U nas zapłacisz kartą
Przyczyny pryszczy za uszami - Objawy, Diagnoza i Skuteczne Metody Leczenia
Krosty na szyi - przyczyny i leczenie. Co oznaczają i jak się ich pozbyć?
Krosty na szyi oraz karku stanowią częsty objaw trądziku. Wbrew powszechnemu przekonaniu, nie musi on być zlokalizowany wyłącznie na twarzy. Co jeszcze mogą oznaczać takie wypryski? Sprawdź, jakie są inne przyczyny zmian na szyi, a także jak można je wyleczyć.
- Krosty na szyi spowodowane mogą być trądzikiem, który jest jedną z najczęściej występujących chorób skóry. Kogo dotyczy?
- Krosty na szyi mogą mieć różne przyczyny, np. zmiany hormonalne. Co jeszcze?
- Ze względu na rodzaj wyprysków oraz ich lokalizację stosuje się zróżnicowane leczenie. Na czym ono polega?
Zespół Ramsaya Hunta i inne powikłania po półpaścu usznym
Możliwe powikłania po półpaścu usznym to m.in. zespół Ramsaya Hunta (ang. Ramsay Hunt syndrome – RHS). Jego bezpośrednią przyczyną jest zapalenie zwoju kolanka nerwu twarzowego. W przebiegu choroby pęcherzom, bólowi ucha i zaburzeniom słuchu towarzyszy:
- niedowład nerwu twarzowego (VII nerwu czaszkowego) lub jego porażenie,
- niedowład lub porażenie nerwu przedsionkowo-ślimakowego (VIII nerwu czaszkowego),
- rzadziej zajęte są również inne nerwy czaszkowe.
W konsekwencji osoba chora ma zaburzenia ruchów twarzy, np.:
- trudności w zmarszczeniu czoła,
- zaburzenia czucia w obrębie twarzy,
- asymetria twarzy,
- opadanie kącika ust,
- niedomykanie szpary oka.
W przypadku zdiagnozowania zespołu Ramsaya Hunta bardzo ważne jest wdrożenie natychmiastowego leczenia przeciwwirusowego (stosuje się np. acyklowir). W przeciwnym razie uszkodzenie nerwu twarzowego może być nieodwracalne.
Bardzo rzadko zdarza się, że w przebiegu choroby nie występuje wysypka. Szczególnie w takich przypadkach konieczna jest diagnoza wykluczająca zespół Bell, który również cechuje porażenie nerwu twarzowego.
Ponadto rzadkie powikłania po półpaścu to:
- nadkażenie bakteryjne,
- zapalenie siatkówki,
- aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych,
- ostre lub przewlekłe zapalenie mózgu,
- zapalenie rdzenia kręgowego,
- udar mózgu.
Czym jest trądzik hormonalny?
Przyjęło się, że trądzik to choroba wieku dojrzewania. Niestety trądzik hormonalny, znany także jako trądzik androgenny, może wystąpić w każdym wieku, niezależnie od płci, choć u osób dorosłych częściej pojawia się u kobiet niż mężczyzn. Co więcej, w ciągu ostatnich 10 lat zauważa się znaczny wzrost zachorowań u kobiet między 25. a 30. rokiem życia. Oprócz tego z trądzikiem hormonalnym coraz częściej zmagają się kobiety dojrzałe, wchodzące w okres menopauzy, a więc między 40. a 50. rokiem życia.
Dlaczego trądzik po 25. roku życia to tak powszechna choroba w XXI wieku? W dużej mierze winne są hormony. Trądzik u osób dorosłych związany jest z zaburzeniami gospodarki hormonalnej oraz zmianami w stężeniu określonych hormonów płciowych, które mogą pojawiać się w różnych okresach życia:
- produkcja testosteronu (męskiego hormonu płciowego) wzrasta w okresie dojrzewania zarówno u chłopców, jak i u dziewczyn,
- testosteron zaburza równowagę hormonalną i zwiększa produkcję sebum skórnego, które powoduje zatykanie porów, rozrost flory bakteryjnej, a w konsekwencji – trądzik,
- zmiany hormonalne na twarzy mogą pojawiać się także u kobiet tuż przed okresem, w trakcie ciąży, po odstawieniu tabletek antykoncepcyjnych, a także w okresie menopauzy.
