U nas zapłacisz kartą
Przeszczep włosów - Rozwiązanie dla Ludzi z Łysieniem Plackowatym
Przebieg łysienia plackowatego
Wyróżnia się kilka postaci łysienia plackowatego w zależności od obszarów ciała, które obejmuje choroba:
- Zwykłą – w której obserwuje się powstawanie na skórze głowy charakterystycznych łysych placków. Czasami mogą zlewać się w większe wyłysiałe obszary, chociaż nie stanowi to reguły.
- Całkowitą – kiedy dochodzi do pełnej utraty owłosienia na głowie, ale zachowane pozostają brwi, rzęsy i włosy na innych częściach ciała.
- Uogólnioną – utracone zostaje owłosienie na głowie. Często oprócz samej skóry głowy obejmuje także jej okolice takie jak brwi i rzęsy, a nawet inne części ciała. Postać występująca również w odmianie złośliwej, która nie jest podatna na leczenie. Włosy przeważnie nie odrastają niezależnie od tego, czy zastosuje się terapię, czy też nie.
Poza wspomnianymi rodzajami łysienia plackowatego, odmiany choroby podzielić można ze względu na charakter ognisk łysienia. Stąd też wymieniamy łysienie wieloogniskowe i jednoogniskowe, które obejmują jeden lub więcej obszarów. Obszary łysienia muszą być wyraźnie od siebie rozgraniczone, by je rozpoznać.
Charakteryzując łysienie plackowate z uwagi na kształt obecnych obszarów łysienia, warto wspomnieć o łysieniu wężykowatym, rozlanym i ogniskowym. Łysienie wężykowate polega na tworzeniu się łysego pasa wokół głowy, który przebiega przez okolice skroniowe, potyliczne i czołowe. W przypadku łysienia ogniskowego chorobą objęty jest tylko jeden obszar, podczas gdy w łysieniu rozlanym nie da się scharakteryzować pojedynczych ognisk łysienia.
Przyczyny łysienia plackowatego
Przyczyny łysienia plackowatego nie są do końca zbadane, coraz częściej mówi się o czynniku autoimmunologicznym. Co podobnie, jak w przypadku innych chorób z autoagresji, oznacza, że pod wpływem danego bodźca lub bodźców komórki układu odpornościowego zaczynają atakować własne komórki, w tym wypadku mieszki włosowe. Prowadzi to do ich osłabienia, a w końcu do wypadania.
W przypadku łysienia plackowatego, a także innych chorób autoimmunologicznych, podejrzewa się, że bodźcem prowokującym układ odpornościowy do autoagresji może być czynnik psychologiczny, zwłaszcza silny stres wywołany traumatycznym wydarzeniem.
Warto podkreślić, że na dzień dzisiejszy jedyną chorobą autoimmunologiczną, w której udało się dokładnie określić czynnik prowokujący autoagresję, a także poprzez jego eliminację wprowadzić chorobą w stan remisji, jest celiakia. W przypadku pozostałych chorób autoimmunologicznych nadal trwają badania. Ciekawostką jest, że u niektórych pacjentów łysienie plackowate ustępuje samoistni.
Przyczyny łysienia plackowatego
Chociaż, nie istnieją żadne dane, które jednoznacznie wskazywałyby na przyczynę łysienia plackowatego, wyodrębniono pewne czynniki mogące wpływać na jego rozwój. Szczególne znaczenie wydaje się mieć kwestia autoimmunologiczna. Wokół mieszków włosowych gromadzą się wówczas związki, które pobudzają odpowiedź odpornościową, w konsekwencji czego dochodzi do stopniowej utraty włosów.
Oprócz tego wspomina się o czynnikach związanych z układem hormonalnym, genetycznym, środowiskiem i dostarczaniem odpowiedniej ilości mikro i makro elementów wraz z pożywieniem oraz ośrodkowym układem nerwowym. Stres i nieprawidłowy tryb życia mogą wpływać na rozwój choroby.
Diagnozowanie łysienia plackowatego
Diagnozowanie łysienia i wypadania włosów jest dosyć złożonym procesem, który musi uwzględniać całościowo stan zdrowia organizmu Pacjenta. W diagnozie wykorzystuje się między innymi wywiad z Pacjentem, poszerzone rutynowe badania krwi, dokładne oględziny skóry głowy i trichoskopię, która pozwala na oglądanie skóry w ogromnym powiększeniu. Jeśli konieczna jest poszerzona diagnoza lub jej potwierdzenie można wykonać także przykładowo fototrychogram i trychogram czy biopsję skóry głowy.
Rodzaje oddziaływań terapeutycznych
Leczenie łysienia plackowatego często jest złożonym procesem, który wymaga wielotorowych oddziaływań. Spośród rodzajów działań terapeutycznych w łysieniu plackowatym można wymienić między innymi:
- Leczenie miejscowe – czyli przeważnie glikokortykosteroidy podawane na skórę w postaci maści, kremów czy innych formuł, które są łatwe w stosowaniu.
- Leczenie ogólne – za pomocą prawidłowo dobranych leków podawanych doustnie.
