U nas zapłacisz kartą
Włosy płaczą i wypadają - Jak dbać o swoje włosy
Przyczyny wypadania włosów garściami
Przyczyn wypadania włosów garściami może być wiele. Do najczęstszych z nich należą :
- Stres – silny lub długotrwały stres powoduje m.in. zmiany hormonalne w organizmie, a te mogą spowodować silne wypadanie włosów. Stresujące wydarzenia mogą również spowodować przyspieszone siwienie Twoich pasm.
- Choroby skóry głowy – od zdrowia skalpu zależy kondycja mieszków włosowych, a to właśnie one odpowiadają za utrzymanie Twoich włosów w fazie wzrostu przez jak najdłuższy czas. Utratę włosów mogą powodować m.in. stany zapalne skóry głowy, łupież, łuszczyca czy różnego rodzaju grzybice.
- Niewłaściwa, ubogadieta – Twój organizm traktuje włosy i paznokcie jako najmniej istotne elementy ciała – znacznie ważniejszy jest mózg czy serce. Kiedy więc dostarczasz mu zbyt mało składników odżywczych, to właśnie one jako pierwsze odczują te braki. Bez odpowiedniej ilości witamin, składników mineralnych oraz mikro- i makroelementów, włosy mogą zacząć wypadać garściami.
- Przyjmowanie leków – leki, które zażywasz, mogą mieć wpływ na wypadanie włosów. Często może ono wystąpić po kilku tygodniach przyjmowania danego preparatu. Ten skutek uboczny może dotyczyć np. cytostatyków, heparyny, niektórych leków immunosupresyjnych czy tych, stosowanych w terapii chorób tarczycy. Wypadanie włosów mogą powodować również antybiotyki oraz długotrwałe przyjmowanie leków przeciwbólowych z grupy NLPZ.
- Inne schorzenia – za wypadanie włosów garściami mogą odpowiadać nie tylko leki, ale też same choroby, nawet jeżeli nie dotyczą skóry głowy. Wypadanie włosów mogą powodować m.in. dolegliwości tarczycy, wątroby, niewydolność nerek lub cukrzyca.
- Zabiegi fryzjerskie – nieodpowiednio wykonane mogą prowadzić do podrażnień, a nawet poparzeń skóry głowy, a skutkiem tego będzie wypadanie włosów garściami. Doprowadzić do tego mogą źle dobrane stężenia roztworów używanych np. do rozjaśniania włosów lub trwałej ondulacji.
- Łysienie androgenowe – to również choroba, ale zasługuje na oddzielny punkt. Wbrew obiegowej opinii może dotykać zarówno mężczyzn jak i kobiety. Spowodowana jest zbyt wysokim poziomem androgenów i ma podłoże genetyczne.
- Ciąża i poród – w trakcie ciąży dochodzi w organizmie do wielu zmian, a gospodarka hormonalna wywraca się do góry nogami. Poród to kolejne, obciążające dla organizmu zdarzenie, które powoduje kolejne zmiany. Nic więc dziwnego, że wielu kobietom w trakcie ciąży lub tuż po porodzie zaczynają wypadać włosy.
- Menopauza – zmiany zachodzące w ciele przy przekwitaniu mogą powodować osłabienie włosów, pogorszenie ich kondycji oraz wypadanie. Pomiędzy 40. a 50. rokiem życia większość kobiet zauważa pogorszenie stanu włosów.
Wypadanie włosów - zespół policystycznych jajników
Jednym z objawów zespołu policystycznych jajników jest łysienie androgenowe u kobiet. Jest to łysienie typu męskiego, które u kobiet zwykle objawia się w postaci rozproszonego przerzedzenia na szczycie głowy. Poza tym w przebiegu choroby pojawiają się nieuzasadnione tycie (zwłaszcza w talii), skąpe lub nieregularne miesiączki, nasilony trądzik - także na klatce piersiowej, plecach, nadmierne owłosienie na twarzy, udach, pośladkach, plecach.
Zespół policystycznych jajników a wypadanie włosówDzień dobry Pani Doktor, chciałabym prosić o poradę, ponieważ mam problem z wypadaniem włosów. Od 9 lat choruję na PCOS. Mam twardy zarost, brak miesiączek. Od kilku lat stosuję kurację hormonalną, bo miesiączka jest tylko gdy biorę tabletki. Gdy odstawiam je na tzw. "przerwę", znowu jej brak. I od około 3 lat zauważyłam że systematycznie włosy mi się osłabiaja na całym ciele, jak biorę te tabeletki, ale rownież bardzo na głowie. Co jest dla mnie już teraz traumą, ponieważ widać mi już skórę głowy na całym czubku glowy tj. łysieniu u mężczyzn. Tabletki muszę brać, a włosów jest coraaz mniej. Już staram się ograniczać mycie włosów, bo wtedy wypada ich najwięcej. Proszę o poradę, co powinnam zrobić? Boję się że niedługo będę już zupełnie łysa.
dr n. med. Elżbieta Szymańska, dermatolog: PCOS wiąże się bardzo często z łysieniem androgenowym u kobiet. Powinna Pani zgłosić się do dermatologa. Po analizie badań laboratoryjnych i ocenie włosów, do terapii należy włączyć leczenie miejscowe i ewentualnie doustne preparaty antyandrogenowe. Mycie włosów nie zwiększa ich dobowego wypadania. O liczbę, która wypadnie w czasie mycia, zmniejszy się wypadanie w kolejnych godzinach dnia, także suma dobowa pozostanie taka sama niezależnie, czy Pani myje, czy też nie, włosy w danym dniu.
Prawidłowe rozczesywanie poplątanych włosów
Wiesz już, jak uniknąć poplątanych włosów. Co jednak zrobić, kiedy kołtuny już się nich utworzyły? Jak prawidłowo je rozczesać?
Do rozczesywania kosmyków skłonnych do kołtunienia używaj szczotek z naturalnego włosia lub grzebieni z drewna z szerokim rozstawem zębów, unikaj natomiast tych wykonanych z plastiku, które dodatkowo elektryzują włosy. Gdy na Twojej głowie pojawi się kołtun, do jego rozczesania użyj grzebienia do tapirowania, jego ząbki o różnej długości ułatwiają szczotkowanie. Rozdzielaj pasma szpikulcem na małe partie i dopiero wtedy stopniowo je rozczesuj. Zaczynaj od końcówek, a potem kieruj się wyżej, ku nasadzie. Nie próbuj ciągnąć grzebienia od połowy długości pasm, bo jedynie dodatkowo zaciągniesz supły i jeszcze mocniej splączesz włosy.
Nieprawidłowe rozczesywanie poplątanych kosmyków bardzo je niszczy. Nie szarp ich i nie ciągnij, ale wykaż się cierpliwością, a włosy z pewnością Ci się odwdzięczą. Zapamiętaj ważną wskazówkę: gdy trafisz na naprawdę ogromny kołtun, pokryj włosem olejkiem, który doda poślizgu i ułatwi rozplątywanie. Olej możesz też zastąpić ulubionym serum.
Utrata włosów po chemioterapii
To jak będzie przebiegał proces łysienia zależy od specyfiki konkretnego leku cytostatycznego, jego dawki i predyspozycji pacjenta. Nie wszystkie cytostatyki prowadzą do wyłysienia. Polichemioterapia jest z reguły bardziej toksyczna niż monochemioterapia jednym lekiem. Do cytostatyków najczęściej powodujących utratę włosów należą: taksoidy, inhibitory topoizomerazy, środki alkilujące, antymetabolity. W większości przypadków łysienie po chemioterapii jest odwracalne, jednak w przypadku leczenia raka z zastosowaniem cyklofosfamidu lub busulfanu może mieć ono charakter trwały.
Przy naświetlaniu guzów mózgu lub przerzutów mózgowych wymagane są tak duże dawki, że cebulki włosów zostają zniszczone na długo. Powstaje wyłysienie bliznowate. Najczęściej obejmuje ono tylko ten fragment głowy, który był naświetlany.
Wypadanie włosów po chemioterapii to temat który dotyczy wielu pacjentów onkologicznych. Szczególne dla kobiet utrata włosów spowodowana przyjmowaniem leków cytostatycznych oznacza poważne obciążenie i źródło stresu. Pacjentki, które w związku z leczeniem onkologicznym łysieją, często tracą wiarę we własne możliwości i w swoją kobiecość.
Wiele osób decyzję o zakupie peruki odkłada jak najdłużej, ale są też Panie, które jeszcze przed rozpoczęciem chemioterapii zaczynają działać – idą do fryzjera i zawczasu mocno skracają swoje włosy. Dzięki temu udaje się zniwelować przykre doświadczenie wypadania dużych kłębków włosów. Właściwe przygotowanie i wiedza mogą bardzo pomóc przejść trudny okres terapii onkologicznej.
Łysienie po chemioterapii
Obecnie nie istnieją sprecyzowane zalecenia terapeutyczne dotyczące zapobiegania utracie włosów po chemioterapii. Najlepiej poznaną metodą jest miejscowa hipotermia skóry głowy (system chłodzenia skóry głowy). Pacjenci stosują również opaski uciskowe, ale ich efekt wątpliwy. W celu ochrony mieszka włosowego można zastosować miejscowo minoksydyl, choć jego skuteczności nie udowodniono w ochronie włosów przed wypadaniem, lecz w przyspieszonym odroście włosa. Pewną nadzieją są również cząsteczki, takie jak inhibitory kinazy cykliozależnej 2 (CDK2). Niektórzy Pacjenci decydują się na stosowanie dedykowanych temu problemowi specjalistycznych kosmetyków.
