U nas zapłacisz kartą
Pojawienie się Pryszczy z Płynem Surowiczym - Przyczyny, Leczenie i Porady
Wypryski na brodzie u młodzieży - skąd się biorą?
Wypryski na brodzie u osób w wieku nastoletnim (11-18 lat) z dużą dozą prawdopodobieństwa są manifestacją schorzenia znanego jako trądzik młodzieńczy (Acne juvenilis). Jest to przewlekła choroba gruczołów łojowych oraz ujść mieszków włosowych, powodująca nadprodukcję sebum.
Bezpośrednią jej przyczyną jest:
- nadmierne stężenie androgenów w okresie dojrzewania płciowego, zwłaszcza u chłopców,
- przyspieszone rogowacenie ujść gruczołów łojowych,
- nadkażenia bakteryjne, zwłaszcza ze strony szczepu Propionibacterium acnesi.
W zależności od charakteru objawów przypadłość ta występuje w kilku odmianach, wśród których wyróżnić można:
- trądzik zaskórnikowy – podstawowym wykwitem są tak zwane wągry (zaskórniki), otwarte lub zamknięte. Mają one średnicę od 1 do 3 milimetrów. Są efektem zatkania gruczołów łojowych,
- trądzik krostkowy – na twarzy, w tym w szczególności w tzw. strefie T (czoło, nos, broda), pojawiają się wypełnione ropą, żółtawe krosty, zaś skóra objęta zostaje stanem zapalnym. Pryszcze te są miękkie, ale nie powinny być wyciskane, a to z uwagi na ryzyko dalszego rozprzestrzenienia choroby. Po ustąpieniu pryszczy z twarzy, do końca życia mogą po nich pozostać blizny,
- trądzik grudkowy lub grudkowo-krostkowy – oprócz ropnych krost, na brodzie pojawić się mogą twarde, zbite, czerwone grudki.
Jak wyglądają przęcherze oparzeniowe?
Oparzenie termiczne z bąblami
Nazywa się je różnie: bąble, pęcherze lub burchle. Tak czy inaczej, są dla nas nieprzyjemną pozostałością po spotkaniu ze źródłem ciepła, promieniowaniem lub substancją żrącą. Najczęstszą i najbardziej znaną przyczyną powstawania pęcherzy na skórze jest oparzenie termiczne drugiego stopnia. Jeżeli po oblaniu wrzątkiem czy olejem w miejscu uszkodzonym pojawiają się bąble, to znaczy, że mamy do czynienia z nieco głębszym oparzeniem. W przypadku poparzeń pierwszego stopnia skóra będzie tylko zaczerwieniona.
Bąble oparzeniowe są wypełnione płynem surowiczym. W ten sposób organizm buduje naturalną ochronę przed zakarzeniami, dlatego nie należy ich przebijać. Trzeba po prostu zaczekać, aż same zejdą.
Kiedy zbyt wcześnie pęknie pęcherz oparzeniowy, może dojść do zakażenia. Najlepiej jest od razu zdezynfekować to miejsce i zakryć czystym opatrunkiem. Bąbli nie dezynfekujemy, jednak jeśli nie pękną. Jeżeli burchel bardzo nam dokucza, to możemy poprosić lekarza czy może przebić go, zapewniając sterylne warunki.
Ponieważ oparzenia wrzątkiem czy olejem najczęściej zdarzają się podczas gotowania, to najbardziej są na nie narażone ręce, okolice kciuka i palca wskazującego oraz nadgarstka. To jeden z powodów, dla których oparzeni w ogóle decydują się przebić pęcherz.
Bąbel lub bąble oparzeniowe mogą się leczyć do około 2 do 3 tygodni. Po tym czasie pęcherz znika i prawdopodobnie unikniemy pojawienia się blizny. Dużo zależy od tego, czy było to powierzchniowe poparzenie wrzątkiem, czy głębokie oparzenie olejem.
Jak wyglądają burchle?
Zanim zaczniemy porównywanie pęcherzy oparzeniowych z innymi, dobrze będzie powiedzieć więcej o ich wyglądzie. W zależności od stopnia i źródła poparzeń będą wyglądać bardzo różnie. Od bąbla oparzeniowego o średnicy kilku milimetrów do wielkich burchli, przesłaniających sporą część kończyny. Z bąblami niedużej wielkości zwykle radzimy sobie we własnym zakresie. Wewnątrz znajduje się biały lub żółty płyn surowiczy, zwany też limfatycznym. To właśnie wypełnianie się miejsca tym płynem powoduje podniesienie naskórka i powstanie czegoś w rodzaju naturalnej poduszki ochronnej. Kiedy pęknie pęcherz, ten naturalny kompres zostaje zniszczony i zarazki mają bezpośredni dostęp do głębszych warstw naszej skóry.
