U nas zapłacisz kartą
Wysypka alergiczna na dłoniach - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Uczulenie na rękach – objawy
Bez względu na czynnik sprawczy alergia na dłoniach ma zawsze podobny przebieg. Uczulenie na rękach ma przeważnie postać drobnych, czerwonych wyprysków, które zlewają się w większe plamy. Niekiedy mogą się pojawić pęcherze wykazujące tendencję do sączenia. Zmianom skórnym towarzyszy zazwyczaj silne swędzenie, pieczenie dłoni i ból. Skóra na rękach staje się wysuszona i pomarszczona. Uczuleniu nierzadko towarzyszy obrzęk. Swędząca wysypka wyzwala u chorych konieczność drapania, które nie łagodzi świądu. Zdarza się, że dodatkowo podrażnia skórę, prowadząc do powstania otarć, uszkodzeń lub piekących owrzodzeń. Stanowią one wrota wnikania do organizmu szkodliwych czynników chorobotwórczych, które zaostrzają stan zapalny. W późniejszym czasie skóra na dłoniach staje się grubsza, zmienia się jej koloryt – jest ciemniejsza, z możliwymi bliznami, wyraźnie zaznaczają się jej naturalne bruzdy. Dla niektórych chorych objawy te stanowią przyczynę dużego dyskomfortu psychicznego.
Przy ustalaniu sposobu terapii konieczne jest przeprowadzenie testów skórnych, które określą, jaki czynnik odpowiada za reakcję alergiczną. Standardowy test zawiera 20 alergenów: niektóre metale, składniki gumy, żywice, leki do stosowania zewnętrznego, konserwanty i substancje zapachowe. Dopiero dokładna identyfikacja alergenu stanowi podstawę do opracowania leczenia. Osoby z alergią na rękach powinny stosować leki antyhistaminowe (cetyryzyna, hydroksyzyna, feksofenadyna, loratadyna). W niektórych przypadkach niezbędne jest podanie leków immunosupresyjnych, które obniżają aktywność układu odpornościowego, a w ostateczności glikokortykosteroidów. Przy zakażeniach wtórnych konieczna jest antybiotykoterapia. Należy ograniczyć ekspozycję na czynnik wyzwalający uczulenie. Warto chronić zmiany skórne specjalistyczną odzieżą. Zastosowanie ma tutaj dermasilk, czyli bielizna i odzież lecznicza z modyfikowanej przędzy jedwabnej.
Jakie są przyczyny uczulenia na dłoniach?
Alergia na dłoniach bardzo często ma charakter kontaktowy – pojawia się miejscowo na skutek bezpośredniej styczności z substancją uczulającą. Do tego typu alergenów należą między innymi:
- nikiel, chrom, kobalt,
- lateks, guma,
- konserwanty, barwniki i silne środki myjące znajdujące się w mydłach oraz płynach do mycia, zmywania, czyszczenia,
- benzyna, olej napędowy, lakiery, farby,
- niektóre produkty spożywcze, charakteryzujące się dużą ilością uczulających białek w zewnętrznych powłokach (skórkach, skorupkach), jak na przykład jajka czy pomidory.
Początek treści sponsorowanej
Uciążliwe objawy alergii takie jak katar, łzawienie oczu czy wysypka towarzyszą nam przez cały rok. Dobrym sposobem na zwalczanie tych dolegliwości będzie lek w postaci tabletki z bilastyną, która działa przeciwhistaminowo, hamuje powstawanie bąbli oraz zmniejsza zaczerwienienia skóry. Lek przeznaczony jest dla dorosłych oraz młodzieży od 12. roku życia. KLIKNIJ TUTAJ i sprawdź jak zmniejszyć objawy alergii.
Koniec treści sponsorowanej
Dla osób pracujących w szpitalach (lateksowe rękawiczki), salonach fryzjerskich (metale, z których wykonane są nożyczki) czy restauracjach (płyny do zmywania, niektóre produkty spożywcze), problem ten nosi znamiona choroby zawodowej. Są one narażone na nieustanny kontakt z substancjami alergizującymi, co utrudnia proces leczenia (podstawowym zaleceniem jest bowiem unikanie styczności z alergenem).
Od czego jeszcze może się robić uczulenie na rękach? Przede wszystkim od warunków atmosferycznych – drażniące działanie mają w szczególności silny wiatr i dotkliwe zimno, a także ciepło, na które ręce są narażone w największym stopniu, jeśli nie liczyć twarzy. Podobnie jest z ekspozycją na słońce, które może uczulać samo w sobie lub w wyniku reakcji emitowanych promieni UV ze składnikami kosmetyków, czy leków.
Diagnostyka alergii na penicylinę
Do postawienia trafnej diagnozy niezbędne jest dokładne badanie i odpowiednie badania diagnostyczne. Błędnie zdiagnozowana alergia na penicylinę może skutkować zastosowaniem mniej odpowiednich lub droższych antybiotyków.
Lekarz przeprowadzi badanie przedmiotowe, zada pytania dotyczące występujących objawów i zleci dodatkowe badania. Możesz zostać skierowany do specjalisty alergologa w celu wykonania tych testów. Testy te mogą obejmować następujące testy.
Testy skórne
Podczas testu skórnego alergolog lub pielęgniarka za pomocą małej igły podaje na skórę niewielką ilość podejrzanej penicyliny. Pozytywna reakcja na test spowoduje czerwony, swędzący, uniesiony guzek.
Wynik pozytywny wskazuje na duże prawdopodobieństwo alergii na penicylinę. Ujemny wynik testu zwykle oznacza, że ryzyko alergii na penicylinę nie jest wysokie. Jednak wynik negatywny jest trudniejszy do interpretacji, ponieważ niektórych rodzajów reakcji na leki nie można wykryć za pomocą testów skórnych.
Oceniane wyzwanie
Jeżeli rozpoznanie alergii na penicylinę jest niepewne, można zalecić stopniowaną prowokację lekową. Dzięki tej procedurze otrzymasz do pięciu dawek podejrzanej penicyliny, zaczynając od małej dawki i zwiększając ją do pożądanej dawki. Jeśli po osiągnięciu dawki terapeutycznej nie wystąpi żadna reakcja, lekarz uzna, że nie jesteś uczulony na ten rodzaj penicyliny. Będziesz mógł przyjmować lek zgodnie z zaleceniami.
Jeśli jesteś uczulony na jeden rodzaj penicyliny, lekarz może zalecić stopniowaną prowokację rodzajem penicyliny lub cefalosporyny, w przypadku którego prawdopodobieństwo wystąpienia reakcji alergicznej jest mniejsze – ze względu na znane właściwości chemiczne. Dzięki temu badaniu lekarz może określić antybiotyk, który można bezpiecznie zastosować.
Podczas prowokacji lekowej lekarz zapewnia uważny nadzór i zapewnia opiekę wspomagającą w celu leczenia reakcji niepożądanej.