U nas zapłacisz kartą
Włos wbity w stopę - Tajemnicza Przysłowia i Ich Znaczenie
Gdzie najczęściej wbijają się kłosy trawy?
Kłos trawy charakteryzuje się zwróconymi ku tyłowi, ostro zakończonymi wąsami. Ta budowa uniemożliwia jego cofanie się, dlatego po wbiciu w skórę, kłos migruje w głąb tkanek podczas ruchów pupila. Może on się wbić wszędzie, jednak wśród obszarów ciała psa, które są najbardziej narażone wymienia się:
- przestrzenie międzypalcowe,
- pachwiny,
- okolice brzucha,
- okolice uszu,
- okolice pod ogonem.
Ten problem dotyczy w szczególności psów z długą sierścią, jak i tych nieposiadających podszerstka czy mających długie uszy. Powinniśmy także uważać, jeśli nasz pupil podczas spacerów chętnie tarza się w trawie. Warto jednak pamiętać, że kłosy stanowią zagrożenie dla wszystkich psów!
Kłos u psa. Jakie zagrożenia wiążą się z wbitym lub zaaspirowanym kłosem?
Kłosy i inne ostre ciała obce to nie tylko problem kosmetyczny, a duże zagrożenie dla zdrowia i życia zwierząt. Wąsy kłosów, po wbiciu się w skórę, nabłonki oddechowe lub błonę śluzową przewodu pokarmowego, wywołują miejscowy stan zapalny, ale nie to jest najgorsze.
Taka sytuacja to doskonała okazja dla bakterii do kolonizacji okolicy z otwartą, wciąż pogłębiającą się raną. Jeśli pies nie otrzyma pomocy weterynaryjnej, miejscowe zakażenie bakteryjne może przybrać charakter uogólniony. Bakterie można podzielić na ropotwórcze i nieropotwórcze. Infekcja wywołana tymi pierwszymi wiąże się z powstaniem ropnia.
Kłos w układzie oddechowym psa
Kłos, w zależności od jego budowy, może przedostać się poprzez gardło, krtań, tchawicę, aż do oskrzeli. Pies może też zaaspirować fragment kłosa do nozdrzy podczas węszenia. Taka sytuacja zdarza się niestety często.
Wędrujący kłos u psa (w układzie oddechowym) wymaga od opiekuna szybkiej reakcji.
W wyniku mechanicznego drażnienia nabłonka oddechowego pies może chrapać, ale przede wszystkim rozwija się lokalny proces zapalny, który może przybrać charakter ogólny, doprowadzając do zapalenia płuc u psa. Uszkodzenie mechaniczne nabłonków oddechowych to doskonała okazja dla drobnoustrojów – bakterii, wirusów i grzybów do kolonizacji. Jeśli pies nie otrzyma szybko pomocy, to stan zapalny (powikłany infekcją) będzie postępować.
Jakie są objawy kłosa w układzie oddechowym psa?
Kłos lub inne ciało obce zaaspirowane do oskrzeli wywołuje odruchowy kaszel u psa. Zwierzę ma trudności z oddychaniem, może przyjmować postawę odbarczającą – kładzie nisko głowę i jednocześnie wychyla do przodu szyję. Jego błony śluzowe mogą być blade lub wręcz sine. Zwierzę potrzebuje natychmiastowej pomocy lekarza weterynarii.
Jakie psy są narażone na aspirację kłosa (do układu oddechowego lub pokarmowego)?
- psy myśliwskie,
- psy sportowe,
- psy bardzo aktywne,
- psy tropiące.
Kłos w uchu psa
Kłosy, przekwitnięte osty i inne ostre, roślinne elementy często przyczepiają się do długiej sierści na obwisłych uszach zwierząt. Jeśli nie zostaną szybko usunięte, mogą ranić małżowinę uszną (przechodzić przez nią na wylot) i wędrować aż do kanału słuchowego.
Kłosy wbijają się też często w uszy psów z krótką sierścią i z małymi, sterczącymi uszami. Z tą różnicą, że ranią wówczas zewnętrzny przewód słuchowy, a nie samą małżowinę.
Objawy kłosa w uchu psa
Objawy są takie same, jak przy infekcji ucha u psa:
- okolica narządu słuchu jest obrzęknięta,
- zaczerwieniona skóra i widoczna rana, z której może sączyć się surowiczo-krwisty lub ropny płyn,
- pupil może nie pozwalać sobie na omacywanie tej okolicy, bo wbity kłos w ucho psa jest przyczyną dużej bolesności.
Objawy dotyczą zazwyczaj tylko jednego ucha, rzadziej dwóch.
Cukrzyca jest chorobą cywilizacyjną.
Należy ona do dolegliwości, które w ostatnich latach odnotowują wyraźny wzrost zachorowań. Światowa Organizacja Zdrowia nazwała ją “pierwszą niezakaźną epidemią”. Szacuje się, że 422 milionów osób na całym globie choruje na cukrzycę, z czego 179 milionów to pacjenci, u których choroba jeszcze nie została zdiagnozowana. Jest to choroba autoimmunologiczna, wynikająca z zaburzonego wydzielania oraz działania insuliny, która wytwarzana jest w trzustce i odpowiada za prawidłowy poziom glukozy we krwi.
Objawami cukrzycy są między innymi: ogólne osłabienie, nadmierna potliwość, wzmożone łaknienie, zwiększone pragnienie oraz zmiany skórne, w szczególności na stopach.
Do najpoważniejszych powikłań przy cukrzycy zalicza się stopę cukrzycową, będącą następstwem neuropatii.
W przypadku występowania neuropatii cukrzycowej dochodzi do uszkodzenia nerwów, co sprawia, że klient nie otrzymuje informacji o zmieniającej się temperaturze czy drażnieniu, takim jak tarcie, ucisk lub skaleczenie. Wszystko to sprawia, że diabetycy powinni regularnie odwiedzać gabinet podologiczny w celu oceny stanu skóry stóp. Za pomocą monofilamentu specjalista pomolog może ocenić czucie powierzchniowe w obrębie stóp. Jest to przyrząd składający się z uchwytu i odchodzącego od niego włókna Sammesa – Wewinsteina, które ugina się po osiągnięciu nacisku 10,0 g. Kamertonem zaś można ocenić zaburzenia czucia głębokiego, które jest pierwszym objawem neuropatii cukrzycowej. Emituje on drgania i wibracje, które są odczuwane przez pacjenta. Im dłużej są one wyczuwalne, , tym głębsze jest jego czucie.
Wbity kłos u psa – co zrobić?
Niezależnie od lokalizacji kłosa, nie próbuj go wyciągać samodzielnie. Jego budowa sprzyja rozpadaniu się na kawałki. Jeden lub kilka z nich mogą zostać w skórze, nawet jeśli będziesz usuwać go delikatnie.
Dlatego zabierz psa do lekarza weterynarii. Specjalista dokładnie oczyści okolicę, w której utkwiło ciało obce, poda antybiotyk działający miejscowo lub ogólnoustrojowo oraz leki przeciwzapalne i przeciwbólowe, jeśli będzie taka konieczność.
- Kiedy można spuścić psa ze smyczy?
- Dlaczego pies gryzie smycz? Jak oduczyć tego zachowania szczeniaka i dorosłego psa?
- Spacery z psem
Lek. wet. Natalia Ciszewska
Ukończyłam Wydział Medycyny Weterynaryjnej we Wrocławiu w 2019 roku. Lecze.
Co sądzisz o tym artykule?
