U nas zapłacisz kartą
Przyczyny i Rozwiązania - Jak Pozbyć Się Pryszczy
Przyczyny występowania pryszczy po peelingu
Dlaczego po peelingu wyskakują mi pryszcze?
Peeling jest jednym z najpopularniejszych zabiegów kosmetycznych, które mają na celu odnowę skóry i poprawę jej wyglądu. Jednak niektórzy ludzie doświadczają nieprzyjemnego efektu ubocznego po peelingu – pojawienia się pryszczy. Dlaczego tak się dzieje? Przeanalizujmy przyczyny występowania pryszczy po peelingu.
Po pierwsze, peelingu może prowadzić do zwiększonej produkcji sebum. Peeling usuwa martwe komórki skóry i odsłania nową warstwę skóry. Jednak ten proces może również prowadzić do pobudzenia gruczołów łojowych, które produkują sebum – naturalny olej skóry. Jeśli gruczoły łojowe są nadaktywne, może to prowadzić do nadmiernego wydzielania sebum, co z kolei może prowadzić do zatkania porów i powstawania pryszczy.
Po drugie, peelingu może prowadzić do podrażnienia skóry. Niektóre składniki używane w peelingu, takie jak kwasy owocowe czy retinoidy, mogą być zbyt agresywne dla niektórych skór. Podrażnienie skóry może prowadzić do zwiększonej produkcji sebum i zatkania porów, co z kolei może prowadzić do powstawania pryszczy.
Po trzecie, peelingu może prowadzić do rozprzestrzeniania się bakterii na skórze. Podczas peelingu, skóra jest delikatnie uszkadzana, co może stworzyć idealne warunki dla rozwoju bakterii. Jeśli nie zachowamy odpowiedniej higieny po peelingu, bakterie mogą się rozmnażać i prowadzić do powstawania pryszczy.
Jak więc uniknąć pojawienia się pryszczy po peelingu? Po pierwsze, warto skonsultować się z profesjonalistą przed przeprowadzeniem peelingu. Kosmetolog będzie w stanie ocenić rodzaj skóry i zalecić odpowiedni rodzaj peelingu, który nie będzie zbyt agresywny dla skóry.
Po drugie, należy zadbać o odpowiednią higienę po peelingu. Po zabiegu należy dokładnie umyć twarz delikatnym żelem lub mydłem oczyszczającym. Należy również unikać dotykania twarzy brudnymi rękami i stosować produkty do pielęgnacji skóry, które nie będą zatykać porów.
CO NA PRYSZCZE NA PLECACH
1. Utrzymuj skórę w czystości: należy jednak unikać zbyt mocnego szorowania.
2. Regularnie pierz pościel i ręczniki: pomoże to uniknąć gromadzenia się bakterii.
3. Nie drap ani nie wyciskaj pryszczy: nie tylko pogorszy to wygląd pryszczy, ale może również zainfekować krosty bakteriami, a także spowodować z czasem blizny.
4. Wybierz cienki, matujący filtr przeciwsłoneczny: cięższe filtry przeciwsłoneczne do ciała mogą dodatkowo zatykać pory, więc stosowanie lekkiego kremu przeciwsłonecznego na dotkniętych obszarach pomoże zminimalizować to ryzyko. NIVEA SUN Shine Control Matujący Krem Do Twarzy SPF 30, choć przeznaczony do pielęgnacji skóry twarzy, sprawdza się tu idealnie, ponieważ jego lekka formuła zapewnia skuteczną i natychmiastową ochronę przed promieniowaniem UV, jednocześnie wchłaniając nadmiar sebum z powierzchni skóry.
5. Zastosuj leczenie miejscowe: jeśli leczysz niewielką liczbę pryszczy, możesz zastosować leczenie miejscowe zawierające nadtlenek benzoilu lub kwas salicylowy, które mogą pomóc zmniejszyć stan zapalny i oczyścić pory.
6. Leczenie miejscowe: w zależności od ilości wyprysków możesz zdecydować się na miejscowe leczenie dostępne bez recepty. Zazwyczaj to składniki wymienione powyżej oprócz AHA, które mogą być skuteczne w leczeniu objawów trądziku pleców.
7. Leczenie doustne: leczenie doustne może być bardziej opłacalne, jeśli trądzikiem dotknięty jest duży obszar skóry. Rozważając tę opcję, najlepiej wcześniej skonsultować się z dermatologiem, aby mógł zalecić i przepisać najbardziej odpowiednie dla Ciebie leczenie.
8. Skonsultuj się z dermatologiem: jeśli pryszcze utrzymują się i martwisz się o blizny, porozmawiaj z dermatologiem. Będzie on w stanie ocenić, czy masz problem i zaoferuje porady dotyczące dalszego leczenia.
Pryszcze na plecach – kto jest najbardziej narażony?
