U nas zapłacisz kartą
Jak Skutecznie Radzić Sobie z Wrzodami i Pryszczami na Plecach
Dlaczego powstają pryszcze na plecach?
Przyczyny powstawania pryszczy na plecach są takie same jak w przypadku pryszczy na twarzy. Najczęstszą przyczyną powstawania wyprysków są zmiany hormonalne w organizmie, które są nieodłącznym elementem okresu dojrzewania, ale mogą pojawić się również w późniejszym okresie.
Testosteron i pryszcze na plecach
W dużej mierze to testosteron wpływa na funkcjonowanie gruczołów łojowych i jest odpowiedzialny za powstawanie pryszczy. Pod wpływem tego hormonu gruczoły wydzielają nadmierną ilość sebum, które zatyka pory. Z kolei one stanowią idealne miejsce do namnażania się bakterii, co prowadzi do powstawania stanów zapalnych – bolesnych, ropnych pryszczy na plecach, ramionach, dekolcie oraz twarzy.
Inne przyczyny pryszczy na plecach u dorosłego
Zaburzenia hormonalne to nie jedyna przyczyna powstawania wyprysków. U osób dorosłych, po 30 r.ż., pryszcze na plecach mogą być wywołane przez czynniki takie jak:
- przyjmowanie niektórych leków (sterydowych, przeciwpadaczkowych),
- czynniki genetyczne ,
- silny, przewlekły stres ,
- ogólne przemęczenie ,
- nietolerancja glutenu czy nabiału,
- złe nawyki żywieniowe – zbyt częste sięganie po produkty wysoko przetworzone i zawierające duże ilości cukru,
- wysuszenie skóry m.in. przez działanie promieni UV,
- szkodzące skórze kosmetyki – m.in. niektóre kolorowe żele pod prysznic zawierające sztuczne barwniki,
- noszenie ubrań ze sztucznych tkanin nieprzepuszczających powietrza.
Przyczyny pryszczy na plecach u kobiet
Za pryszcze na plecach u kobiet często odpowiadają zaburzenia hormonalne, a dokładniej nadmiar w organizmie androgenów, męskich hormonów. Poza zmianami skórnymi symptomy, które powinny skłonić do zbadania poziomu androgenów, to nieregularne miesiączki i hirsutyzm – nadmierne owłosienie.
Jak pozbyć się pryszczy na plecach?
Skoro pryszczy na plecach nie można wyciskać, to jak je można usunąć? Skutecznym rozwiązaniem może być maść na pryszcze na plecach ( zwłaszcza te podskórne) m.in. maść ichtiolowa , która zawiera sulfobituminian amonowy. Preparat ma działanie ściągające, przeciwbakteryjne, a przede wszystkim umożliwia ujście ropy. Maść nakłada się punktowo, jedynie na pojedyncze zmiany. Dostaniesz ją w każdej aptece za mniej niż 5 zł. Stosuj ją ostrożnie, ponieważ barwi odzież i pościel.
Jeśli zmiany nie ustępują, należy zgłosić się do lekarza, który przepisze receptę na silniejsze leki. Są to zazwyczaj preparaty w postaci kremów, roztworów na skórę czy żeli. Skuteczne kremy i maści na pryszcze na plecach zawierają następujące składniki:
- kwas salicylowy,
- kwas azelainowy,
- nadtlenek benzoilu,
- związki siarki i cynku,
- retinoidy (izotretynoina, tretynoina).
Przy nasilonych zmianach, gdy pryszcze na plecach są duże, liczne i nie ustępują pomimo miejscowego leczenia, lekarz może zalecić leczenie doustne – izotretynoiną . Ze względu na swoje teratogenne działanie, retinoidy, w szczególności izotretynoina, nie mogą być stosowane przez kobiety w ciąży .
Czym jest wrzód?
Wrzód na ciele może pojawić się w dowolnym miejscu. Bezpośrednimi przyczynami powstawania owrzodzeń są urazy mechaniczne lub chemiczne. Najczęściej wrzody tworzą się między pośladkami, w okolicach podudzia oraz na stopach. Na ogół pojawiają się w miejscach owłosionych oraz tam, gdzie gromadzi się duża ilość łoju i brudu. Większe ryzyko wrzodów występuje u osób z osłabioną odpornością. W wyniku uszkodzenia tkanek dochodzi do przerwania ciągłości nabłonka i pojawienia się stanu zapalno-martwiczego. Wrzody przypominają niewielkich rozmiarów ranki, które mają tendencję do krwawienia. Do innych przyczyn można zaliczyć odporność na metycylinę.
Zgrubienia między pośladkami tworzą się najczęściej u osób chorujących przewlekle na cukrzycę oraz schorzenia nerek. Często takie zmiany skórne spotykane są u pacjentów uzależnionych od alkoholu oraz cierpiących na choroby nowotworowe, głównie układu krwionośnego.
Czym jest torbiel włosowa?
Torbiel włosowa, inaczej pilonidalna, jest jednym z rodzajów zapalenia tkanki podskórnej, występującego w szparze międzypośladkowej. Ma postać pęcherza, w którym znajdują się płyn ropny oraz włosy. Choroba dotyka około 1% populacji w przedziale wiekowym między 20. a 40. rokiem życia. Znacznie częściej cierpią na nią kobiety niż mężczyźni. Przyczynami jej powstawania są najczęściej: siedzący tryb życia, nadmierna potliwość, brak higieny osobistej, a także otyłość. Torbiel pilonidalna pojawia się częściej u osób cierpiących na przewlekłe choroby, w tym cukrzycę, lub przyjmujących leki immunosupresyjne.
Objawami torbieli włosowej są bolesny guz w okolicy kości ogonowej, obrzęk oraz wyraźne zaczerwienienie. Obserwuje się też wydostanie się ropnej mazi na zewnątrz torbieli. W niektórych przypadkach, zwłaszcza gdy torbiel jest dużych rozmiarów, mogą pojawić się wysoka temperatura ciała i dreszcze. Inne objawy towarzyszące torbieli przypominają symptomy gruźlicy lub choroby Leśniowskiego-Crohna.
Leczenie torbieli pilonidalnej najczęściej wymaga interwencji chirurgicznej, polegającej na podaniu miejscowego znieczulenia, nacięciu torbieli i usunięciu ropy. Zmiana ostrzykiwana jest lignokainą oraz środkiem bakteriobójczym. Jeśli jest pokaźnych rozmiarów, chirurg usuwa również zakażone tkanki znajdujące się w jej najbliższym sąsiedztwie. U niektórych pacjentów konieczne jest przyjmowanie antybiotyków.
Zobacz wideo: Świąd skóry - jak sobie z nim radzić?
