Reakcja alergiczna na twarzy - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Reakcja alergiczna – diagnostyka
Objawy reakcji alergicznych są wskazaniem do przeprowadzenia diagnostyki, która pomoże ustalić czynnik wywołujący reakcję, a także wdrożyć odpowiednie leczenie. Podstawę diagnostyki wszystkich schorzeń alergicznych stanowi wywiad lekarski. W wielu przypadkach, pacjenci są w stanie samodzielnie zaobserwować, jaki czynnik spowodował wystąpienie reakcji alergicznej.
Kolejnym narzędziem diagnostycznym są testy alergiczne. W zależności od wskazań, wykonuje się:
- testy skórne,
- badanie swoistych przeciwciał klasy IgE we krwi,
- bądź testy w kierunku alergii kontaktowych.
Wyniki tych badań należy zawsze interpretować w odniesieniu do objawów występujących u pacjenta. Szczególną ostrożność należy zachować podczas badań w kierunku alergii pokarmowych. Niewłaściwa interpretacja testów może prowadzić do niepotrzebnego eliminowania np. określonych pokarmów z diety.
Obecność przeciwciał przeciwko pewnym alergenom pokarmowym we krwi nie stanowi jeszcze dowodu alergii. U wielu pacjentów, pomimo dodatniego wyniku przeciwciał, objawy alergii nie rozwijają się. Z tego powodu usuwanie składników pokarmowych z diety powinno mieć miejsce dopiero wówczas, gdy spożycie określonego pokarmu wywołuje powtarzalne objawy niepożądane.
W przypadku wątpliwych lub sprzecznych wyników badań, w diagnostyce reakcji alergicznych można zastosować tzw. próby prowokacyjne. Takie próby polegają na podaniu niewielkiej ilości substancji, podejrzewanych o wywołanie reakcji alergicznej.
Aby zwiększyć wiarygodność testu, pacjent otrzymuje również próbkę substancji placebo. Próby prowokacyjne powinny być przeprowadzane w kontrolowanych warunkach, w miejscu posiadającym odpowiednie zaplecze do zaopatrzenia ewentualnych ciężkich reakcji alergicznych (anafilaksja).
Uczulenie na twarzy od maseczki
Jednym z nowych doświadczeń, które przyniosła pandemia koronawirusa, jest powszechne noszenie maseczek ochronnych. Niestety u niektórych skutkuje to pojawieniem się uczulenia na twarzy od maseczki. Najczęściej spotykanym problemem jest kontaktowe zapalenie skóry z podrażnienia. Wynika ono ze styczności twarzy (pocierania, ucisku) z maseczką, albo jest reakcją na różne drażniące składniki materiału, z którego jest ona wykonana. Problemem mogą też detergenty używane do prania w przypadku masek bawełnianych wielorazowego użytku.
To, co niekiedy jest mylnie brane za uczulenie po maseczce do twarzy, w istocie może być rumieniem wynikającym z rozszerzenia naczynek krwionośnych pod wpływem podwyższonej temperatury i znacznej wilgotności. Czynnikami zwiększającymi ryzyko wystąpienia takiego objawu jest:
- długotrwałe noszenie nieprzewiewnych, szczelnych masek, zwłaszcza jeśli na zewnątrz lub w pomieszczeniu jest ciepło,
- cera trądzikowa, naczynkowa, cienka,
- picie alkoholu i kawy, palenie papierosów, spożywanie pikantnych i gorących potraw.
Uczulenie na twarzy
Czerwone plamy na policzkach, kaszka, sucha, swędząca skóra, wysypka na brodzie to objawy uczulenia na twarzy. Skóra na niej jest delikatna, przez co wrażliwa na słońce, kosmetyki, a nawet na spożyte wcześniej pokarmy, wiatr oraz wiele innych czynników. Aby wyeliminować uciążliwe wypryski, pieczenie i swędzenie oraz dyskomfort spowodowany nieestetycznymi plamami, należy poznać przyczyny alergii na twarzy.
Uczulenie na skórze twarzy może mieć różną postać i być zarówno reakcją alergiczną jak i efektem kontaktu skóry z substancjami drażniącymi (kontaktowe zapalenie skóry z podrażnienia).
Często zdarza się że objawy zmian alergicznych mogą przypominać na przykład zmiany trądzikowe. Występują również na twarzy i dekolcie i objawiają się różnymi przebarwieniami skóry.
W początkowej fazie uczulenia chory może na własną rękę spróbować załagodzić nieprzyjemne dolegliwości. Może użyć maści na uczulenie na twarzy bez recepty czy stosując domowe sposoby. Jednak mimo wszystko zalecana jest wizyta u alergologa lub dermatologa. Specjalista na podstawie wywiadu oraz testów alergicznych dostosuje odpowiednie leczenie.
Uczulenie na słońce na twarzy
Alergia na twarzy może być powodowana działaniem promieni słonecznych. Wyróżnia się pięć podstawowych postaci tak zwanej fotodermatozy:
- idiopatyczna, czyli samoistna, o nieznanym podłożu,
- egzogenna, występująca w skojarzeniu ze światłoczułymi czynnikami zewnętrznymi, takimi jak leki czy kosmetyki),
- endogenna, najczęściej związana z zaburzeniami metabolizmu,
- uwarunkowana genetycznie,
- schorzenia nasilające się pod wpływem promieniowania UV.
Idiopatyczne uczulenie od słońca na twarzy występuje najczęściej u dzieci, rzadziej u osób dorosłych. Jego mechanizm nie jest znany, wiadomym jednak jest, że jedynym czynnikiem uczulającym są promienie słoneczne. Jest to nieprawidłowa reakcja skóry na dawkę światła, będącą całkowicie obojętną dla osób nieuczulonych.
Niezwykle złożonym zagadnieniem jest uczulenie na twarzy od słońca o charakterze egzogennym. W tym przypadku specjaliści wyróżniają reakcje:
- fototoksyczne, powodowane przez substancje reagujące ze słońcem, w tym składniki perfum, kosmetyków, leków, pokarmów. Wymienić w tym kontekście można m.in. piżmo, kurkumę czy dziurawca. Problem ten występuje u osób zdrowych i nie ma charakteru alergii w sensie ściśle medycznym. Reakcja ta przypomina nieco oparzenie słoneczne. W wyniku działania substancji fototoksycznych i promieni słonecznych, powstają duże ilości reaktywnych form tlenu (wolnych rodników), co prowadzi do uszkodzenia keratynocytów (komórek naskórka).
- fotoalergiczne, wywołane nieprawidłową reakcją układu odpornościowego na określony alergen, aktywowany przez promieniowanie UV (zachodzi więc mechanizm typowy dla alergii). W tym kontekście najczęściej mówi się o lekach, zwłaszcza przeciwbólowych oraz antybiotykach.
Uczulenie na słońce objawia się na różne sposoby. Najczęściej występujące symptomy na twarzy, to:
