U nas zapłacisz kartą
Zdjęcia Złośliwego Włókniaka - Piękno i Wyrazistość Diagnozy
Jak pozbyć się włókniaka?
Włókniaki miękkie nie stanowią zagrożenia dla życia, ale mogą być problemem natury estetycznej. Na szczęście można je usunąć i jest na to kilka możliwości:
- interwencja chirurgiczna – mechaniczne usuniecie zmiany poprzez wycięcie za pomocą nożyczek lub skalpela. Zabieg jest przeprowadzany w znieczuleniu miejscowym
- Interwencja kriochirurgiczna – zabieg wykonuje się przy użyciu strumienia ciekłego azotu u bardzo niskiej temperaturze. Pod jego wpływem włókniak zostaje wymrożony i odpada
- laser frakcyjny CO2 – zabieg podczas którego woda śródkomórkowa zmienia się w parę, dzięki czemu włókniak może „wyparować”.
- elektrokoagulacja włókniaka – włókniak usuwany jest przy użyciu prądu o wysokiej częstotliwości
Włókniaki twarde można usuwać w drodze interwencji chirurgicznej bądź iniekcji sterydowych. Odbywa się to pod okiem lekarza.
Włókniaki twarde i miękkie – jak wyglądają? Jak je usunąć?
Włókniak to łagodny guz nowotworowy, który ma postać grudkowatej narośli, pojawiającej się na różnych obszarach ciała. Mimo, że włókniaki to zmiany nowotworowe, to nie stanowią zagrożenia dla zdrowia, bo nie złośliwieją. Stanowią natomiast problem estetyczny i dlatego wiele osób decyduje się na usunięcie włókniaka. Jak się pozbyć włókniaków?
Spis treści
Włókniaki - zarówno włókniak miękki jak i włókniak twardy - to łagodne guzy nowotworowe, które powstają z tkanki łącznej włóknistej. Mimo że są to zmiany nowotworowe, nie stanowią zagrożenia dla zdrowia, gdyż nie ulegają zezłośliwieniu, dlatego nie trzeba ich usuwać. Jednak wiele osób na to się decyduje, gdyż włókniaki często stanowią problem estetyczny.
Rozwijamy nasz serwis dzięki wyświetlaniu reklam.
Blokując reklamy, nie pozwalasz nam tworzyć wartościowych treści.
Wyłącz AdBlock i odśwież stronę.
Czerniak guzkowy - objawy
Wariant guzkowy czerniaka diagnozowany jest u pacjentów niemal w każdym wieku, jednak większość zachorowań odnotowywana jest pomiędzy 40 a 60 rokiem życia.
Objawy warunkowane są przez genezę powstania guza, gdzie wyróżnia się 2 typy:
- Znamię pojawia się od nowa (tzw. de novo) – zmiana uwidacznia się na zdrowym dotąd fragmencie skóry. Jego brzeg może być nieregularny lub nieostry, kolor niejednolity, naskórek może być bardzo cienki, łuszczyć się lub mieć tendencję do zmian wrzodziejących. Postać ta stanowi przeważającą większość przypadków czerniaka guzkowego.
- Choroba rozwija się na istniejącym wcześniej znamieniu – dotychczas nie dające żadnych niepokojących objawów znamię barwnikowe może ulegać pogrubieniu i zwiększeniu średnicy. Pojawić może się też zmiana zabarwienia, kształtu, krwawienie i swędzenie.
Zazwyczaj czerniak guzkowy występuje w postaci ciemnych znamion o średnicy od 1 do 2 cm, zlokalizowanych najczęściej na:
- twarzy,
- karku,
- górnej części pleców,
- nogach.
Czasami guzy te mogą szybko się powiększać. Jednak najniebezpieczniejsze zmiany inwazyjne postępować będą w głąb warstw skóry, przez co progresja czerniaka pozostanie niewidoczna gołym okiem.
Chociaż w przeważającej liczbie przypadków, czerniaki guzkowe widoczne są jako znamiona ciemne, mocno napigmentowane, zdarzają się również zmiany jaśniejsze, beżowe, różnokolorowe lub nawet bezbarwne (tak, jak w przypadku rzadkiej, złośliwej odmiany czerniaka bezbarwnikowego).
Dlatego też obserwacja koloru jest tylko jedną z cech, na które trzeba zwrócić uwagę podczas weryfikacji i diagnostyce podejrzanych znamion.
Rodzaje włókniaków
Wyróżniamy dwa rodzaje włókniaków. Włókniak miękki może występować jako pojedyncza zmiana skórna lub tworzyć skupiska. Często pojawia się pomiędzy 30. a 40. rokiem życia u kobiet i mężczyzn na szyi, na plecach, klatce piersiowej, pod pachami i w pachwinach. Wielkość większości włókniaków miękkich oscyluje w granicach kilku milimetrów, jednak czasami zmiana może nadmiernie przyrastać do nawet kilku centymetrów. Włókniaki miękkie często powstają w miejscach, które są systematycznie pocierane przez odzież, biżuterie i bieliznę.
Włókniak twardy jest zmianą, która zwykle nie występuje w skupiskach. Pojawia się często w miejscach urazu skóry np. zadrapania, a także w miejscu ukąszeń owadów. Może mieć także związek z przebytym zapaleniem mieszka włosowego, które objawia się ropną krostą, zaczerwienieniem i bólem. Włókniaki twarde mogą pojawiać się już u osób powyżej 20. roku życia, jednak najczęściej obserwowane są u osób, które ukończyły 40. rok życia. Włókniaki twarde najczęściej tworzą się na nogach, brzuchu oraz plecach.
Włókniaki: objawy
- Włókniaki miękkie: mogą mieć charakter wrodzony lub rosnąć w ciągu całego życia. Są to miękkie guzki o barwie cielistej lub brunatnej, które zwisają luźno ze skóry. Włókniaki miękkie występują zazwyczaj licznie na całym ciele, nie wchłaniają się.
Włókniak miękki charakterystyczny jest dla choroby Recklinghausena. Schorzenie to jest nieuleczalną chorobą genetyczną dającą objawy skórne (nerwiakowłókniaki, plamy typu kawy z mlekiem) i zaburzenia układu nerwowego (padaczkę, opóźnienie rozwoju umysłowego).
- Włókniaki twarde: występują z reguły pojedynczo, są mniejsze od włókniaków miękkich i twarde w dotyku. Umiejscowione są na skórze i wraz z nią mogą być przesuwane względem podłoża. Zwykle występują na kończynach.
Włókniaki twarde skóry to zmiany nabyte. Występują u osób starszych, a ich ilość rośnie wraz z wiekiem.
