieczniejszy i najskuteczniejszy. Sesja laserowego odmładzania pochwy trwa około 10 – 20 minut i jest całkowicie bezbolesna. Pacjentki mogą poprosić o zastosowanie miejscowego znieczulenia, kiedy uczucie ocieplenia i pieczenia jest dla nich nie do wytrzymania. Sprawdź także ten artykuł: Ból pochwy w ciąży - przyczyny i możliwe konsekwencje.
