U nas zapłacisz kartą
Rak podstawnokomórkowy na nosie - przyczyny, objawy i leczenie
Diagnostyka raka podstawnokomórkowego
Na etapie diagnostyki raka podstawnokomórkowego wykonywane są różne badania. Pierwszym z nich jest podstawowe badanie dermatologiczne z wykorzystaniem dermatoskopu oraz badanie histopatologiczne wycinka zmiany skórnej. Jeżeli wyniki podstawowych badań wskazują na zmianę o podłożu nowotworowym, to konieczne jest poszerzenie diagnostyki o badania obrazowe. Wykonuje się je w przypadku podejrzenia naciekania zmiany w płaszczyźnie pionowej, czyli w głąb skóry oraz naciekania w płaszczyźnie poziomej.
Do badań obrazowych zaliczamy tomografię komputerową i rezonans magnetyczny, które pozwalają określić, z jakim rodzajem zmiany nowotworowej mamy do czynienia, bo na skórze mogą pojawić się zarówno zmiany pierwotne, jak i przerzuty związane z procesem nowotworowym, który dotyczy innych narządów i układów.
Rak podstawnokomórkowy – częstość występowania
Rak podstawnokomórkowy (basal cell carcinomato, BCC) to najczęściej diagnozowany rak skóry. Stanowi on około 80% wszystkich potwierdzonych badaniami raków skóry, czyli zmian o charakterze złośliwym. Choć określenia rak i nowotwór są stosowane zamiennie, to związane z nimi zmiany, znacząco się różnią. Nowotworem określa się każdą zmianę powstającą z patologicznych komórek, które ulegają niekontrolowanym podziałom. Rak to zmiana pochodzenia nabłonkowego, która może charakteryzować się różnym stopniem złośliwości. Stopień złośliwości raka wpływa na przebieg choroby oraz rokowania pacjenta. Warto wiedzieć, że wcześnie rozpoznany rak najlepiej rokuje, dlatego bardzo ważne jest wykonywanie badań profilaktycznych, które pozwalają na bieżąco monitorować ogólny stan zdrowia.
Rak płaskonabłonkowy jest bardzo często wykrywany w obrębie skóry u osób z jasną karnacją. Jest diagnozowany około 4 razy częściej niż inne zmiany, które powstają na skutek rozpoczynających się w skórze patologicznych podziałów komórkowych. Inne zmiany nowotworowe, które dotyczą skóry i jej przydatków to rak płaskonabłonkowy (rak kolczystokomórkowy), a także czerniak złośliwy skóry.
Rak płaskonabłonkowy skóry i rak podstawnokomórkowy skóry to zmiany wywodzące się z powierzchniowych komórek skóry – są to zmiany naskórkowe. Czerniak złośliwy to choroba wywodząca się z komórek barwnikowych, czyli melanocytów. Raki skóry zwykle rozwijają się u osób w średnim i podeszłym wieku, jednak w ostatniej dekadzie, coraz częściej diagnozowane są u osób młodych.
Rak podstawnokomórkowy skóry
Rak podstawnokomórkowy skóry (carcinoma basocellulare) to najczęściej występująca postać raka skóry, stanowi około 75% przypadków. W zdecydowanej większości jego lokalizacja obejmuje skórę głowy i szyi.
Rozwija się w skórze powiek, czoła, nosa, policzków, nigdy na stopach, dłoniach czy błonach śluzowych. Rak przydatków skóry występuje równie często u mężczyzn, jak i kobiet, najczęściej po 60 roku życia.
Cechą charakterystyczną raka podstawnokomórkowego skóry jest brak przerzutów odległych oraz miejscowa złośliwość. Eksperci wyróżniają dwie odmiany tej choroby – pierwsza rozwija się wolno, nie nacieka w głąb, a leczenie daje dobre efekty. Druga odmiana raka podstawnokomórkowego skóry jest bardziej agresywna, ma zdolność do naciekania, niszczenia tkanek, jest wrzodziejąca i często nawraca, co utrudnia wyleczenia.