Opisywane zmiany dotykają najczęściej młodzież. Zdecydowana większość nastolatków zmaga się z problemem zmian skórnych w mniejszym lub większym stopniu. Zmiany dotyczą nie tylko pleców – mogą być zlokalizowane w wielu miejscach ciała (głównie na twarzy i klatce piersiowej). Zwykle pojawiają się tam, gdzie najwięcej jest gruczołów łojowych. Nieco rzadziej mamy do czynienia z występowaniem zmian skórnych w innym wieku. W grupie osób od 35. do 44. roku życia mówimy tutaj o 8% populacji, natomiast w przypadku noworodków zmiany mogą dotykać co piąte urodzone dziecko [1, 2].
By zmniejszyć ryzyko powstawania wykwitów, należy skupić się na higienie. Dokładne i częste mycie stref dotkniętych zmianami jest konieczne, by stale zwalczać drobnoustroje gromadzące się w tych miejscach. Odpowiednia higiena jest szczególnie istotna w okresie letnim, gdy skóra wystawiona jest na działanie wysokich temperatur, co sprzyja intensywnemu poceniu się. Dodatkowo należy zadbać o prawidłowo zbilansowaną dietę. Pomocne będą także preparaty dostępne w aptece, takie jak witaminy z grupy B o działaniu przeciwłojotokowym. Warto także zadbać o prawidłowy poziom witamin C, A, E. Pomocny może okazać się także cynk, który pomaga utrzymać prawidłową kondycję skóry. Alternatywnie można zaopatrzyć się w preparaty złożone zawierające najczęściej witaminy oraz wyciągi roślinne o działaniu antyseptycznym, antyoksydacyjnym i oczyszczającym. W aptece znajdziemy również szeroki wybór kosmetyków przeciwtrądzikowych. Działają one nawilżająco, łagodząco i przeciwbakteryjnie, a jednocześnie regulują wydzielanie sebum. Warto rozważyć także kąpiele ziołowe, do których można użyć np.:
- fiołka trójbarwnego,
- lipy,
- rumianku,
- szałwii [2].
Pryszcze - leczenie
Stosuje się różne metody w zależności od nasilenia i rodzaju trądziku. Terapia jest zwykle długotrwała. Przy łagodnym przebiegu wystarcza stosowanie miejscowych preparatów zawierających retinoidy, nadtlenek benzoilu, antybiotyki (erytromycyna i klindamycyna), kwas azelainowy. W średnio- lub bardzo nasilonym trądziku grudkowo-krostkowym stosuje się doustnie antybiotyki najczęściej z grupy tetracyklin. W cięższych postaciach trądziku, przy przewlekłym przebiegu choroby oraz oporności na inne formy leczenia stosuje się pochodne witaminy A, która działa na łojotok, nadmierne rogowacenie ujść przewodów łojowych oraz odczyn zapalny. Uwaga! W związku z działaniem uszkadzającym płód konieczne jest bezwzględne unikanie ciąży przez cały czas trwania leczenia witaminą A oraz po jego zakończeniu.
Odradza się celowe opalanie cery z wypryskami, w związku z tym, że pod wpływem promieni ultrafioletowych dochodzi do nasilenia istniejących zaburzeń złuszczania naskórka, w efekcie czego następuje pogorszenie stanu skóry skłonnej do trądziku w okresie jesiennym.
Tak powstaje pryszcz
Bakterie uwalniają enzymy (lipazy) rozkładające obojętne tłuszcze łoju na mniejsze cząstki (wolne kwasy tłuszczowe). Właśnie te kwasy tłuszczowe powodują powstawanie stanów zapalnych. Wzrasta liczba zakażonych komórek i wydzieliny wypełnającej woreczek. Jest tam coraz mniej miejsca, przez co nasila się nacisk na ścianki mieszka włosowego zablokowanego czopem rogowym. W pewnym momencie ścianki nie wytrzymują nacisku, pękają, a zawartość rozlewa się na otaczającą tkankę. Powstaje ostry stan zapalny, tworzą się krosty.
Trądzik pospolity może mieć różne etapy. Pierwsza odmiana trądziku charakteryzuje się zaskórnikami utrzymującymi się przez miesiące, a nawet lata, w okresie dojrzewania. Rozróżnia się zaskórniki otwarte i zamknięte. W zaskórnikach zamkniętych ujście mieszka jest zatkane, spod skóry prześwituje biaława grudka, czop łojowo-rogowy. Często dochodzi do zakażeń i nagromadzenia się ropy, ponieważ zawartość mieszka nie może się wydostać na zewnątrz. W zaskórnikach otwartych ujście się nie domyka, widoczny jest czarny punkt. Nie ma on nic wspólnego z brudem, jak się powszechnie uważa. Czarny kolor spowodowany jest utlenianiem się czopu rogowo-tłuszczowego. Kolejnym etapem trądziku jest jest acne papulopustolosa. W zaskórniku powstały już zmiany zapalne, grudki i krosty. Ten etap może ciągnąć się latami. Prawie każda krosta pozostawia wklęsłą (rzadziej także wypukłą) bliznę. Jeśli trądzik się pogarsza, rozwija się raczej rzaska forma acne conglobata. W wyniku stanu zapalnego wokół mieszka tworzą się guzkowate nacieki i ropne, a po ich ustąpieniu pozostają blizny wklęsłe i wypukłe.