Profilaktyka blizn po ospie. Jak im zapobiegać?
Na czym polega profilaktyka blizn po ospie? Oto najważniejsze zasady:
- chroń zainfekowaną skórę przed promieniami słonecznymi,
- przestrzegaj zasad higieny,
- skróć paznokcie, by nie powodować nimi podrażnień w obrębie krostek,
- stosuj preparaty łagodzące świąd – np. na bazie pantenolu lub alantoiny,
- unikaj rozdrapywania pęcherzyków, zakładaj na noc bawełniane rękawiczki,
- używaj łagodnych preparatów myjących do ciała,
- zażywaj kąpieli z ziołami,
- zmieniaj regularnie ubrania, piżamę oraz pościel, aby uniemożliwić bakteriom dalszy rozwój.
Ile trwa kuracja w przypadku ospy? Jak długo smarować krosty? Czas wylęgania się choroby wynosi od 10 do 21 dni, natomiast od pojawienia się pierwszych krost do momentu ich przyschnięcia mija zwykle około 7-10 dni – w tym czasie należy stosować polecone preparaty łagodzące świąd.
Jak leczyć blizny po ospie?
Czym smarować blizny po ospie? Co na blizny po ospie stosować? W sklepach medycznych jest dostępnych wiele produktów, które przyspieszają gojenie blizn po ospie. Należy do nich np. maść na blizny po ospie z miodem Manuka . Składnik ten wykazuje właściwości antybakteryjne, nawilżające oraz kojące i jest stosowany do ran, które trudno się goją.
W dzisiejszych czasach możliwe jest także usuwanie blizn po ospie. W tym celu stosuje się:
- mezoterapię igłową – zabieg polega na wprowadzeniu w tkankę podskórną substancji leczniczych, które pobudzają mikrokrążenie w skórze i odżywiają ranę, przyspieszając jej gojenie. Dzięki temu blizny zanikowe ulegają wypełnieniu,
- karboksyterapię – metoda ta korzysta z właściwości dwutlenku węgla. Po wprowadzeniu pod skórę gaz pobudza mikrokrążenie i tym samym poprawia odżywienie tkanki oraz pobudza procesy regeneracyjne,
- laseroterapię – poddanie wybranego miejsca na skórze działaniu lasera powoduje uruchomienie procesów regeneracyjnych skóry i przyspieszenie gojenia ran,
- radiofrekwencję mikroigłową – metoda ta polega na nakłuwaniu skóry za pomocą ultracienkich igieł przy jednoczesnej emisji fali radiowej, która ociepla bliznę. W efekcie zwiększa się wydajność procesów regeneracyjnych skory i gojenie blizn jest przyspieszone.
Ropne bąble na skórze
Bąble ropne na skórze wskazywać mogą nie tylko na jedną z postaci opryszczki, ale też tzw. czyraczność. Czyraki są objawem gronkowcowego zapalenia mieszków włosowych.
W przebiegu infekcji w pierwszej kolejności na skórze pojawiają się niezwykle bolesne, czerwone, twarde i zbite guzki. Po kilku dniach pod ich powierzchnią zaczyna się zbierać ropna treść.
W dalszej kolejności dochodzi do samoczynnego pęknięcia zmiany skórnej i rozlania się jej zawartości. Wiąże się to z kolejną porcją doznań bólowych, a dodatkowo należy się liczyć z tym, że w miejscu rozerwania czyraka pozostanie głęboka, widoczna blizna.
Czyraki występują pojedynczo. Mogą się pojawić w każdym niemal miejscu, ale zwłaszcza na plecach, ramionach, pośladkach, klatce piersiowej, szyi. W ostatnim przypadku istnieje ryzyko poważnych powikłań, z zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych włącznie.
Innym schorzeniem, w przebiegu którego pojawiające się na skórze bąble wypełnione są ropą, jest choroba Duhringa. Jest to skórna postać celiakii, a więc skrajnej postaci nietolerancji glutenu. Mimo zupełnie odrębnej etiologii, zmiany skórne przypominają te, które pojawiają się u pacjentów chorych na opryszczkę.
Różni się jednak ich lokalizacja. W tym przypadku ropnie pojawiają się w takich miejscach, jak:
- kolana i łokcie,
- pośladki i lędźwie,
- okolice łopatek,
- twarz i owłosiona skóra głowy.
