U nas zapłacisz kartą
Skuteczne sposoby na leczenie trudno gojących się pryszczy
Czym smarować trudno gojące się rany?
Trudno gojące się rany należy oczyszczać wyłącznie solą fizjologiczną. Na skórę wokół nich stosuje się środki dezynfekujące, które zawierają głównie octenidynę (mają postać płynu lub żelu). W aptekach dostępne są także maści na trudno gojące się rany. Jest to np. preparat hydrokoloidowy, który tworzy wilgotne środowisko sprzyjające gojeniu się tkanek. Należy pamiętać, że taką maść trzeba nakładać na jałową gazę, a nie bezpośrednio na ranę.
Leczenie trudno gojących się ran można wspomóc odpowiednią dietą. To dzięki substancjom odżywczym zawartym w pożywieniu proces gojenia się przebiega prawidłowo. Są to przede wszystkim węglowodany złożone, białko (1,5–2 g/kg masy ciała/dzień), kwasy tłuszczowe omega-3, witaminy. Ważna jest także odpowiednia kaloryczność posiłków. Przy trudno gojących się ranach jest to 35–40 kcal/na kg masy ciała/dzień.
Zobacz także: Jak zbudowana jest skóra?
Jak przyspieszyć gojenie ran?
Gojenie ran może być utrudnione przez błędy, które popełniamy w postępowaniu z ranami. Należą do nich:
- nieoczyszczenie rany (ryzyko zakażenia),
- stosowanie do odkażania preparatów powodujących dalsze uszkodzenia ran i pojawiającego się naskórka i ziarniny, należą do nich spirytus, woda utleniona, jodyna, należy stosować specjalne preparaty do odkażania ran,
- zbyt rzadkie lub zbyt częste zmienianie opatrunku,
- wysuszanie ran - rana potrzebuje wilgotnego środowiska, zapewniają je płyny wytwarzane przez ranę, dzięki nim tkanki mają dostęp do tlenu i składników odżywczych, nie tworzy się strup, a potem blizna, mniejszy jest także ból.
Aby przyspieszyć gojenie ran, możemy sięgnąć po następujące środki:
- stosowanie nowoczesnych opatrunków, utrzymujących wilgotność rany, należą do nich:
- opatrunki algininowe,
- hydrożele,
- hydrokoloidy,
- dekstromery,
- półprzepuszczalne błony poliuretanowe, - przepłukiwanie ran solą fizjologiczną przy każdej zmianie opatrunku (ważne zwłaszcza przy ranach przewlekłych),
- pielęgnacja skóry wokół rany preparatami o kwaśnym pH, by zapobiec rozrostowi szkodliwych bakterii,
- okłady z roślin lub maści na rany przyspieszające gojenie, zawierające składniki roślinne o działaniu przeciwbakteryjnym:
- kapusta - działa przeciwbakteryjnie i przyspiesza gojenie,
- aloes - działa przeciwbakteryjnie i przeciwgrzybiczo, przyspiesza gojenie,
- babka lancetowata - łagodzi ból i przyszpiesza gojenie,
- świeży skrzyp - przyspiesza gojenie, zwłaszcza trudno gojących się ran, działa ściągająco, zwiększa elastyczność i odporność naskórka, reguluje przepuszczalność ścian naczyń krwionośnych,
- siemię lniane - wspomaga leczenie oparzeń, odmrożeń, odleżyn i trudno gojących się ran,
- wyciąg z wąkroty azjatyckiej - ma działanie odnawiające, przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i stymulujące ziarninowanie, przyspiesza migrację komórek i aktywuje czynniki wzrostu,
- ekstrakt z nagietka lekarskiego - przyspiesza ziarninowanie i regenerację naskórka, zwiększa ilość kolagenu w skórze, ma właściwości naczyniotwórcze, przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze,
- ekstrakt z chmielu zwyczajnego - hamuje rozkładanie kolagenu, działa przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie i antyoksydacyjnie,
- olej z nasion rokitnika zwyczajnego - ma działanie przeciwbakteryjne, przyspiesza gojenie się ran i nasila syntezę kolagenu,
- olejek z drzewa herbacianego - ma właściwości przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybicze,
- olejek z bazylii eugenolowej - silnie przeciwbakteryjny i przeciwzapalny,
- żywokost lekarski - przyspiesza ziarninowanie i tworzenie się naskórka,
- żywica świerkowa - stosowana w tradycyjnej medycynie lapońskiej do leczenia ran, współczesne badania potwierdzają jej skuteczność w terapii trudno gojących się ran, - okłady z miodu lub mleczka pszczelego - mają właściwości przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe, zwiększają ukrwienie tkanki podścieliskowej,
- środki ze srebrem koloidalnym - działają przeciwbakteryjnie i przyspieszają gojenie, zmniejszają konieczność stosowania antybiotyków, dostępne są w formie opatrunków, sprayów, płynów,
- w przypadku odleżyn pomóc może specjalny materac przeciwodleżynowy, zwłaszcza ciśnieniowy, można w nim odłączyć komorę znajdującą się pod raną, dzięki czemu odleżyna przestaje mieć kontakt z podłożem i ma czas na gojenie się,
- pijawki - mogą ochronić przed martwicą i poprawiają ukrwienie rany,
- larwoterapia - żywy opatrunek z hodowanych w sterylnych warunkach larw muchy plujki, zakłada się go na 3-4 dni, w tym czasie larwy rozpuszczają martwe tkanki, zabijają drobnoustroje i przyspieszają ziarninowanie, dzięki tej metodzie można część pacjentów uratować przed amputacją kończyny, stosuje się ją zwłaszcza w przypadku poparzeń, odmrożeń, odleżyn lub stopy cukrzycowej,
- lniane bandaże - są biologicznie czynne i przepuszczają powietrze, istnieją także lniane bandaże zmodyfikowane genetycznie w taki sposób, że zawierają związki przyspieszające gojenie.
