U nas zapłacisz kartą
Wypadanie włosów po jodzie radioaktywnym - Przyczyny, Objawy i Sposoby Leczenia
Leczenie jodem radioaktywnym - jak się przygotować?
Tydzień (a w niektórych przypadkach nawet miesiąc) przed rozpoczęciem leczenia należy odstawić wszystkie leki przeciwtarczycowe i inne preparaty zawierające jod (np. tran). Inne leki (np. na nadciśnienie, cukrzycę) należy przyjmować zgodnie z zaleceniami Na 2-3 godziny przed przyjęciem kapsułki jodu-131 zaleca się zjeść lekki posiłek.
1) Badania Przed zastosowaniem terapii z użyciem jodu promieniotwórczego konieczne jest wykonanie badań wstępnych, które mają określić czy leczenie 131I będzie mogło się odbyć. Badania obejmują oznaczenie stężenia hormonów tarczycy oraz przeciwciał we krwi, pomiary zdolności wychwytu jodu radioaktywnego przez tarczycę, badanie scyntygraficzne (scyntygrafię tarczycy) i ultrasonograficzne tarczycy (USG tarczycy). W wybranych przypadkach wykonywana jest dodatkowo biopsja cienkoigłowa tarczycy w celu wykluczenia rozwoju procesu nowotworowego w tarczycy pacjenta. Wyniki tych badań są oceniane przez lekarza prowadzącego w czasie wizyty kwalifikacyjnej do radiojodoterapii. Lekarz specjalista medycyny nuklearnej podejmuje decyzję o zakwalifikowaniu pacjenta do tego leczenia. Termin podania dawki jodu promieniotwórczego jest ustalany indywidualnie z każdym pacjentem. 2) Podanie radioaktywnego jodu U kobiet przed podaniem radiojodu (w dniu planowanego leczenia) wykonywany jest test ciążowy.
Jeśli objawy nadczynności tarczycy nasilą się po kilku dniach po przyjęciu jodu-131 (zwiększona pobudliwość nerwowa, szybka lub nierówna praca serca, pocenie się, drżenie rąk) należy zgłosić się do endokrynologa lub lekarza medycyny nuklearnej.
Leczenie polega na podaniu kapsułki (o podobnej wielkości i kształcie co kapsułki popularnych antybiotyków) z promieniotwórczym jodem-131, którą trzeba połknąć. Po dostaniu się do organizmu radioaktywny jod jest wychwytywany przez tarczycę, a promieniowanie niszczy jej nadaktywną tkankę. W ten sposób czynność tarczycy zostaje zahamowana, a co za tym idzie - zmniejsza się produkcja hormonów przez ten narząd. Duża część izotopu promieniotwórczego zostaje wychwycona przez tarczycę i pozostaje tam aktywna przez około kilka tygodni. Jednak część podanej dawki radiofarmaceutyku w ciągu pierwszych kilku dni od leczenia 131I wydala się wraz z moczem, potem i kałem. Po podaniu preparatu pacjent udaje się do domu – nie ma konieczności hospitalizacji. Warto wiedzieć, że jod radioaktywny jest lekiem produkowanym i przywożonym do zakładów medycyny nuklearnej w dawkach zamawianych indywidualnie dla każdego pacjenta na podstawie wcześniej wykonanych badań i zaleceń lekarza specjalisty.
Leczenie jodem radioaktywnym - jak postępować po przyjęciu radiojodu?
1. Do dwóch godzin po podaniu leku nie należy przyjmować żadnych pokarmów, ale po tym czasie można odżywiać się jak zwykle, nie ma wskazań do ograniczeń dietetycznych. To niewątpliwa zaleta terapii z użyciem radiofarmaceutyku – pacjent nie musi borykać się z dodatkowymi ograniczeniami.
Osoba leczona jodem radioaktywnym przebywa na zwolnieniu lekarskim. Promieniowanie od przyjętej dawki nie zagraża choremu, ani nie zagraża osobom z bliskiego otoczenia pacjenta pod warunkiem stosowania się do zaleceń lekarskich.
- ograniczyć do minimum przebywanie w tym samym pokoju z innymi domownikami
- przyjmować dużą ilość płynów, aby szybciej usunąć z organizmu niewychwycony przez tarczycę radiojod
- ssać cukierki lub żuć gumy do żucia, aby zmniejszyć gromadzenie się jodu w śliniankach
- dwukrotnie spłukiwać toaletę
- dokładnie myć wannę lub brodzik po kąpieli
- często myć ręce
- wstrzymać się od stosunków seksualnych
- spać w osobnym łóżku
- bieliznę osobistą i pościelową należy osobno wyprać i dokładnie wypłukać
Przez minimum 2 tygodnie unikaj bliskiego kontaktu z dziećmi i kobietami w ciąży
Pacjent po podaniu radioaktywnego jodu emituje promieniowanie (jego natężenie zależy przede wszystkim od dawki, którą otrzymał pacjent) do czasu, aż radiojod nie zostanie wydalany z organizmu, co trwa ok. 2 tygodnie. Czy stanowi on zagrożenie dla otoczenia? Minięcie się z kimś w korytarzu, stanie obok w autobusie czy nawet podanie ręki nie stanowi zagrożenia. Jednak przebywanie blisko osoby po leczeniu radioaktywnym jodem przez ponad dobę może stanowić zagrożenie. Z tego powodu osoba, która poddała się tego typu terapii, powinna ograniczyć kontakt z domownikami do minimum. Środki ostrożności dotyczą zwłaszcza dzieci i kobiet w ciąży, ponieważ dla nich radioaktywny jod jest szczególnie groźny. Przez minimum dwa tygodnie od podania radiojodu należy unikać bliskich i długotrwałych kontaktów z kobietami w ciąży i małymi dziećmi (przytulanie, spanie w jednym łóżku itd.).
Opóźnianie terapii chorób tarczycy: kiedy dopuszczalne
Niepokój u kobiet budzi czasem fakt, że lekarz zaleca podjęcie terapii chorób tarczycy, w tym – radiojodem, po tym, jak np. zakończy karmienie dziecka. W wielu przypadkach jest to bezpieczne postępowanie zarówno dla matki, jak i jej dziecka.
Często dzieje się tak nawet wtedy, gdy w toku diagnostyki wykryty zostanie nowotwór tarczycy. To dlatego, że w znakomitej większości ogólna diagnoza: „rak tarczycy” nie jest bardzo złą wiadomością.
- Mamy nowotwory „dobre” i do takich zalicza się znaczna część raków tarczycy, w których pacjenci mają doskonałe rokowanie – mówi prof. Marek Dedecjus.
Radiojod: na co uważać po terapii tym pierwiastkiem
Przyjmowanie radioaktywnego jodu bywa koniecznością w trakcie terapii podejmowanych w niektórych chorobach tarczycy. Lek może być przyjmowany tylko w szpitalu, a po powrocie, przez kilka tygodni, w trosce o bliskich trzeba przestrzegać odpowiednich zasad.
Rys. Krzysztof "Rosa" Rosiecki
Jod to mikroelement potrzebny tarczycy do produkcji hormonów. Komórki tarczycy pobierają ten pierwiastek z atmosfery oraz żywności. Nie rozróżniają, czy pierwiastek jest w formie radioaktywnej czy nie. Radioaktywny jod zabija komórki tarczycy, także te nowotworowe. Ten fenomen od lat wykorzystywany jest w medycynie.
