Jakie Maści Stosować na Swędzącą Wysypkę u Dziecka?
Wysypka u dziecka: pieluszkowe zapalenie skóry
Pieluszkowe zapalenie skóry to stan zapalny, wywołany odparzeniem u dzieci noszących pieluchy, podrażnienie skóry przez mocz i stolec. Wysypka. Lekka forma pieluszkowego zapalenia skóry ma postać zmian rumieniowych, czyli zaczerwienienia skóry. Cięższa to liczne krostki, przekształcające się w nadżerki. Gdzie się pojawia? Na skórze pod pieluszką, czasami również na udach. Objawy towarzyszące: ból, pieczenie, czasami podwyższona temperatura. Jak ulżyć dziecku? Zmienione chorobowo miejsca trzeba natłuszczać maścią przeciw odparzeniom. Maluch powinien jak najczęściej przebywać bez pieluszki, bo gdy skóra ma dostęp do świeżego powietrza, szybciej się goi. Kiedy do lekarza? Gdy stan zapalny obejmuje dużą powierzchnię skóry (np. całe pośladki), malec ma gorączkę, płacze bądź wdało się zakażenie – z nadżerek sączy się ropa.
Rumień nagły (gorączka trzydniowa, trzydniówka) to ostra choroba zakaźna, występująca zwykle u dzieci do 24. miesiąca życia. Wysypka ma postać płaskich, czerwonych plamek. Gdzie się pojawia? Najpierw na tułowiu, potem schodzi na ręce i nóżki. Charakterystyczne jest to, że wysypka pojawia się tuż po tym, jak maluchowi spadnie gorączka, i utrzymuje się przez 2–3 dni. W momencie pojawienia się wysypki stan dziecka poprawia się. Objawy towarzyszące: wysoka temperatura, która spada w 3.–4. dniu choroby. Jak ulżyć dziecku? Gorączki trzydniowej się nie leczy. Maluch powinien dużo pić, a gdy temperatura jego ciała przekroczy 38°C, trzeba podać mu środki przeciwgorączkowe dla dzieci. Kiedy do lekarza? Zawsze – każde niemowlę z gorączką powinno być zbadane przez pediatrę, by wykluczyć jej inne przyczyny (np. zapalenie ucha, infekcję bakteryjną itp).
Co wywołuje uczulenie na rękach? Objawy i łagodzenie alergii na dłoniach
Uczulenie na rękach może się pojawić w wyniku działania rozmaitych czynników, ale najczęściej odpowiadają za nią alergeny zawarte w detergentach, płynach do zmywania, farbie drukarskiej, oleju napędowym i metalach, takich jak kobalt, chrom i nikiel.
Alergia na rękach stanowi dość częsty problem, gdyż dłonie są najbardziej narażoną na kontakt z czynnikami alergizującymi częścią ciała. Uczulenie na rękach ma przeważnie postać drobnych, czerwonych wyprysków, które zlewają się w większe plamy. Zmianom skórnym towarzyszy zazwyczaj silne swędzenie, pieczenie dłoni i ból. Dolegliwości mogą obejmować tylko palce lub całą wewnętrzną bądź zewnętrzną stronę dłoni.
Zobacz film: Alergia - choroba cywilizacyjna. Źródło: DeFacto
Domowe sposoby leczenia półpaśca
Czym smarować półpaśca
Nasze babcie znały domowe sposoby na różne problemy domowe i dolegliwości. Wiele z nich odeszło w niepamięć. Lecz wiele tych sposobów nadal stosujemy lub powracamy do nich, jako do metod bardziej naturalnych z mniejszym użyciem chemii. Mamy różne domowe sposoby na przykład, jak pozbyć się mrówek z ogrodu lub jak wyprostować włosy bez prostownicy. Osoby, które chcą wspomagać swoje zdrowie domowymi sposobami zwykle wiedzą jak jak zrobić lewatywę. Warto jednak wiedzieć więcej na temat domowych sposobów, aby upewnić się, czy są one bezpieczne. Większość domowych sposobów nie może zaszkodzić i nie mają efektów ubocznych. Ważne jest jednak, aby stosować je nie zamiast leczenia zaleconego przez lekarza, lecz obok jako terapię wspomagającą.
