U nas zapłacisz kartą
Pryszcze na pysku u psa - Przyczyny, leczenie i profilaktyka
Jak rozpoznać pryszcze u psa? Co musisz wiedzieć?
Pryszcze u psa mogą być dokuczliwe i czasem bolesne, ale jak rozpoznać, że nasz pies zmaga się z tą nieprzyjemną dolegliwością? Dobrze jest kierować się kilkoma wskazówkami, które w łatwy sposób pomogą nam zidentyfikować ten problem u naszego pupila. Na co zatem zwracać szczególną uwagę? Podpowiadamy.
Pierwszym sygnałem, że nasz pies może mieć pryszcze, jest pojawienie się niepokojących zmian na skórze. U psów mogą one wyglądać jak małe, czerwone guzki lub krostki, które pojawiają się w różnych miejscach na ciele. Mogą występować zarówno pojedynczo, jak i w grupach, a niekiedy przyjmują postać ropnych krostek.
Kolejną kwestią, na którą trzeba zwracać szczególną uwagę, jest swędzenie. Krostki mogą dawać duży dyskomfort, który będzie skłaniał psa do drapania się lub nawet gryzienia skóry w skrajnym przypadku. To z kolei może prowadzić do powstawania ran lub otarć na skórze. Pryszcze na skórze psa mogą powodować także zaczerwienienie i stan zapalny skóry wokół nich. Z łatwością zauważymy, że skóra wokół pryszczy jest bardziej wrażliwa i bardziej czerwona niż zwykle.
Pryszcze u psa mogą powodować utratę sierści wokół dotkniętego obszaru. Najczęstszym objawem jest widoczna skóra, a sierść jest krótsza lub całkowicie zanika. Ma to również negatywny wpływ na ogólny stan skóry. Może to objawiać się również suchą skórą, łuskami, wypadaniem sierści i łojotokiem.
Nużyca u psa
Zaczerwienione wyłysienia, zaskórniki i grudki to objawy nużycy – choroby skóry u psa wywołanej przez roztocza (nużeniec psi) naturalnie występujące w niewielkiej ilości na skórze zdrowych psów. Ta choroba skóry u psa dzieli się na dwa rodzaje – miejscową oraz uogólnioną. Różnią się one od siebie ilością zmian. W postaci miejscowej występuje do pięciu zmian chorobowych, w uogólnionej pięć lub więcej.
Diagnostyka nużycy polega na zbadaniu zeskrobin ze skóry. Samo pobranie próbki jest szybkie, proste i bezbolesne dla zwierzęcia. W celu pozyskania materiału do badania wykorzystuje się np. specjalną szpatułkę laboratoryjną.
Leczenie, niezależnie od postaci choroby – miejscowej lub uogólnionej – jest żmudne, długotrwałe, polega na poprawie kondycji i sprawności układu odpornościowego psa, a także na stosowaniu środków roztoczobójczych, kąpielach w specjalistycznym szamponie i ewentualnym smarowaniu zmienionych miejsc. Terapia powinna trwać nieprzerwanie aż do uzyskania trzech ujemnych wyników zeskrobin - wykonywanych w odstępach miesięcznych.
Profilaktyka chorób skóry u psa
Profilaktyka zdrowia skóry u psa wymaga różnorodnych środków zapobiegawczych, które nie tylko uniemożliwiają pojawienie się problemów skórnych, ale także hamują ich rozwój, jeśli już wystąpią. Dbałość o czystość osobistą i otoczenia również ogranicza rozmnażanie się bakterii i pasożytów, co sprzyja ich eliminacji.
Aby ustrzec psa przed problemami dermatologicznymi, warto:
- Zastosować właściwą dietę dla psa, na przykład przez podawanie karmy hipoalergicznej bogatej w wartościowe składniki odżywcze, a także zapewnić stały dostęp do świeżej wody.
- Ograniczyć liczbę kąpieli, chyba że są one absolutnie konieczne.
- Zatroszczyć się o czystość sierści psa, co obejmuje świadomy wybór szamponów i innych produktów do pielęgnacji skóry, regularne sprawdzanie i czesanie sierści, a także utrzymanie w czystości akcesoriów dla psa i otoczenia.
- Usunąć potencjalne alergeny, takie jak roztocza i pchły, przez dokładne sprzątanie i użycie środków antypasożytniczych.
- Zajmować się kontrolą i prewencją infestacji pcheł.
Oprócz tych działań, właściciel psa powinien zawsze zastosować odpowiednie leczenie, jeśli zauważy drobne problemy skórne u swojego pupila. Należy również przestrzegać zaleceń i czasu trwania terapii ustalonej przez lekarza weterynarii.
Alergie pokarmowe
Bardzo często różne zmiany skórne u psów są objawami alergii pokarmowej – wtedy można je zaobserwować głównie w okolicy głowy, uszu, przedpiersia i przednich kończyn. Zwierzę odczuwa bardzo silny świąd, może mieć łojotok, nawracające ropne zapalenie skóry, pokrzywkę. Na skutek drapania i lizania swędzących miejsc mogą powstać wyłysienia i rany.
Leczenie skórnych objawów alergii pokarmowych polega na doraźnym podaniu środka przeciwświądowego, a następnie rozpoczęciu diety eliminacyjnej, czyli podawaniu jedzenia z jednym źródłem białka – najczęściej jest to mięso indycze, królicze lub kangurze. Po dwunastu tygodniach można spróbować wprowadzić nowe białko – koniecznie w porozumieniu z lekarzem weterynarii, a najlepiej również z dietetykiem zwierzęcym.\
