U nas zapłacisz kartą
Trądzik różowaty - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Odmiany trądzika różowatego, ich leczenie i przyczyny
Trądzik nie jest domeną jedynie nastolatków. Istnieje wiele jego odmian, będących przypadłością zarówno osób w okresie pokwitania, jak i osób dorosłych. Jedną z takich odmian jest trądzik różowaty, którego przyczyn należy szukać m.in. w zaburzeniach pracy naczyń krwionośnych.
Gdy na twarzy (zwłaszcza w centralnej części – w okolicach nosa, brody i czoła) często pojawia się rumień oraz widoczne, pękające naczynka, a do tego występują zmiany skórne w postaci wyprysków i zaskórników można mieć przypuszczenia, że to objawy trądziku różowatego, Początki bywają łagodne i mogą nie wzbudzać podejrzeń, jednak warto być czujnym i nie ignorować pierwszych symptomów. Nieleczony trądzik różowaty prowadzi do trwałych zmian skórnych, objawiających się w skrajnych przypadkach nawet wystąpieniem tak zwanej guzowatości nosa. Podpowiadamy, jak leczyć trądzik różowaty, jakie są jego przyczyny, jak dbać o wrażliwą skórę twarzy i jak wybrać krem na trądzik różowaty.
Trądzik różowaty – leczenie
Leczenie trądziku różowatego musi być dopasowane do przebiegu, odmiany i stopnia nasilenia choroby. Stosuje się leczenie doustne i zewnętrzne.
Leczenie doustne polega na zażywaniu przepisanych przez lekarza antybiotyków i innych leków, mających zmniejszać lub eliminować objawy trądziku różowatego. Leki przepisywane pacjentom mogą poprawiać krążenie krwi, działać przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie, a także regenerować barierę ochronną naskórka i stymulować do pracy komórki skóry.
Odmianę guzowatą leczy się zwykle chirurgicznie lub kosmetycznie, np. zabiegami dermabrazji, kriochirurgii czy laseroterapii.
Leczenie trądziku różowatego może odbywać się także zewnętrznie, z wykorzystaniem specjalistycznych maści i kremów.
Trądzik różowaty - u kogo występuje?
Zaburzenia hormonalne, głównie wzrost poziomu testosteronu, obserwowane są prawie wyłącznie po okresie pokwitania, stąd niespotykane są przypadki trądziku różowatego wśród dzieci. Hormony płciowe pobudzają czynność gruczołów łojowych i zwiększają wydzielanie sebum co umożliwia rozwój drobnoustrojów, głównie Pityrosporum ovale.
Do głównych przyczyn rozwoju trądzika różowatego należą:
- zaburzenia naczynioruchowe w obrębie drobnych naczyń skóry,
- zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego, szczególnie stany związane ze zmniejszonym wytwarzaniem soku żołądkowego i tym samym tzw. niedokwasotą, np. po przebytej resekcji żołądka, wagotomi (przecięciu nerwu błędnego), w przewlekłym alkoholizmie, w chorobie nowotworowej (głównie raku żołądka), w anemii z niedoboru żelaza i witaminy B12 (tu również na podłożu autoimmunologicznym, tzw. niedokrwistość złośliwa), w niedoczynności przysadki mózgowej lub nadczynności tarczycy,
- zaburzenia endokrynologiczne – głównie nadmiar hormonów płciowych (testosteronu),
- obecność bakterii Helicobacter pylori w błonie śluzowej żołądka,
- obecność Pityrosporum ovale – należy do grzybów i jest odpowiedzialny głównie za wywołanie łojotokowego zapalenia skóry oraz łupieżu pstrego, rola w patogenezie trądziku różowatego postulowana jest od niedawna,
- podatność osobnicza – nadmierna reakcja na bodźce środowiskowe.
Do najważniejszych czynników ryzyka trądzika różowatego zalicza się:
- zaburzenia naczynioruchowe,
- zaburzenia endokrynologiczne – nadmiar testosteronu, hormonów tarczycy, niedobór hormonów przysadkowych, stosowanie miejscowe silnie działających glikokotykosteroidów,
- zaburzenia czynności przewodu pokarmowego – rak żołądka, stan po resekcji żołądka, wagotomia,
- nosicielstwo Helicobacter pylori i Pityrosporum ovale,
- zaburzenia autoimmunologiczne i hematologiczne – anemia złośliwa i z niedoboru żelaza,
- przewlekły alkoholizm,
- osobnicza predyspozycja, chwiejność emocjonalna.
Trądzik różowaty – odmiany
Trądzik różowaty jest przypadłością, której przyczyny nie są w stu procentach znane. Zwykło się uznawać, że występuje on u osób z tak zwaną predyspozycją do zachorowania na trądzik różowaty. Jest to skłonność do silnych reakcji na zewnętrzne bodźce, objawiająca się nagłym, silnym zaczerwienieniem twarzy. Jednocześnie wyróżnia się najbardziej prawdopodobne przyczyny trądziku:
- Predyspozycje genetyczne – nie da się dokładnie ocenić prawdopodobieństwa pojawienia się trądziku różowatego, jednak uważa się, że ryzyko wystąpienia objawów wzrasta, gdy rodzice lub dziadkowie zmagali się z tą przypadłością. Nie oznacza to jednak, że trądzik różowaty nie może pojawić się u osoby nieobciążonej genetycznie. I przeciwnie – gdy u rodziców dziecka pojawiło się to schorzenie, nie ma pewności, że pojawi się również u dziecka.
- Zaburzenia pracy naczyń krwionośnych przy jednoczesnym nadmiernym ukrwieniu – gdy ściany naczyń krwionośnych są kruche i nieelastyczne, nie wytrzymują naporu krwi i rozszerzają się, a potem nie powracają do pierwotnych rozmiarów (lub trwa to długo). To przyczynia się do powstania rumienia (zwłaszcza w centralnej części twarzy, czyli tam, gdzie występuje najwięcej gruczołów łojowych). Nadmierne ukrwienie może doprowadzić do stałych zmian w skórze twarzy.
- Zaburzenia hormonalne – nadprodukcja estrogenów, czyli hormonów płciowych, wpływa na rozluźnianie mięśni naczyń krwionośnych. Prowadzi to zwiększenia rumienia i pojawiania się na powierzchni skóry widocznych, rozszerzonych naczyń.
- Stany zapalne gruczołów łojowych i nadprodukcja łoju – w obrębie gruczołów łojowych powstają stany zapalne, które mają charakter nawrotowy. Wpływa to na przyrost tkanki łącznej i widoczne zgrubienie skóry, które mogą prowadzić do nieodwracalnej guzowatości. Dodatkowo pojawiają się wypryski i rozszerzone pory, a skóra jest przetłuszczona.
- Rumień może pojawiać się na twarzy w wyniku stresu, zmiennych warunków atmosferycznych, skoków temperatury, gorących kąpieli, sauny, spożywania alkoholu, gorących lub pikantnych potraw, promieniowania UV, drażniących lub rozgrzewających kosmetyków czy przegrzania w wyniku wysiłku fizycznego.
