U nas zapłacisz kartą
Pryszcze po trzydziestce - Jak radzić sobie z dorosłą skórą
Skąd więc te defekty skórne u kobiet po 30-stce? Jakie są przyczyny „dorosłego „trądziku?
Najczęściej jest to spowodowane wzrostem stężenia męskich hormonów płciowych – androgenów. Fizjologicznie poziom tych hormonów rośnie przed miesiączką, czyli w II fazie cyklu. Niefizjologiczne wahania mogą być spowodowane odstawieniem tabletek antykoncepcyjnych albo stosowaniem źle dobranych tabletek.
Przyczyną wahań hormonalnych jest często tryb życia, któremu towarzyszy ciągły stres, pośpiech i zmęczenie spowodowane brakiem czasu na odpoczynek.
Również zanieczyszczenie środowiska czy praca w klimatyzowanych pomieszczeniach, negatywnie wpływa na stan skóry. Efektem ubocznym pracy klimatyzatora jest wysuszanie powietrza i słaba wilgotność przez co gruczoły łojowe zmuszone są do nadmiernej pracy.
Wrogiem naszej cery mogą być ponadto kosmetyki, których używamy na co dzień. Zrezygnujmy z tych, które zatykają pory. Rozpoznamy je po składzie – zawierają oleje mineralne, sztuczne kolo ranty i PVP.
Negatywne działanie wykazują również niektóre leki: steroidy czy leki przeciwdrgawkowe.
Twoja mama lub siostra również miały trądzik w wieku 30 lat? – niestety może mieć on podłoże genetyczne, więc jest cechą, którą dziedziczymy po naszych najbliższych.
Kiedy na naszej twarzy już pojawi się trądzik, powinniśmy unikać ostrych potraw, alkoholu, a nawet papierosów – mogą zaostrzyć przebieg choroby. W walce z trądzikiem pomocne może być wyeliminowanie nabiału, glutenu, pokarmów bogatych w jod, słodyczy oraz kakao.
Cukier a trądzik? Naukowcy już od lat widzą zależność pomiędzy nadmiarem spożywanego cukru a trądzikiem. Cukier stymuluje produkcję insuliny, a to sprzyja powstawaniu pryszczy.
TRĄDZIK po czterdziestym roku życia
Kiedy z pryszczami na buzi walczy nastolatek, uważasz to za normalne. Ale trądzik pojawiający się u ciebie, po trzydziestce albo nawet czterdziestce budzi zdziwienie, a potem i niepokój, bo okazuje się bardzo trudny do leczenia. Czy winne są hormony czy nieumiejętna pielęgnacja cery?
Spis treści
Zmiany trądzikowe, które prawie wszyscy dobrze znasz z własnego doświadczenia, pojawiają się w okresie dojrzewania, kiedy zaczynają „buzować” hormony – u dziewcząt ok. 13. roku życia, u chłopców przeważnie 2 lata później. Większość z nas z doświadczenia wie również, że zwykle po 3–5 latach walki z pryszczami przestają pojawiać się nowe i można z ulgą odetchnąć. Okazuje się jednak, że nie wszyscy mają to szczęście i coraz częściej trądzik pojawia się u osób dorosłych, przeważnie kobiet, u których wcześniej praktycznie nie występował lub przebiegał bardzo łagodnie. Dlaczego tak się dzieje?
Jak leczyć trądzik hormonalny po 30?
W leczeniu trądziku wieku dorosłego ważne miejsce zajmują antybiotyki, zarówno stosowane miejscowo w formie maści, jak i doustne (np. erytromycyna, tetracyklina). Hamują one namnażanie bakterii trądzikowych. Złagodzić trądzik hormonalny pomogą też maści na pryszcze zawierające nadtlenek benzoilu, który wykazuje szerokie spektrum działania: ma właściwości przeciwbakteryjne, złuszczające i przeciwłojotokowe. Zwalczyć trądzik hormonalny pomogą też preparaty z kwasem azelainowym, zwłaszcza jeśli zmagacie się z trądzikiem różowatym.
Dobre efekty leczenia dają leki doustne z grupy retinoidów. Działają one na wszystkie patomechanizmy powstawania zmian trądzikowych: zmniejszają wydzielanie łoju, regulują rogowacenie ujść gruczołów łojowych, ograniczają zasiedlanie bakterii i tendencję do stanów zapalnych. Poza tym działają bardzo korzystnie na pobudzenie syntezy kolagenu. Zwłaszcza u dorosłych pacjentów ze skórą trądzikową zauważamy, że w czasie terapii dochodzi do znacznego jej odmłodzenia – mówi Magdalena Łopuszyńska.
