Pryszcze po 25. roku życia - przyczyny i rozwiązania
Pryszcze - leczenie
Stosuje się różne metody w zależności od nasilenia i rodzaju trądziku. Terapia jest zwykle długotrwała. Przy łagodnym przebiegu wystarcza stosowanie miejscowych preparatów zawierających retinoidy, nadtlenek benzoilu, antybiotyki (erytromycyna i klindamycyna), kwas azelainowy. W średnio- lub bardzo nasilonym trądziku grudkowo-krostkowym stosuje się doustnie antybiotyki najczęściej z grupy tetracyklin. W cięższych postaciach trądziku, przy przewlekłym przebiegu choroby oraz oporności na inne formy leczenia stosuje się pochodne witaminy A, która działa na łojotok, nadmierne rogowacenie ujść przewodów łojowych oraz odczyn zapalny. Uwaga! W związku z działaniem uszkadzającym płód konieczne jest bezwzględne unikanie ciąży przez cały czas trwania leczenia witaminą A oraz po jego zakończeniu.
Odradza się celowe opalanie cery z wypryskami, w związku z tym, że pod wpływem promieni ultrafioletowych dochodzi do nasilenia istniejących zaburzeń złuszczania naskórka, w efekcie czego następuje pogorszenie stanu skóry skłonnej do trądziku w okresie jesiennym.
Jak pozbyć się wyprysków na twarzy u dorosłych?
Metody przeciwdziałania wypryskom na twarzy po 30., 40., 50. roku życia zależą przede wszystkim od przyczyny dolegliwości. Dlatego warto skonsultować się z lekarzem, który może pomóc je ustalić.
Zawsze w przypadku pojawiania się krost na twarzy w dorosłym wieku warto:
- zmienić dietę – eliminacja tłustych potraw, słodyczy i dużej ilości nabiału z diety może pomóc w walce z wypryskami,
- stosować odpowiednie kosmetyki – dostosowanie kosmetyków do typu skóry i jej potrzeb, (żel do mycia, tonik, krem na wypryski na twarzy),
- wypróbować domowe sposoby na ropne pryszcze – maseczki na bazie glinki, delikatne złuszczanie za pomocą peelingów enzymatycznych, stosowanie octu jabłkowego lub leków dostępnych bez recepty zawierających kwas salicylowy i azelainowy oraz nadtlenek benzoilu,
- stosowanie leków na receptę – w niektórych przypadkach konieczne może być skonsultowanie się z dermatologiem i zastosowanie leków na receptę.
Co na wypryski na twarzy po 30., 40. i 50. – leki na receptę
W przypadku nasilonych dolegliwości skórnych zalecana jest konsultacja z lekarzem. Dermatolog na podstawie wywiadu z pacjentem i badania może ustalić przyczynę występowania wyprysków i dobrać najodpowiedniejsze metody leczenia. Najczęściej wykorzystywane są preparaty miejscowe, takie jak retinoidy (np. Isotrex, Izotziaja), preparaty regulujące wydzielanie sebum (np. Acnatac, Duac), a w przypadku zakażeń – antybiotyki na pryszcze ropne (np. Dalacin T, Klindacin T).
W niektórych przypadkach lekarz może zaproponować kobietom leki hormonalne (np. Cyprodiol, Syndi-35), a jeśli zmiany skórne mają związek z menopauzą – hormonalną terapię zastępczą, która może wpłynąć na poprawę stanu skóry.
e -Konsultacja z Receptą Online TrądzikWypełnij formularz medyczny, aby
rozpocząć e-konsultację lekarską
bez wychodzenia z domu.
Wypryski i ropne pryszcze na twarzy po 30, 40 i 50-tce – przyczyny, leczenie
- Ropne pryszcze i krostki to stosunkowo częste zmiany skórne występujące u dorosłych.
- Wśród najważniejszych przyczyn wyprysków na twarzy po 30., 40. i 50. roku życia wymienia się zmiany hormonalne, stres i niewłaściwą dietę.
- Objawy trądziku w późniejszym wieku są zwykle charakterystyczne dla różnych rodzajów trądziku pospolitego oraz różowatego.
- Jest wiele leków zwalczających pryszcze na twarzy u osób powyżej 30. roku życia, ale wskazana jest konsultacja u dermatologa, który dobierze preparaty do charakteru zmian i nasilenia dolegliwości.
Wypryski na twarzy, najczęściej kojarzone z okresem dojrzewania, mogą dotyczyć również osób po 30., 40. i 50. roku życia. Przyczyny wyprysków w tym wieku są zróżnicowane, ale najczęściej wiążą się ze zmianami hormonalnymi, stresem i dietą. Jest wiele sposobów na radzenie sobie z problemem czerwonych krostek na twarzy w dorosłym wieku, ale wybór najwłaściwszej metody leczenia warto zostawić specjaliście. Skąd się biorą ropne wypryski na twarzy po 30. i jak można im zaradzić?
Tak powstaje pryszcz
Bakterie uwalniają enzymy (lipazy) rozkładające obojętne tłuszcze łoju na mniejsze cząstki (wolne kwasy tłuszczowe). Właśnie te kwasy tłuszczowe powodują powstawanie stanów zapalnych. Wzrasta liczba zakażonych komórek i wydzieliny wypełnającej woreczek. Jest tam coraz mniej miejsca, przez co nasila się nacisk na ścianki mieszka włosowego zablokowanego czopem rogowym. W pewnym momencie ścianki nie wytrzymują nacisku, pękają, a zawartość rozlewa się na otaczającą tkankę. Powstaje ostry stan zapalny, tworzą się krosty.
Trądzik pospolity może mieć różne etapy. Pierwsza odmiana trądziku charakteryzuje się zaskórnikami utrzymującymi się przez miesiące, a nawet lata, w okresie dojrzewania. Rozróżnia się zaskórniki otwarte i zamknięte. W zaskórnikach zamkniętych ujście mieszka jest zatkane, spod skóry prześwituje biaława grudka, czop łojowo-rogowy. Często dochodzi do zakażeń i nagromadzenia się ropy, ponieważ zawartość mieszka nie może się wydostać na zewnątrz. W zaskórnikach otwartych ujście się nie domyka, widoczny jest czarny punkt. Nie ma on nic wspólnego z brudem, jak się powszechnie uważa. Czarny kolor spowodowany jest utlenianiem się czopu rogowo-tłuszczowego. Kolejnym etapem trądziku jest jest acne papulopustolosa. W zaskórniku powstały już zmiany zapalne, grudki i krosty. Ten etap może ciągnąć się latami. Prawie każda krosta pozostawia wklęsłą (rzadziej także wypukłą) bliznę. Jeśli trądzik się pogarsza, rozwija się raczej rzaska forma acne conglobata. W wyniku stanu zapalnego wokół mieszka tworzą się guzkowate nacieki i ropne, a po ich ustąpieniu pozostają blizny wklęsłe i wypukłe.
