U nas zapłacisz kartą
Przyczyny wypadania włosów na całym ciele - Wszystko, co musisz wiedzieć
Nadmierne wypadanie włosów u nastolatków – jak rozpoznać?
To normalne, że włosy wypadają po czesaniu, po myciu czy po tym, jak rozplączemy je z koka czy kitki po całym dniu. Oczywiście, jeśli w takich sytuacjach włosów jest bardzo dużo, więcej niż dotąd obserwowaliśmy, to znak ostrzegawczy. Ilość włosów , która zostaje na szczotce czy w odpływie powinna zwrócić naszą uwagę. Jeśli nie mamy pewności, ile to znaczy „dużo”, warto włosy po prostu policzyć. To mozolne zajęcie, ale czasami kłębek włosów wydaje się pokaźny, a po dokładnym policzeniu okazuje się, że wszystko jest w normie.
Innym wyznacznikiem nadmiernego wypadania włosów jest sytuacja, w której często dotykamy włosów lub często się czeszemy i za każdym razem w ręce lub na szczotce zostają włosy. Jeśli uczeszemy się rano i znajdziemy na szczotce trochę włosów – to jest w porządku. Jeśli za godzinę uczeszemy się ponownie i znów „wyjmiemy” z głowy garść włosów, to powinno wzbudzić naszą czujność.
Łysienie u nastolatków widoczne może być również w postaci wyraźnych przerzedzeń na skórze głowy. Jeśli są miejsca, w których dostrzegamy prześwity, powinniśmy skonsultować się z lekarzem i przyjrzeć przyczynie wypadania włosów.
O czym świadczy wypadanie włosów u nastolatków?
Panuje powszechne przekonanie, że łysienie czy wypadanie włosów jest głównie domeną osób starszych, ewentualnie dorosłych. Z tego powodu tak bardzo dziwi i martwi, gdy obserwujemy nadmierne wypadanie włosów u nastolatków i dzieci. Tymczasem gubienie włosów nie jest rzadkim objawem, z którym spotykają się pediatrzy. Jakie są powody wypadania włosów u nastolatków? Jak powstrzymać ten proces i co stosować na łysienie u nastolatków? Sprawdź, jak pomóc swojemu dziecku.
Wypadanie włosów to norma, zarówno dla nastolatków, jak i osób dorosłych. Eksperci podają, że codziennie tracimy od 50 do 100 włosów, i to zjawisko jest całkowicie normalne. Jednak kiedy obserwujemy u dziecka włosy wypadające w dużej ilości – włosy zostają nie tylko na szczotce, ale i na poduszce, czy w odpływie wanny lub prysznica w ilości, którą potocznie nazywa się garścią – powinniśmy przyjrzeć się tym objawom.
Nie jest prawdą, że dzieci i nastolatki w ogóle nie gubią włosów. Włosy wypadają wskutek różnych procesów fizjologicznych, w tym zmian hormonalnych, na które nastolatki są szczególnie narażone. Zatem są sytuacje, w których nadmierne wypadanie włosów jest konsekwencją naturalnych zmian i wtedy można stwierdzić, że to zjawisko normalne. Niemniej warto trzymać rękę na pulsie. Wypadające włosy u nastolatków mogą być następstwem chorób grzybiczych skóry głowy, silnego stresu czy być następstwem choroby.
Co stosować na wypadanie włosów u nastolatków?
Zanim pobiegniemy do apteki po suplementy, które sprawią, że nastolatek odzyska gęstą czuprynę, upewnijmy się, co jest przyczyną objawu. Aby zdiagnozować przyczyny nadmiernego wypadania włosów, lekarz powinien przeprowadzić dokładny wywiad medyczny, obejmujący dietę, przebyte choroby, historię łysienia u członków rodziny, przyjmowane leki, choroby przewlekłe oraz styl życia i poziom stresu w życiu dziecka. Wszystko to powinno być uzupełnione o morfologię, a także badania w kierunku konkretnych wskaźników: witamin, żelaza, cynku, hormonów, markerów stanu zapalnego. Badanie u trychologa nie zawsze jest konieczne, jednak może okazać się pomocne w szukaniu przyczyny łysienia u nastolatków.