- Fototerapię – czyli terapię za pomocą światła. Czasami łączy się ją z jednoczesnym podawaniem leków doustnych lub miejscowych, których zadaniem jest zwiększenie podatności leczonego obszaru na działanie światła.
- Wsparcie psychologiczne – przydatne z uwagi na ryzyko obniżonej jakości życia chorych, pogorszenie samopoczucia czy niskiego poczucia własnej wartości.
Metody wspierające leczenie
Oprócz glikokortykosteroidów, cygnoliny i minoksydylu, fotochemioterapii oraz fototerapii, zastosować można liczne zabiegi wspomagające z zakresu medycyny estetycznej i kosmetologii, a w niektórych przypadkach nawet transplantacji. Podjęte działania pomogą wówczas pobudzić nieuszkodzone mieszki włosowe do odnowy, odżywiają skórę głowy i sprawią, że włosy, które będą wyrastać, staną się silniejsze. Wśród takich zabiegów wymienić można różne rodzaje mezoterapii, karboksyterapię, zabiegi z wykorzystaniem osocza bogatopłytkowego czy przeszczep włosów.
Mezoterapia igłowa, mikrogiłowa i bezigłowa
W mezoterapii można wykorzystywać co najmniej trzy metody. Forma igłowa polega na ostrzykiwaniu skóry substancjami odżywczymi, które dobierane są indywidualnie do problemów skórnych Pacjentów. Mezoterapię mikroigłową przeprowadza się przy pomocy rollera lub dermapenu, który wykonuje mechaniczne, kontrolowane nakłucia, na które w późniejszym czasie nakłada się odpowiedni preparat. W przypadku mezoterapii bezigłowej wykorzystuje się laser diodowy, którym naświetla się skórę dzięki niewielkiemu pistoletowi, zwiększającemu przepuszczalność skóry i jej podatność na zastosowane substancje odżywcze.
Dzięki mezoterapii można liczyć na to, że wyrastające włosy będą nieco mocniejsze, ponieważ zabieg oddziałuje bezpośrednio na skórę, z której włosy wyrastają. Mezoterapia pozwala ograniczyć nadmierne wypadanie włosów oraz sprawia, że te, które aktualnie są w fazie wzrostu, będą rosły szybciej. Jeśli na skórze, na którą stosuje się zabieg, nie ma już włosów, mezoterapia wspomoże ich odrastanie, pod warunkiem, że nie doszło do zaniku lub uszkodzenia mieszków włosowych.
Karboksyterapia CO2
Karboksyterapia polega na podskórnym podawaniu dwutlenku węgla w celu poprawy mikrokrążenia i odżywienia skóry. Dzięki niej polepsza się ogólny stan skóry głowy, grubość i wytrzymałość włosów oraz zmniejsza się ich wypadanie, a puste mieszki są stymulowane do pracy. Włosy rosną szybciej, a ich właściciel cieszy się coraz gęstszym owłosieniem.
Łysienie plackowate – przyczyny, objawy i metody leczenia
Łysienie plackowate to schorzenie, które dotyka nawet 2% populacji ogólnej. Występuje zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn, a pierwsze objawy przeważnie pojawiają się już w młodym wieku, bo przed 30. rokiem życia. Dla niektórych łysienie może być krępującą dolegliwością, mocno związaną z poczuciem własnej wartości i atrakcyjności. Dowiedz się, wszystkiego, co warto wiedzieć o łysieniu plackowatym.
Łysienie plackowate wiąże się z utratą włosów, a w konsekwencji również pogorszeniem komfortu życia Pacjentów, ich samopoczucia i obniżenia pewności siebie. Istnieją różne rodzaje łysienia plackowatego, tak samo jak różne metody jego leczenia. Rozpoznanie tego schorzenia nie przysparza dużych trudności diagnostycznych ze względu na dość charakterystyczne objawy, które daje. Przez większość osób kojarzone jest głównie z łysymi plackami na głowie, jednak wcale nie musi przybierać właśnie takiej formy.
Ponieważ jest to choroba o dość zróżnicowanej etiologii, jej leczenie może przebiegać w sposób odmienny u różnych Pacjentów. Kluczowa jest tutaj szeroko zakrojona diagnostyka oraz współpraca i zaufanie do lekarza prowadzącego. Łysienie jest jednak takim rodzajem schorzenia, które można próbować wyleczyć różnymi drogami, dlatego praktycznie nie istnieją przypadki, w których zupełnie nic nie dałoby się zrobić.
Choroba może dotyczyć nawet dzieci czy uaktywnić się pod wpływem traumatycznych doświadczeń lub bez bliżej poznanej przyczyny, jednak często jej odszukanie pozwala w skuteczniejszy sposób walczyć z problemem. O tym, jakie są jej objawy, przyczyny oraz możliwe metody leczenia, dowiesz się z dalszej części tekstu. Warto też wiedzieć, że im szybciej udamy się z problemem do doświadczonego specjalisty, tym większe szanse, że łysienie uda się zahamować i wyleczyć.
