U nas zapłacisz kartą
"Przebarwienia i zmiany skórne u trzydziestolatków"
Niewłaściwa pielęgnacja skóry
Pielęgnacja skóry to podstawa utrzymania jej zdrowia i pięknego wyglądu. Jednak niewłaściwe nawyki pielęgnacyjne mogą prowadzić do powstawania pryszczy, zwłaszcza u osób w wieku 40 lat.
Najczęstsze błędy w pielęgnacji skóry dorosłych to przede wszystkim używanie zbyt agresywnych środków myjących, które mogą uszkadzać naturalną barierę ochronną skóry i prowadzić do nadprodukcji sebum. Częstym błędem jest także stosowanie zbyt ciężkich kremów nawilżających, które zatykają pory. Nieodpowiednie nawilżenie skóry, szczególnie w suchym klimacie, również może powodować problemy skórne.
Jakie produkty wybierać, aby unikać pryszczy? Kluczem jest wybór produktów dostosowanych do potrzeb naszej skóry. Warto sięgać po delikatne środki myjące bez agresywnych detergentów, które nie naruszają bariery lipidowej skóry. Produkty z kwasem salicylowym lub glikolowym mogą pomóc w złuszczaniu martwych komórek skóry i odblokowywaniu porów. Ważne jest także regularne nawilżanie skóry lekkimi, niekomedogennymi kremami oraz stosowanie filtrów przeciwsłonecznych, aby chronić skórę przed szkodliwym działaniem promieni UV.
Rodzaje trądziku u dorosłych
Podziału trądziku wieku dorosłego (tzw. trądziku późnego) można dokonać pod względem kilku kryteriów. W zależności od momentu, kiedy zmiany skórne pojawiły się po raz pierwszy, wyróżnia się:
- trądzik przetrwały – to taki, który swój początek miał już w okresie dojrzewania, wówczas został zaleczony, jednak po latach, już w dorosłym wieku, ponownie powraca, nieraz z większą siłą,
- trądzik o późnym początku – to z kolei trądzik, który po raz pierwszy pojawił się dopiero w wieku dorosłym.
Ze względu na charakterystyczne zmiany widoczne na skórze trądzik u dorosłych dzieli się również na:
- trądzik zaskórnikowy – charakterystyczne są dla niego zaskórniki otwarte (wągry) i zamknięte, uznawany jest za pierwszą fazę rozwoju trądziku, która często przechodzi w inne, bardziej nasilone formy, są to zmiany niezapalne,
- trądzik grudkowy i grudkowo-krostkowy – na skórze obecne są twarde grudki i krostki o czerwonym kolorze zakończone białą końcówką (są to więc już zmiany zapalne),
- trądzik ropowiczy i trądzik torbielowaty – skórę pokrywają rozległe i duże zmiany ropne, trudne w leczeniu, pozostawiające po sobie przebarwienia i blizny,
- trądzik różowaty – rodzaj trądziku, który nie do końca ma określone przyczyny, typowy jest jednak dla kobiet i wyróżnia się obecności wykwitów, rumienia, rozszerzonych naczynek szczególnie w okolicach nosa i na policzkach.
Trudno wytłumaczyć dlaczego, ale u osób dorosłych zmiany trądzikowe lokalizują się inaczej niż u młodzieży, najczęściej w dolnej części twarzy – na żuchwie, brodzie, w okolicy ust, na szyi. Nie mają charakteru rozsianego ani rozległego, ale przyjmują postać trwale utrzymujących się zmian zapalnych, często na podłożu suchej skóry. Trudno poddają się leczeniu i bardzo często pozostawiają na skórze trwałe ślady w postaci szpecących blizn i przebarwień.
Problem z trądzikiem nękającym dorosłych polega na tym, że standardowa pielęgnacja antytrądzikowa nie pomaga, a antybiotykoterapia ogólna jest skuteczna jedynie podczas przyjmowania leku. Najczęściej więc stosuje się terapię skojarzoną, dostosowaną do indywidualnych potrzeb pacjenta. W trudnych przypadkach jako leki tzw. pierwszego rzutu stosuje się doustnie antybiotyki (ze względu na ich antybakteryjne działanie), ale przede wszystkim retinoidy (pochodne witaminy A), np. izotretinoinę. Jest ona bardzo skuteczna – normalizuje różnicowanie komórek naskórka, zmniejsza nagromadzenie łoju w mieszkach włosowych. Ma jednak też minusy, działa bowiem teratogennie (może uszkodzić płód) i zwiększa wrażliwość skóry na promienie UV. Dlatego kilkumiesięczną terapię prowadzi się pod ścisłym nadzorem lekarza. Przed jej rozpoczęciem trzeba skontrolować poziom cholesterolu (wysoki jest przeciwwskazaniem), a podczas jej stosowania nie wolno zajść w ciążę (po zakończeniu kuracji kobieta powinna odczekać jeszcze 3–6 miesięcy, nim zajdzie w ciążę), opalać się ani poddawać inwazyjnym zabiegom kosmetycznym.Kuracja doustna jest uzupełniana, a w miarę poprawy stanu skóry zastępowana leczeniem miejscowym. Stosuje się wówczas preparaty do smarowania zawierające antybiotyki (erytromycynę czy klindamycynę) oraz retinoidy czy nadtlenek benzoilu. Ograniczają one rozwój bakterii wywołujących zmiany zapalne i podtrzymują efekty leczenia.