Pielęgnacja skóry trądzikowej po trzydziestce
Nie ma kremów na trądzik hormonalny przeznaczonych konkretnie na ten właśnie problem. Żeby się pozbyć trądziku hormonalnego po 30. roku życia, trzeba przeanalizować codzienną pielęgnację, wyeliminować popełniane błędy i wprowadzić odpowiednie kosmetyki przeciwtrądzikowe. Pielęgnacja cery trądzikowej powinna obejmować przede wszystkim dokładne oczyszczanie, ale też nie należy przesadzać: wystarczy umyć skórę rano i wieczorem. Zbyt częste mycie i usuwanie z niej sebum paradoksalnie pobudzi gruczoły łojowe do jeszcze bardziej wytężonej pracy.
Czasami w niezbyt nasilonych przypadkach trądziku wystarczy zmienić sposób pielęgnacji domowej, by zobaczyć poprawę wyglądu skóry. Bardzo ważne jest dokładne oczyszczanie cery, by odblokowywać ujścia gruczołów łojowych. Mycie twarzy powinno się składać z trzech etapów: zmywania twarzy odpowiednim preparatem do demakijażu, płynem micelarnym, mleczkiem czy chusteczką, następny etap to mycie wodą z odpowiednim preparatem myjącym, a potem tonizowanie cery – radzi Magdalena Łopuszyńska.
Do mycia stosujcie albo łagodne emulsje, albo specjalne żele i pianki przeznaczone konkretnie do skóry z trądzikiem. Ważne, żeby dokładnie usuwały zanieczyszczenia, ale równocześnie nie wysuszały i nie podrażniały. Tonik do cery trądzikowej nie powinien natomiast zawierać alkoholu, za to szukajcie w nim składników normalizujących i ściągających, antybakteryjnych i przeciwzapalnych, np. cynku, niacynamidu, wyciągów ziołowych. Ciekawą propozycją są toniki z kwasami, szczególnie z kwasem migdałowym, salicylowym czy glikolowym.
Wyjątkowo uważnie trzeba dobierać krem do cery trądzikowej. Sprawdźcie, czy nie zawiera substancji komedogennych, które zapychają pory i powodują wysyp niedoskonałości. Należy do nich między innymi parafina, olej kokosowy i olej z kiełków pszenicy. Taką ostrożność trzeba zachować zwłaszcza wtedy, gdy szukacie kremu, który nie jest przeznaczony konkretnie do cery problematycznej. Jeśli waszym problemem jest trądzik po 30. roku życia, to prawdopodobnie nie stosujecie już produktów dla nastolatków, lecz np. kremy przeciwzmarszczkowe, w których mogą kryć się składniki niesprzyjające skórze trądzikowej.
Przyczyny trądziku po 30. roku życia: trądzik a hormony
Trądzik u dorosłych ma bardzo złożoną etiopatogenezę i nierzadko nie można ustalić jednej podstawowej przyczyny. Najczęściej jednak uznaje się, że w jego powstawaniu kluczową rolę odgrywają zaburzenia wydzielania łoju, nieprawidłowa keratynizacji ujść gruczołów łojowych i namnożenie bakterii. Jakie są czynniki powodujące trądzik?
Nadaktywne gruczoły łojowe wydzielają zbyt duże ilości sebum. Zdarza się, że nieprawidłowa jest nie tylko jego ilość, ale też skład, co prowadzi do zwiększonej lepkości i utrudnionego wypływu. Zaburzenia keratynizacji skutkują z kolei tym, że martwe komórki naskórka gromadzą się w ujściach gruczołów, zatykają je i uniemożliwiają sebum wypłynięcie na powierzchnię skóry. Powstają zaskórniki zamknięte i otwarte. Ważną rolę odgrywa także mikroflora bakteryjna skóry. Jej naturalnym komponentem jest bakteria Cutibacterium acnes (nazywane też Propionibacterium acnes), problem pojawia się wówczas, gdy równowaga zostaje zachwiana i bakteria nadmiernie się namnaża. Zgromadzone w kanałach łojowych sebum, komórki naskórka i bakterie to idealne warunki dla rozwinięcia stanu zapalnego. Czy jednak rzeczywiście tak zawsze jest?
W niektórych postaciach trądziku w ogóle nie ma bakterii, w innych nie ma stanu zapalnego, w innych dominuje stan zapalny, a w jeszcze innych obecne są głównie zrogowaciałe ujścia gruczołów łojowych. Czynniki te się wzajemnie przeplatają, uzupełniają, jeden pobudza drugi. Udział tych czynników jest różny u różnych osób, stąd każdy trądzik ma trochę inny obraz kliniczny i inaczej reaguje na leczenie. Nie jest to tak oczywista jednostka chorobowa, chociaż tak bardzo pospolita – mówi dermatolożka Magdalena Łopuszyńska.
W przypadku trądziku osób dojrzałych ważną rolę odgrywają zmiany hormonalne, które mogą polegać zarówno na zbyt wysokim, jak i zbyt niskim poziomie hormonów płciowych oraz na zaburzeniu proporcji między nimi. Hormony, które mają największy wpływ na rozwój tej choroby skóry, to:
