U nas zapłacisz kartą
Pryszcze po zjedzeniu słodyczy - Prawda czy Mit?
Skąd bierze się trądzik?
Kupno maści na trądzik czy też zmiana rutyny pielęgnacyjnej może nie zdać egzaminu, jeżeli nie wiemy, dlaczego właściwie na naszej twarzy pojawiają się niedoskonałości. Mimo że trądzik to powszechny problem, to jednak dokładne poznanie jego przyczyn jest kluczem do tego, by walka z nim była rzeczywiście efektywna.
Trądzik pospolity , czyli najczęściej stwierdzana odmiana tej choroby, niezwykle często powiązany jest z uwarunkowaniami genetycznymi. Oznacza to, że jeśli chociaż jedno z rodziców zmagało się z nim w przeszłości, to także i dziecko jest obciążone większym ryzykiem jego wystąpienia. Samo źródło pojawienia się trądziku tkwi w zaburzeniach procesu rogowacenia naskórka w mieszkach włosowych. Komórki martwego naskórka nieprawidłowo złuszczają się i zalegają na powierzchni skóry, przez co zatykają pory. W połączeniu z nadmiarem sebum powstają wówczas warunki wprost idealne do namnażania się bakterii, co skutkuje powstawaniem wyprysków .
Warto wziąć pod uwagę, że istnieje jeszcze sporo innych czynników, które warunkują występowanie trądziku:
• nieodpowiednia dieta – pełna tłuszczu, cukru, soli i produktów wysoko przetworzonych,
• nieregularny, niezdrowy tryb życia,
• warunki atmosferyczne, szczególnie zanieczyszczenia powietrza,
• picie alkoholu i palenie papierosów,
• wspomniane już zaburzenia gospodarki hormonalnej, w związku z czym trądzik nasila się np. w okolicach miesiączki.
Objawy trądziku
Trądzik może objawiać się na wiele sposobów, jednak przede wszystkim mamy tutaj do czynienia z wszelkiego rodzaju niedoskonałościami. Bardzo często spotykane są zaskórniki , zwane również wykwitami pierwotnymi, które mają niezapalny charakter. Zaskórniki mogą występować niezależnie od trądziku, jednak w przypadku, gdy nie są właściwie leczone, a zamiast tego gwałtownie usuwane (np. poprzez wyciskanie), mogą przerodzić się w poważniejsze formy zmian skórnych.
Inne objawy świadczące o chorobie trzustki
To, jakie objawy odczuwa pacjent z powodu choroby trzustki, zależy od jej fazy oraz rodzaju. Jeśli ból brzucha utrzymuje się przez dłuższy czas, a dodatkowo nasila – koniecznie należy to skonsultować z lekarzem. Objawy świadczące o tym, że z trzustką dzieje się coś niedobrego, zazwyczaj nie są jednoznaczne i łatwo je pomylić z innymi schorzeniami. Do pozostałych symptomów świadczących o chorobach trzustki zaliczamy:
- Ból kręgosłupa promieniujący od trzustki – chodzi o odcinek lędźwiowy kręgosłupa. Ból jest związany z położeniem trzustki, która znajduje się w tylnej części jamy brzusznej.
- Nadmierne gazy – również wzdęcia mogą być spowodowane nieprawidłowym funkcjonowaniem trzustki (nie jest to jednak charakterystyczny objaw).
- Biegunki tłuszczowe – wynikają one ze zwiększonej ilości tłuszczu w kale. Zazwyczaj chory odczuwa też ból brzucha po lewej stronie, temu objawowi towarzyszą również nudności oraz gazy.
- Plamista wysypka – ten symptom może alarmować o ostrym zapaleniu trzustki, jednak pojawia się bardzo rzadko. Takie plamy występują na ciele głównie w okolicach pępka oraz na bocznych powierzchniach tułowia.
- Świąd skóry – pojawia się w wyniku gromadzenia się pod skórą kompleksów białkowych z bilirubiną, na przykład swędzenie skóry na rękach może być objawem raka trzustki.
- Żółtawa skóra (lub białka oczu) – żółtaczka także może być sygnałem chorej tarczycy. Pojawia się ona u około 30 procent chorych na ostre zapalenie trzustki i jest wynikiem utrudnienia odpływu żółci.
Jak pozbyć się niedoskonałości na twarzy?
Na to pytanie nie sposób odpowiedzieć jednoznacznie, ponieważ walka z trądzikiem może być długotrwała. Warto zatem uzbroić się w cierpliwość – nawet jeżeli zastosujemy najbardziej polecaną maść na pryszcze, trudno oczekiwać, że wypryski znikną zaledwie po kilku dniach. Przede wszystkim trzeba pamiętać o tym, by na trądzik działać wielotorowo. Istnieje wiele skutecznych sposobów i nierzadko konieczne jest zastosowanie co najmniej kilku z nich, by osiągnąć pożądany efekt. Zmiany powinniśmy wprowadzić nie tylko w zakresie pielęgnacji, ale także trybu życia.
Kontakt z dermatologiem
Pierwsza bardzo ważna zasada: choroby skórne warto konsultować ze specjalistą. Oczywiście nie oznacza to, że z trądzikiem nie możemy sobie poradzić przy pomocy domowych sposobów oraz gotowych produktów dostępnych w aptekach bez recepty i w drogeriach. Może się jednak zdarzyć, że zmiany skórne będą na tyle uporczywe, że nie obejdzie się bez porady dermatologa, a może nawet farmakoterapii.
Leki, które być może zaproponuje nam lekarz, mogą mieć postać tabletek, ale także żeli i kremów nakładanych punktowo. Maść na trądzik dla dorosłych może nawet zawierać antybiotyki i inne silne substancje, których zażywanie powinno się odbywać wyłącznie pod profesjonalnym nadzorem. Kontakt z dermatologiem może przynieść nam korzyści z jeszcze jednego powodu: będzie on mógł nas dokładnie zbadać i ocenić wypryski na skórze. Zdarza się, że trądzik pospolity bywa mylony z jego inną odmianą bądź nawet inną chorobą skórną i to właśnie taka nietrafnie postawiona, samodzielna diagnoza może być powodem, dla którego dotychczasowe działania nie przyniosły zamierzonego efektu.
W określonych przypadkach potrzebna może się też okazać wizyta u ginekologa, szczególnie jeśli podejrzewamy, że to hormony płciowe są w dużej mierze odpowiedzialne za powstawanie kolejnych niedoskonałości.
Dieta i styl życia a trądzik
Żeby zmiany wywołane trądzikiem mogły dobrze się goić, a nowe nie powstawały, warto także zmienić swoje nawyki żywieniowe. Pokarmy typu fast food w połączeniu ze słodzonymi gazowanymi napojami powodują nagromadzenie w organizmie toksyn, co z kolei bezpośrednio przekłada się na stan skóry. Zamiast tego warto postawić na jadłospis składający się z chudego mięsa, ryb, świeżych owoców i warzyw. Istotne jest też picie odpowiedniej ilości wody – dorosły człowiek powinien spożywać minimum 2 litry dziennie. Oprócz tego wiele osób zauważa, że zmiany trądzikowe nasilają się po zjedzeniu słodyczy oraz ostrych potraw. Konieczne jest również ograniczenie alkoholu i zaprzestanie palenia papierosów.
Warto ograniczyć cukier
Substancje słodzące w diecie osób z insulinoopornością trzeba znacznie ograniczyć i wybierać takie, które są naturalnego pochodzenia. Z całą pewnością należy unikać syntetycznych słodzików.
Niestety, co jest dość przykre, dla łasuchów słodyczy w stanie insulinooporności dużo mniejszym “grzeszkiem” byłoby zjedzenie karkówki z grilla, czy tłustej kiełbaski, niż kromki białego pieczywa czy batonika.
O ekspercie:
Dietetyczka Anna Pięta: dyplomowana dietetyczka. Pracuje w Gabinecie Dietetycznym Bonne Santé w Kielcach. We współpracy z pacjentami stosuje szereg metod psychodietetycznych, czego efektem jest trwała zmiana nawyków żywieniowych. Pomaga swoim podopiecznym wyjść z błędnego koła diet i osiągnąć zamierzone cele, bez efektu jo-jo.
Rozmawiała: Wiktoria Kmiecik, Ann Asystent Zdrowia
*Serwis / aplikacja Ann dokłada wszelkich starań, aby treści składające się na zawartość serwisu były ścisłe i poprawne. Prezentowana treść jest dostarczana jedynie w celach informacyjnych lub edukacyjnych. W żadnym zakresie nie zastępuje i nie może być utożsamiana z konsultacją czy poradą lekarską.
Więcej ciekawych artykułów i rozmów video w Ann:
Dieta śródziemnomorska
Dieta śródziemnomorska oparta jest na tradycyjnym sposobie żywienia krajów basenu Morza Śródziemnego i charakteryzuje się bogactwem świeżych warzyw i owoców, pełnoziarnistych produktów zbożowych, orzechów, nasion, ryb, owoców morza, oliwy z oliwek i niewielkich ilościach mięsa.
Intermittent fasting, czyli post przerywany polega na ograniczeniu okresu spożywania pokarmów w ciągu dnia. Mówi się o tym, że u osób z IO powinno być 5 posiłków z przerwami do 3 godzin. Wiąże się to z brakiem wiedzy na temat patofizjologii insulinooporności. W sytuacji, gdy spożywamy posiłki co 3 godziny, insulina spada po posiłkowo, ale nie może ona opaść do poziomu w którym zostanie uwolniony glukagon, który czerpie zapasy energetyczne z naszej tkanki tłuszczowej. Dlatego należałoby wydłużyć te przerwy między posiłkami – co najmniej 4 godziny.
Dopóki nie zmniejszymy poziomu insuliny nie zredukujemy poziomu tkanki tłuszczowej, dlatego że jest hormonem anabolicznym, który tworzy tkankę tłuszczową. Wydłużone posty są jak najbardziej wskazane.
Jak to jest ze słodyczami, można je jeść? Jeśli tak, to jak? A może zdrowe słodycze są lepszą alternatywą?
Słodycze są jednym z produktów, których z całą pewnością należy unikać. Odznaczają się one wysokim IG, a więc po spożyciu powodują gwałtowny wzrost insuliny i glukozy we krwi, co nasila problem insulinooporności.
Natomiast, co zrobić w sytuacji gdzie nie potrafimy obejść się bez słodyczy? Przede wszystkim należy pamiętać, że możemy wpływać na zmniejszenie IG naszego posiłku przez spożywanie posiłków mieszanych, czyli zjedzenie węglowodanów (cukru) razem z tłuszczami i białkiem, co będzie się przekładało na spowolnienie wyrzutu glukozy we krwi. A więc zjadając ulubione ciastko, czy batonika powinniśmy uzupełnić posiłek w źródło zdrowych tłuszczy (np. kilka orzechów, mała garstka pestek dyni lub nasion słonecznika) oraz białka (np. jogurt naturalny, kefir, maślanka, skyr, serek wiejski).