U nas zapłacisz kartą
Sure, here it is -htmlCopy codeSymptomy czerniaka - Wczesne oznaki, które warto znać
Diagnostyka histopatologiczna
Badanie patomorfologiczne materiału uzyskanego na drodze biopsji wycinającej zmiany pierwotnej składa się z badania makro- i mikroskopowego wraz z określeniem cech obowiązkowo i warunkowo badanych, które powinien zawierać wystandaryzowany raport histopatologiczny. [173]
W przypadku niejednoznaczności diagnozy histopatologicznej jako pomocne wskazywane są barwienia immunohistochemiczne. Panel najczęściej wymienianych w dokumentach markerów obejmuje: S-100, Melan-A, HMB45, SOX10 oraz tyrozynazę.
1. Badanie makroskopowe
a. Wielkość wyciętego fragmentu skóry ze zmianą (3 wymiary).
b. Wielkość zmiany (2 wymiary).
c. Zabarwienie (jednolite, niejednolite).
d. Brzeg zmiany (regularny, nieregularny).
e. Guzek (obecny, nieobecny.
f. Margines (boczny, w głębi).
2. Badanie mikroskopowe skóry ze zmianą
Objawy czerniaka – jak wygląda czerniak
Fot. 1. Przykłady obrazu klinicznego czerniaka
- kształt asymetryczny, nieregularny
- nierówny rozkład barwy (ciemniejsze i jaśniejsze obszary w obrębie jednego znamienia)
- nierówne brzegi
- zmiany w grubości i powierzchni zmiany
- wielkość >6 mm
- swędzenie.
W postaci wczesnej czerniaka skóry zmiany są płaskie, niesymetryczne, o nieregularnych i poszarpanych granicach ze zdrową skórą, wielobarwne. W postaci zaawansowanej często są wypuklone ponad poziom skóry (można wyczuć dotykiem zgrubienie), w części przypadków mogą być owrzodziałe, a z ich powierzchni może sączyć się krwisto-surowiczy płyn (czynniki niekorzystnego rokowania).
Pierwszym objawem czerniaka może być powiększenie węzłów chłonnych w okolicy, w której rozwinął się nowotwór (np. w przypadku czerniaka odbytu lub czerniaka podpaznokciowego).
Rodzaje czerniaka
Specjaliści mówią o 60 znanych obecnie odmianach czerniaka. Choroba ta najpowszechniej rozwija się na podłożu tzw. pieprzyków czyli znamion barwnikowych.
Jednak może wystąpić również na skórze, która do tej pory nie była w żaden sposób zmieniona. W większości przypadków znany jest genotyp nowotworu u pacjenta, co znacząco ułatwia podjęcie skutecznego leczenia.
Najpowszechniejsze są cztery odmiany czerniaka:
- Czerniak wywodzący się z plam soczewicowatych – to rodzaj stosunkowo łagodny. Pojawia się on zwykle u osób starszych, a za podstawowy objaw jego zezłośliwienia uważa się pojawienie się wyczuwalnych guzków w obrębie plamy.
- Czerniak szerzący się powierzchownie – powstaje z płaskich znamion, które nie posiadają owłosienia. Najczęściej dotyka kobiety w średnim wieku, a jego rozwój jest bardzo powolny.
- Czerniak bezbarwnikowy – wyróżnia go odbieranie komórkom melanocytowym możliwości wytwarzania barwnika skóry – melaniny. Jest silnie złośliwy.
- Czerniak guzkowy – występuje w takich lokalizacja jak plecy, skóra głowy czy kark. Jego wzrost jest bardzo szybki, w jego obrębie pojawia się owrzodzenie. Ten rodzaj pojawia się najczęściej u panów i w krótkim czasie powoduje pojawienie się przerzutów.