U nas zapłacisz kartą
Zdjęcia stanów przedrakowych skóry - Piękno w Diagnozie i Zapobieganiu
Rak podstawnokomórkowy (carcinoma basocellulare)
Rak podstawnokomórkowy (carcinoma basocellulare) jest jednym z najczęstszych nowotworów skóry. To rak o miejscowej złośliwości, tzn. cechuje go powolny przebieg – rozrasta się miejscowo, naciekając podłoże i może wywołać zniszczenie tkanek otoczenia. Rak podstawnokomórkowy niezwykle rzadko powoduje przerzuty (jeden przerzut na 4000 raków). Częściej występuje u osób w starszym wieku. Objawem raka podstawnokomórkowego jest perełkowaty guzek o błyszczącej i gładkiej powierzchni. Guzek taki może się rozrastać odśrodkowo, tworząc większą zmianę. Raki podstawnokomórkowe zwykle są umiejscowione na twarzy – głównie na czole, w okolicach oczodołów i nosa, na plecach, rzadziej na kończynach górnych i dolnych. Wyróżnia się kilka odmian raków podstawnokomórkowych.
Fot. Rak podstawnokomórkowy (owrzodzenie w okolicy ciemieniowej skóry owłosionej głowy)
Raki skóry (nowotwory złośliwe skóry): przyczyny, objawy i leczenie
Raki skóry (nowotwory złośliwe skóry) są dość częstymi nowotworami, mogą występować w każdym wieku. Najczęściej występuje rak podstawnokomórkowy skóry, który lokalizuje się głównie na twarzy i ma postać powoli rosnącego perełkowatego guzka. Bardzo rzadko daje przerzuty odlegle, ale może się rozrastać i niszczyć okoliczne tkanki, dlatego ważne jest jak najszybsze usunięcie go. Większość raków skóry leczy się przede wszystkim operacyjnie.
Najliczniejszą grupą nowotworów złośliwych skóry są raki skóry, które stanowią niejednolitą grupę nowotworów. Raki skóry zajmują pierwsze miejsce w statystyce onkologicznych chorób skóry. Ostatnio obserwuje się wzrost zachorowań na nowotwory złośliwe skóry, przede wszystkim na raka podstawnokomórkowego, kolczystokomórkowego oraz czerniaka. Towarzyszą temu znaczne koszty opieki zdrowotnej, a w odniesieniu do czerniaka – duża umieralność. Nowotwory złośliwe skóry mają różne objawy, przebieg, leczenie i rokowanie. Szczególnym rodzajem nowotworu złośliwego skóry jest czerniak. Przeczytaj więcej: Czerniak
Rogowacenia posłoneczne – czym są i skąd się biorą?
Rogowacenie posłoneczne, zwane również rogowaceniem starczym, to choroba charakteryzująca się występowaniem hiperkeratotycznych, stwardniałych i łuszczących się zmian skórnych, które powstają na skutek szkodliwego działania promieniowania UV. Ogniska rogowacenia mogą pojawiać się pojedynczo lub w formie mnogiej i z reguły obejmują ten obszar skóry, który jest najbardziej narażony na kontakt z promieniami słonecznymi, czyli twarz, nieowłosioną skórę głowy (zwłaszcza u mężczyzn), grzbiet dłoni, szczytową powierzchnię małżowin usznych i podudzia u kobiet. Należy przy tym zaznaczyć, że rogowacenie posłoneczne to nie tyle defekt kosmetyczny, ile raczej stan przedrakowy skóry, co oznacza, że z czasem może ulec zezłośliwieniu. Ryzyko przekształcenia się rogowacenia posłonecznego w nowotwór złośliwy wynosi około 10-15%.
Główną przyczyną powstawania rogowacenia posłonecznego jest przewlekła ekspozycja na promieniowanie słoneczne. Regularny kontakt skóry ze szkodliwym ultrafioletem sprawia, że DNA keratynocytów ulega uszkodzeniu, a także dochodzi do obniżenia ich zdolności naprawczych. W efekcie prowadzi to do stopniowego gromadzenia się mutacji w komórkach i niekontrolowanego ich namnażania. Do momentu, gdy zaburzenia te ograniczone są wyłącznie do naskórka, możemy mówić o stanie przedrakowym skóry, czyli rogowaceniu posłonecznym. Jeżeli jednak zmutowane komórki przenikną do skóry właściwej, wówczas mamy do czynienia z początkowym stadium raka kolczystokomórkowego.
Wśród osób najbardziej narażonych na rozwój rogowacenia posłonecznego wymienia się:
- osoby starsze,
- osoby o jasnej karnacji (I i II fototyp),
- osoby przyjmujące leki immunosupresyjne, np. po przeszczepie narządu.