U nas zapłacisz kartą
Pryszcze w wieku 40 lat - Jak skutecznie radzić sobie z trądzikiem po czterdziestce
Domowe sposoby na pryszcze na brodzie
Ze względu na złożoną patogenezę trądziku i innych tego typu schorzeń, w której znaczny udział mają czynniki hormonalne, zapalne i genetyczne, domowe sposoby na pryszcze na brodzie stosować powinno się jedynie wspomagająco. Co więcej, należy się liczyć z tym, że skuteczność „babcinych” receptur będzie względnie niewielka w porównaniu z profesjonalnym leczeniem.
Niemniej, niezależnie od terapii zaordynowanej przez dermatologa, warto jest profilaktycznie wdrożyć takie działania, jak:
- zmiana diety, eliminacja tłuszczów nasyconych oraz trans a także węglowodanów o wysokim IG,
- rezygnacja z używek – alkoholu i papierosów,
- stosowanie jedynie naturalnych kosmetyków, bez detergentów i konserwantów,
- unikanie kosmetyków na bazie lipidów, które dodatkowo natłuszczają skórę oraz alkoholu, który ją przesusza, stymulując gruczoły łojowe do wytężonej pracy,
- unikanie sytuacji stresujących.
Należy pamiętać, że pryszczy na brodzie nie wolno wyciskać. Można je natomiast posmarować wyciągiem z cebuli lub delikatnym kremem z alantoiną czy kwasem hialuronowym. Ponadto wśród kosmetyków leczniczych szukać można takich, które zawierają w swoim składzie cynk, krzem, siarkę, a także heparynę, elastynę, kwas glikolowy czy witaminy A, C i E.
Ropne pryszcze i krostki na twarzy – objawy zmian skórnych u dorosłych
Zmiany skórne u dorosłych mogą przybierać różne formy. Zdecydowanie rzadziej niż u nastolatków mają charakter trądziku rozsianego na całej twarzy. Zwykle występują na określonym obszarze (trądzikowa mapa twarzy) lub pojawiają się punktowo. Wśród najczęściej spotykanych objawów zmian skórnych u dorosłych można wyróżnić:
- bolesne wypryski na twarzy – dolegliwości pojawiają się zwykle już w trakcie tworzenia się zmiany. Bolące ropne pryszcze są wynikiem zakażeń bakteryjnych i mogą wymagać leczenia antybiotykiem miejscowym (np. Dalacin T, Klindacin T),
- swędzące wypryski na twarzy – świąd często towarzyszy wypryskom na skórze i pojawia się często przed widocznymi objawami. Chociaż swędzenie jest naturalną reakcją organizmu na stan zapalny, zbyt intensywne drapanie może prowadzić do pogorszenia stanu skóry i rozprzestrzeniania się infekcji,
- ropne podskórne pryszcze – wypryski rozwijające się pod powierzchnią skóry są zwykle bardzo bolesne. Spowodowane są zablokowaniem gruczołów łojowych i mogą prowadzić do tworzenia się dużych, czerwonych guzów na skórze.
- nagłe wypryski na twarzy – gwałtowne pojawienie się rozsianych wyprysków na twarzy zwykle jest wynikiem reakcji alergicznej.
Ropne wypryski na twarzy po 30-tce
Wypryski na twarzy po 30. roku życia to problem, z którym zmagają się kobiety i mężczyźni. Główną przyczyną problemu są zwykle wahania hormonalne, które prowadzą do wystąpienia wyprysków. W przypadku kobiet są to przede wszystkim zmiany związane z cyklem menstruacyjnym i ciążą, a w niektórych przypadkach z zespołem policystycznych jajników. U mężczyzn za powstawanie pryszczy po 30. odpowiada przede wszystkim zbyt wysoki poziom androgenów.
Dodatkowo po 30. roku życia skóra zaczyna tracić elastyczność i zdolność do regeneracji, co może prowadzić do zatykania się porów i powstania wyprysków.
