U nas zapłacisz kartą
Swędzące krosty z płynem surowiczym - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Objawy skórne w pytaniach i odpowiedziach
Zobacz także
Jak chronić dziecko przed słońcem Co zrobić, aby nasz wakacyjny wypoczynek z dziećmi był bezpieczny? Jak zabezpieczyć skórę przed szkodliwym działaniem promieniowania UV?
Choroba dłoni, stóp i jamy ustnej Choroba dłoni, stóp i jamy ustnej jest spowodowana zakażeniem enterowowirusami, a jej objawami są między innymi gorączka, złe samopoczucie oraz charakterystyczna wysypka w jamie ustnej, na skórze rąk i stóp, czasem także na pośladkach i tułowiu. Choroba występuje głównie u dzieci i jest bardzo zakaźna, przenosi się przez kontakt z wydzielinami i wydalinami (choroba brudnych rąk). Bywa błędnie nazywana „bostonką”.
Jakie preparaty stosować do pielęgnacji skóry niemowlęcia i małego dziecka? Wybieraj kosmetyki możliwie bezzapachowe i przeznaczone tylko dla niemowląt. Skład takich preparatów zwykle jest dobrany do rodzaju skóry małego dziecka.
W jaki sposób należy pielęgnować skórę okolicy pieluszkowej Skóra znajdująca się pod pieluszką narażona jest na stały kontakt z moczem i kałem, które działają drażniąco („odparzenie”). Zatem podstawowym elementem właściwej pielęgnacji niemowlęcia jest częsta zmiana pieluszek oraz dokładne umycie skóry z resztek kału i moczu.
Jak leczyć wypryski na skórze?
Oczywiście zaleca się kontakt z lekarzem dermatologiem. Samodzielna próba leczenia chorób skórnych ma marne szanse powodzenia, a czasem może nawet pogorszyć stan skóry.
W przypadku kontaktowego zapalenia skóry pacjent otrzyma leki antyhistaminowe, zatrzymujące reakcje alergiczne. Zdarza się, że zapalenie zajmuje więcej niż 1/3 powierzchni skóry. Wówczas lekarz może zdecydować się na podanie kortykosterydów, choć stosowanie sterydów wiąże się ze skutkami ubocznymi.
Dodatkowo, w przypadku kontaktowego zapalenia skóry stosujemy punktowo różne żele i maści, które przynoszą ulgę swędzącej i wysuszonej skórze.
Leczenie w przypadku AZS – stosuje się maści i kremy natłuszczające oraz leki przeciwzapalne, takie jak akrolimus czy pimekrolimus. Aby zmniejszyć uczucie świądu, przepisuje się preparaty ze steroidami oraz preparaty antyhistaminowe. Chorzy na atopowe zapalenie skóry powinni pamiętać o regularnym natłuszczaniu i nawilżaniu skóry.
Leczenie trądziku zależy od jego rodzaju i również powinno zostać skonsultowane z dermatologiem. Chorym przepisuje się najczęściej odpowiednie leki, a także ustawia się indywidualną pielęgnacją skóry.
Leczenie wszelkich wykwitów skórnych i innych problemów związanych ze skórą zawsze powinno odbywać się w konsultacji z lekarzem.
Drobne krostki na rękach
Bardzo drobne krostki na rękach, przypominające podskórną kaszkę, które z reguły nie swędzą i nie są zaczerwienione, to najczęściej zmiany skórne wywołane przez alergię pokarmową lub alergię kontaktową. Wysypka pojawia się jakiś czas po kontakcie z alergenem i takie problemy skórne, mimo że z pozoru niezbyt problematyczne, powinny skłonić nas do wizyty u lekarza i rozpoznać alergen, który powoduje wypryski.
Zmiany pojawiające się na rękach mogą także świadczyć o poważnych chorobach. Krostki na rękach i przedramionach, które układają się w okręgi to objaw ziarniaka obrączkowego – samoistnej choroby zapalnej, którą zwalcza się stosując preparaty miejscowe.
Jeśli z kolei drobne krostki, jak i skóra wokół nich jest zaczerwieniona, a poprzednio spędziliśmy wiele czasu na słońcu, to naprawdopodobniej obserwowane zmiany skórne to objaw oparzenia słonecznego. Okolicy zmian skórnych towarzyszyć będzie także obrzęk i tkliwość. W takim przypadku konieczne będzie zastosowanie łagodzących kosmetyków z panthenolem, pomocny będzie także domowy sposób w postaci nakładania jogurtu bądź kefiru w celu zredukowania zmian zapalnych.
Burchle – różne przyczyny powstawania
Nie tylko oparzenia wrzątkiem
Termin "oparzenia" obejmuje nie tylko uszkodzenia tkanek wywołane wysoką temperaturą. Pełna definicja poparzeń to – uszkodzenie tkanek w wyniku działania energii przekraczającej możliwości obronne organizmu. Bąble na skórze jak po oparzeniu mogą być więc wynikiem oparzenia innego niż termiczne. Z bąblami możemy się spotkać po zbyt intensywnym opalaniu lub przebywaniu na słońcu. Mogą też pojawić się w wyniku zetknięcia z substancją chemiczną lub po ugryzieniu niektórych owadów.