Sposób leczenia nadmiernego wypadania włosów jest uzależniony od przyczyny. Jeśli wyraźnych przyczyn nie ma, podejrzewamy zmiany hormonalne wynikające z dojrzewania, kiepską dietę czy stres, a chcemy powstrzymać wypadanie włosów, możemy spróbować powstrzymać ten proces dietą. Witaminy na wypadanie włosów u nastolatków to witaminy z grupy B, szczególnie witamina B5, witamina A oraz C, a także cynk, selen, magnez i żelazo. Nigdy jednak nie należy suplementacją zastępować leczenia. Jeśli nadmierne wypadanie włosów u nastolatka nie ustępuje, należy skonsultować się z lekarzem.
Wypadanie włosów - przyczyny. Choroby tarczycy
Do wypadania włosów dochodzi w przebiegu nadczynności tarczycy. Gdy poziom hormonów wytwarzanych przez ten narząd wzrasta ponad normę, zwiększa się metabolizm, włosy szybciej przechodzą swój cykl wzrostowy, starzeją się, stają się bardzo cienkie i delikatne, a w końcu wypadają. W przebiegu nadczynności tarczycy łysienie może być zarówno uogólnione (dotyczy równomiernie całej skóry głowy) jak i plackowate (włosy wypadają kępkami, powstają pola bez włosów oddzielone od siebie prawidłowo owłosioną skórą głowy).
Toczeń układowy to choroba autoimmunologiczna, tzn. taka, w przebiegu której organizm atakuje sam siebie. Jednym z objawów choroby jest nasilone wypadanie i przerzedzenie włosów. Dla choroby typowe są nadwrażliwość na światło słoneczne oraz rumień na twarzy w kształcie motyla (zaczerwienienie policzków i nosa). Zmiany skórne mogą przybrać postać pokrzywki, czerwonych krążków. Częstymi objawami są bóle i obrzęki stawów, bóle mięśni i nadżerki w jamie ustnej.
Powody wypadania włosów u nastolatków
Powody wypadania włosów u nastolatków mogą być różne i tak od siebie odległe, jak w przypadku osób dorosłych. Kiedy nastolatek skarży się na nadmierne wypadanie włosów, pierwszą przyczyną, jaką możemy podejrzewać, jest dojrzewanie . Gospodarka hormonalna w każdym wieku ma ogromny wpływ na kondycję włosów i skóry. Nastolatkowie są szczególnie narażeni na burze hormonów, zatem i na ich skutki. Łysienie androgenowe wcale nie tak rzadko dotyka dorastających chłopców. Może również dotyczyć dziewcząt, jednak w znacznie mniejszej skali.
W zdrowym organizmie nastolatka etap nadmiernego wypadania włosów na tle hormonalnym powinien minąć samoistnie. Jeśli tak się nie dzieje, warto zgłosić się do trychologa. Podobnie jak w przypadku osób dorosłych, nastolatkowie również gubią włosy przez stres i złą dietę (zbyt mało witaminy D, cynku, witamin z grupy B).
Jeśli nasze dziecko nie weszło jeszcze w wiek dojrzewania, warto przyjrzeć się innym potencjalnym przyczynom nadmiernej utraty włosów. Wśród dzieci może to być łysienie plackowate, które klasyfikuje się jako chorobę autoimmunologiczną (układ odpornościowy uznaje mieszki włosowe za „obce”), ale również łysienie trakcyjne, wynikające nie z chorób, a złego obchodzenia z włosami – zbyt gwałtowne czesanie i zbyt ciasno upięte lub zaplecione włosy.