Trudno wytłumaczyć dlaczego, ale u osób dorosłych zmiany trądzikowe lokalizują się inaczej niż u młodzieży, najczęściej w dolnej części twarzy – na żuchwie, brodzie, w okolicy ust, na szyi. Nie mają charakteru rozsianego ani rozległego, ale przyjmują postać trwale utrzymujących się zmian zapalnych, często na podłożu suchej skóry. Trudno poddają się leczeniu i bardzo często pozostawiają na skórze trwałe ślady w postaci szpecących blizn i przebarwień.
Problem z trądzikiem nękającym dorosłych polega na tym, że standardowa pielęgnacja antytrądzikowa nie pomaga, a antybiotykoterapia ogólna jest skuteczna jedynie podczas przyjmowania leku. Najczęściej więc stosuje się terapię skojarzoną, dostosowaną do indywidualnych potrzeb pacjenta. W trudnych przypadkach jako leki tzw. pierwszego rzutu stosuje się doustnie antybiotyki (ze względu na ich antybakteryjne działanie), ale przede wszystkim retinoidy (pochodne witaminy A), np. izotretinoinę. Jest ona bardzo skuteczna – normalizuje różnicowanie komórek naskórka, zmniejsza nagromadzenie łoju w mieszkach włosowych. Ma jednak też minusy, działa bowiem teratogennie (może uszkodzić płód) i zwiększa wrażliwość skóry na promienie UV. Dlatego kilkumiesięczną terapię prowadzi się pod ścisłym nadzorem lekarza. Przed jej rozpoczęciem trzeba skontrolować poziom cholesterolu (wysoki jest przeciwwskazaniem), a podczas jej stosowania nie wolno zajść w ciążę (po zakończeniu kuracji kobieta powinna odczekać jeszcze 3–6 miesięcy, nim zajdzie w ciążę), opalać się ani poddawać inwazyjnym zabiegom kosmetycznym.Kuracja doustna jest uzupełniana, a w miarę poprawy stanu skóry zastępowana leczeniem miejscowym. Stosuje się wówczas preparaty do smarowania zawierające antybiotyki (erytromycynę czy klindamycynę) oraz retinoidy czy nadtlenek benzoilu. Ograniczają one rozwój bakterii wywołujących zmiany zapalne i podtrzymują efekty leczenia.
To istotny element kuracji przeciwtrądzikowej. Przede wszystkim trzeba uważnie wybierać kosmetyki – powinny to być preparaty o niezbyt bogatej formule (czym prostszy skład kosmetyku, tym lepiej dla skóry) i silnie nawilżające. Pożądanymi ich składnikami są: retinol (kremy z retinolem zapobiegają zaburzeniom keratynizacji naskórka i sprzyjają jego odnowie, ale jednocześnie bardzo wysuszają skórę, stąd konieczność intensywnego nawilżania), witaminy C i E (zwalczają wolne rodniki i hamują produkcję cytokin prozapalnych), wyciągi z alg czy aloesu (nawilżają). Do oczyszczania skóry zalecane są płyny micelarne, żele i preparaty oparte np. na kwasie salicylowym lub glikolowym – zmiękczają komórki naskórka, ułatwiają ich usunięcie i oczyszczenie porów. Wskazane jest też regularne (2 razy w tygodniu) stosowanie pilingów – mechanicznych albo chemicznych (usuwają zrogowaciały naskórek i ułatwiają odblokowanie porów).Wybierając kosmetyki mające ukryć niedoskonałości cery, trzeba szukać lekkich formuł, które nie zatykają porów, pozwalając skórze oddychać (kosmetyki tzw. niekomedogenne). Warto stosować preparaty, które mają dodatkowe właściwości sprzyjające leczeniu zmian trądzikowych, np. antybakteryjne, zwężające pory skóry i ograniczające wydzielanie łoju. miesięcznik "Zdrowie"