Pryszcze po wysiłku fizycznym - Przyczyny, Zapobieganie i Leczenie

Drżenie mięśni po treningu i podczas wysiłku – o czym może świadczyć?

Drżenia mięśni są nieodłącznym elementem podejmowania wysiłków fizycznych. Szacuje się, że może ich doświadczać około 70% zdrowych osób, w tym sportowców amatorów i zawodowców. Wynikają z niedoborów w diecie, nieodpowiedniej podaży płynów a nawet stresu. Czy drżenia powinny nas zaniepokoić? Co robić, gdy się pojawią i jak im zapobiegać? Wyjaśniamy w artykule.

• Czym są drżenia mięśni i jakie są ich przyczyny?
• Dlaczego po wysiłku występuje drżenie mięśni?
  • Zmęczenie i utrata elektrolitów
  • Odwodnienie i niedobory
  • Niedobór snu i stres
  • Leki
  • Uzupełnianie niedoborów
  • Regeneracja organizmu
  • Odnowa biologiczna

  Jakie są przyczyny powstawania pryszczy? Skąd się biorą pryszcze?

  Pryszcz to mała krostka lub grudka, która pojawiając się na naszej twarzy lub innej części ciała, powoduje pogorszenie humoru i panikę, jak to ukryć czy zagoić. Pryszcze rozwijają się, gdy gruczoły łojowe lub tłuszczowe ulegają zatkaniu i zakażeniu. Prowadzi to do obrzęku, zaczerwienienia i często zmian wypełnionych ropą.

  Pryszcze i trądzik właściwie kojarzą nam się z tym samym. Najczęściej występują w okresie dojrzewania, ale tak naprawdę to mogą się pojawić u osoby w każdym wieku. W okresie dojrzewania bardzo zmienia się nasz układ hormonalny. Może to powodować nadmierną aktywność gruczołów łojowych znajdujących się u podstaw mieszków włosowych. Łatwo się domyślić, że pryszcze występują u kobiet najczęściej w wieku młodzieńczym i w okresie menstruacji, kiedy zachodzą zmiany w ilości wydzielanych hormonów. Pryszcze najczęściej pojawiają się na twarzy, plecach, klatce piersiowej i ramionach. Wynika to z faktu, że w tych obszarach znajduje się najwięcej gruczołów łojowych. Trądzik pospolity, główna przyczyny powstawania pryszczy, dotyka ponad 80% nastolatków. Po 25 roku życia trochę się to zmienia - według statystyk dotyczy 3% mężczyzn i 12% kobiet.

  

  Czynniki ryzyka

  Wciąż nie jest jasne, dlaczego jedne osoby mają więcej pryszczy, a niektóre prawie wcale. Oczywiście sporą rolę odgrywają hormony oraz czynniki genetyczne. Są jednak i inne czynniki.

  Dobre i złe bakterie

  Delikatne mycie skóry może pomóc w zapobieganiu infekcji, ale z kolei nadmierne szorowanie może pogorszyć stan zainfekowanej skóry. Podobnie, jak w jelitach, tak i na skórze mamy "dobre" bakterie, które nas chronią przed chorobami, oraz te "złe", które mogą wywołać choroby i różne dolegliwości.

  Naukowcy z Washington University School of Medicine zidentyfikowali dwa unikalne szczepy bakterii P. acnes w skórze u 20% osób zmagających się z pryszczami. Osoby ze zdrową skórą nie miały tych szczepów. Inny szczep z kolei występował u osób ze zdrową skórą, a brakowało go osobom z pryszczami. Może to wskazywać, że poszczególne rodzaje bakterii determinują nasilenie i częstotliwość wyprysków. Naukowcy sugerują, że bakterie te mogą również oddziaływać z różnymi innymi czynnikami, takimi jak poziom hormonów i sebum. Kwestie te jednak wymagają szerszych badań.