Źródło oparzeń jest ważne, bo musimy wiedzieć jak leczyć skórę w każdym przypadku.
Uszkodzenie tkanek w wyniku działania promieni słonecznych należy do oparzeń w wyniku promieniowania. Głównym czynnikiem zagrażającym są promienie UV. Oparzenie z bąblami oznacza, że promienie przeniknęły dość głęboko przez naszą skórę. Dlatego nie można lekceważyć takiego objawu i trzeba udać się do lekarza.
Co do oparzenia chemicznego, to jego najczęstszą przyczyną w domu są środki na bazie chloru. Powstanie burchli po takim oparzeniu może być również niebezpieczne. Dlatego koniecznie trzeba się skonsultować z lekarzem.
Burchle powstałe w wyniku choroby lub podrażnienia
Oprócz pęcherzy oparzeniowych możemy się nabawić bąbli na skórze z różnych innych powodów. Jednym z dość częstych jest podrażnienie mechaniczne naskórka np. w zbyt ciasnych butach. Pojawia się w okolicach palca lub pięty. Ważną zaletą takiego bąbla jest to, że szybko znika. Rośnie już po kilku godzinach chodzenia w obcisłych butach, ale po kilku dniach ustępuje. Oczywiście pod warunkiem, że coś zrobimy z niewygodnymi butami. W przypadku burchla na nodze wiele osób decyduje się go przebić. Zwłaszcza jeżeli przed nami kolejny dzień zwiedzania czy następna wycieczka w góry. Trzeba to zrobić bardzo ostrożnie, z zachowaniem sterylnych warunków. Kiedy pęknie pęcherz w miejscu szczególnie narażonym na zetknięcie z brudem, może to prowadzić do poważnych powikłań.
Jak wyglądają przęcherze oparzeniowe?
Oparzenie termiczne z bąblami
Nazywa się je różnie: bąble, pęcherze lub burchle. Tak czy inaczej, są dla nas nieprzyjemną pozostałością po spotkaniu ze źródłem ciepła, promieniowaniem lub substancją żrącą. Najczęstszą i najbardziej znaną przyczyną powstawania pęcherzy na skórze jest oparzenie termiczne drugiego stopnia. Jeżeli po oblaniu wrzątkiem czy olejem w miejscu uszkodzonym pojawiają się bąble, to znaczy, że mamy do czynienia z nieco głębszym oparzeniem. W przypadku poparzeń pierwszego stopnia skóra będzie tylko zaczerwieniona.
Bąble oparzeniowe są wypełnione płynem surowiczym. W ten sposób organizm buduje naturalną ochronę przed zakarzeniami, dlatego nie należy ich przebijać. Trzeba po prostu zaczekać, aż same zejdą.
Kiedy zbyt wcześnie pęknie pęcherz oparzeniowy, może dojść do zakażenia. Najlepiej jest od razu zdezynfekować to miejsce i zakryć czystym opatrunkiem. Bąbli nie dezynfekujemy, jednak jeśli nie pękną. Jeżeli burchel bardzo nam dokucza, to możemy poprosić lekarza czy może przebić go, zapewniając sterylne warunki.
Ponieważ oparzenia wrzątkiem czy olejem najczęściej zdarzają się podczas gotowania, to najbardziej są na nie narażone ręce, okolice kciuka i palca wskazującego oraz nadgarstka. To jeden z powodów, dla których oparzeni w ogóle decydują się przebić pęcherz.
Bąbel lub bąble oparzeniowe mogą się leczyć do około 2 do 3 tygodni. Po tym czasie pęcherz znika i prawdopodobnie unikniemy pojawienia się blizny. Dużo zależy od tego, czy było to powierzchniowe poparzenie wrzątkiem, czy głębokie oparzenie olejem.
Jak wyglądają burchle?
Zanim zaczniemy porównywanie pęcherzy oparzeniowych z innymi, dobrze będzie powiedzieć więcej o ich wyglądzie. W zależności od stopnia i źródła poparzeń będą wyglądać bardzo różnie. Od bąbla oparzeniowego o średnicy kilku milimetrów do wielkich burchli, przesłaniających sporą część kończyny. Z bąblami niedużej wielkości zwykle radzimy sobie we własnym zakresie. Wewnątrz znajduje się biały lub żółty płyn surowiczy, zwany też limfatycznym. To właśnie wypełnianie się miejsca tym płynem powoduje podniesienie naskórka i powstanie czegoś w rodzaju naturalnej poduszki ochronnej. Kiedy pęknie pęcherz, ten naturalny kompres zostaje zniszczony i zarazki mają bezpośredni dostęp do głębszych warstw naszej skóry.
