U nas zapłacisz kartą
Rak podstawnokomórkowy nosa - Przyczyny, Objawy i Metody Leczenia
Rak nosa – jaką dietę stosować?
Zdrowa, prawidłowo zbilansowana, a przy tym lekkostrawna dieta powinna być nieodłączną częścią procesu leczenia nowotworu nosa. W jadłospisie chorego nie może zabraknąć owoców i warzyw, białka, energii oraz antyoksydantów. Jednak pacjenci onkologiczni często skarżą się na brak apetytu – dotyczy to wszystkich chorych, nie tylko cierpiących na raka języka czy nowotwór przełyku, które wiążą się z trudności przy przełykaniu. Zaburzenia łaknienia mogą skutkować utratą masy ciała. Z kolei duży spadek wagi może być nie tylko przeciwwskazaniem do kontynuowania terapii, ale również prowadzić do niedożywienia, a w konsekwencji – kacheksji nowotworowej.
W takiej sytuacji pomocne okazują się doustne suplementy pokarmowe w formie płynów, takie jak Supportan DRINK, które zapewniają odpowiednią podaż białka i energii, a ponadto zawierają kwasy tłuszczowe omega-3, poprawiające skuteczność chemioterapii. Pacjentom w okresie okołooperacyjnym poleca się Fresubin Jucy DRINK, który jest źródłem łatwo przyswajalnej energii.
Stosowanie zdrowej diety może być szczególnie utrudnione u chorych w podeszłym wieku – w tym przypadku sprawdzi się Fresubin Protein Energy DRINK dostarczający dodatkową porcję energii, białko, aminokwasy oraz kwasy tłuszczowe jednonienasycone MUFA. Wśród suplementów pokarmowych znajdziemy też produkty w formie proszku, które można dodawać do jedzenia lub płynów. Przykładem takiego preparatu jest Fresubin Protein Powder.
Rak nosa i zatok – diagnostyka
Podstawowym elementem diagnostyki raka nosa jest badanie palpacyjne pozwalające na ocenę układu chłonnego, wziernikowanie nosa oraz USG układu chłonnego szyi. Zmiany zlokalizowane w przewodzie nosowym można wykryć podczas rynoskopii oraz badania endoskopowego. Za najważniejsze badanie uważa się jednak biopsję, podczas której pobiera się materiał do oceny histopatologicznej. W ramach diagnostyki wykonuje się też tomografię komputerową, która pozwala na ujawnienie ubytków i patologii w jamie nosowej i zatokach przynosowych.
Odpowiednio wcześnie rozpoznany rak nosa daje szansę na wdrożenie skutecznego leczenia. Metodę leczenia dobiera się na podstawie:
- stopnia zaawansowania zmian,
- histologii guza,
- ogólnego stanu pacjenta,
- inwazyjności operacji,
- możliwości rekonstrukcji,
- możliwości zastosowania leczenia skojarzonego.
Najczęściej stosowaną metodą leczenia nowotworu nosa jest zabieg operacyjny połączony z rekonstrukcją. Wspomagająco stosuje się także radioterapię lub chemioterapię.
W ramach leczenia chirurgicznego wykonuje się resekcję:
- szczęki częściowej górnej wraz z zawartością oczodołu,
- szczęki całkowitej z lub bez zawartości oczodołu,
- szczęki częściowej środkowej,
- szczęki częściowej dolnej.
Rak podstawnokomórkowy – leczenie i powikłania
Leczenie raka podstawnokomórkowego głównie opiera się na wycięciu ogniska choroby z niewielkim, około 2 milimetrowym marginesem zdrowej skóry. Terapia dobierana jest pod kątem zaawansowania choroby. W niektórych przypadkach można zastosować radioterapię. O ile pojawia się niewielkie ryzyko wznowy to warto zastosować metody alternatywne: kriochirurgię, metody farmakologiczne lub metodę fotodynamiczną. Bardzo zaawansowany nowotwór domaga się zastosowania terapii celowanej, przy wykorzystaniu nowoczesnych leków hamujących.
Najważniejszym celem leczenia raka podstawnokomórkowego jest usunięcie tkanki nowotworowej. Nawet bowiem pozostawiony najmniejszy element może doprowadzić do dalszego rozwijania się nowotworu w tkankach leżących poniżej lub wokół.
Metody chirurgiczne dają największą pewność, że rak został usunięty w całości. Przed każdym zabiegiem pacjent powinien być zaznajomiony z rozpoznaniem, rodzajem i zakresem leczenia, rokowaniami oraz wsparciem, z jakiego może skorzystać po przeprowadzonym zabiegu. W przypadku pacjentów znajdujących się w grupie wysokiego ryzyka zespół specjalistów powinien składać się z: onkologa, patologa, chirurga plastyka oraz onkologa klinicznego. Wśród takich pacjentów stosuje się chirurgię mikrograficzną Mohsa, a więc wycięcie chirurgiczne monitorowane histologicznie. Małe ogniska leczone są poprzez łyżeczkowanie, elektrokoagulację podłoża lub kriochirurgię. Poszczególne zabiegi wykonywane są w znieczuleniu ogólnym.
Radioterapia jest proponowana po przeprowadzeniu wstępnej kwalifikacji. Można ją zastosować w wielu miejscach ciała. Nie należy jej stosować w przypadku rozległych raków podstawnokomórkowych, gdyż wykazują one odporność na tę metodę leczenia. Nie można natomiast dopuścić do spalenia zdrowych tkanek skóry. Radioterapii nie stosuje się także wobec młodych osób, ponieważ może ona u nich doprowadzić do rozwoju innych chorób skóry w przyszłości. Radioterapia musi być stosowana z dużą rozwagą.
Rokowanie w przypadku raka podstawnokomórkowego jest pomyślne, jeśli podjęte jest właściwe i umiejętnie przeprowadzone leczenie. Należy jednak mieć świadomość, że ten typ raka skóry wykazuje skłonność do odrastania w miejscu, w jakim pojawił się pierwotnie. W związku z tym, co kilka miesięcy należy dokładnie przyglądać się bliźnie i jej okolicom.