U nas zapłacisz kartą
Pryszcze z białym czubkiem - Przyczyny, leczenie i porady pielęgnacyjne
Pryszcze
Prawie 85% osób w wieku 12-24 lat w mniej lub bardziej zaawansowanym stopniu boryka się z trądzikiem. Zazwyczaj najczęstszym okresem jego występowania jest okres dojrzewania, gdy zmiany hormonalne pobudzają gruczoły łojowe. Gruczoły łojowe wydzielają tłustą substancję zwaną sebum inaczej łojem, która nawilża skórę i włosy. W późniejszych latach występowanie trądziku może nasilać stres, miesiączka, stosowanie tabletek antykoncepcyjnych.
Zaskórniki powiększają się, tworząc krosty lub inne rodzaje wykwitów:
1. z białym czubkiem. Są to zamknięte pory, które nie mają ujścia.
2. z czarnym czubkiem. Są to pory, które są otwarte i ciemne na powierzchni.
3. wypryski. Są czerwone i sygnalizują zakażenie bakteryjne w zaczopowanych porach.
4. torbiele. Są to grube guzki pod powierzchnią skóry, które powstają w wyniku gromadzenia się wydzieliny.
Diagnostyka problemu trądziku na dekolcie
Diagnozowanie trądziku na dekolcie powinno być przeprowadzane przez specjalistę dermatologa, aby zapewnić skuteczne i celowane leczenie. Proces diagnostyczny może obejmować:
- Wywiad medyczny : Lekarz może zapytać o historię trądziku, stosowane kosmetyki, dietę, styl życia oraz historię medyczną, aby zidentyfikować potencjalne przyczyny problemu.
- Badanie fizykalne : Dokładne obejrzenie skóry pozwala na ocenę rodzaju i stopnia nasilenia trądziku, a także wykrycie innych problemów skórnych, które mogą wpływać na trądzik.
- Testy : W niektórych przypadkach mogą być konieczne dodatkowe badania, takie jak badania krwi (np. poziom hormonów) lub testy alergiczne, aby wykluczyć inne przyczyny problemów skórnych.
Na podstawie zebranych informacji dermatolog może zalecić odpowiednie leczenie trądziku na dekolcie, które może obejmować specjalistyczne preparaty, zmiany w pielęgnacji i stylu życia, a w niektórych przypadkach także leczenie farmakologiczne. Ważne jest, aby pamiętać, że każdy przypadek trądziku jest indywidualny, a co za tym idzie, leczenie powinno być dostosowane do konkretnych potrzeb pacjenta. Regularne wizyty u dermatologa i ścisłe przestrzeganie zaleceń mogą znacząco przyczynić się do poprawy stanu skóry i zapobiec powstawaniu nowych zmian trądzikowych.
Wyciskanie pryszczy – krok po kroku
Pamiętaj, że wyciskanie pryszczy powinno zawsze być wyjściem awaryjnym, a nie codziennym „nawykiem” pielęgnacyjnym skóry z problemami. Na dłuższą metę metoda ta przynosi więcej szkód niż korzyści, bowiem gwałtownie opróżnione gruczoły łojowe zaczynają w pewnym momencie nadrabiać straty i dochodzi do wzmożonej produkcji łoju.
Trądzik neuropatyczny
Są osoby wręcz obsesyjnie uzależnione do wyciskania pryszczy – mówimy wtedy o tzw. trądziku neuropatycznym, który jest rodzajem zaburzenia psychicznego. Problem ten dotyka zwykle młodych kobiet z niską samooceną, lękami, nierzeczywistą oceną własnego wyglądu, które za wszelką cenę chcą wyglądać perfekcyjnie! Dlatego każdą, nawet najmniejszą i wręcz niewidoczną gołym okiem zmianę na skórze próbują usunąć, a po wyciśnięciu krosty czują chwilowe zadowolenie, które następnie przeradza się w żal i złość.
Ropne bąble na skórze
Bąble ropne na skórze wskazywać mogą nie tylko na jedną z postaci opryszczki, ale też tzw. czyraczność. Czyraki są objawem gronkowcowego zapalenia mieszków włosowych.
W przebiegu infekcji w pierwszej kolejności na skórze pojawiają się niezwykle bolesne, czerwone, twarde i zbite guzki. Po kilku dniach pod ich powierzchnią zaczyna się zbierać ropna treść.
W dalszej kolejności dochodzi do samoczynnego pęknięcia zmiany skórnej i rozlania się jej zawartości. Wiąże się to z kolejną porcją doznań bólowych, a dodatkowo należy się liczyć z tym, że w miejscu rozerwania czyraka pozostanie głęboka, widoczna blizna.
Czyraki występują pojedynczo. Mogą się pojawić w każdym niemal miejscu, ale zwłaszcza na plecach, ramionach, pośladkach, klatce piersiowej, szyi. W ostatnim przypadku istnieje ryzyko poważnych powikłań, z zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych włącznie.
Innym schorzeniem, w przebiegu którego pojawiające się na skórze bąble wypełnione są ropą, jest choroba Duhringa. Jest to skórna postać celiakii, a więc skrajnej postaci nietolerancji glutenu. Mimo zupełnie odrębnej etiologii, zmiany skórne przypominają te, które pojawiają się u pacjentów chorych na opryszczkę.
Różni się jednak ich lokalizacja. W tym przypadku ropnie pojawiają się w takich miejscach, jak:
- kolana i łokcie,
- pośladki i lędźwie,
- okolice łopatek,
- twarz i owłosiona skóra głowy.
Zmiany w stylu życia jako pierwszy krok do leczenia
Aby skutecznie zmniejszyć problem krost na dekolcie oraz zapobiegać ich ponownemu pojawianiu się, konieczne jest wprowadzenie odpowiednich zmian w codziennym stylu życia. Te modyfikacje dotyczą przede wszystkim diety, aktywności fizycznej i ogólnej higieny:
- Zdrowa dieta : Ograniczenie spożycia pokarmów bogatych w cukry proste, tłuszcze nasycone oraz produktów mlecznych może pomóc w redukcji trądziku na dekolcie . Warto zwiększyć spożycie warzyw, owoców, pełnoziarnistych produktów oraz zdrowych tłuszczów, które wspierają zdrowie skóry.
- Aktywność fizyczna : Regularne ćwiczenia wspomagają detoksykację organizmu i regulują poziom hormonów, co może przyczyniać się do zmniejszenia krostek na dekolcie . Ważne jest, aby po każdej aktywności fizycznej niezwłocznie wziąć prysznic, aby usunąć pot i bakterie z powierzchni skóry.
- Odpowiednia higiena : Używanie łagodnych, niekomedogennych środków do mycia ciała może pomóc w utrzymaniu porów skóry czystych i wolnych od zatorów. Regularna wymiana odzieży, szczególnie po intensywnym wysiłku fizycznym, zapobiega nadmiernemu gromadzeniu się bakterii na skórze.
Implementacja tych zmian może znacząco wpłynąć na poprawę stanu skóry i zredukować pojawianie się nowych pryszczów na dekolcie .
