U nas zapłacisz kartą
Świąd i zaczerwienienie skóry - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Swędzące plamy na skórze
Zmiany skórne mają bardzo wiele różnych postaci i niekiedy trudno jest je samodzielnie określić. Mogą mieć one charakter wysypki, czyli krostek lub bąbli, łuszczących się placków, liszajów czy swędzących plam na ciele.
Te ostatnie bywają symptomem wielu dolegliwości, dlatego – gdy się pojawią – najlepiej od razu pokazać je dermatologowi. Zdarza się, że tylko lekarz z fachową wiedzą i dużym doświadczeniem jest w stanie bez pełnej diagnostyki rozpoznać rodzaj zmian.
Swędzące plamy na ciele mogą towarzyszyć:
- atopowemu zapaleniu skóry – wówczas plamy są najczęściej silnie zaczerwienione, a na nich może pojawiać się rozprzestrzeniona, drobna wysypka,
- łuszczycy – plamy najczęściej są zaczerwienione, a na tym zaczerwienieniu pojawia się gruba warstwa martwego, białego naskórka,
- alergii – przeważnie są symptomem alergii pokarmowe, zmiany wówczas najczęściej występują na ciele symetrycznie i niekiedy mają charakter zaczerwienionych obrzęków o różnej powierzchni, innym razem – swędzących bąbli na skórze.
Ponieważ różne są przyczyny problemu, różne też jest jego leczenie. Podejmując walkę z alergicznymi chorobami skóry ze swędzącą wysypką, należy w pierwszej kolejności spróbować wyeliminować czynnik uczulający. Bez względu jednak na podłoże, ze zmianami i towarzyszącym im świądem należy zgłosić się do lekarza.
Swędzenie skóry szyi w ciąży
Świąd skóry w ciąży to dolegliwość, na którą skarży się ok. 20% ciężarnych. Zazwyczaj tego typu problemy skórne nie są związane z poważnymi przyczynami chorobowymi i dotyczą zachodzących w ciele kobiety zmian hormonalnych. Swędzący brzuch w ciąży to jednak nie jedyne miejsce na ciele ciężarnej, które może być objęte tym objawem – swędzenie skóry często dotyczy także szyi, nóg, rąk i piersi. Świąd współistnieje nierzadko z suchością, zmianami barwnikowymi oraz pojawiającymi się rozstępami.
Swędzenie skóry może być objawem ogólnoustrojowych zaburzeń metabolicznych albo chorób tarczycy. Problemy z tarczycą mogą być powiązane ze swędzącą skórą. Często jest to nietypowe skojarzenie, gdyż zwykle swędzącą skóra kojarzy nam się z jej przesuszeniem lub reakcją alergiczną. Świąd skóry jest dokuczliwym objawem choroby gruczołu dokrewnego i wymaga przeprowadzenia dokładnych badań i unormowania pracy tarczycy.
Jeśli przy okazji pojawiają się również dodatkowe objawy takie jak wypadanie włosów, przybieranie na wadze, zmęczenie, zaburzenia pamięci, depresja lub obniżona kondycja psychiczna, należy udać się do lekarza pierwszego kontaktu i wykonać podstawowe badania TSH. Pozwalają one określić, jaki jest poziom tarczycy i ustalić odpowiednie leczenie.
Swędząca skóra a później siniaki
Zarówno swędząca skóra, jak i siniaki, mogą – choć nie muszą – być objawami niewydolności nerek, dlatego objawów takich nie wolno lekceważyć. Zasinienia pojawiające się na skórze bez uprzednich urazów mechanicznych lub swędzące siniaki trzeba bezzwłocznie skonsultować z lekarzem, który prawdopodobnie rozpocznie diagnostykę od badań laboratoryjnych krwi.
Kiedy skóra mocno swędzi, a siniaki pojawiają się na skutek jej drapania, również należy zgłosić się do specjalisty. Objaw taki może świadczyć o znaczącym osłabieniu naczyń krwionośnych lub problemach z krzepliwością.
W tym wypadku również lekarz zleca zwykle pobranie krwi. Problemy tego rodzaju wymagają przeważnie fachowego leczenia, któremu należy się poddać zgodnie z zaleceniami.
Swędzenie skóry głowy – leczenie
Leczenie jest uzależnione od przyczyny.
- Jeśli winowajcą jest kosmetyk, należy go odstawić i zastąpić delikatniejszym produktem oraz pamiętać by zawsze dobrze wypłukiwać szampon, najlepiej letnią wodą.
- Leczenie łupieżu sprowadza się najczęściej do stosowania preparatów przeciwgrzybiczych np. szampon z ketokonazolem lub/oraz pozbycie się innych czynników wywołujących. Jeśli przyczyną jest grzybica dermatolog przepisze nam leki przeciwgrzybicze np. cyklopiroksolamine, ketokonazol, ekonazol.
- Leczenie łuszczycy obejmuje leczenie miejscowe m.in glikokortykosteroidami, analogami wit D, retinoidami, kwasem salicylowym a także leczenie ogólne fototerapią, metotreksatem (spowalniającymi namnażanie się szybko dzielących się komórek skóry), cyklosporyną A (hamującą układ odpornościowy), oraz lekami biologicznymi.
- Podstawą leczenia atopowego zapalenia skóry jest wyeliminowanie alergenu oraz leczenie glikokortykosteroidami, lekami przeciwhistaminowymi. Niezwykle istotne jest odpowiednie nawilżanie i natłuszczanie skóry.
Leczenie zapalenie mieszków włosowych o etiologii bakteryjnej polega na stosowaniu antybiotyków miejscowo, takich jak mupirocyna, kwas fusydowy czy retapamulina. - Niedoczynność tarczycy leczy się syntetyczną lewotyroksyną – hormonem identycznym jak ten produkowany przez tarczycę.
- Jeśli swędzenie skóry głowy ma charakter psychiczny pomocna jest psychoterapia oraz standardowe leczenie chorób psychicznych np. lekami przeciwpsychotycznymi.
Swędzenie skóry na tle nerwowym
Wiele dolegliwości skórnych, a nawet chorób skóry ma podłoże psychiczne. Ponadto objawy wielu schorzeń – takich jak łuszczyca, atopowe zapalenie skóry, trądzik czy egzema – mogą nasilać się pod wpływem mocnego lub przewlekłego stresu.
Stres w niewielkich „dawkach” działa na organizm pozytywnie, motywując go do różnych aktywności. Jeśli jednak napięcie nerwowe jest zbyt silne lub trwa zbyt długo, może przyczyniać się do różnych nieprawidłowości i źle wpływać na ogólną kondycję organizmu, ale również – kondycję skóry.
Czasem swędzeniu na tle nerwowym nie towarzyszą żadne inne objawy, innym razem – pojawiają się zmiany skórne jak wysypka czy czerwone plamy.
Aby pozbyć się problemu, należy przede wszystkim spróbować wyeliminować stresogenny czynnik, a jeśli to niemożliwe, zastosować np. techniki relaksacyjne odwracające uwagę od niego. Jeśli metody te nie przyniosą rezultatów, a świąd skóry będzie się utrzymywał, trzeba skonsultować problem z lekarzem.
Swędzenie skóry może być symptomem nie tylko sytuacyjnego napięcia emocjonalnego, ale też niektórych chorób psychicznych, np. nerwicy lub depresji, dlatego objawów nie powinno się lekceważyć.
