U nas zapłacisz kartą
Przyczyny i sposoby leczenia pryszczy wokół ust u dziecka
Pryszcze – jak się ich pozbyć?
Szacuje się, że około 85% nastolatków musi borykać się z pryszczami. Pierwsze zmiany skórne pojawiają się zarówno u dziewczynek, jak i chłopców między 11. a 13. rokiem życia. W większości przypadków objawy zanikają wraz z wiekiem. Niestety należy zdać sobie sprawę, że pryszcze pojawiają się także u osób dorosłych, które okres dojrzewania już dawno mają za sobą. Zdarza się, że bolesne krosty można zauważyć nie tylko na twarzy czy szyi, ale także na ramionach, plecach czy nawet w okolicach sfer intymnych. Ponieważ czynników wpływających na powstawanie pryszczy jest bardzo wiele, czasem trudno znaleźć skuteczną metodę ich zwalczania.
Zazwyczaj wypryski możemy dostrzec na twarzy. Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że niektóre pryszcze powstają zaledwie w ciągu jednej nocy – tymczasem jest to cały proces, który dopiero w końcowej fazie daje efekt bolesnej, nieprzyjemnie wyglądającej krosty.
Wszystko zaczyna się w chwili, kiedy gruczoły łojowe – na skutek różnych czynników – zaczynają w zdecydowanie krótszym czasie produkować nadmierne ilości łoju (zwanego również sebum). Skóra nie jest w stanie poradzić sobie z tą barierą, co prowadzi do zatkanych porów. Tak rodzą się zaskórniki, które przybierają dwie postacie: zamkniętą lub otwartą. Dobrze już na tym etapie zatroszczyć się o pielęgnację skóry, ponieważ z biegiem czasu zaskórniki uszkadzają tkankę znajdującą się wokół mieszka włosowego. Tkanki ulegają zrogowaceniu, a ze względu na zablokowaną przez sebum skórę nie są w stanie samodzielnie się zregenerować. Rozszerzone mieszki włosowe możemy zauważyć gołym okiem w postaci rozszerzonych porów.
Jeśli zignorujemy te poszczególne objawy, zatkane gruczoły łojowe zaczną wytwarzać bakterie. Są one normalną częścią flory bakteryjnej skóry, jednak w większych ilościach mogą ją podrażniać. Zaskórniki pękają, a ich zawartość rozlewa się na okoliczne tkanki. W ten sposób mamy już do czynienia ze stanem zapalnym, który powoduje szereg zmian skórnych: krost, grudek, a nawet guzków. Wypryski nie tylko są bardzo widoczne ze względu na towarzyszący im obrzęk, ale często też bolą przy najlżejszym dotyku. Na dodatek wiele osób ma tendencję do wyciskania pryszczy, sądząc, że pozbywając się zawartej w nich ropy przyspieszą proces gojenia. To duży błąd. O ile pojedyncza krosta rzeczywiście stanie się przez to mniejsza, to jednak z dużym prawdopodobieństwem na jej miejscu już wkrótce powstanie nowa. W ten sposób przyczyniamy się też do rozsiewania bakterii na większy obszar, więc pojedyncze pryszcze w naturalny sposób pociągają za sobą kolejne.
Trądzik wokół ust. O czym świadczą pryszcze na ustach i wokół nich?
Wypryski w okolicy ust, najczęściej swędzące, są objawem okołoustnego zapalenia skóry, które obecnie jest uważane za rodzaj trądziku różowatego – tłumaczy dermatolożka, Olga Warszawik. Zmiany te powstają lub się zaostrzają pod wpływem stosowania na skórę twarzy preparatów sterydowych. Pryszcze wokół ust mogą również się pojawiać pod wpływem promieniowania ultrafioletowego albo zmian hormonalnych. U części osób wywołującym je czynnikiem może być także alergia na preparaty stosowane do pielęgnacji skóry i do makijażu – dowiadujemy się. A to jeszcze nie wszystko.
Przyczyną wyprysków w okolicy ust może być także. pasta do zębów, więc kiedy pryszcze wokół ust się pojawią, należy zastanowić się, czy nie zmieniliśmy niedawno pasty, albo czy nie uczuliliśmy się na tą, której używamy od dawna – informuje dermatolożka.
Pasta do zębów na pryszcze – zdarzyło Ci się nakładać ją na wypryski? Oto, dlaczego nigdy więcej nie powinnaś tego robić
Co trzeba robić po zakończeniu leczenia?
Po przechorowaniu opryszczki należy pamiętać o możliwości nawrotu i unikać sytuacji, które mogą go wywołać. Chorzy z oczną postacią zakażenia powinni podlegać okresowej kontroli okulistycznej. Pacjenci po przebyciu ciężkiego zakażenia (postać uogólniona, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu, wrodzona postać zakażenia) mogą wymagać dalszej opieki specjalistycznej, w tym neurologicznej, rehabilitacyjnej, okulistycznej, immunologicznej.
Ze względu na znaczne rozpowszechnienie wirusa HSV-1 zwykle dochodzi do zakażenia osób w najbliższym otoczeniu. Aby ograniczyć przenoszenie wirusa, należy unikać bezpośredniego kontaktu z osobą chorą, np. nie całować się, nie używać tych samych naczyń, sztućców, ręczników, szminek. Nie powinno się dotykać zmian skórnych. Podczas występowania objawów należy ograniczyć kontakty towarzyskie i przebywanie w skupiskach ludzkich.
Zapobieganie zakażeniu wirusem HSV-2 polega na unikaniu kontaktów seksualnych z osobą, która ma wykwity na narządach płciowych. Celem zapobiegania zakażeniu wrodzonemu kobiety powinny unikać zajścia w ciążę podczas pierwotnego zakażenia wirusem HSV-2. Stwierdzenie zmian opryszczkowych na narządach płciowych u kobiety rodzącej w okresie czynnego zakażenia jest wskazaniem do wykonania cesarskiego cięcia, aby uniknąć zakażenia noworodka podczas porodu siłami natury.
Opryszczka - pytania i odpowiedzi
Zobacz także
Karmienie piersią w sytuacjach szczególnych Jak kontynuować karmienie piersią po powrocie do pracy? Czy karmiąc dziecko, mogę przyjmować leki? Czy mogę karmić piersią po cięciu cesarskim? Czy możliwe jest karmienie naturalne wcześniaka? Co robić, gdy moje dziecko ma żółtaczkę lub jest chore? Kiedy należy się skonsultować z lekarzem?