Jak przyspieszyć gojenie ran? Domowe sposoby na gojenie ran. Czym jest rychłozrost i ziarninowanie?
Gojenie się rany jest złożonym procesem, a czas trwania uzależniony jest od indywidualnych predyspozycji. Każda rana, bez względu na lokalizację, zasługuje na szczególną uwagę i pielęgnację. Często zdarza się, że gojenie się rany bywa zaburzone i wówczas zalecana jest konsultacja z lekarzem. W skrajnych przypadkach może dojść nawet do zakażenia rany.
Z naszego artykułu dowiesz się:
- Jak przebiega proces gojenia się rany,
- Czym różni się ziarnowanie rany od rychłozrostu,
- Czym spowodowane są komplikacje w gojeniu i jak można przyśpieszyć ten proces,
- Jak właściwie zadbać o ranę.
Zobacz także nasz artykuł: Problemy skórne
Rany - co przyspiesza gojenie?
Rany to uszkodzenia skóry, a także innych tkanek, które mogą dotyczyć każdego, wywołane są bezpośrednim działaniem czynników zewnętrznych.
Co to jest rana?
Rana to przerwanie ciągłości tkanek przy udziale czynnika uszkadzającego, penetrującego lub niepenetrującego. Mechanizm uszkodzenia może być mechaniczny, chemiczny, termiczny lub radioaktywny.
Rodzaje ran
Istnieje kilka podziałów ran.
Ze względu na głębokość rany wyróżniamy:
- otarcia i zadrapania – uszkodzony jest tylko naskórek i ewentualnie górna warstwa skóry właściwej,
- rany powierzchowne – nie sięgają dalej niż podskórna warstwa tkanki tłuszczowej,
- rany głębokie – sięgające głębiej niż podskórna warstwa tkanki tłuszczowej,
- rany drążące – sięgające w głąb, do organów lub jam ciała.
Ze względu na sposób powstania rany rozróżnia się m.in.:
- otarcia – powstałe w wyniku tarcia skóry o jakąś powierzchnię, zwłaszcza szorstką,
- rany kłute – zadane ostro zakończonym narzędziem (igła, widły, gwóźdź, bagnet), składają się z otworu wkłucia, kanału, a jeśli rana przeszyła ciało na wylot, także otworu wykłucia, czasem przechodzą przez organy wewnętrzne, co wiąże się z krwotokiem wewnętrznym, generalnie goją się szybko, ale wymagają obserwacji ze względu na duże ryzyko zakażenia,
- rany cięte – także zadane ostrym narzędziem, mają równe i gładkie brzegi, co ułatwia gojenie po złożeniu brzegów, mogą obficie krwawić, wiążą się z niskim ryzykiem zakażenia,
- rany tłuczone – wynikają z uderzenia tępym narzędziem, o podłoże lub o przedmiot, powodują stłuczenie i obrzęk tkanek, krwawienie jest niewielkie lub go nie ma, przy dużej sile uderzenia mówimy o ranach miażdżonych, które powodują większe uszkodzenia tkanek, łącznie ze złamaniami kości, brzegi takich ran są nierówne, stłuczone tkanki ulegają z czasem martwicy,
- rany płatowe – zadane uderzeniem ukośnym do powierzchni skóry, w wyniku czego jej tkanki się odwarstwiają i płat skóry może luźno zwisać,
- rany szarpane – zadane przedmiotem o ostrych i nierównych brzegach (drut kolczasty, hak, piła tarczowa), mają poszarpane, nierówne krawędzie, często występuje w nich ubytek skóry i tkanek podskórnych,
- rany kąsane – spowodowane przez ugryzienie, mają charakter ran tłuczonych i szarpanych, źle się goją i mogą wiązać się z zakażeniem, w przypadku pokąsania przez zwierzę należy zgłosić się do lekarza w celu oszacowania ryzyka zarażenia się wścieklizną i podjęcia odpowiedniego leczenia,
- rany postrzałowe – spowodowane pociskiem z broni palnej, wybuchem miny lub odłamkiem bomby, mają otwór wlotowy, przeważnie mały, kanał, i jeśli pocisk opuścił ciało, otwór wylotowy, większy i o poszarpanych brzegach, powodują duże uszkodzenia otaczających tkanek, najgroźniejsze są rany wywołane pociskami wybuchającymi - są większe i wiążą się z ryzykiem zakażenia bakteriami beztlenowymi,
- rany amputacyjne – spowodowane ubytkiem całej części ciała, np. nosa, ucha lub kończyny,
- rany chemiczne – spowodowane czynnikami chemicznymi, np. ługiem lub kwasem,
- rany termiczne – oparzenia lub odmrożenia,
- rany popromienne – przeważnie są efektem ubocznym leczenia nowotworu za pomocą radioterapii.