  Zakażenia drożdżakowe

  Wypryski mogą być także powiązane z infekcjami drożdżakowymi Pityrosporum (inaczej malassezia lub folliculutis). Gdy dostaną się one do mieszków włosowych i zaczną rozmnażać, wówczas mogą się pojawić drobne, ale za to dość swędzące małe, okrągłe krostki. Najczęściej występują one w górnej części klatki piersiowej, ramionach, górnej części pleców, czasami także na twarzy.

  Większość ludzi posiada te drożdże na swojej skórze i nic się nie dzieje. Krostki powstają, kiedy drożdży robi się za dużo. Może to się zdarzyć zarówno kobietom, jak i mężczyznom, w różnym wieku. Stan skóry pogarsza noszenie przepoconych ubrań z włókien syntetycznych.

  Co ważne, wypryski spowodowane drożdżakami są podobne do trądziku, a leczenie ich tymi samymi metodami co trądzik, m.in. antybiotykiem, może pogorszyć stan skóry. Antybiotyk będzie zwalczać bakterie, które mogłyby kontrolować drożdże i ich rozmnażanie. W przypadku malassezia konieczne jest leczenie przeciwgrzybiczne.

  Podsumowanie

  Przestrzeganie tych kilku prostych zasad pomoże Ci odpowiednio zadbać o swoje trenujące ciało. Uzupełniaj energię wartościowym pożywieniem, pozwól mięśniom na odpoczynek od intensywnego wysiłku, dbaj o odpowiednią ilość snu oraz nawodnienie. Dopasuj system regeneracji do swojego treningowego rytmu i stylu życia. Eksperymentuj, zobacz co na Ciebie działa najlepiej i bądź konsekwentny.

  Źródła: https://www.healthline.com/nutrition/best-muscle-recovery-foods https://blog.nasm.org/the-science-of-recovery https://www.nature.com/articles/s41430-018-0187-x Carbohydrate nutrition before, during, and after exercise - PubMed (nih.gov) https://www.healthline.com/nutrition/eat-after-workout

  Treści prezentowane na naszej stronie mają charakter edukacyjny i informacyjny. Dokładamy wszelkich starań, aby były one merytorycznie poprawne. Pamiętaj jednak, że nie zastąpią one indywidualnej konsultacji ze specjalistą, która jest dostosowana do Twojej konkretnej sytuacji.

  

  Nawadniaj się płynami i elektrolitami

  Nawet łagodne odwodnienie utrudnia wydajność i regenerację. Woda jest odpowiednim napojem nawadniającym, jeśli wykonujesz trening trwający 90 minut lub krócej. Jeśli jednak ćwiczysz dłużej lub intensywnie się pocisz, może zaistnieć potrzeba uzupełnienia nie tylko wody. Napoje sportowe i woda kokosowa zawierają elektrolity, takie jak sód i potas, które tracisz wraz z potem.

  Napoje sportowe są dla wielu osób domyślną opcją, ale możesz wybrać bardziej naturalne podejście, na przykład popijając wodę kokosową ze szczyptą soli, aby zastąpić sód, potas i chlorki utracone w wyniku pocenia się. Dodatkowa ilość sodu jest kluczem do przywrócenia tego, co utracone przez litry potu.

  Po czym poznajesz, że jesteś wystarczająco nawodniony?

  Monitoruj kolor moczu, aby ocenić stan nawodnienia. Jeśli jest ciemnożółty, sięgnij po napój elektrolitowy. Utrzymywanie nawodnienia pomaga również zminimalizować bolesność mięśni. Kiedy jesteś odwodniony, mniej płynów dociera do ciężko pracujących mięśni, co może prowadzić do napięcia, skurczów i większej bolesności następnego dnia lub dwóch z powodu uszkodzenia komórek. Zatem uzupełnianie odpowiednich płynów w trakcie i po treningu pozwala uniknąć bólu potreningowego.

  

  ---

  pryszcze