To istotny element kuracji przeciwtrądzikowej. Przede wszystkim trzeba uważnie wybierać kosmetyki – powinny to być preparaty o niezbyt bogatej formule (czym prostszy skład kosmetyku, tym lepiej dla skóry) i silnie nawilżające. Pożądanymi ich składnikami są: retinol (kremy z retinolem zapobiegają zaburzeniom keratynizacji naskórka i sprzyjają jego odnowie, ale jednocześnie bardzo wysuszają skórę, stąd konieczność intensywnego nawilżania), witaminy C i E (zwalczają wolne rodniki i hamują produkcję cytokin prozapalnych), wyciągi z alg czy aloesu (nawilżają). Do oczyszczania skóry zalecane są płyny micelarne, żele i preparaty oparte np. na kwasie salicylowym lub glikolowym – zmiękczają komórki naskórka, ułatwiają ich usunięcie i oczyszczenie porów. Wskazane jest też regularne (2 razy w tygodniu) stosowanie pilingów – mechanicznych albo chemicznych (usuwają zrogowaciały naskórek i ułatwiają odblokowanie porów).Wybierając kosmetyki mające ukryć niedoskonałości cery, trzeba szukać lekkich formuł, które nie zatykają porów, pozwalając skórze oddychać (kosmetyki tzw. niekomedogenne). Warto stosować preparaty, które mają dodatkowe właściwości sprzyjające leczeniu zmian trądzikowych, np. antybakteryjne, zwężające pory skóry i ograniczające wydzielanie łoju. miesięcznik "Zdrowie"
Co to jest trądzik dorosłych?
Trądzik dorosłych jest rodzajem trądziku, który dotyczy osób głównie po 30. roku życia. Razem z trądzikiem młodzieńczym, typowym dla okresu dojrzewania, zaliczany jest do tzw. trądziku pospolitego. Jest chorobą dermatologiczną, która może mieć bardzo różny przebieg i nasilenie: od lekkiego, przez umiarkowany, po ciężki. Ma przewlekły charakter i tendencję do nawrotów, dlatego zdarza się, że po pierwszej udanej kuracji dochodzi po pewnym czasie do ponownego zaostrzenia zmian. Jego leczenie jest długotrwałe i może obejmować wiele miesięcy, a nawet lat. Częściej dotyczy kobiet, co związane jest z nieraz bardzo znacznymi wahaniami poziomu hormonów.
Przyczyny trądziku u dorosłych są złożone i czasem ciężko ustalić jeden główny czynnik. W większości przypadków jednak sam mechanizm powstawania zmian trądzikowych jest podobny. Na skutek nadmiernego wydzielania łoju i zaburzeń procesu keratynizacji ujść gruczołów łojowych dochodzi do ich zablokowania. W ten sposób powstają zaskórniki, które uznawane są za pierwotne zmiany, z których w dalszej kolejności rozwijają się zapalne wykwity. Nagromadzone sebum i martwe komórki naskórka są doskonałą pożywką dla bakterii Cutibacterium acnes (nazywane też Propionibacterium acnes). Są one naturalnym elementem mikroflory skóry, jednak kiedy dochodzi do ich nadmiernego namnożenia, równowaga zostaje zaburzona. W obrębie zapchanych mieszków włosowych rozwija się stan zapalny i gromadzi ropna wydzielina.
Istotną rolę w powstawaniu trądziku odgrywają predyspozycje genetyczne: uważa się, że jeśli dermatoza ta występowała u rodziców, również u ich dzieci w dorosłym wieku może się pojawić. Kluczowa jest pielęgnacja, a dokładnie: popełniane na co dzień błędy. Czasem to właśnie one stanowią główną przyczynę trądziku u dorosłych. Można tu zaliczyć między innymi stosowanie kosmetyków ze składnikami komedogennymi, niedokładne oczyszczanie skóry czy jej przesuszanie zbyt agresywnymi preparatami. Jednak trzy najważniejsze czynniki odpowiedzialne za powstawanie lub nasilenie objawów trądziku to: zaburzenia hormonalne, nieprawidłowa dieta i stres.