Czy istnieją domowe sposoby na półpaśca? Czym smarować półpaśca na skórze? Bardzo ważne jest, aby nie lekceważyć tej choroby. W przeciwnym razie będzie ona trwała dłużej i mogą pojawić się powikłania. Domowe sposoby należy stosować wyłącznie jako terapię wspomagającą, obok leczenia zaleconego przez lekarza.
Skórę z półpaścem można smarować olejem rycynowym. Zmiany możemy również delikatnie przecierać roztworem zieleni brylantowej. Podsuszone pęcherze możemy posmarować octem jabłkowym, który przyspiesza gojenie. Ponadto robimy okłady ziołowe z takich ziół jak:
- piołun,
- łopian,
- wrotycz pospolity,
- sok z aloesu,
- mięta pieprzowa.
W przypadku półpaśca przyjmujemy leki przeciwbólowe i przeciwzapalne dostępne bez recepty. Ponadto należy zachować higienę i często zmieniać pościel i bieliznę. Bardzo ważna jest również dieta. Warto zrezygnować w tym czasie z potraw smażonych i ciężkostrawnych, za to zwiększamy ilość warzyw i owoców. Wzbogacamy potrawy o imbir, którego należy w tym okresie spożywać więcej i pod różnymi postaciami. Dobrze jest także przyjmować propolis. W czasie choroby bardzo ważny jest wypoczynek.
Rumień zakaźny – wysypka to główny objaw
Objawem rumienia zakaźnego jest charakterystyczna wysypka. Przed wystąpieniem wysypki zwykle nie ma żadnych innych objawów, ewentualnie pojawia się niewysoka gorączka. Samopoczucie chorego jest dobre, a choroba najczęściej przebiega bez gorączki lub ze stanami podgorączkowymi i trwa 6-10 dni. Choroby nie należy mylić z rumieniem nagłym , czyli trzydniówką. Wysypka początkowo pojawia się na twarzy w postaci rumienia – ma kształt skrzydeł motyla, bywa też porównywana do zaczerwienienia występującego po uderzeniu w policzek. Na policzkach ma czerwonofiołkowe zabarwienie, nie pojawia się na nosie i brodzie. W kolejnych dniach wysypka pojawia się również na rękach i nogach – zmiany skórne najczęściej nie występują na tułowiu oraz na dłoniach i stopach. Wysypka może ustępować i ponownie nawracać zwłaszcza pod wpływem bodźców termicznych (utrzymuje się długo, nawet do 2 tygodni).
Wysypka w przebiegu rumienia zakaźnego zwykle znika w przeciągu 7 dni od wystąpienia pierwszych objawów, ale pod wpływem stresu, kąpieli, ogrzania, tarcia lub nasłonecznienia skóry może pojawić się ponownie nawet do trzech tygodni. Po ustąpieniu wysypki możliwe są więc jej nawroty, ale po całkowitym wyleczeniu rumienia zakaźnego na skórze nie pozostają żadne przebarwienia i blizny. Nie dochodzi też do złuszczania się naskórka . Warto pamiętać, że rumień zakaźny jest najbardziej zaraźliwy jeszcze przed wystąpieniem wysypki. Dziecko z wysypką nie jest już praktycznie zakaźne. Ponieważ rumień zakaźny jest bardzo groźny dla kobiet w ciąży, to w przypadku kontaktu dziecka przed wystąpieniem wysypki z kobietą ciężarną należy powiadomić ją o chorobie i ryzyku zakażenia. Konieczna może być konsultacja z lekarzem.