Etiopatogeneza trądziku
Aby jak najlepiej zrozumieć istotę trądziku hormonalnego, należy zacząć od podstaw, a więc tego, dlaczego na naszej twarzy w pewnym momencie mogą pojawić się zmiany skórne świadczące o tej chorobie. Skąd bierze się trądzik? Odpowiedź na to pytanie w dużej mierze leży w naszych genach. Skłonności do tej choroby są warunkowane genetycznie. Dlatego też, jeśli jedno lub oboje rodziców posiadało trądzik w młodości, prawdopodobieństwo posiadania go przez dziecko znacznie wzrasta.
Oprócz tego wpływ na pojawienie się trądziku mają 3 istotne czynniki:
- zwiększona aktywność gruczołów łojowych – decydujące są hormony androgenne, które mają wpływ na powiększenie gruczołów łojowych i dodatkowo wzmagają wydzielanie przez nie sebum,
- zaburzony proces rogowacenia przewodów wyprowadzających mieszków włosowych – dochodzi do nadmiernego złuszczania komórek skóry, które znacznie szybciej obumierają, a następnie, zamiast ulec złuszczeniu, zaczynają zapychać ujścia gruczołów łojowych. W tym samym czasie kanały łojowe ulegają zwężeniu, przez co sebum nie może w prawidłowy sposób przedostać się na powierzchnię skóry. To z kolei prowadzi do powstawania zaskórników otwartych i zamkniętych, które z kolei mogą przekształcać się w grudki lub krosty,
- kolonizacja mieszków włosowych przez bakterie Propionibacterium acnes – stanowią one naturalny element mikrobiomu naszej skóry. Jeśli jednak dochodzi do jego zaburzenia, np. poprzez zaczopowanie ujść mieszków włosowych, dochodzi do ich zwiększonego namnażania, przez co dochodzi do zainfekowania skóry i powstawania na niej niedoskonałości.
Jak należy pielęgnować skórę głowy z krostami?
Istnieje wiele sposobów na pozbycie się pryszczy z powierzchni skóry głowy. Dermatolodzy polecają szampony, w których znajdują się m.in. ketokonazol lub cyklopiroksyna. Dobre efekty daje stosowanie preparatów z kwasem salicylowym i tlenkiem cynku. Przed ich nałożeniem na skórę należy upewnić się, że wymienione składniki aktywne nie powodują reakcji alergicznych.
Jeśli zmiany są zbyt rozległe, konieczna jest wizyta u dermatologa. W zależności od przyczyny zmian ropnych lekarz może zaproponować stosowanie maści z antybiotykiem, a nawet preparatów doustnych. Domowe sposoby na pryszcze na głowie mogą okazać się mało skuteczne. Nie da się jednak ukryć, że wiele problemów dermatologicznych można wyraźnie zmniejszyć za pomocą zmiany nawyków żywieniowych i stylu życia.
Aby cieszyć się zdrowym naskórkiem:
- porzuć zgubne nawyki, tj. zrezygnuj z palenia papierosów i picia alkoholu,
- zadbaj o odpowiednią dietę, bogatą w witaminy i minerały, najlepiej pochodzące ze świeżych warzyw i owoców. Ogranicz słodycze i częściej zaglądaj do sklepu z ekologiczną, nieprzetworzoną żywnością. Zadbaj o odpowiednie nawodnienie, bo od niego również zależy kondycja skóry. Zalecane jest picie około 2 litrów niegazowanej wody mineralnej dziennie,
- wykonuj płukanki na bazie naparów ziołowych. Pamiętaj jednak, że aby zaobserwować pierwsze efekty, konieczne jest stosowanie tych preparatów regularnie, najlepiej co kilka dni. Wyniki badań naukowych wskazują na dużą skuteczność płukanek z kwiatów rumianku, szałwii i lipy,
- wypróbuj domową kurację, która polega na wymieszaniu zwykłych drożdży spożywczych z ciepłym mlekiem i nałożeniu takiej mikstury na głowę. Rytuał ten może przynieść liczne korzyści, jednak problematyczne może okazać się doczyszczenie włosów z resztek drożdży.
Mitem okazuje się skuteczność stosowania na pryszcze spirytusu salicylowego. Przede wszystkim podrażnia on skórę głowy, a przy tym zbyt silnie ją wysusza. Nie jest to zatem dobre rozwiązanie. Aby uniknąć powstawania pryszczy na głowie, skoncentruj się na wypracowaniu dobrych nawyków, które przysłużą się nie tylko skórze, ale pozytywnie wpłyną na ogólny stan twojego zdrowia.
